แจกโน้ตเปียโน Pop&Classic By piano_forte

ลำดับตอนที่ #1 : Knowledge:ยุคของดนตรีคลาสสิค

ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เอาเรื่องยุคก่อนละกันนะ

 ยุคกลาง(Medieval) ค.ศ.450-1450

            ดนตรีใรนยุคกลาง ซึ่งเป็นยุคแรกๆ จะเป็นดนตรีที่ใช้ในพิธีกรรมซะส่วนใหญ่ ยังไม่ได้มุ่งเพื่อความบันเทิงเหมือนปัจจุบัน

 ยุคเรอเนซองค์(Renaissance Period) ค.ศ.1450-1600

             ดนตรีในยุคนี้ยังคงเป็นดนตรีที่ีใช้แระกอบพิธีกรรมทางศาสนา ยังไม่ใช้เพื่อยความบันเทิง แต่เริ่มมีการบันทึกโน้ต การเล่นดนตรีเป็นกลุ่มเล็กๆ เริ่มมีการใช้เครื่องดนตรีที่หลากหลายขึ้น

ยุคบาโร้ค(ฺBaroque Period) ค.ศ.1600-1750

             ยุคนี้เริ่มขึ้นพร้อมกับการกำเนิดอุปรากรใน ปี 1600 และิสิ้นสุดลงเมื่อบาค(คีตกวีที่โดดเด่นที่สุดในยุคบาโร้ค)เสียชีวิตในปี
ค.ศ.1750 ในยุคนี้ เริ่มมีดนตรีเพื่อการฟังมากขึ้น แต่ยังอยู่บนพื้นฐานของเพลงสวดมีหลักการแต่งที่เคร่งครัด นักดนตรีส่วนมากได้รับ
การเลี้ยงดูจากผู้มีเงิน โบสถ์ หรือราชสำนัก เพลงที่เขียนขึ้นจึงเป็นเพลงที่เขียนเพื่ออาชีพ ไม่ใช่มาจากแรงบัลดาลใจจของตนเอง
มีโรงอุปรากรเชิงพานิชย์เกิดแห่งแรกเกิดขึ้นที่ เวนิช ประเทศอิตาลี ในปี 1637
            นักดนตรีที่มีชื่อเสียงของยุคนี้ได้แก่  Antonio Vivaldi (อันโตนิโอ วิวัลดี)  Johann Sebastian Bach (โยฮันน์ เซบาสเตียบาค)
Handel (แฮนเดิ้ล)  Johann Pachebel (โยฮันน์ พาเคเบล) **ความจริงคนสุดท้ายนี่ไม่ค่อยเด่นอ่ะ แต่มีผลงานเด่นๆ ดังมากด้วย คือ
Canon In D

ยุคคลาสสิค(Classical Period)ค.ศ.1750-1820

               ในยุคคลาสสิคมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญคือ การปฏิวัติฝรั่งเศส ทำให้ระบอบสมบูรณายาสิทธิราชย์เสื่อมลง แม้ว่าจะยังมีนักดนตรีในราชสำนักอยู่ แต่นักดนตรีก็ต้องหาเลี้ยงตัวเองมากขึ้น ดนตรีเริ่มเปลี่ยนแปลงเป็นเพื่อการฟังมากขึ้นเริ่มเปิดกว้างมาสู่สามัญชน  เ้้้น้นแบบแผน มากกว่าการแสดงอารมณ์ความรู้สึก แบบแผนในการเขียนเพลงต่างๆเริ่มมีรูปร่างชัดเจน คือเกิดบทเพลงลักษณะใหม่ๆขึ้นได้แก่ symphony sonata และ concerto มีการแต่งอุปราการเพื่อใช้ในโรงอุปรากร ศูนย์กลางที่สำคัญของดนตรียุคนี้คือ กรุงเวียนนา และ มาไฮม์ ประเทศออสเตรีย 
           นักดนตรีที่สำคัญของยุคนี้่ ได้แก่ Hydn(ไฮเดิ้ล) และ mozart (โมสารท์)

ยุคโรแมนติค(Romantic Period) ค.ศ.1820-1900

                มีการใส่อารมณ์เข้าไปในเพลงมากกว่าจะสนใจเรื่องระเบียบแบบแผน โดยใช้การใส่ Dydamic คือ ความดัง-เบาและจังหวะ
ในหนึ่งบทเพลงจะมีการเปลี่ยนอารมณ์ มีการใช้วงดนตรีขนาดใหญ่กว่ายุคก่อนคือ วงออเคสตราทำให้ต้องมีผู้นำวงที่ชัดเจน จึงมี คอนดักเตอร์ (Conductor) หรือ วาทยากรขึ้น
                 นักดนตรีที่สำคัญของยุคนี้ได้แก่ Beethoven(บีโทเฟ่น) เป็นผู้ทำยุคคลาสสิคไปสู่ยุคโรแมนติก Frederic Chopin(เฟรเดริด โชแปง) Tchikovsky(ไชคอฟสกี้)

ยุคศตวรรษที่ 20(Twentieth Century Period)

               เป็นยุคที่นักดนตรีเริ่มแสวงหาแนวดนตรีที่ต่างไปจากยุคก่อน ดนตรีเริ่มหลุดพ้นออกจากแบบแผนและัทำนองประสานเสียง การกำหนดจังหวะที่แปลกไปกว่าเดิม โดยไม่มีแบบแผนที่เคร่งครัดเกมือนยุคก่อน นักดนตรีบางกลุ่มย้อนกลับไปหารูปแบบของ ยุคคลาสสิค แต่งใช้เครื่องมือการประสานเสียงแบบใหม่ นักดนตรีค้่นหาท่วงทำนองและแนวทางใหม่ๆออกมา เรียกได้ว่าเป็นพวกคลาสสิคใหม่(NeoClassic) 
 

ขอบคุณ หนังสือ ดนตรีแห่งชีวิต สำหรับเนื้อหา