คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 เจอแชงคูส และพลังของลูฟี่ 100%
เจอแชงคูส และพลังของลูฟี่
1 สัปห์ดาหลังจากที่ฉันได้เป็นหลานบุญธรรมของปู่ ไม่นานฉันก็สนิทกับลูฟี่ ฉังเพิ่งรู้มาว่าฉันเป็นน้องลูฟี่ 1 ปีลูฟี่เลยเป็นพี่ฉัน แต่ฉันก็เรียกว่าลูฟี่เฉยๆเหมือนเดิมนั้นแหละ ฉันใช้เวลาว่างไปเล่นซนกับลูฟี่และเจอดุอยู่บ่อยๆ ก็ฉันน่ะอยู่ติดกับลูฟี่จนจะกลายเป็นเงาของลูฟี่อยู่แล้ว
"ย๊ากกกกกกกกกกก"
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก"
"แฮ่กๆๆๆ แฮ่กๆๆๆๆๆ" ตอนนี้ฉันกำลังฝึกอยู่กับปู่และลูฟี่ บอกได้เลยว่าโหดมากกกก จะตายยุแล้วนี่ฉันกับลูฟี่เจอมาทุกอย่างไม่ว่าจะโดนโยนเข้าป่าดงดิบ กลางดึก เอาลูกโปรงมาผูกติดกับตัวแล้วปล่อยให้ลอยขึ้นฟ้า หรือแม้กระทั้งเจอถีบให้ตกลงไปในเหวลึก บอกได้เลยถ้าตอนนี้ฉันยังอยู่โลกเดิมน่ะคงไปเกิดโลกใหม่ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฝึกกับปู่แกแล้วแหละ แต่ก็น่าแปลกที่ฉันดันรู้สึกและสัมผัสได้ถึงพลังชีวิตอันน่าพิศดาลเกินคำว่ามนุษย์และพิลึกกึกกือมากกว่าชาวบ้านชาวช่อง (ตรูว่านางเอกแมร่งหลุดโลกไปแล้วแน่เลย)
"วันนี้พอแค่นี้ก่อนน่ะลูฟี่ ซีมานี้สิ" โฮ้นี่ปู่พูดว่าแค่นี้เราะ!!! แต่เอ่อลืมบอกเลยทุกคนส่วนใหญ่เรียกฉันว่าซีเฉยๆ เพราะมันเรียกยาก ฮือๆ ทำเอานึกถึงวันที่ปู่กับลูฟี่ตั้งชื่อให้ฉันเลย T^T
"อะไรหรอปู่" ลูฟี่ถาม
"ช่วงนี้ฉันต้องไปกองทัพเรือไปอยู่กับมาคิโนะสักพักน่ะ"
"งั้นเหรอค่ะไปดีมาดีน่ะค่ะ" ฉันบอกพรางส่งยิ้มให้
โครกกกกกกก โครกกกกกกกก
เสียงท้องร้อง (โค-ตะ-ระ ดังเลย)
"55555555555 ซีอยู่กับแกจนติดนิสัยแก จนได้ดูสิขนาดท้องยังร้องดังเหมือนๆกันเลย" คำพูดของปู่ทำเอาฉันอายจนหน้าแดง ^///^
"อะไรหล่ะปู่ก็!!!!!" -/////- ฉันก็อายเป็นน่ะ ตอนนี้น่ะอายจนแทบจะหน้ามุดดินได้แล้วด้วย!!!
"หิวเนื้อแล้วง่ะ อยากกินเนื้อๆๆๆๆๆ ซีไปกินเนื้อกันเถอะ" ลูฟี่โอดครวญใหญ่เลย
"เดียวสิลูฟี่กินแต่เนื้อมันไม่ดีน่ะ"
"ช่างมันเถอะ ไปกันเหอะ เนื้อจ๋าๆๆๆๆๆ"
"เฮ้อออ" ฉันหล่ะหน่ายใจกับลูฟี่จริงๆ
"55555555555555 สมกับเป็นลูฟี่"
"อ่ะ!! เดี๋ยวสิลูฟี่"
"ไปกันเหอะฉันหิวจะแย่อยู่แล้วน่ะ" ลูฟี่ไม่รอช้าเดินมาจับมือฉันแล้วออกวิ่งไปเฉย
"นี่!! ลูฟี่เนื้อมันไม่วิ่งหนีไปไหนหรอกน่าาา" ฉันบ่นอุบอิบ
"ก็ฉันหิวนี่่น่า" รู้แล้งน่าว่าหิวแต่ค่อยๆเดินก็ได้
ไม่นานนักเราก็วิ่งจนมาถึงบ้านของพี่มาคิโนะ จะบอกให้น่ะตอนที่ลูฟี่รู้ว่าฉันจะมาอยู่ด้วยก็ป่าวประกาศว่าฉันเป็นน้องเข้าสะทั่วหมู่บ้านเลย ฉันเลยรู้จักทุกๆคนภายในวันเดียว ฉันกับเปิดประตูเดินเข้ามาในร้าน ลืมบอกอีกแหละบ้านพี่มาคิโนะหน่ะเปิดร้านอาหารน่ะ สิ่งแรกที่ได้ยินและเห็นคือ กลุ่มคนที่มากมายกับเสียงหัวเราะดังโวกเวกโวยวายเต็มไปหมด
"รึว่า" ฉันได้ยิงว่าลูฟี่พึมพัมอะไรสักอย่างแล้วตะโกนออกมาว่า
"แชงคูสสสสส" เอ่อก็แค่แชงคูส ....... ห๊ะ!! แชงคูสสสสสสสส!!!! เอาจริงดิ มาถึงก็เจอเลยหรอเนี่ย ฉันนี่สุดยอดลัคกี้ (หลงตัวเอง)
"อ้าวลูฟี่ ซีมาทานข้าวเหรอจ่ะ มานั้งนี้กันก่อนสิ" พี่มาคิโนะบอกกับฉัน ส่วนลูฟี่หน่ะหรอวิ่งตรงดิ่งไปนั้งข้างๆ แชงคูสแล้ว ฉันเดินไปนั้งไปนั้งข้างๆลูฟี่แล้วสั่งข้าวมั้ง ชักหิวแล้วอ่ะ
"เอ่อจริงสิ แชงคูสนี่ซี อืมซีมิคก์น้องสาวฉันเอง" ลูฟี่พูดพรางชี้ไม้ชี้มือมาทางฉัน เฮ้ยๆๆ!!! ลูฟี่ฉันยังไม่ได้เตรียมใจเลยน่ะ!!!
"หวัดดีฉันชื่อแชงคูส"
"ซะ..ซีมิคก์ค่ะ เรียกซีเฉยๆก็ได้" ฉันพูดตะกุตะกะ ก็จะส่งยิ้มที่เหมือนเด็กไร้เเดียงสาไปให้
"ลูฟี่นายมีน้องกับเข้าด้วยหรอ" แชงคูสถาม
"อืมมม ไม่ใช้น้องแท้ๆหรอก"
"55555555 งั้นเหรอๆ" เอ่อฉันว่าแชงคูสเวลาหัวเราะเนี่ยเหมือคนบ้าเลย แหะ -_-
"นี่ซีรู้อะไรไหม? แชงคูสหน่ะน่ะเป็นโจรสลัดและฉันก็อยากเป็นโจรสลัดด้วยแหละ" ลูฟี่พูดด้วยท่าทางดีอกดีใจ
"55555555555 ถึงนายขอฉันก็ไม่ให้ไปด้วยหรอกน่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"เพราะนายเด็กเกินไปไงแหละ" แชงคูสพูดพรางหัวเราะรัว
"ฉันน่ะไม่ใช้เด็กแล้วน่ะหมัดแรงมากกว่าปืนไรเฟิลซะอีก"
"5555555555555555555555555" ฉันมองการกระทำพวกนั้นแต่ก็อดที่จะหัวเรอะตามแชงคูสไม่ได้
"อะไรเนี่ยซีก็ด้วย" ลูฟี่พูดพร้อมกับทำหน้ามุย
"แต่วาน่ะถ้าลูฟี่เป็นโจรสลัดฉันก็คงต้องเป็นโจรสลัดดัวย"
"ทำไมหรอ" ลูฟี่ถามด้วยความสงสัย
"ก็เพราะว่าพี่หน่ะน่าห่วงจะตาย ขืนปล่อยไปมีแต่ตายกับตาย"
"5555555555 ฉันเห็นด้ายกับ ซีน่ะ"
"หยุดหัวเราะเลยน่ะ" ลูฟี่ทำเสียงดุแล้วหันไปกินผลไม้ข้างๆแทน
"555555555 โมโหหิวรึไงลูฟี่" แชงคูสหัวเรอะสักพักก็ก็หยุดชะงัก
"ลูฟี่นายกินผลไม้กล่องใช้ไหมคายออกมาเดี๋ยวนี้!!!" แชงคูสจับลูฟี่ห้อยหัวแล้ว เขย่าๆๆๆ ผลคีอลูฟี่ยืดไปยืดมา อย่างกับยางยืด
"เฮ้ย!!!!!!" เสียงคนทั้งร้านดังขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมมายรวมถึงฉันด้วยก็แหมถ้านั้งไม่ไหวติ่งไม่ร้องสักแอะ มันก็แปลกจริงไหม
หลังจากเรื่องวุ่นๆ สงบลงได้ก็ต้องเกิดเรื่องอีกโอ๊ยยย วันนี้มันวันอะไรเนี่ย
ปัง!!!
เสียงถีบประตูดังขึ้น แล้วก็ตามาด้วยไอ้พวกโจรภูเขากิ๊กก๊อก แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น แต่แชงคูสก็ยังหัวเรอะอยู่ได้เชื่อเข้าเล๊ย เฮ้อออ แล้วลูฟี่ก็พูดใส่ยกใหญและก็วิ่งออกไป
"เดี๋ยวสิลูฟี่" ฉันททำท่าจะวิ่งออกไป แต่ก็โดนแชงคูสห้ามไว้ก่อน
"ปล่อยเข้าไว้คนเดียวสักพักเถอะ"
"เฮ้อออ ไม่รู้ด้วยแล้วน่ะ" ถึงฉันจ่ะทำหน้าบึ่งแต่ก็เดินกลับไปนั่งที่เดิม แล้วก็ช่วยเก็บกวาดร้านนิดหน่อยก่อนที่แชงคูสจะกลับไปแล้วเดิมออกไปตามหลัง
ตอนนี้ฉันกำลังเดินเรื่อยเปื่อย แต่สายตาดันไปสะดุดกับคนกลุ่มหนึ่งที่กำลังสุมหัวจั๊กเง๊ากันอยู่ เอ๊! นั้นมันกลุ่มของแชงคูสนิทำไรกันอยู่หน่ะ ฉันค่อยๆเดินรัดเราะเข้าไปเรื่อยๆจนขึ้นข้างหน้า ภาพตรงหน้าทำเอาเลือดขึ้นหน้าเลยที่เดียว ลูฟี่ที่โดนเหยียบหน้าไว้กับพื้น ไอ้เส็งเคร็งตัวนึงเอาปืนจ่อขมับแชงคูสไว้ ฉันกำลังเดินไปซดมันแต่แชงคูสก็พูดขึ้นว่า
"เอาปืนมาจ่ออย่างงี้เตรียมใจแน่แล้วสิน่ะ พร้อมที่จะแลกด้วยชีวิตแล้วสิน่ะ"
"อะไรของแก" สักพักก็มีเสียงปืนดังขึ้น
ปัง!!!!!!!
"ปืนน่ะไม่ได้มมีไว้ขู่อย่างเดียวหรอกน่ะ"
"ฉันน่ะต่อให้เอาเหล้ามาทุบหัวหรือโดนถุยน้ำลายใส่ก็จะลืมมันไปแล้วหัวเราะ แต่ถ้ามาทำร้ายพวกพ้องฉันหล่ะก็ ฉนจะไม่ให้อภัยเด็ดขาด" ในช่วงเวลานั้นฉันรู้สึกว่าแชงคูสเท่แบบสุดๆ เลยหล่ะ แล้วแบคแมน รองกัปตันของแชงคูสก็พูดว่า
"แค่คนเดียวก็พอ" แล้วก็กำลังเดินของไปหาไอ้โจรภูเขา แต่ฉันไวกว่าเดินไปยกมือขึ้นมาไปเชิงห้าม แล้วแบคแมน ก็หันมาประมาณว่า ห้ามทำไม แล้วเขาก็ต้องงง?เข้าไปอีกกับการกระทำของฉัน
"คุณแบคแมนค่ะฝากแว่นตาไว้สักแป๊ปน่ะค่ะ" ว่าจบฉันก็ค่อยๆบรรจงถอดแว่นออกแล้วส่งไปให้ คุณแบคแมน พร้อมส่งยิ้ม
กร่อบบบบบ กร่อบบบบบ
เสียงฉันหักนิ้วตัวเองเล่นแล่ค่อยๆ เดินเข้าไปตรงกลุ่มโจรภูเขา
"แหมมม กล้าดีจังเนอะที่มาหาเรื่อง ทำร้ายลูฟี่หน่ะ" ฉันพูดพรางส่งยิ้มที่หวานจนเยิ้มไปให้
"ไปตายซะ!!!"
ตูม!!!
เสียงที่เหมือนอยู่ดีๆก็มีคนมาปาระเบิดใส่ยังไงยังงั้น จนควันเต็มไปหมด และเมื่อควันค่อยๆจางหายไปก็ปรากฏภาพตรงหน้าที่เอาหลายๆ คนอึ้งไปเลยเจ้าตัวที่ทำให้พื้นดินยุบเป็นหลุมลงไปยังคางอยู่ท่าต่อยกับพื้นอยู่เลย ใครจะไปนึกหละว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็ก(ร้าย)เดียงสาจะเป็นคนทำ (หญิงถึกแรงช้างสิน่ะ) หุบปากซะ (ซะอุ่ยอารมณ์เสียซะแล้ว ว๊ากกกก อย่าทำไรต์ ไรต์ยังไม่อยากตายยย)
ฉันดึงมือออกจากพื้นที่เพิ่งต่อยไปเมื่อครู่ กวาดสายตาไปยังผลงานที่สร้างขึ้น เห็นเหล่าซากศพที่เกลื่อนกล่านกระจัดกระจายเต็มไปหมด (เฮ้ยๆ แค่ต่อยยังไม่ตาย) มีคนนึงที่ยังอยู่รอดแล้วเอาปืนมาจ่อที่กลางหน้าผากฉัน ฉันมองปืนนั้นด้วยสายตาเรียบเฉยแล้วใช้มืป่าวบีบมาจนแหลกละเอีอด แล้วตั้นหน้าเจ้าโง่นั้น
"อย่าเอาของอันตรายแบบนั้นมาจ่อหน้าฉันสิ" ฉันว่าพรางแสยะยิ้มที่เยือกเย็นไปทางพวกที่ตอนแรก คิดจะมาจัดการฉันก็ต้องรีบถอยกรูด วิ่งหนีป่าราบกันไปเป็นแถวๆ ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ สะใจ (โห้ขนาดแค่พลังกายยังขนาดนี้ถ้าภาคสองเรียนฮาคิแล้วใช้รวมกันไม่โลกแตกเลยหล่ะ)
"โธ่เว้ยย!!!" เจ้าคนที่น่าจะเป็นหัวโจกสถบก่อนจะใช้ระเบิดควันปทใส่ลงพื้น
"อ้าววว ดันประมาทไปลูฟี่เลยโดนจับตัวไปแล้ว (╥﹏╥)" แชงคูสเอามือจับหัวแล้วทำถ้าเหมือนคนบ้า
โธ่~ ถังกะระมังแตก!! ฉันหล่ะปวดใจกับคนคนนี้จริงๆ
ฉันกำลังครุ่นคิดอยู่พักนึงก่อนจะปิ๊งขึ้น จำได้แล้วฉากนี้มัน
"ทะเล" ใช้แล้วทะเลไง! ตอนนี้แชงคูสต้องเสียแขนไปข้างนึงไม่ยอมหรอก ฉันจะช่วยแชงคูสให้ได้
ด้านลูฟี่ talk : ไรต์
"ปล่อยฉันน่ะ" ลูฟี่กำลังดิ้นอย่างเอาเป็นเอาตาย
"หึๆ พวกมันคงไม่คิดหล่ะสิว่าโจรภูเขาจะหนีลงทะเล ตอนนี้ไม่มีใครหน้าไหนโผ่ลมาช่วยแกหรอกลงไปตายซะ!!" ว่าจบโจรภูเขาก็จับ (ถีบ) ลูฟี่ลงน้ำและเนื่องด้วยผลปีศาจที่ลูฟี่กินเข้าไปทำให้อ่อนแรงไม่สามารถว่ายน้ำได้
"ชะ..ช่วย อึก! ดะ..อึก"
ในขณะที่ไอ้โจรภูเขากำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั้งก็มีเจ้าทะเลมาง๊าบมันไปพร้อมเรือทั้งลำ (สม （#＾ω＾）ﾋﾟｷﾋﾟｷ)
กลับมาทางด้าน ซี talk : ซี
ฉันกำลังว่ายน้ำไปหาลูฟี่อย่างขยันขันแข็ง (ลงทุนมากกก -_-) และตอนนี้ฉันก่อนเห็นลูฟี่แล้วมีตัวแถมอย่าวเจ้าทะเลตัวนึงด้วย มันจะง๊าบลูฟี่แล้ว อ้าวเฮ้ย!! ฉันว่าฉันว่ายมาก่อนแชงคูสน่ะทำไมไปนู้นแล้วฟ่ะ เร็วเป็นบ้า ต้องรีบแล้ว
ตูม!!! ซ่า!!!!
เฮ้อออโล่งไปที่สำเร็จฉันทำสำเร็จฉันใช้จังหวะที่เจ้าทะเลกำลังง๊าบแขนแชงคูสดึงออกมาก่อนแต่ก็ไม่พ้นฉันกับแชงคูสเลยได้แผลที่แขนมาคนล่ะข้าง แขนข้างขวาของแชงคูสไปเฉียวโดนฟันมัน เช่นกันของฉันเป็นแขนข้างซ้าย เพราะฉันหันหลังให้เจ้าทะเล ก่อนที่แชงคูสจะใช้ฮาคิข่มขวัญมัน
"ไม่เป็นไรใช้ไหมลูฟี่" แชงคูสถามเมื่อเจ้าทะเลมันเพ่นแน๊บไปแล้ว
"ฮือๆ แขนของนายกับซี" ลูฟี่ร้องไห้โฮออกมา
"ไม่เป็นไรน่ะลูฟี่แค่นี้เองจิ๊บๆ" จิ๊บๆ จริงๆน่ะดูหน้าฉันสิจิ๊บๆๆ ＼(*T▽T*)／ ในใจโฮกกกก ตรูเจ็บเฟ้ยยย เจ็บเป็นบ้าาา ว่าแต่เจ้าทะเลมันมีเชื้อหมาบ้ารึป่าวฟ่ะ จะได้ป้องกันบาดทยัก !?
......................................................................................................
ขอโทษด่วนน่ะครับที่อัพได้แค่นี้พอดีมีงานเยอะ สูงแบบพเนินเถินถึกจะทับหัวคอหักตายอยู่มะรอมมะร่อแล้ว
ความคิดเห็น