คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่12:Dragon
ช่วงเวลาก่อนที่มุซาชิจะโทรไปหาฮิรุม่า
เฉ้ง!!!!ๆ!!!!
“มีดบิน!!!!”
“โซ่สวรรค์!!!!”
เคล้ง!!!
เฉ้ง!!!!
“ฮึ่ย!!!เจ้าเหม่งนี่…อ๊ะ!!!”
“ปืนโลกันต์!!!!”
ปัง!!!!ๆ!!!!
“ปลดล็อค!!!!ดาบคู่พิชิตฟ้า!!!”(แต่ละชื่อของพี่แกช่าง= =’’)
เคล้ง!!!
บึ้ม!!!!
“…ประกอบ!!! มีดบิน!!!!”
เฟี้ยว!!!!!
“กางเขนเพลิง…”
ฟู่วห์---!!!!
“โซ่นรก!!!!”
เคล้ง!!!!
กึก!!!
“!?!”
“หยุดอ๋องได้หนึ่ง…”
“อย่าได้ใจไป…คอนโง อากอน”
ฟู่วห์----!!!!!
ก๊าซ!!!!!
“!?!”
“มังกรอัคคี…ไฟร์เยอร์!!!!”
ก๊าซ!!!!!!!
ฟู่วห์---!!!
“ฮึ้ย!!!”
มังกรไฟที่โจ๊คเกอร์เรียกออกมานั้นพ่นไฟใส่อากอนที่ใช้โซรัดตัวชายผมแดงเอาไว้ เขารีบเก็บโซ่เข้าแขนเสื้อยาวทันทีพลางกระโดดตีลังกาถอยหลังไปนั่งยองๆบนโคมไฟอันหนึ่ง
“น่ากลัวจริง จริ๊ง!มังกรของนายกับไนท์เนี่ย!”
“ไว้สอนคราวหน้านะครับ…ไฟร์เยอร์!!”
ก๊าซ!!!!
“อ๊ะ!!!ซวยแหล่ว!!!”
“มิตสึ!!!!”
ก๊าซ!!!!!!!!!
ฟู่วห์---!!!!!!
ซ่า-----!!!!!!
“ฮึ้ย!!”
ฟึบ!!!
อากอนกระโดดหลบอีกครั้งหนึ่งเพื่อไม่ให้โดนลูกหลงจากการโจมตีของอ๋องใหญ่ทั้ง2คน มังกรน้ำและมังกรไฟพ่นพลังออกมาปะทะกัน จนเกิดเป็นไอน้ำขนาดใหญ่ขึ้น ชายผมเดธร็อคที่ถอยออกมาก็อึ้งในพลังของพวกเขา แต่ไม่นานอุนซุยก็ใช้โซ่จากแขนซ้ายมาปะทะกับอากอนต่อทันที ทางด้านชายผมแดงนั้นก็สนทนากับไนท์ว่า
“มังกรคนละตัวก็รับไหวสินะครับ…”
“ฮึ…”
“แล้วถ้ามังกรสองตัวเล่า!!!ไฟร์เยอร์!!!!!!!!!”
ก๊าซ!!!!
เขายกแขนขึ้นเหนือหัวแล้วใช้นิ้วสองนิ้วชี้ขึ้นด้านบน ทันใดนั้นก็มีมังกรธาตุไฟโผล่ขึ้นมาอีกตัวหนึ่งอย่างรวดเร็ว เด็กน้อยเบิกตาโพลง จากนั้นจึงอุทานว่า
“มังกรคู่!!!แย่ล่ะสิ!!!”
“มังกรเพลิงคู่พิชิตมาร!!!”
“อ๋า!!!!ตายแหน่ๆ!!....ฮิๆ”
ฟู่วห์--!!!!
“ซะ…เมื่อไหร่ล่ะ…คาถาเชิญ!!!”(มาไงเนี่ย!!!O[]O’’)
“อ๊ะ!!”
“มังกรวารีแห่งอาร์คติกค์!!!!!!ไอซ์ดรากูล!!!!!!”
มังกรน้ำที่เธอเรียกออกมาทีแรกรวมตัวกันเป็นลูกบอลกลมขนาดยักษ์ ครั้นเมื่อไฟกำลังจะเผาผลาญร่างของเด็กน้อย บอลน้ำขนาดยักษ์ก็แข็งตัวเป็นน้ำแข็งก้อนยักษ์
เพล้ง!!
ก๊าซ!!!!!!!
“มังกรอัญเชิญธาตุวารี…ไอซ์ดรากูล…”
“อ…อะไรกัน!?!”
“เป็น…ไป…ไม่…ได้”
โจ๊คเกอร์และอากอนต่างก็ตกใจไม่แพ้กัน ไฟของมังกรถูกดับภายในพริบตาเดียวที่มังกรน้ำแข็งยักษ์พ่นลมออกมาเบาๆ
ฟู่วห์---!!
“ดรากูล…เจ้านี่ช่างเย็นชาจริงๆ…ทำไมไม่เอาจริงให้พวกนี้ได้เห็นหน่อยล่ะ”
ก๊าซ!!!
“ฮึ่ม!!คาถาเชิญ!!!”
“เฮ้ย!!!จะเอาด้วยงั้นเรอะโจ๊คเกอร์!!!”
“แหงสิ…เพียงแต่จะต้องปรับเปลี่ยนธาตุนิดหน่อย”
ฟู่วห์---!!!
“มังกรเพลิงทิวาแห่งอาทิตอุทัย!!!กีก้าดราโกนอย!!”
ฟ้าว---!!
ก๊าซ!!!!!!!
“โจมตีไปเลย ดราโกนอย!! เฟรมกีอัส!!!”
“อย่าให้โดนฉันเด็ดขาดนา…ไอซ์กลาซเซจ!!”
ฟู่วห์---!!!
ฟู่วห์---!!!
บึ้ม!!!
ช่าห์----!!!
“ครั่กๆๆ!!!อีหรอบเดิมอีกแล้วสิเนี่ย~~”
“ไม่มั้ง…”
ฟึบ!!!
“อ๊ะ!”
จู่ๆก็มีบางอย่างโผล่ขึ้นมาด้านหลังของชายผมแดง เขารีบหันหลังกลับไปทันทีแต่ก็โดนสวนด้วยลูกเตะอันรุนแรงกลับมาทันที
พลั่ค!!
“อั่ค!!”
ฟิ้ว!!
“ฮ…เฮ้ย!!!อั่ค!!”
บึ้ม!!!
ร่างของชายหน้ากากชนกับฮิรุม่าอย่างแรง ชายผมทองที่ชนกำแพงอย่างแรงนั้นถึงกับต้องถีบร่างนั้นออกไปแถมยังว้ากใส่อีกว่า
“มาชนอะไรฉันฟะ!?!”
“แค่กๆ!!โขลก!โอยฝุ่นก็เยอะพอแล้วยังจะถีบผมอีก!”
“ช่างเอ็งสิ!เฮ้ย…!”
“นั่นมันอะไรกัน…”
“เฮี้ยกๆๆ!!!ฉันเป็นด้านมืดของไนท์…มีชื่อว่า ‘นัวร์’ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ไม่เห็นจำเป็นต้องเล่นลูกไม้อะไรให้มันมากมายนักนี่นัวร์…”
ไนท์พูดอย่างหน่ายๆ ส่วนนัวร์นั้นยังคงหัวเราะหน้าระรื่นเหมือนกับยามที่ฮิรุม่าหัวเราะ(โฉดๆ)ไม่มีผิด ครั้นซักพักไนท์ก็พูดต่ออีกว่า
“พอได้แล้วม้าง…ฉันไม่อยากเห็นตัวเองหัวเราะแบบนั้นเอาซะเลย”
“เฮี้ยกๆๆๆ!!!น่านสินะ…อีกอย่าง”
ตรู๊ด…ๆ
“!?!”
“งานเข้าแล้วไงท่านเจ้าของร่าง~”
ชายผมทองเจ้าของโทรศัพท์มองมือถือของตนพลางหันมาเหมือนกับถามไนท์ว่า รับได้รึเปล่า เด็กน้อยยักไหล่พร้อมกันทั้งสองคน ครั้นซักพักเธอก็ดีดนิ้วเพื่อให้ด้านมืดและมังกรของเธอหายไป
ติ๊ด…
“ฮัลโหล!”
‘ฮิรุม่าหรอ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย’
“คุย?”
หมับ!!
“เฮ้ยย!!”
“พี่เก็นเพื่อนพี่ฮิรุใช่ป่ะ~”
‘เอ๋…อืม นั่นใคร’
“น้องสาวพี่เค้า…ถ้าอยากจะคุยเกี่ยวกะเรื่องแปลกๆล่ะก็เดี๋ยวจะส่งคนไปรับนะ”
ฟึบ!!
“จะบ้าเรอะ!!เธอไม่ใช่น้องฉันนะเฟ้ย!!ฮัลโหล…อย่างว่าหล่ะนะ”
‘อ่า…แล้วใครจะมารับฟะ?’
“เนียร์!”
“เย้ย!!”
ชายผมแดงสะดุ้งเฮือกทันทีที่ฮิรุม่าเรียก เขาไม่รอช้าพลางรีบเปิดประตูมิติไปยังสถานที่ๆมุซาชิอยู่ทันที
ผ่านไป5นาที…
“ไงเจ้าหน้าแก่…”
“จะให้ว่าไงล่ะ…จู่ๆก็โดนฉุดมาดื้อเลยเนี่ย”
“ใครบอกให้นายฉุดฟะ…เนียร์”
“เฮ้!!ผมผิดอีกแล้วหรอ!!!”
โจ๊คเกอร์ยกมือขึ้นมาสองข้างอย่างเซ็งๆราวกับว่าไอ้ความผิดทั้งหมดมันลงที่เขาอย่างเดียว แต่เวลาไม่คอยท่าพวกเขารีบให้มุซาชินั่งลงแล้วอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
“ฉันไปเจอผู้หญิงผมทองคนนึง…ที่เป็นลูกของแวมไพร์น่ะ”
“หา…นอกจากไนท์ยังมีคนเป็นลูกของแวมไพร์อีกเรอะ!”
“ก็หนูไม่ได้บอกซักหน่อยว่าพ่อหนูเขามีภรรยาคนเดียวน่ะ”
“งั้นมีกี่คน?”
“ภรรยา100คน…แต่ดันมีคนที่สืบทอดพลังอยู่แค่72คนเองเนี่ยดี้~~ว้าเซ็งๆๆ”
“100คน!?!”
“งั้นไนท์ก็เป็น1ใน72คนที่มีพลังน่ะสิ”
“จะบ้าเรอะ…ฉันน่ะไม่มีซักหน่อย ไอ้พลังพวกนั้นน่ะฝึกเองล้วนๆ”
“…แล้วมันแตกต่างกันตรงแค่เป็นพลังแต่กำเนิดงั้นหรอ”
“เฮ่อ…จะอธิบายให้ฟังแบบไปเร็วๆเลยนะ…”
จบตอนที่12/โปรดติดตามตอนต่อไป
ตอนพิเศษFiction…เรื่อง น้ำแข็งใส…
ฮิรุม่า:โอ๊ย…!ร้อนจริงๆเลย มังกรเจ้าเนียร์ดันเป็นธาตุไฟอีกนะ
อากอน:ไนท์~นัวร์~ทำน้ำแข็งใสให้หน่อยสิ
ไนท์:น น้ำแข็งใสหรอ?(/เหล่นัวร์นิดๆ)
นัวร์:ได้~~จัดให้~~ดรากูล…
ซ่าห์--!(/พ่นน้ำแข็งใส่ในถ้วยที่เตรียมไว้)
นัวร์:เฮี้ยกๆๆ…(เทน้ำใส่)
ไนท์: เริ่มมีกลิ่นอายของลางร้ายลอยมาตุๆ(/ฟุดฟิดๆ)
นัวร์:เอ้า~น้ำแข็งใสอันแรกให้พี่ก้อน~
อากอน:โฮ่~~ทันใจจริงๆ(/ใช้ช้อนตักเข้าปาก)
อากอน:อ้ำ…
ฮิรุม่า:เฮ่ย…ไม่ดีมั้ง
ฟูวห์---!!
ปู้น!!!
อากอน:จ๊าก!!!!!!!!!!!!ร้อน!!!!!!!!!!!!!!!!
นัวร์:โฮะๆๆ!!ท่าทางจะใส่ซอสพริกลงไปแทนน้ำแดงน่ะ เฮี้ยกๆๆๆ!!!
ไนท์,รุย,อุนซุย:ก็ว่าแล้วล่ะนะ…= =’’
ฮิรุม่า:วันหลังต้องจำไว้อีกอย่างนะเจ้าเก็งก็อง…ว่าอย่ารับของจากนัวร์เด็ดขาดน่ะ
อากอน:น้ำ!!!
ไนท์:จบเจ้าค่ะ=[]=’’ (/จบไปเหอะดีแล้ว=w=)
ความคิดเห็น