คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3 ไอ้ทุยแกจะจับฉันไปไหน
ที่แก๊ง อันสุดหรู ไอ้เฟรมมันคิดของมันคนเดียว
“นี่ไอ้เฟรม แกบ้ารึเปล่าแค่ไปช่วยน้องร่วมสายเลืดแค่เน๊ยะ ถึงกับต้องลงเวบเพื่อเป็นอนุสร”
“ก้อคนมันเท่”
“ปล่อยไห้มันบ้าต่อไปเถอะเฮีย เจ๊เป็นไงเป็นงั้นมาตลอด”
“งั้นตกลงเรื่องที่แก๊งไม่มีไรแล้วใช่ป่ะ จะรีบไป”
“จะไปไหน ไอ้ต๊อง”
“ไปเที่ยวกะไอ้วาย”
“เออ”ไอ้พี่บ้าถามทำฝักวะ
“ไอ้วายแกจะนั่งจ้องหน้าไอ้เฟิมมมอีกนานมั้ย จะเคลมเด็กเหรออีแก่”
“บ้าเหรอ ไอ้เฟรมแกก้อพูดไรบ้าๆๆ>///<”แล้วมันจะเขิลทำซาก
“ไปไหนกันดีวะ”
“นี่มันจะเที่ยงคืนอยู่แล้ว แกยังจะไปเที่ยวต่ออีกเรอะ”
“เออ มีปัญหาไรป่ะ”
“งั้นไปไหนกันดีอ่ะ ไปเจแปรทาวน์กันป่ะ ไปหาของกิน”
“ชีวิตนี้แกจะกินอย่างเดียวว่างั้น”
“ถ้าเป็นไปได้ก้อจะทำ”
“เออ กูรู้”
ปั่ก....มีชายคน1เดินมาชนฉันอย่างจัง แถมมันยังทำกร่าง เดินอย่างหน้าตาเฉยขอโทษสักคำยังหาไม่เจอ อย่างนี้คนอย่างไอ้เฟรม มันยอมไม่ได้
“นี่...ไอ้หน้าตัวเมีย เดินชนคนอืนแล้วไม่ขอโทษใช่ป่ะ”
“........” อ๊ากมันเงียบ แต่มันแทะโลมฉันด้วยสายตา โอ้ไม่นะ จะว่าไปแม่งหล่อเว๊ยยยย...
“นี่คือคำสั่งแกขอโทษฉันเดี๋ยวนี้”
“..........” ย๊ากๆๆๆ ชักจะทนไม่ไหวแล้วโว๊ยมันยังเงียบอยุเหมือนเดิม
“ไอ้ทุยแกแน่นักใช่มั้ย “
“เทอว่าใครเป็นควาย”
“แกแหละ ควายสมชื่อจริง”
“.......”
“ขอโทดเหอะ บ้านแกเค้าผลิตยานอนหลับรึไง”
“หมายความว่าไงฟะ ไอ้เฟรม”
“ก้อเวลาอยู่ใกล้ยานอนหลับ เค้าห้ามเสียงดัง เดี๋ยวยานอนหลับตื่อน ก๊ากๆๆๆ”ก๊ากๆๆ
“รีบๆๆออกไปจากที่นี่ซะ ถ้ายังอยากมีชีวิตรอด”
“ทำไม แกจะทำไมไอ้ทุย แกจะควิดฉันเรอะ มามะมามะ”
“การที่ผู้ชายจะทำร้ายผู้หญิง มันก้อจะดูเลวเกินไป งั้นฉันก้อจะไห้ผู้หญิงของฉันทำร้ายเทอ”
“คิดว่าคนอย่างฉันจะกลัวเรอะ นายนัดเวลามาเลยดีกว่า รึว่าจะลุยตรงนี้”
“ไปตามพวกcandygirlมา”นายนั่นหันไปสั่งพวกลูกน้อง
“เมื่อกี้ว่าไรนะ ชื่อไรนะcandygirชื่อปัญญาอ่อนได้ใจฉันมากกกกกกค่ะ”
“เฟรมถ้าพวกนั้นมันมีเยอะกว่าอ่ะ”ไอ้วายกระซิบฉัน
“ถ้ามันมี6คนละ3ไหวมะ”
“ไหวเสมอ”
“ว่าไงพี่ฮิโระ เรียกกลุ่มเชอร์รี่ทำไม”ห๊ะ หมอนี่เนี่ยนะ ชื่อฮิโระ 55+ ชื่อเหมือนคนยุ่นปี่เลย
“เทอว่างมากพอมั้ยที่จะจัดการยัย2ตัวเนี๊ยะ”
“โธ่..แค่2คนเองเอาเยอะๆๆหน่อยไม่ได้เหรอคะ เชอร์รี่อยากออกกำลังกาย”
“ในเมื่อพวกเทอมีแค่2คน ฉันก้อจะส่งคนของฉันไปแค่4คน พวกเทอไหวมั้ยหล่ะ”มันหันมาพูดกับฉัน
“ต่อไห้10ก้อยังไหว”
“งั้นก้อเริ่มเลยละกัน กติกาใครยอมก่อนฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายแพ้”
ผลั่ว....พลั่ก..ฉันไม่รอไห้นายนั้นพูดจบ ฉันเข้าไปตบแม่เชอร์รี่กะยัยมะนาว ยัยพวกนั้นฝีมือใช่ย่อย
แต่น่าเสียดายที่ฉันลืมบอกไปว่า พ่อฉันเปิดเป็นคล้ายๆๆกะโรงยิมขนาดใหญ่ มีสอนทั้งเทควันโด้ ยูโด
มวยไทย ฉันเรียนมาหมดแหละ เพราะมันว่างเลยเรียนมันไห้หมดเลย ส่วนไอ้วายมันล่อ ยัยลูกแพรกะลูกท้อ
จากการคาดเดาของฉันแล้ว พวกยัยแก๊งนี้มันต้อง มีแต่ชื่อผลหมากรากไม้แน่นอน55 ผ่านไปเพียง10นาที พวกยัย
ผลไม้ก้อลงไปนอนกองกับพื้น 55+ สะใจโว๊ย รู้จักว่าที่หัวหน้าแก๊งzid คนใหม่น้อยไปซะแล้ว
“ตกลงนายจะเอาไงต่อ”ฉันพูดพร้อมกับยิ้มเหยียดๆ
“เทอเป็นใครกันแน่”
“ฉันจะเป็นใครไม่เกี่ยวอะไรกับนาย แต่ตอนนี้ฉันขอตัวละกัน หิวมาก”
หมับ..นายนั่นจับข้อมือฉันและลากขึ้นรถ ย๊ากปล่อยฉันนะ จะพาไปไหนวะ
“ไอ้ทุยถ้าแกปล่อยฉันแกยังจะรอด”
“หึหึ”
ความคิดเห็น