Fic IC21(ผสมโรง+ฮิรุมาโม(รึป่าวหว่า= =)

ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่18:ขอลา ไปปาร์ตี้(2)Miroticระเบิดความมันส์!!

“แฮ่ก…ๆ…แค่เพลงแรกก็ใส่ซะเต็มที่เลยแฮะ ฮะๆ”

“พวกแกแหล่ะ แฮ่ก…ๆ เอาแรงมาใส่กับเพลงนี้เพลงเดียวก็เหนื่อยสิวะ”

รุยพูดกับอากอนที่นั่ง(หรือนอน= =’’)หอบแฮ่กๆอยู่กับพื้น ชายผมแดงยังคงรีบจัดการงานของตัวเองพร้อมๆกับฮิรุม่าที่ไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อยตาม เป็นลีดเดอร์น่าจะเหนื่อยง่ายแต้ๆน้า= =’’ โจ๊คเกอร์บอกให้เขาจัดการหาเพลงที่ต้องแสดงต่อไปพลางแจกน้ำและผ้าเย็นให้คนที่นั่งหอบอยู่อย่างรวดเร็ว

“เอาล่ะครับการแสดงคราวแรกจบไปแล้วนะครับ~~”

“อ้าว พูดปราศรัย เรอะ…”

“…คงประมาณ20นาที ระหว่างนั้นก็คงมีคนมาพูดแสดงความเห็น เวลาซ้อมมี50นาที เหลือแหล่”

“เอ้า…Miroticใช่มั้ย!?”

กริ๊กๆ!

‘ชี จา กึน ดัล โคม ฮา เก, พยอง บอม ฮา เก นา เอ เก กึล รยอ’

“หยุดไว้ตั้งแต่ตอนแรกนะครับ…สองคนด้านหน้า ใครจะเต้น”

“ดูให้จบก่อนก็แล้วกันเดี๋ยวค่อยเลือก”

“ตามใจครับ…”

กริ๊ก…

เขาเปิดดูการเต้นเพลงนี้อย่างใจเย็น ทุกคนพยายามหาบทที่ตัวเองพอจะเต้นได้ แต่เพราะยังมีคนไม่มั่นใจอยู่จึงต้องลุกซ้อมพร้อมดูไปด้วย เช่น รุย เป็นต้น ดูเหมือนว่าจะซ้อมท่าเต้นของจุนซู(คนใส่เสื้อแขนกุด)กระมัง ถึงแม้จะผิดอยู่นิดหน่อยแต่โจ๊คเกอร์ก็ได้แนะนำจนถูกต้อง มือทั้งสองยื่นไปกระกบกันอยู่ด้านซ้าย พลางปล่อยออกแล้วยกขึ้น

“ไม่ใช่แค่ประกบนะครับ กำเอาไว้เลย…แบบนี้”

“อ้อ…งี้หรอ?”

“ครับ…แล้วท่องด้วยนะครับว่าท่าต่อไปอีกกี่วิฯ ขาก็2 3 4 5”

“เลข5นี่ใช้เท้าแตะพื้นสองทีใช่มะ?”

“อือ…แล้วกระแทกลงกับพื้นอีกที แล้วถอยไปด้านหลัง 3 4”

“นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ”

“ย่อ ขวา!เดินซ้าย!มือตรงท่อนต่อไปคุณต้องยกขึ้นมาที่หน้านะครับ”

“แบบนี้…โอเค… ฉันเต้นบทนี้ก็แล้วกัน”

เขาเลือกบทของจุนซู ขณะเดียวกันเพลงที่เขาเปิดในคอมก็จบลง อากอนจึงลุกขึ้นแล้วลองเต้นท่าที่เขากะว่าจะลองเต้นตอนแรก บทของแจจุงนั่นเอง

“ซีจัคคึน ดานโคมฮาเก พยองบอมฮาเก นาเอเก กึลรยอ ออนเจนา คึแรซดึซซี มอนจอ มาลลึน กอลลอวา”

“อ๊ะ…แขนสูงไป เอาลงนิดนึง”

“ชิ= =*”

“เข่าขวาไปก่อนนา… อย่าเผลอเอาเข่าซ้ายออกไปก่อนล่ะ”

“เออๆ…getแล้วนา= =**”

อากอนพูดอย่างหน่ายๆก่อนที่จะลองเต้นดู ท่อนแรกๆยังทุกลักทุเลอยู่นิดหน่อยแต่พอปรับท่าทางได้แล้ว เขาก็เต้นได้ตั้งแต่ต้นยันปลายได้เลย เสียอย่างเดียวที่โจ๊คเกอร์ต้องคอยเตือนเรื่องความเร็วในการเต้นทำเอาเขาไม่สบอารมณ์ด้วยเลยซักนิด

“โซกึม ดาชยอนโด นอน แควนชานา Oh~”

ไม่รอช้า อุนซุยร้องต่อท่อนที่รุยร้องทันที บทของยูชอนนั่นเอง พร้อมกับเต้นอยู่ประจำที่ ชายผมแดงไม่ห่วงเรื่องของคนตรงหน้ามาก เพราะถ้าอุนซุยตัดความกังวลในการตื่นเวทีได้ก็สบายแล้วล่ะ!

“นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ”

และไม่รอช้า!!!ลีดเดอร์ของเรา!!!(ฮิรุม่า)เดินออกมาเต้นอยู่ด้านหน้าของแถวตัวV เปิดตัวการเต้นได้อย่างร้อนแรงพอๆกับยุนโฮ(อั๊ง=w=~~) พวกเขาไม่รอช้า เมื่อได้บทก็ซ้อมรวมกันทันที พวกเขาก้าวเท้าขวาไปทางด้านขวา ก่อนที่จะทำการสลับที่ รุยเดินออกมาเต้นนำแทนฮิรุม่า อากอนและอุนซุยเต้นพร้อมๆกัน ฮิรุม่าและโจ๊คเกอร์ก็ไม่แพ้กัน สมบูรณ์แบบ!!

“แจ๋วเลยแฮะ…”

“นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
เฮออ นาลซู ออบซอ I got u...under my skin”(ซ้ำอีกครั้งนึง)

ครั้นเมื่อจบบทซ้ำฮิรุม่าก็ออกมายืนอยู่หน้าแถวอีกครั้ง พลางใช้มือซ้ายจับที่ศอกขวาและมือขวานั้นจับปลายคางเหมือนใช้ความคิด จากนั้นก็โยกไปทางขวาที ข้างซ้ายที แล้วร้องท่อนของเขาไปด้วย

“ฮัน บอนอี คีซึวา ฮัมเก๊ นาลลี ซอนดึซฮัน กางฮัน อีกึลริม
ดู บอนอี คีซึ ดึกอบเก ทอซยอบอรีล กอซ กัททึน เน ซึมจางอึล”(Rap)

ครั้นเมื่อจบท่อนของเขา อุนซุยก็ร้องต่อทันที ส่วนชายผมทองนั้นเดินขึ้นมาอยู่ด้านหน้าแล้วย่อลงโยกไหล่ เมื่อเขาร้องจบ ชายผมทองก็เดินออกมาเต้นด้านหน้าซ้ายมือ ส่วนที่เหลือก็สลับที่กัน (จากด้านซ้าย)โจ๊คเกอร์ อากอน รุยที่อยู่ด้านหลังนั้นก็เต้นท่าของตนไปเรื่อยๆ แล้วเมื่อถึงท่อนที่ว่า

“Yeah~ นอรึล กาจจยอซซอ You know you got it!”

แปะ!

ฮิรุม่าและอุนซุยยกมือขวาของพวกเขาแท็คกัน!!(โอ้ววววO[]O!!~) เมื่อฮิรุม่าแท็กเสร็จก็กลับหลังหัน แล้วยกขาขวาเตะไปด้านหน้าของตน พวกอากอนที่เต้นด้วยก็เช่นกัน ครั้นเมื่อ I got u....Under my skin พวกเขาก็ร้องพร้อมๆกัน มือขวายื่นไปทางเดิน แล้วถอยออกมาพร้อมๆกับย่อแขนเข้ามาเล็กน้อย

“เน กุมโซเค นาน นอล จีแบฮานึน มาบอบซา เน จูมุนเน
นอน ดาซี คึรยอจาโค อิซซอ I got u...Under my skin”

ทุกคนร้องพร้อมๆกันพลางยกแขนขึ้นเหมือนตั้งการ์ด รุยที่ยืนอยู่ด้านหน้าใช้มือซ้ายแบตั้ง ส่วนมือขวากำเอาไว้ซักพักก็ทำเหมือนอากอน(ใช่ป่าว…ตอนที่แล้วอ่ะ)เคาะที่อกขวา ครู่ต่อมาก็ปล่อยมือซ้ายลงแต่มือขวายังคงทำเหมือนเดิม ลำตัวท่อนบนเขย่าไปทางซ้ายหลายครั้งอยู่

“อืม…คงจำได้นะ เพราะท่าหลายท่าก็ซ้ำๆอยู่”

“ซ้อมครั้งเดียวก็พอ พักบ้างดีกว่า”

“ก็ได้…แต่ช่วง10นาทีก่อนขึ้นเต้นต้องซ้อมอีกรอบนะครับ”

“เออ”

อากอนรับคำพลางนั่งลงกับพื้น รุยและอุนซุยยังคงซ้อมอยู่เพื่อให้มั่นใจว่าไม่ลืม ระหว่างนั้นโจ๊คเกอร์กับฮิรุม่าก็ดูการแสดงของคู่แข่ง ชายผมแดงแอบอิจฉานิดหน่อย เพราะเพลงของทีมนี้คือเพลง Don’t Donซึ่งเป็นเพลงที่เต้นได้ค่อนข้างง่ายและสามารถเล่นไวโอลินได้ด้วย

“ฮึ…ชุดไม่ค่อยให้กับเพลงเอาซะเลย”

“ชุด…เฮ้ย…อย่าบอกนะว่าต้องใส่ชุดแบบในคอมน่ะ”

“แหงสิ…”

“ไม่เอาด้วยนะเฟ้ย!!!ไอ้ชุดแบบนั้นน่ะ=[]=!!!”

“นิดเดียวเอง… สาวๆออกจะกรี๊ด(หึๆ)”

‘แล้วก็เรทติ้งจะดีมากๆเลยล่ะ…’

นี่แก กะเอาแต่เรทติ้งใช่มะ… ฮิรุม่าคิดอย่างอารมณ์เสียสุดจะบรรยาย(งั้นก็ไม่ต้องบรรยายนะ=_,=/โดนคนอ่านรุมตื้บ) ขณะที่เขาเองก็เหลือบไปเห็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากลุ่มใหญ่ๆในหมู่ผู้คนนั้น

“ยัยผู้จัดการตูดหมึกมาทำอะไรที่นี่กันนะ…?”

“คุณอาเนซาคิเนี่ยนะ…จะมาผับ”

“เจ้าพวกเปี๊ยกก็มา…นั่นไง”

“มาทำไมกันนะ…อย่างเค้าน่าจะนอนอยู่กับบ้านนี่นา…”

พวกเขาคิดกันอย่างสงสัย แต่รู้สึกว่าต้องเปลี่ยนความคิดกันทันควัน เมื่อกลุ่มต่อไปขึ้นเต้นบนเวที เหลืออีกแค่10นาที ชายผมแดงต้องรีบเรียกให้ทุกคนซ้อมเป็นครั้งสุดท้ายก่อนขึ้นแสดง

ขณะนั้น…ทางพวกของมาโมริที่อยู่ในฝูงชน

“เซนะ…มาที่แบบนี้จะดีหรอ”

“ไม่รู้สิฮะ…แต่ว่าเห็นว่าคุณอาคาบะชอบมาเตร่แถวๆนี้น่ะครับ”

“หรอ…นี่ก็ดึกแล้วนา…กลุ่มต่อไปกลุ่มสุดท้ายแล้วนะ”

“เจี๊ยก…!รับทราบคร้าบคุณมาโมรี้~~”

ตึง…

“ขอบคุณคร้าบ~~กลุ่มจากผับDance LookกับเพลงDon’t donคร้าบ~~”

แปะๆๆ!!!

“วี้ด~~วิ้ว~~!!”

“เอาล่มาตบท้ายกับเพลงสุดฮิต ที่ฮิตทั้งคนเต้น และ เพลง เชิญมาพบกับพวกเขาได้เลย!!!”

“เอ๋…กลุ่มต่อไปแล้วหรอ?”

มาโมริพูดขึ้นอย่างงุนงง ไม่ทันที่เธอจะได้ถามเซนะเพลงก็เปิดขึ้น แสงแฟรชต์ฉายไปที่คนแสดงทั้ง5คน ทั้ง5คนใส่เสื้อสีดำออกมายืนเป็นกลุ่ม

“ซีจัคคึน ดานโคมฮาเก พยองบอมฮาเก นาเอเก กึลรยอ
 ออนเจนา คึแรซดึซซี มอนจอ มาลลึน กอลลอวา”

เปิดตัวด้วยบทร้องของอากอน พร้อมๆกับรุยที่เต้นอยู่ ขาเตะออกมาด้าหน้าทีละข้าง ครู่ต่อมาก็ส่ายสะโพกตาม มาโมริที่หน้าแดงเพราะเสื้อของชายตรงหน้าเปิดให้เห็นอกกันซึ่งๆหน้า(อั๊ย>w<~~)แต่เมื่อตั้งสติดีๆ เธอก็ต้องพูดว่า

“นั่นมัน…อากอนคุงนี่นา…”

“เอ๋…!?!คุณอากอนเนี่ยนะ”

“จริงด้วย…คนที่เต้นข้างๆตรงนั้นก็ฮาบาชิร่า รุยนี่…แต่งผมซะจำไม่ได้เลยนะนั่น”

พวกเขากำลังพูดถึงสองคนนั้นโดยที่ไม่สังเกตว่า ชายผมทองที่อยู่ด้านหลังนั้นเป็นใคร ครั้นเมื่อมาถึงท่อนที่รุยต้องร้อง ฮิรุม่าก็พยายามหลบสายตาพวกเด็กเดมอน(พวกมาโมริ)ไปด้วย

“โมดึน คานึงซอง ยอลลอดวอ Oh~”

“ซารางอึน มวอดะ? มวอดะ? อีมี ซูซิคคอ Red Ocean
นาน breakin' my rules again อาลจันนา จีรูฮานกอล?”

ชายผมดำทมิฬร้องออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมพร้อมๆกับเต้นไปด้วยอย่างสมบูรณ์แบบ พวกเซนะก็เพิ่งจะรู้ว่ารุยก็ร้องเพลงเก่งเหมือนกัน ครั้นต่อมาก็ถึงคราวที่อุนซุยต้องร้อง “โซกึม ดาชยอนโด นอน แควนชานา Oh~”

เขาไม่มีปัญหากับเพลงท่อนนี้ แต่เมื่อมาถึงท่อนที่ต้องร้องหมู่ ฮิรุม่าต้องเลื่อนตัวขึ้นมาด้านหน้า ทำให้เขาหลบเลี่ยงสายตาผู้คนไม่ได้เลย

“นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
เฮออ นาลซู ออบซอ  I got u...under my skin!!”

“เอ๋!?!คุณฮิรุม่า!!!!”

“ฮิรุม่าคุงO[]O!!!”

ทุกคนถึงกับต้องอึ้งกิมกี่เป็นผีจูออน(เฮ้ย= =มั่วแล้วเอ็ง= =**) ชายผมทองยังคงร้องต่อไป ย่อตัวแล้วใช้มือปัดอากาศ ทุกคนทำคล้ายๆกับที่เขาทำ ยืดตัวขึ้นถึงแม้เข่าจะยังย่ออยู่ ครั้นเมื่อยืดขาแล้วพวกเขาก็เอาแขนลงก่อนที่จะยกมือซ้ายขึ้นมาจับที่ปลายคาง มือขวาอยู่เบื้องล่างขยับไปพร้อมๆกับขา

“นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
นอน นาอี โนเย I got u...under my skin”(ซ้ำ)

“เน มอริซโซคคึล พาโคดึนึน นาลคาโรอุน นุนบิช
นา อานีโคซอน อุมจิคคีจีโด อานนึน Chrome heart”

“นีกา ซอนแทคฮาน คีนนีน คอล Oh~”

รุยร้องท่อนของเขา เขายืนอยู่ด้านหน้ากับโจ๊คเกอร์ พลางกางขาไปด้านขวา อุนซุยที่อยู่ด้านหลังระหว่างสองคนนั้นก็เต้นสุดฤทธิ์สุดเดช ใช้ปลายเท้าดันขึ้นให้ดูเหมือนกระโดดพร้อมๆกับหันไปด้านซ้ายมือ หน้ายังคงหันมามองผู้คนที่ชมการแสดง ยื่นอกไปทางด้านซ้ายขณะที่สองคนด้านหน้าย่อลง จากนั้นก็นั่งลงเหมือนที่ชายผมแดงและชายผมดำทำทีแรก

“ฮยอลควานนึล ทาโก ฮึรึนึน ซูออค เกอี นาอี Crytal มาชิมเน ซีจัคเดน บยอนซีนอี คึททึน นา”

“มีกอซโด ซารางอึน อานีลก๊า? Oh~”

“นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
เฮออ นาลซู ออบซอ  I got u...under my skin.
นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
นอน นาอี โนเย I got u...under my skin.”

“ฮัน บอนอี คีซึวา ฮัมเก๊ นาลลี ซอนดึซฮัน กางฮัน อีกึลริม
ดู บอนอี คีซึ ดึกอบเก ทอซยอบอรีล กอซ กัททึน เน ซึมจางอึล
Yeah~ นอรึล กาจจยอซซอ You know you got it!”(Rap)

แปะ!!!

(อ๊ากกก!!!มาถึงท่อนที่ข้าพเจ้าชอบที่สุดดด>w<) อุนซุยแท็คมือกับฮิรุม่า(อ๊ากกกก!!!เฮียขา ขออีกรอบบบบT[]T) ฮิรุม่ากลับหลังหันแล้วเต้นด้วยอารมณ์สุดเหวี่ยง!!!!ขาซ้ายยกขึ้นเตะด้านหน้าของตน มือมาประสานอยู่ด้านหน้าชั่วครู่ แล้วเหยียบลงกับพื้นก่อนจะยกขึ้นอีกครั้ง พลางเดินไปด้านซ้ายก้าวสองก้าว ก่อนจะเดินไปทางขวาอีก้าวนึง

“Yeah~!!!”

“Come on! Come on!”

“I got u....Under my skin”

“เน กุมโซเค นาน นอล จีแบฮานึน มาบอบซา เน จูมุนเน
นอน ดาซี คึรยอจาโค อิซซอ I got u...Under my skin”

“My devils ride ดอนึน ซุมมึล โกซึ ออบจานา คึรอดะมยอน
อีเจน จึลกเย โบนึนเก ออต๊อคก๊า I got u...Under my skin

นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
เฮออ นาลซู ออบซอ  I got u...under my skin
นอน นารึล วอนแฮ นอน เนเก ปาจยอ นอน เนเก มี ชยอ
นอน นาอี โนเย

I got u...under my skin~”

แปะๆๆๆๆๆ!!!!!!

“สะ…สุดยอดเลย ฮิรุม่าคุง”

“คุณฮิรุม่าเต้นได้สุดยอดจริงๆ…”

“…ฮึ้ย~เจี๊ยก!!มีน้ำโหMax!!”

‘คุณมาโมริชอบคนเต้นเก่งหรอเนี่ย ยอมไม่ได้max!!’ มอนตะคิดอย่างเดือดดาลเมื่อได้ยินมาโมริชมบุคคลที่เต้นอยู่ด้านบน ท่าจบที่เก๊กกันจนหล่อเกิน100% พวกเขาเกาะกลุ่มยืนเก๊กอยู่ด้านหน้า ทุกคนต่างหยิบมือถือ กล้องถ่ายรูปออกมาถ่ายพวกเขา เหมือนกับดาราไม่มีผิด

“ขอบคุณคร้าบ~~กลุ่มของผับNight StarเพลงMiroticคร้าบ~~”

“วี้ด~~!!”

“เท่จังเลย~~”

“แจ๋วเลยพวก!!มาแสดงบ่อยๆนะ~~!!”

“โห…วงของฮิรุม่าคุงดังจังเลยแฮะ เพิ่งแสดงวันนี้ไม่ใช่หรอเนี่ย”

“คนผมแดงคนนั้นเป็นคนดังของผับนี้นี่นา…”

พวกมาโมริกระซิบกระซาบเกี่ยวกับพวกฮิรุม่าที่ยืนให้ถ่ายรูปอยู่บนเวที ไม่ต้องบอกก็รู้เพลงนี้เรทติ้งดีอยู่แล้ว และเมื่อคนหล่อทั้ง5คนมาเต้นพร้อมกับใส่ชุดให้วาบหวิวแบบนั้นก็ยิ่งพุ่งกระฉูด ชนะแบบสบายๆ ครั้นเมื่อให้ทุกคนถ่ายภาพจนพอใจแล้วจึงพากันกลับเข้าไปหลังเวที

“อากอน…แกนี่ใส่หวิวกว่าคนอื่นเลยนา…”

“อย่ายุ่งกับเรื่องเสื้อฉันน่ะ!”

“ฮิรุม่า…แกก็ดูดีนี่หว่าเวลาใส่เสื้อเปิดอกน่ะ(หึๆ)”

“ไม่ต้องมายิ้มเลยเจ้ากิ้งก่า…แต่เพราะคนที่ฉันเต้นมันใส่ตั้งแต่แรกก็เลยยอมใส่หรอกนะ”

“ฮะๆๆๆ!!”

พวกเขาหัวเราะอย่างอิ่มสุข  เพราะยังไงๆพวกเขาก็ชนะแน่นอนขณะที่พวกเขากำลังเตรียมตัวฟังการประกาศผล มาโมริก็แอบเดินเข้ามาพร้อมๆกับเซนะ และ มอนตะ

“หืม…มาทำไม?”

“ฮิรุม่าคุง…เต้นเก่งเหมือนกันนี่นา”

“งานเฉพาะกิจ…มาทำวันนี้วันเดียวเท่านั้นแหล่ะ”

“แล้วใครชวนมาล่ะ?”

“ผมเองคร้าบ…คุณอาเนซาคิ”

โจ๊คเกอร์ที่นั่งอยู่บนกล่องไม้ใบใหญ่ยกมือขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้มให้มาโมริที่มุมปาก เธอเห็นก็ถึงกับสะดุ้งเฮือกทันทีที่เห็นรอยยิ้มนั่น

“คุณฮิรุม่าถ้าผมจีบคุณอาเนซาคิจะว่าผมป่ะ~~”

“หา~!!หัดอายเขามั่งสิไอ้นี่”

“แหม~ล้อเล่นเองคุณอากอนก็อย่าโกรธน่า…”

“รางวัลชนะเลิศได้แก่…!!”

“มาแล้วล่ะ…”

ตึ่กๆๆ…ๆ

“กลุ่มNight StarกับเพลงReplay และ Mirotic!!!”

พิธีกรประกาศออกมาอย่างเป็นทางการ แล้วเมื่อพวกฮิรุม่าขึ้นไปบนเวทีก็เต้นเพลงท่อนสุดท้ายเป็นของแถมให้กับแฟนๆที่กรี๊ดกร๊าดอยู่ด้านล่าง

“I got u...under my skin~”

พร้อมกับเก๊กท่ายืนอย่างสวยงาม ยิ่งทำให้เสียงแฟนดังขึ้นเป็นเท่าตัว แม้แต่เวลาพูดขอบคุณเสียงกรี๊ดก็ยังไม่หมดเลยซักนิด

“ฟู่ว--!คนแบบโจ๊คเกอร์ก็เงี้ยแหล่ะ”

“โจ๊คเกอร์คุงหรอ?...คนๆนั้นดังขนาดนั้นเชียว”

“ฟู่ว…จะว่าไงดี คนแบบหมอนั่นไม่ดังก็แปลกน่ะนะ…หน้าตาก็ไปทางดาราได้อีกไกล”

“แล้วทำไม…ถึงไม่ไปเป็นนักแสดงล่ะ?”

“เขาไม่ค่อยชอบล่ะมั้ง…”

อาคาบะ(ที่โผล่มาตอนไหนไม่รู้)บอกมาโมริ ทำให้เธอสงสัยในตัวชายผมแดงไม่ต่างจากคนอื่น

ครู่ต่อมา…

“กลับบ้านกันเถอะ…”

“งานนี้ฉันได้แบตหมดไปถึงเที่ยงแน่ๆเลย…= =”

“เออ…ก็คงจะไม่ต่างกันน่ะนะ= =**”

พวกเขาบ่นนิดหน่อย แต่ก็พอใจกับสิ่งที่ได้มาในคืนนี้ พลางเปิดประตูมิติกลับไปยังศาสนจักรทันที ครั้นเมื่อมาถึงพวกเขาก็แยกย้ายกันกลับห้องของตนทันที

ตึง…

ปุบ…!

‘พรุ่งนี้ ก็คงจะแบตหมดเหมือนกับเจ้าพวกนั้นแฮะเรา’

“ครอก~ฟรี้~”   จบตอนที่18/โปรดติดตามตอนต่อไป

ตอนพิเศษFiction …เรื่อง ง่วงแล้ว

อุนซุย:หาว~~ง่วงแล้วแฮะ เพิ่งเคยอยู่ดึกถึงเที่ยงคืนนะเนี่ย

อากอน:เออ…ไม่แปลกหรอก

อากอน: (ล้มตัวนอนบนเตียง)

อุนซุย:เออ เล้วพรุ่งนี้เราจะต้องซ้อมสิน…

เพี๊ยะ!

อุนซุย:โอ๊ย!ตบหัวฉันทำไมฟะ!

อากอน:ครอก…ฟี้

อากอน: (ลำเมอพลักอุนซุยลงนอน)[คำเตือน]ไม่Yนะจ๊ะ=[]=!!

อุนซุย:เฮ้ย!ทำบ้าอะไรฟะ!

อากอน: (ลำเมอเดินไปปิดไฟ)

แป๊ะ…!

ตึ่กๆ…

ปุบ…!

อากอน:ฟรี้~~

อุนซุย:นี่น่ะหรอ…วิธีลำเมอแบบเทพๆน่ะ= =a(จบเจ้าค่า>3<)