คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [ศึกแรก]
.+ 2 +.
[ศึแร]
หลัาที่สึนะวิ่ลไปแล้ว็ริ่ไปยัห้อโยที่หน้ายัเป็นสีมพูลอทาเินที่ผ่านนมาถึห้อ
+++++++------+++++++
ย้อนลับไปที่าฟ้า
ฮิบาริยืนอยู่ที่อบำแพแล้วมอท้อฟ้า...สายลมแผ่วเบาพัมาอย่านิ่มนวลและอ้อยอิ่
“หึ...หวานีนี้นา...เ้าสึนะ”ฮิบาริพึมพำเบาๆแล้ว็ึ้นไปนอนบนหลัาาฟ้า่อ แ่ว่าสึนะและฮิบาริไม่ทันสัเเห็นร่านๆหนึ่ยืนอยู่ที่หลัประู เานนั้นอยมอเหุารมาลอ เา็ือ...หัวหน้ามรมมวย าาาวะ เรียวเฮ...
“สึนะ ทำไมมา้าัเห็นว่าไปห้อน้ำไม่ใ่หรอ?”ยามาโมโะถาม
“ไม่มีอะไรหรอ แ่บัเอิมีธุระนิหน่อยน่ะ...”สึนะโหไปเพื่อไม่ให้"เพื่อน”เป็นห่ว
“สึนะร้อนหรอ ทำไม้อปลระุมบนั้2เม็แหนะ”ยามาโมโะถามทีเียว เล่นเอาทั้ห้อหันมาูพร้อมๆันเลย
“ริๆ้วย าวาะร้อนหรอ?”
“นั้นสิ หรือไปทำอะไรมาอ่ะ”
"เอ๊ะ!หรือว่าถูใรแล้มา”
เสียาทั้ห้อถามสึนะมาไม่าสายทำให้สึนะถึับเอามือปิหูเลย
โอ้ย!ไม่น่าเผลอใหุ้ฮิบาริไปูบเลย!
“หยุเี๋ยวนี้!!!”เสียลึลับทีุ่้นเยหูัึ้น มันเหมือนเสียสวรร์ที่่วยให้สึนะหลุาวัวนำถามออไป
“ุพี่เียวโะั!!!”สึนะพู้วยน้ำเสียใแมีใว่ายัไเา็่วยไว้
“าวาะ ามานี้หน่อยสิ...”เรียวเฮสั่
“เออ...พี่ะมีอะไรับสึนะุหรอะ?”เียวโะถาม
“แ่ธุระน่ะ ไม่นานเท่าไหร่หรอ...”เรียวเฮบอ
“ามมาาวาะ”เรียวเฮหันไปบอ
“เออ...รับๆ”สึนะอบลับไป แล้วสึนะ็เหลือบไปมอหน้ายามาโมโะทำใหสึนะเห็นสีหน้าที่ไม่่อยสบอารม์ัเท่าไหร่อยามาโมโะ่อนที่สึนะะเินออไป
ยามาโมโะุ...เป็นอะไรไปนะ...
+++++++------+++++++
ที่หลัอาารเรียน2อโรเรียนนามิโมริ
“าวาะ ันมีเรื่อะุย้วยัเรื่อสอเรื่อ ไม่นานหรอ”เรียวเฮพู
“รับ...ไม่เป็นไรรับ ว่าแ่มีธุระอะไรับผมหรอรับ?”สึนะถาม้วยสีหน้าที่ๆ
ิ...หน้าาแบบนี้ใรไม่รั็บ้าแล้ว!
“ไม่มีอะไรมาหรอ ันแ่อยารู้อะไรบาอย่า...”เรียวเฮพูอย่ามีลับลมมนัย
“เอ๋?อะไรหรอรับ?”สึนะถามอีรั้
“เธอรู้สึยัไับันรึปล่าว...าวาะ”เรียวเฮถาม เล่นเอาสึนะสะุ้เลย(็ลอมีนมาถามแบบนี้บ้ามั้ยล่ะ)
“หมาย...หมายวามว่ายัไรับ?”สึนะถาม้วยน้ำเสียสั่นระเรือ
“็แ่อยารู้เยๆลว่ายัไ”เรียวเฮทวำอบ
“ไม่รับ...ไม่ิเินไปว่าพี่ายเลย...”สึนะอบอย่าลำบามาๆ
“ริๆน่ะหรอ?”เรียวเฮถามเพื่อวามแน่ใ พลาเอาใบหน้าเาไปใล้สึนะอย่าระยะประิ
“ริรับ...ริๆนะรับ”สึนะย้ำประโยพลาหลบสายาที่้อมอเาอยู่
“ั้นอทสอบเพื่อวามแน่ใหน่อยละัน...”พูเสร็เรียวเฮ็้มลไปประบปาับสึนะ!!
รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ยะวันนี้เนี่ย!
ราวนี้เรียวเฮู่โมเ้าที่ปาอสึนะไวมา ไวว่าฮิบาริมาเลยทำให้สึนะไม่ทัน้านลิ้นอเรียวเฮที่สอเ้ามาในปาอสึนะ ทำให้สึนะหมแรทรุัวลไปนั่ับพื้นแ่เรียวเฮประอเอาไว้แล้วัพัเรียวเฮ็ถอนปาออมา
“แฮ...แฮ...ุพี่...เรียวเฮ...พอใ...รึยั...รับ...”สึนะถามไปหอบไปแ่ที่สึนะรีบถอนูบเพราะลัวว่ามันะเลยเถิไปมาว่าูบ
“อะไรันเนี่ยะ ลูผู้ายเาไม่หมแรเพราะเรื่อแ่นี้หรอน่า”เรียวเฮพูให้ำลัใสึนะแ่ไม่เป็นผล สึนะยันั่พิำแพแล้วหอบ้วยวามเหนื่อย
“เออ...าวาะ...อโทษนะที่ทำอะไรโยพละารแบบนี้...”เรียวเฮล่าวอโทษสึนะ
“่าเถอะรับ...ทีหลั...แฮๆ...อย่าทำอย่านี้...ับผม...อีนะ...”สึนะพู้วยน้ำเสียที่า่วบ้า
“อืม...อโทษละัน...”เรียวเฮบออีรอบ
ทำามทีอไม่ไ้หรอสึนะ...มันำเป็น!
+++++++------+++++++
อนเย็น ที่โรยิมประำโรเรียน
“หึๆยามาโมโะ...พวเราทั้2นไู้บสึนะนละ1ทีแล้วนะ”ฮิบาริพูึ้น
“ยัำไ้สินะว่าศึแร้อทำอะไร...”เรียวเฮพูสมทบ
“ิ...โมยูบสึนะให้ไ้3รั้ะนะในศึแร...ันยัำไ้ึ้นใ”ยามาโมโะบอ
ิ...ถ้าเมื่อเ้าสึนะไม่เบือนหน้าหนีไ้ไป1ูบแล้ว!
To Be Continued.
ความคิดเห็น