fic one piece ทะลุมิติมาพบรักกับเธอ

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 พลัง! สงสัย?

พลัง! สงสัย?

แปดปีต่อมา

ตอนนี้ฉันกำลังนั้งพิงต้นไม้ต้นใหญ่ที่ตั้งตระหง่าอยู่กลางทุ่งหญ้าและดอกไม้ สายลมอ่อนๆ ที่โชยมาอย่างเย็นสบายทำให้น่านอนมาก ส่วนมือก็ลูบไล้ขนนุ่มปุกปุยของเจ้ากระต่ายน้อยน่ารัก ฉันเองก็อายุ 13 แล้ว เวลามันช่างผ่านไปเร็วจริงๆ หลังจากที่ฉันได้รับรู้ความสามารถของตัวเองฉันก็เข้ากับธรรมชาติมากขึ้นในขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็มีเสียงดังขึ้นทำฉันหลุดออกจากห่วงแห่งความคิดของตัวเอง

"ไง มานั้งอยู่ตรงนี้เองหรอ"เอสเอ่ยทักฉันก่อนที่จะมานั้งข้างๆ เอาหลังพิงกับต้นไม้

"เอสเองหรอ มีอะไรรึป่าว!?"

"ป่าวหรอก็แค่เดินเล่นเท่านั้นแหละ…"

"พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่นายจะออกเรือน่ะ"ตอนนี้เอสเองก็อายุ 17 แล้วด้วยตามเนื้อเรื่องเหมือนจะออกเรือตอนอายุประนี้แหละ

"อืม…รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันน่ะ ว่าแต่เธอจะ…ไม่มากับฉันจริงๆ หรอ…"เขาถามด้วยท่าทางทีเล่นทีจริง แอบแฝงความหวังเล็กๆ

"ไม่ได้หรอฉันต้องคอยควบคุมและดูแลลูฟี่ นายก็รู้ว่าเขาหน่ะชอบสร้างปัญหาอยู่เรื่อย"ฉันบ่นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ

"ฮ่าๆ นั้นสิน่ะ แอบเหงา…อยู่นิดๆ เหมือนกันน่ะเนี่ย!"เอสพูดพรางเกาครางตัวเองแก้เขิน

"ฮึฮึ ไม่สมกับเป็นนายเลยน่ะ"ฉันหัวเรอะกับท่าทางเก๊ๆ กังๆ ของเขา

"ฉันว่านายไปเตรียมตัวไดัแล้วน่ะ!"

"อ่าๆ งั้นฉันไปก่อนน่ะว่าแต่เธอหล่ะ?" เอสพูดพร้อมยันตัวลุกขึ้น

"ขอนั้งสงบจิตใจ อยู่ตรงนี้สักพักแล้วกันเดี๋ยวตามไป"ฉันเอ่ยพรางหลับตาพริมใบหน้าสวยคมซ่อนหวานนิดๆ ผิวขาวผ่องเนียนมล นุ่มนิ่มอมชมพูเล็กน้อยน่าสัมพัส ขนตาเป็นแพรยาว เส้นผมนุ่มลื่นปลิวไสวอย่างสละสลายสีดำขลิปที่ดูมีเสน่ห์ช่วยรับกับโครงหน้าและจมูกโด่งเป็นสัน เรียวปากอวบอิ่มสีกุหลาบสดใสได้เป็นอย่างดี ดวงตาสีม่วงอัมพลันที่ลึกลับดูน่าค้นหา 

"อือ~ นี่ฉันเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย หาววว~"

กึกกึกกึก…กึกกึกกึก

"หืมเป็นอะไรไปหรอ?"ฉันถามเจ้ากระต่ายตัวน้อยที่อยู่ดีๆ ก็ขยับไป-มา ดูลุกลี้ลุกลนไม่นานฉันก็พบคำตอบฉันเห็นจิ้งจอกน้อยตัวนึงกำลังเดินโซซักโซเซโชกเลือดมาฉันรีบลุกขึ้นไปดูบาดแผลของเขาทันที

"ไม่ไหวแหะ เสียเลือดมากเกินไปแถมบาดแผลก็ลึกแล้วก็กว้างมากด้วย"ในตอนที่ฉันกำลังยื่นมือไปสัมผัสกับเจ้าจิ้งจอกแต่มันกับทะลุผ่านไปฉันตกใจมากๆ ก่อนจะค่อยๆ ดึงมือกลับมาแน่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคือมีอะไรบางอย่างออกมาด้วยมันเหมือนกับดวงวิญญาณมันลอยเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนมันแทรกเข้ามาระหว่างอกค่อยๆ ซึมลึกเข้าไป

ตึก … ตัก .. ตึก .. ตัก . ตึก . ตัก ตึกตัก

หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้น แรงขึ้น แรงขึ้นรู้สึกร้อนลุ่มไปหมดเลือดในร่างกายสูบฉีดเร็วกว่าปกติทั้งสับสนและปั่นป่วนเพราะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนและก็เป็นไปตามที่คาดตือฉันโครนนิ่งกับจิ้งจอกทำให้มีหู หาง งอกออกมาจามปกติแต่มันให้ความรู้สึกที่เหมือนกับว่าตัวเองเป็นสัตว์ป่ามากกว่าการแปรงร่างครั้งอื่นๆ มันดูแตกต่างทั้งสิ้นเชิงประสาทสัมผัสทั้ง 5 มันเฉียบคมยิ่งกว่าตอนโครนนิ่งครั้งก่อนๆ มาก แถมยังควบคุมได้ดีด้วย

"…อะไร…กันเนี่ย?"ฉันเอ่ยขึ้นด้วยรงามสงสัย แปลกใจ และอีกหลายๆ ความรู้สึกปะปนกันไปหมด

"อึก "ฉันกำลังคิดว่สฝห้ฉันกับเป็นร่างเดิม ซึ้งมันก็ง่ายมากแล้งฉันก็ลองเปลี่ยนร่างอีกครั้งผลคือมันเปลีายนร่างได้อย่างรวดเร็ว สึกมันก็แปลกโดยปกติแล้วกว่าฉันจะเปลี่ยนร่างเส็ดสมบูรณ์คร่าวๆ แล้วก็กินเวลาไปตั้ง 5 นาทีแต่มันเร็วขึ้นมากสามารถเปลี่ยนเส็ดได้ทันที ฉันได้ลอง้ปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดูที่ไม่ใช้จิ้งจอกดูผลคือมันก็กลับเปลี่ยนตามปกติ คือกินเวลาไป 5 นาที 

…มันจะเกี่ยวกับที่ดวงวิญญาณนั้นไหลเข้าร่างของเรารึป่าวน่ะ…

ฉันได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจแล้วเดินกลับบ้านเพราะมันเริ่มมืดแล้ว

เช้ารุ่งขึ้น

"เฮ้ ฉันไปก่อนน่ะ!!!"เอสกระโตนทั้งๆ ที่ยื่นอยู่บนเรือที่โยกเยกไป-มา

"โอ้ววว อีก 3 ปีฉันกับซีจะตามไป!!!"ลูฟี่กระโตนกลับไป

"ดูแลตัวเองด้วยน่ะ!!!"คราวนี่ถึงตาฉันกระโตนมั้ง

"พวกนายเองก็เหมือนกัน… แล้วก็ลูฟี่อย่าสร้างปัญหาให้ซีมากซะหล่ะ!!!"

"รู้แล้วหล่ะน่าาา!!!"ทั้งฉันและลูฟี่ยื่นโบกมือให้เอสจนกระทั้งเรือลับตาไป

"นี่ลูฟี่พวกเราเองก็ไปฝึกันมั้งดีกว่าเนอะ ฉันยังมีอะไรที่สงสัยนิดหน่อย"ฉันพร้อมทำหน้าครุ่นคิด

"นั้นสิ! ฉันเองก็มีท่าใหม่ที่อยากจะลองอยูพอดี…แจ่ว่าน่ะพอได้เห็นเอสแล้วอยากออกทะเลเร็วๆ จังชักตื่นเต้นซะแล้วสิ"ลูฟี่พูดพรางทำท่าทางคึกคัก ให้ตายสิจะคึกไปไหนอีกตั้งสามปี แต่ว่าน่ะ…

"…จริงๆ แล้วพลังของฉันมีนคืออะไรกันแน่!?"ฉันพึมพำกับตัวเองเบา

…………………………………………………………………………………………

ขอโทษที่หายหัวไปนานน่ะขอรับ ฮึฮึ เพราะไรท์รู้ว่ารีด รอได้(เฮ้ยไม่ใช้แหล่ะ) ต้องขออภัยจริงๆ น่ะขอรับ ขอเสียงนีกอ่านเงาหน่อย

                   อาก…อาก…อาก

กาบินผ่านอย่างสวยงาม หนอย~ ห้วยๆๆ คึบ่บอกค๋อยหล่ะสู๋!!! มาเบิงยามได๋ก็บ่เม้น ยามได๋ก็บ่เม้น ค๋อยคือสิน๊อยใจ๋นัมเด้อสู๋ เด้อ!!! อั๊นแวะมาเม้นกั๊นจักหน่อยนึงก็ได๋ เดี๋ยวสิบ่ม่อั๊พสะดอกกก!!! (เอิ่ม อ่านไม่ออกเงิบแป๊ป/เอ๊ะยังไง!! ได้ข่าวว่าคุณมึงเขียนเองไม่ใช้รึไง-_-)