ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : *-Intro-*
'จีอ๊อตโต้!'
น้ำเสียงนั้นยังคงดังเสนาะทุกอย่าง
รอยยิ้มอบอุ่นของท้องนภาครามนั้นยังคงยิ้มให้ไม่เสื่อมคลาย
แม้บุคคลอีกคนหนึ่งจะยังคงทำตัวเย็นชาเช่นเดิมก็ตาม
'ว่าอย่างไร...?มีอะไรรึ...?'
ผู้มาใหม่มายืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับยื่นมือขวาออกมา
แหวนแห่งธาตุที่มีความพิสุทธิ์เกือบเทียบเท่ากับวองโกเล่ริงก์ส่องประกาย
'I promise you!ข้าขอสาบานตรงนี้เลย ว่าข้าจะไม่ทรยศพวกเจ้า'
'เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกเล่าทีนี้'
'Shut up!เจ้าน่ารำคาญมาก รองสตึ!!'
'ว่าไงนะ!อยากหัวกระเซิงอีกอย่างนั้นสินะ!'
'ก็เอาสิ เจ้าDog Mount!!!'
ฟังดูเป็นคำพูดที่ดูจะแฝงไปด้วยความเฮฮาดีอย่างยิ่ง
แต่ทั้งๆที่คำสาบานนั้นเป็นความจริงทุกอย่าง ท้ายที่สุดแล้ว...
มันกลับเป็นความว่างเปล่า และ ความแตกแยกที่เรียกว่า
[การทรยศ]
น้ำเสียงนั้นยังคงดังเสนาะทุกอย่าง
รอยยิ้มอบอุ่นของท้องนภาครามนั้นยังคงยิ้มให้ไม่เสื่อมคลาย
แม้บุคคลอีกคนหนึ่งจะยังคงทำตัวเย็นชาเช่นเดิมก็ตาม
'ว่าอย่างไร...?มีอะไรรึ...?'
ผู้มาใหม่มายืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับยื่นมือขวาออกมา
แหวนแห่งธาตุที่มีความพิสุทธิ์เกือบเทียบเท่ากับวองโกเล่ริงก์ส่องประกาย
'I promise you!ข้าขอสาบานตรงนี้เลย ว่าข้าจะไม่ทรยศพวกเจ้า'
'เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกเล่าทีนี้'
'Shut up!เจ้าน่ารำคาญมาก รองสตึ!!'
'ว่าไงนะ!อยากหัวกระเซิงอีกอย่างนั้นสินะ!'
'ก็เอาสิ เจ้าDog Mount!!!'
ฟังดูเป็นคำพูดที่ดูจะแฝงไปด้วยความเฮฮาดีอย่างยิ่ง
แต่ทั้งๆที่คำสาบานนั้นเป็นความจริงทุกอย่าง ท้ายที่สุดแล้ว...
มันกลับเป็นความว่างเปล่า และ ความแตกแยกที่เรียกว่า
[การทรยศ]
"เรื่องในอดีตที่ว่านั่นคืออะไรอย่างนั้นหรอ รีบอร์น"
ซาวาดะ สึนะโยชิ...วองโกเล่รุ่นที่10กล่าวถามอาจารย์ของตนด้วยความสงสัย "ก่อนที่วองโกเล่รุ่นที่สองจะตั้งวาเรียขึ้นน่ะนะ...มีผู้หญิงคนหนึ่งมารับใช้วองโกเล่ด้วย"
"แล้วยัง..."
"ซือคุง...แหม!มาพอดีเลยนะจ๊ะ มีคนส่งพัสดุมาให้ลูกแน่ะ"
"เอ๋!?"
ร่างของบอสคนปัจจุบันของมาเฟียอันรุ่งเรืองวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างเร่งรีบ รองเท้าผ้าใบถอดออกระเกะระกะกับพื้นหน้าบ้านก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องนั่งเล่น เขาพบว่ามีกล่องใบหนึ่งขนาดใส่แจกันเล็กๆใบหนึ่งได้พอดีวางไว้บนโต๊ะรับแขก
มันเป็นกล่องกระดาษลังธรรมดาที่ดูจะเหมือนกับของที่ส่งมาให้ตามใบสั่งในอินเทอร์เน็ตต่างๆ "นี่มันอะไรกันน่ะ...?ใครส่งมาให้ฉันล่ะเนี่ย?"
"ดูไม่น่าไว้ใจเลยนะ..."รีบอร์นกล่าวเสริม "ลองเปิดมันออกมาดูซิ สึนะ..."
"อี๋ย์!!!แล้วทำไมต้องฉันอ้ะ!!!"
"เปิดๆไปเหอะน่า ไม่ใช่ระเบิดหรอก"
สึนะได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับแกะกล่องกระดาษลังออกมาเบาๆเพื่อไม่ให้ของด้านในต้องกระทบกระเทือน มือของเขาเปิดฝาออกมาอย่างช้าๆกับมืออีกข้างที่ค่อยๆล้วงเข้าไปในกล่องเพื่อหยิบของ มือของเขาสัมผัสกับบางอย่างที่เรียบบาง และมัน...
"เอ๋..."
การ์ดสีดำ...?
"มีกระดาษแนบมาด้วยแน่ะ" รีบอร์นหยิบกระดาษในกล่องออกมาอ่าน "ความจริงของการทรยศวองโกเล่เมื่อ400ปีก่อนแม้จะผ่านไปแล้ว แต่ตอนนี้...ฉันก็เป็นผู้ทรยศของวองโกเล่"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น