St.Mardonic โรงเรียนนักรบมหาเวทย์

Saint Mardonic

(Rewrite)
 

 สถานศึกษาวิชาผู้พิทักษ์และเวทย์มนตร์ทุกศาสตร์สาขาของนักเรียนทั่วทั้งโลก มีอยู่เพียงสาขาเดียวทางตอนใต้ของแคว้นใจกลางของ “โซรินา”  ซึ่งเด็กๆทั่วทั้งโซรินาต้องการที่จะได้เข้าศึกษาในชั้นปีแรกเมื่อมีอายุ 15 ปีบริบูรณ์ ซึ่งทางสถานศึกษานี้จะเปิดรับสมัครนักเรียนใหม่ในวันที่ 19-21 มิถุนายนของทุกปี และจะทำการสอบคัดเลือกในวันที่ 25 มิถุนายน และเปิดภาคเรียนในวันที่ 1 กรกฎาคมของทุกปี

เซนต์มาโดนิกเป็นโรงเรียนประจำ ซึ่งนักเรียนจะกลับบ้านได้ในเวลาปิดภาคเรียนเท่านั้น ภายในรั้วสีขาวสะอาดมีอาคารเก่าแก่มากมายเนื่องจากโรงเรียนนี้มีอายุนับ 1000 ปี อีกทั้งหอพักทั้ง 4 ที่สร้างไว้อีกฝั่งของอาคารเรียน และเนื่องจากต้องมีการซ้อมรบและเวทย์มนต์อยู่เสมอ ทำให้มีโดมแก้วอยู่ส่วนกลางระหว่างทั้ง 4 หอพัก

อีกหนึ่งความโดดเด่นของเซนต์มาโดนิก คือ เด็กชายที่ถูกคัดเลือกให้เป็นผู้คุมทั้ง 7 ซึ่งจะมีการคัดเลือกใหม่ทุก 3 ปี เมื่อจบการศึกษาในชั้นปีที่ 3 แล้วจะได้รับคำเชิญชวนจากทางวังหลวงทันที อีกทั้งยังต้องกลับมาคุมการเข้าสอบของนักเรียนภาคปกติและผู้คุมชุดใหม่ อีกทั้งยังต้องเข้าร่วมภารกิจต่างๆตามคำสั่งของทางโรงเรียนอยู่เสมอจนกว่าจะแต่งงานมีครอบครัว  เด็กชายทั้ง 7 คนนี้จะได้รับการสอนเพิ่มเป็นพิเศษ ไม่ใช่ว่าโดดเด่นแล้วจะโอ้อวดได้ ทั้ง 7 คนนี้ต้องรับรู้ถึงภาระที่ยิ่งใหญ่ของตนเองและตระหนักถึงมันตลอดเวลา ทั้ง 7 จะได้รับการคัดเลือกจากลูกแก้วศักดิ์สิทธิ์ ที่เป็นตัวคัดเลือกเด็กๆมาจากทั่วทุกสารทิศ ซึ่งลูกแก้วจะตัดสินจากความสามารถ พลัง และทักษะต่างๆเท่านั้น เพราะฉะนั้นในประวัติเบื้องต้นจำพวกอุปนิสัย เพศ หรือเรื่องอื่นๆต้องผ่านสายตาอันเฉียบแหลมของผู้คุมกฎรุ่นเก่าที่กำลังจะหลุดจากภาระหน้าที่อันใหญ่หลวง แต่ก็เป็นตำแหน่งที่การันตีคุณภาพในตัวของผู้ที่ถูกคัดเลือกได้เป็นอย่างดี

...................................................................................................

นี่ก็แค่ในแง่มุมของพวกผู้ปกครองและนักเรียนปกติเท่านั้นแหละ

มันค่อนข้างเจ๋งทีเดียวที่ได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้คุมทั้ง 7 แต่การที่มีภาพลักษณ์อันสง่างามมากเกินไปก็ทำให้พวกผมเกร็งอยู่ดี แต่ใครจะสนล่ะ อาจารย์ทุกคน แม้กระทั่งแม่บ้านและภารโรงในโรงเรียนรับรู้ถึงความแสบและเกรียนของพวกผม แหม ก็ที่ที่มันมีแต่ผู้ชายแถมแต่ละคนยังชอบเอาชนะกันแทบเป็นแทบตายมันก็เป็นเรื่องปกติล่ะนะที่จะมีเรื่องวุ่นๆ...ไม่น้อย

“เฮ้ย ไอ้ซิส นี่ปีสุดท้ายของพวกเราแล้วนะเว่ย จะก่อวีรกรรมอะไรไว้ดีวะ” เจเนซิส เคเนลอป ผู้ครองตำแหน่งคราวน์เงยหน้าขึ้นมองคนพูดอย่างลูคัส ฟอลล์ ผู้ครองตำแหน่งไนต์ พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“จะไปรู้เรอะ ถามคิงของเราดูสิ ว่าไงครับคิง” เจเนซิสส่งไม้ต่อให้กับผู้ครองตำแหน่งคิงหรือหยาง คาร์โล ที่กำลังเล่นหมากรุกกับหนึ่งในดราก้อนทั้ง 3 อยู่

“รุกฆาต ฉันชนะนายอีกแล้วอัล” นอกจากคิงของเราจะไม่ฟังแล้วยังเทกระดานพร้อมตั้งเล่นใหม่อีกต่างหาก ทำให้เจเนซิสทำท่าทางฮึดฮัดก่อนจะหันไปถามอีก 2 ผู้ครองตำแหน่งดราก้อน

“เอาไงดีล่ะ มารุ? ดีล?” ฟุรุคาวะ มารุโจและดีลเลอร์ เมอแรงค์ได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา เขาสองคนเป็นพวกรักสงบ ขออยู่อย่างเงียบๆเถอะ

“ว่าแต่ปรินซ์ไปไหน?” อัลเทย์ กีฟราซึ่งกำลังรอคิงตั้งกระดานใหม่ถามขึ้นพลางมองไปรอบๆห้องส่วนตัวของพวกเขา แต่ก็ไม่พบชายที่เขาถามถึง

“เฮ้! พวกนาย ฉันได้ชื่อรุ่นน้องที่มาสมัครแล้วนะ วันสอบพวกเราต้องไปคุมด้วย จะได้เห็นความสามารถผู้คุมรุ่นต่อไปก็คราวนี้แหละนะ” แอรอน อีเวอร์ตันผลักประตูเข้ามาอย่างแรงและพูดด้วยเสียงเรียบๆ แต่ทำให้อีก 6 คนที่เหลือสะดุ้งไปตามๆกัน เนื่องจากรังสีกดดันที่ส่งมาจากสายตาหลังกรอบแว่น ทั้ง 6 คนที่แยกกันทำกิจกรรมอยู่เมื่อสักครู่นี้เดินมารวมกันที่โต๊ะกลางห้องและเริ่มดูชื่อของเด็กที่มาเข้าสมัคร

“ฮะ! 98076 คน จะให้พวกเรานั่งตัดสินกันยันเช้าเลยเรอะ” จอมโวยวายอย่างลูคัสโพล่งขึ้นมาแต่ก็ต้องรีบหุบปากทันทีที่ได้เงยหน้าไปสบสายตาพญายมอย่างแอรอน

“ยังไงก็ต้องทำ แบ่งกะกันแล้วกัน คาร์โลกับดีลอยู่ช่วงเช้าถึงเที่ยง ลูคัส เจเนซิสกับอัลอยู่ช่วงบ่ายถึงหัวค่ำ เดี๋ยวรอบดึกฉันกับมารุโจจะอยู่เอง” แอรอนมองหน้าทุกคนก่อนจะถือเอกสารรายชื่อ ขอย้ำว่ารายชื่อเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ไม่มีข้อมูลอื่นเลย อ่อ มีก็แต่เลขที่สอบเท่านั้นแหละ เขาเดินเข้าห้องของเขาไปเพื่อเช็คเลขที่และแบ่งกะไว้จะได้ไม่ต้องวุ่นวายในวันจริง

“เฮ้อ โรงเรียนนี้ก็แปลก เอามาให้แต่ชื่อ พวกประวัติ ระดับพลัง ความสามารถไม่บอกเลย พวกเราจะไปรู้มั้ยล่ะเนี่ย แล้วเด็กเดี๋ยวนี้อีก ชื่อจะยาวกันไปไหนวะครับ แถมถ้าไม่เห็นหน้านี่คงแยกเพศไม่ออกแน่ เกิดจับพลัดจับผลูได้ผู้หญิงมาเป็นผู้คุมนี่ก็โทษพวกเราไม่ได้นะ...” และอีกต่างๆนานาที่แอรอนสารพัดจะบ่นอยู่คนเดียวในห้อง ขณะที่อีก 6 ชีวิตก็ทำกิจกรรมต่างกันไป 2 ชีวิตกำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างสงบ ส่วนอีก 4 ชีวิตกำลังสุมหัวเพื่อทดสอบรุ่นน้องของตัวเองอยู่ โดยที่คิงอย่างคาร์โลเป็นตัวนำ ก็นะ อุตส่าห์จะได้เป็นคนคัดเลือกและพอเหลือ 7 คนพวกเขาก็ต้องเป็นคนทดสอบและสอนเพิ่มเติม คงต้องเจอหน้ากันอีกสักพักใหญ่ๆ อย่างนี้จะไม่ให้วางแผนเรื่องสนุกๆไว้ได้ยังไงล่ะจริงไหม?

แต่เรื่องจริง มันวุ่นวายกว่าแผนการที่พวกเขาคิดไว้เยอะเลยล่ะ