เทใจรัก...นายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : เส้นทางสู่การพบเจอ

"ว้าว...น่ารักเจงๆ เล้ยยยยย  คนอะไรก็ไม่รู้ใส่ชุดไหนก็ดูดีไปหมด" ฉันยืนหมุนหน้าหมุนหลังมองตัวเองเองอยู่หน้ากระจกในห้องนอนอย่างร่าเริง

เสื้อสีขาวมีลายนิดหน่อยพอให้ดูน่ารักตรงกลางหน้าอกมีสัญลักษณ์ประจำร้านชองจูติดอยู่ กับกระโปรงสีดำทรงเอความยาวเหนือเข่าขึ้นมานิดหน่อยและถุงเท้าสีเดียวกับกระโปรงยาวแค่ข้อเท้า

ฉันเปลี่ยนความสนใจจากชุดมาที่ผม ฉันค่อยๆ หยิบแปรงขึ้นมาแปรงผมสีดำขลับ นุ่มสลวยที่ยาวมาถึงกลางหลังอย่างเบามือ แล้วรวบขึ้นมาเป็นหางม้าด้านหลังอย่างเรียบร้อย

'โอเค เรียบร้อย' ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าและเสื้อคลุมแล้ววิ่งลงบันไดไปอย่างเริงร่า

"แม่คะ พ่อคะ ไปแล้วน๊า 'ดีค่า" ฉันวิ่งผ่านพ่อกับแม่ไปที่ประตูหน้าบ้าน

"อ้าว..แล้วไม่กินข้าว กินปลาก่อนหรอ"แม่หันมาพูดกับฉันที่กำลังนั่งใส่รองเท้าอยู่หน้าบ้าน

"ไม่ค่ะ  หนูไม่หิว แล้วจะรีบไปด้วย เดี๋ยวสาย"ฉันหันกลับไปพูดพร้อมกับยกมือไหว้

.............................................................................................................................................................

ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่หน้าร้านชองจู  และก็ยังหลือเวลาจากที่นัดไว้อีกนิดหน่อย แต่ฉันก็ตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านตอนนี้เลย เพราะอย่างน้อยเค้าจะได้คิว่าฉันกระตือรือร้นในการทำงานไงล่า อิอิ

"สวัสดีค่า...อ้าว น้องน่ะเอง" พี่สาวคนสวยที่ยืนต้อนรับอยู่หน้าร้านหันมาเห็นฉันก็ยิ้มให้อย่างใจดี

"สวัสดีค่ะ มาทำงานวันแรกน่ะค่ะ"ฉันยิ้มตอบกลับไปอย่างสดใส

"งั้นตามพี่มาเลยนะ"พี่สาวพาฉันเดินลัดเลาะข้าไปตามทางหลังร้าน  ภายในหลังร้านมีพนักงานนั่งอยู่เยอะเลยแหละ  คนอื่นๆก็ต่างพากันมองฉันเป็นตาเดียว ทำไมหา! ฉันมันหน้าตาแปลกนักรึไงง่า แต่อืมเค้าแค่อยากจะไม่เคยเห็นพนักงานที่หน้าน่ารักเท่าฉันล่ะมั้ง ถึงได้พากันมองอย่างเนี้ยะ -.-

"สวัสดีคะ" ฉันยกมือไหว้พี่ผู้จัดการร้านที่เป็นคนสัมภาษณ์และรับฉันเข้ามาทำงานที่นี่ ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณเลยนะเนี่ย

"อืม...สวัสดี  นั่งสิ"ผู้จัดการร้านหันมามองและรับไหว้จากฉันพร้อมกับชี้มือไปที่ก้าด้านตรงข้ามที่ว่างอยู่ ฉันนั่งลงและเพิ่งจะสังเกตุเห็น มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ข้างๆฉันด้วย ฉันก็เลยแอบหันไปมอง อืม...ดูท่าทางว่าน่าจะตัวสูงกว่าฉันนะ ผิวออกสีนำผึ้ง ผมยาว สลวย สีนำตาลอ่อนๆ ดวงตากลมโต แล้วก็ดัดฟันด้วยล่ะ ทำให้ผู้หญิงคนนี้ดูน่ารักไปอีกแบบ (คนละแบบกับฉันนะ เพราะว่าฉันน่ะน่ารักแบบหวานๆ เรียบร้อย แล้วก็ดูป็นผู้หญิงน่ะสิ )

"โอเค  เตรียมตัวกันมาพร้อมนะ  อ้อแล้วเราชื่ออะไรนะ" คุณผู้จัดการเอ่ยขึ้น พร้อมกับหันหน้ามาถามฉัน

"เอ่อ  โซมี....ฮันโซมี ค่ะ"

"อ้อ โซมี ส่วนนี่ ซองมินา นะ" พูดแล้วหันไปแนะนำผู้หญิงที่ฉันแอบมองคนมื่อกี้นี้ ฉันหันไปยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ยัยมินาก็ยิ้มตอบมาด้วยล่ะ  -0-

คุณพี่ผู้จัดการก็แนะนำโน่นนี่ แล้วก็กฎระบียบของร้านอีกนิดหน่อย สักพักก็มีพนักงานอีกคนมาตามไปข้างนอก  ในห้องก็ลยหลือฉันกับยัยมินา 2 คน เราก็เลยพูดคุยทำความรู้จักกันนิดหน่อย ยัยนี่ก็เป็นคนไม่เลวแหะ ดูท่าทาง เฟรนด์ลี่ดี แล้วก็มาทำงานวันนี้วันแรกเหมือนฉันด้วยนะ

"กริ๊งงงงงงงงง.........กริ๊งงงงงงงงงง......" อ้าวเวรล่ะสิ ก็ไอ้โทรศัพท์นี่ก็ดังตอนที่จ้าของโต๊ะนี่ไม่อยู่ซะด้วยสิ   ฉันกับมินาต่างมองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก เอาไงดีล่ะจะรับดีไหมถ้าไม่รับแล้วเนเรื่องสำคัญล่ะและตอนนี้ราก็ป็นพนักงานที่นี่แล้วนี่ แต่ถ้ารับไปล่ะจะถูกว่าไหมเนี่ยว่าจุ้นจ้านเป็นพนักงานใหม่แท้ๆ  และแล้วสวรรค์ก็เหมือนจะห็นใจมีพนักงานผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพอดี พอได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็หันไปมอง แล้วก็หันมามองที่ฉันและมินา

และก็หันไปมองที่โทรศัพท์อีกครั้ง หลังจากที่นายคนนั้นยืนมองสักพักนึง ก็ยื่นมือไปที่หูโทรศัพท์หมายจะรับ   แต่......."อ้โทรศัพท์เจ้ากรรมก็เกิดหยุดส่งเสียงขึ้นมาซะงั้นแหละ

'แป่ว.ว.....ว' ฉันแอบนึกในใจ อิอิ

"จะรับทีไรก็เป็นอย่างนี้ทุกทีเลย เฮ้อ ถึงไม่ค่อยอยากจะรับ"เสียงนุ่มๆ แทรกความคิดฉันขึ้นมา เจ้าของเสียงหันมามองที่ฉันและมินา พร้อมกับพูดออกตัว กันตัวเองหน้าแตกล่ะสิ  แล้วก็เดินออกไป

ฉันและมินาหันมามองหน้ากันยิ้มๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
อีกพักใหญ่ผู้จัดการก็เดินข้าและพาฉันกับมินาออกมา เพื่อแนะนำส่วนต่างๆภายในร้าน ตั้งแต่ จุดที่ทำอาหาร เคาน์เตอร์ที่สำหรับออกอาหาร  บาร์น้ำ ส่วนที่ไว้สำหรับล้างทำความสะอาด จานชามต่างๆ จนกระทั่งออกไปภายนอกร้านที่พี่เค้าเรียกว่า ฟลอร์ ว่ามีโซนไหนบ้าง มีโต๊ะอะไรบ้าง

"อืม....โซนเอ มี 4โต๊ะ โซนบี มี 10โต๊ะ โซน.............."ฉันกับมินายืนดูและช่วยกันจดจำที่ตั้งและจำนวนของโต๊ะที่มีมากมายภายในร้าน

และสิ่งแรกที่ฉันได้ทำก็คือการเสิร์ฟครื่องดื่ม
 'ฮืม ตั้ง8แก้วแน่ะมากินอะไรกันเยอะแยะเนี่ย' ฉันแอบบ่นในใจก็ดูท่าทางมันคงจะหนักนี่ แล้วฉันก็ก้มมองดูใบออดอร์ในมือ โต๊ะบี 3

'แล้วไอ้โต๊ะบี 3 นี่มันอยู่ตรงไหนนะ'ฉันนึกพร้อมหันไปมองหาไอ้เจ้า บี3 ละฉันก็เดินไปเสิร์ฟจนเสร็จเรียบร้อย

........................................................................................................................

'เฮ้อ ผ่านไปอีกวันนึง เหนื่อยหมือนกันนะเนี่ย'ฉันคิดขณะที่กำลังเตรียมตัวกลับบ้าน

"กลับแล้วนะจ๊ะ มินา" หันหน้าไปหามินาที่ยืนอยู่ใกล้ๆพร้อมโบกมือให้

"จ้า โชคดีน๊า"มินายิ้มพร้อมโบกมือกลับมาให้ฉัน

ฉันเดินออกมาจากร้านอย่างเหนื่อนอ่อนก็มันหนื่อยจริงๆ นี่ลูกค้าก็เยอะมากๆ เลยแหละ เฮ้ออยากกลับไปนอนเร็วจัง


***********----------------------**********-----------------------*************