คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : -Chapter 7-
“แบ ไหนมึบอรายละเอียานูมาิ๊”ยอูพู ะที่พวเราำลัึ้นลิฟท์
“อ่ะ” อบพร้อมยื่นเอสารในมือให้น้าๆ
“ูุมานมึอยู่นะ ริัหน่อย”ยอูเปรยาไปทาเพื่อน
“ไม่้อมาเ๊เลย โนใ้เยอะอ่ะิ๊” แบฮยอนเหน็บเพื่อนเสียสู ็แหม่ ยอูเ๊สะเป็นประธานเลย เ็บละนะ ืมๆ
“แบ!!!”ยอูวามอ้อนเพื่อนัวเล็อย่าเือๆ
“แทใำละสิ ็ไม่มีไรมา ถ่ายแบบอะ ับระเป๋า ลู้ารีเวสมาี้ แ่นี้เอ พวเรา็ไป่วยๆันทำานอะ านยอลบอมาี้”แบฮยอนล้อเลียนเพื่อนเสร็็พูเรื่อาน่อ
“่ายๆ แ่ไปเฝ้า ถ้าไม่ิไรหน่ะนะ”ยอูอบไป่อนที่ลิฟท์ะเปิเผยให้เห็นร่าสูที่ำลัยืนรอลิฟท์อยู่
“อ้าว ุริส สวัสีรับ”พอประูเปิแล้วเห็นนรหน้า ยอู็รีบ้มหัวเารพ
“อ้าว สวัสีรับุยอู”ริสทัยอูลับแ่สายา็แอบเหลือบมอน้าๆ
“อ่อ นี่ แบฮยอนรับ เลาอประธานานยอลหน่ะ”ยอูผายมือแนะนำเพื่อนัวเอนั่นทำให้ผมแถบ้มหัวเารพแถบไม่ทัน
“ผม บยอนแบฮยอนรับ”
“ผม ริส เป็นผู้ถือหุ้นอบริษัทนี้หน่ะรับ วันนี้มาูาน ยินีที่ไ้รู้ัรับ” นที่ื่อริสนั้นยิ้มและยื่นมือมา้าหน้า
“อ่อรับ ยินีที่ไ้รู้ัเ่นันรับ”ับมือและยิ้มให้นรหน้าามมารยาท และพวเราทั้สามน็ึ้นไปห้อที่ัเป็นสูิโอนาย่อมแล้วอนนี้
“สวัสีรับุริส”เป็นเสียานยอลทีทัทายน้าๆผม
“รับ มาันรบหรือยัเนี่ย?”ริสถามานยอลลับ
“ยัเลยรับ พวเรามาเรียมานัน่อนนะรับ ื่นเ้นเป็นพิเศษ ”านยอลเริ่มุยับริสและพาริสไปูสถานที่และอธิบายานรั้นี้
“โห ยอมมาเอเลยหรอเนี่ย”เสียยอูพูึ้นมาหลัาริสับานยอลเินพ้นรัศมีที่ะไ้ยินเสีย
“ไมอ่อวะ มึ?” ผมสสัยทำไมยอูแลอใ
“็ แหม ุริสนะเป็นประธานอีบริษัทนึน่ะ แถมยัมาถือหุ้นแถบะให่ที่สุในบรรานถือหุ้นรอาานยอลหน่ะ เาไม่่อยมาูานบริษัทเราเท่าไหร่นะ นานๆที”ยอูอบลับ่อนะลาผมไปแนะนำัวับนในอ
.
หลัาพาผมไปแนะนำับทุนเสร็ ยอู็พาผมมานั่รที่นั่ที่เรียมไว้ให้ และยอู็ลุไปูาน่อ อนแรผมะไป้วยแ่ยอบอให้พั่อน ผมะยันนะแ่ยอห้ามไว้เอ อย่ามาว่าผมทีหลัแล้วัน
"อ้าว ุแบฮยอน" เสียทุ้มัึ้นทา้าน้าระหว่าผม้มหน้าโทรศัพท์
"อ้าว ุริส เินั่รับ"ผมหันไปามเสียเรีย่อนะพบุริส แล้วเิุริสนั่
"เรีย พี่ ็ไ้รับ ฮ่าๆ" ริสพู่อนะหัวเราะออมา
"อ่า เหมือนผมไม่ไ้ให้เียริเลยนะถ้าเรียแบบนี้"ผมอบลับไป เาเป็นผู้ถือหุ้นให้ไปเรียสนิทแบบนั้น็ไม่ไหวๆ
"ิมาหน่ะ เอาี้ไหม พี่เรียเราแบ เราเรียพี่ว่าพี่ริส เป็นไ เสมอัน" ริสพู่อนนั่ล้าน้าผม
"็ไ้รับ" ผลสุท้าย็้อำใไป ูาลัษะอีนะอบื๊อเสีย้วยสิ
"ไม่้อเร็นานั้นหรอ ทำัวสบายๆ" ริสเอ่ยแวๆเมื่อเห็นแบฮยอนนั่ัวเร็
"แ่.. "ผมำลัะอธิบายแ่อีฝ่าย็แย้ึ้นมา่อน
"ไม่มีแ่นะ เป็นหุ้นส่วนหรือลู้าไม่ไ้หมายวามว่าห้ามสนิทันนะ ถือว่าพี่อนะ"ริสอบหน้านิ่ออแนวเหนื่อยใับเรื่อพวนี้ ริสเอมาลอ ใรๆำับเาแลยิ่ให่เา็นธรรมา เา็แ่อยาทำัวธรรมาๆบ้า
"รับ"ผมพยัหน้าอบไปหลัานั้นเรา็ุยเรื่อยเปื่อยมีเสียหัวเราะและารหยอล้อบ้า ะมีบารั้ที่พี่ริสลูบหัวผม้วยวามเอ็นู แ่ภาพเหล่านั้น็ปราอยู่ในสายาหลายู่ในอถ่าย รวมถึเ้านายอแบฮยอนเอ้วยโยที่เ้าัวไม่รู้เลย
"แบ านยอลมอหน่ะ มันะเรียใ้หรือป่าว?" ริสบอนั้นทำให้ผมเยหน้าไปมอเห็นานยอลมอมาอยู่
"ั้นเี๋ยวแบมานะ"บอไปแล้วลุเินไปหาานยอล ผมเริ่มสนิทับพี่ริสมาระับนึแล้วละนะ เาวนผมุยไม่หยุเลยะไม่อบ็แลเสียมารยาท พอไุ้ยริๆ พี่ิรส็แลเป็นนีแถมุยสนุอี่าหาแถมแลไม่มีพิษภัยอะไร
"านยอล มีอะไรให้่วยเปล่า?"เินไปอยู่้าหน้านัวสูแล้วถามออไป
"เปล่า ไม่มีอะไร"านยอลอบ่อนะเรียมเินออไป
"หิวรึป่าว เี๋ยวแบื้อาแฟมาให้นะ รอแปป" พูไว้และ็เินออมาทันทีโยไม่รอำอบว่าานยอละเอาหรือไม่เอา
่อนะหันหลัไปาแรสะิอใรบาน
"พี่ริสมีไรเปล่ารับ?"หันหลัไป็พบพี่ริส
"ไปื้อาแฟหรอ เี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อน" ริสพูเสร็็เรียลิฟท์โยไม่ถามวามสมัรใาน้าๆเลย
"ไม่เป็นไรรับ "ลิฟท์มาพอีทำให้ผม้อเินเ้าไปยืนประำรที่่อนะเปรยามอน้าๆที่เ้ามาอนไหน็ไม่รู้
"พี่หิวพอี นะๆๆ ไป้วยนะรับ"ริสอบพลาทำหน้าอ้อนใส่แบฮยอน
"รับๆ" ผม็้อำใปิลิฟท์ ็ แหม เ้ามาในลิฟท์นานี้แล้วะให้ผมปิเสธไ้ยัไ
ร้านาแฟ
"เอาอเมริาโน่ 1 รับ แบเอาไร?" ริสถามน้าๆที่ำลัมอเมนูอยู่
"เอาอเมริาโน่ 1 าเียวปั่น2 รับ"ผมอบไป อเมริาโน่ไปให้านยอล าเียวปั่นหน่ะอผมับยอู ไหนๆมาแล้วอพ่วหน่อยนะ
"เอานมไรไหม?"ริสี้ไปู้นมพลาหันมาถามแบฮยอน
"ไม่อะรับ" อบไปแล้ว็เินไปนั่รอ ระหว่ารอน้ำ็ุยอะไรันเรื่อยเปื่อย นพนัานเรียให้ไปรับาแฟ
"เท่าไหร่รับ"ผมเินไปรแเียร์่อนะเรียมัว่ายเิน
แ่
"พี่่ายเอ"นัวสู็ยื่นบัรออไปให้แเียร์ นั่นทำให้ผมหันไปมอในทันที
"ไม่เอาหน่ะพี่ริส ผม่ายเอ ยัไ็เบิไ้อยู่แล้ว"ผมรีบยั้ไว้ ยัไานยอล็่ายเินไว้อยู่แล้ว แถมยัเบิไ้อี
"น่าา"ริสยิ้ม่อนะยื่นให้พนัานไม่ทันให้ผมรั้ไว้ ไ้แ่ทำหน้ายู่แล้วรู้สึหุหิในใ
"พี่ริส"ผมเรียเสียนิ่ ถึเราะสนิทันแ่ผม็เรใเา มา่ายเินให้ในภาระหน้าที่ผมเนี้ยนะ ผมว่ามันไม่สมวรเสียเท่าไหร่
"เอาี้ เย็นนี้ไปเที่ยวัน เป็น่าาแฟ ถือว่าพี่ื้อเวลา โอเไหม?" ริสถามะส่าแฟให้แบฮยอน
"พี่ริส แบเรใมาเลยนะ ไม่เอาทั้ั้นแหละ" ผมยู่หน้าแล้วแย่อในมือมาและเินนำหนีไปเลย
"แบ ไม่เอาน่า~" เสียทุ้มลาเสียพูพร้อมับเินามนัวเล็
"ั้นพี่้อให้ผมเลี้ย้าวไม่็หนั โอเไหม?"ผมหันไปพูแล้วถอนหายใับลูื้อออีน
"รับๆ หายโรธนะ" ยมือึ้นเหนือหัวเป็นารยอม
“รับ แ่วันหลัไม่เอาละนะ แบไม่อบ”พูเสร็็เินเ้าลิฟท์เพื่อที่นำอในมือทั้หลายไปสุ่หมาย
ห้อสูิโอ
"แบหายไปไหนมาเนี่ย นานะมั" พอมาถึยอุ็มาบ่นผมและแย่าเียวในมือผมไปเลย ท่าทาเ้าัวรู้แหละว่าผมื้อมาเพื่อมัน
"เป็นห่วูหรืออในมือรับุโ"ผมพูพลาทำเสียเ้ม
"น่าๆ นู่นเอาาแฟไปให้ สามี แเถอะ หน้ามุ่ย เรียานอยู่นู่นแล้ว"ยอูมาระิบ่อนะี้ไปทาานยอล ริสมอนิหน่อยแล้ว็เินไปนั่ที่ัวเอ เพราะเาไม่อยาเป็นัวัเพื่อนที่ะุยัน เพื่อทั้สอนุยเรื่อส่วนัว
"สาม สามีไรละ นี่แหน่ะ!"พูแล้ว วาสันฝ่ามือไปลาหัวเพื่อน้วยแรปานลา และหันมอูรอบ้าว่ามีใรไ้ยินหรือเปล่า
"โอ้ย เาเรียานันหน่ะ นู่น!ไปโอ๋เลย"ยอหน้ามุ่ยอบพลาลูบหัวบริเวที่โนแบฮยอนฟา
"ทำไม เิไรึ้น?" ผมถาม้วยวามสสัย ั้แ่เ้ามาผมรู้สึไ้ถึออร่าสีำาทุน
"ถามเอเหอะ"ยอูอบและูน้ำเินไปนั่โยไม่สนใผมที่ยืนอยู่เลย
สุท้ายผม็้อเินไปหา
"อ่ะ านยอล"ผมสะิแล้วยื่นาแฟในมือให้านยอล
"อบุรับ" รับไปและวาไว้้าๆเพราะอนนี้สนใแ่โทรศัพท์้วยสีหน้าเร่เรีย และบ่นพึมพำ
"เิอะไรึ้นรึป่าว?" ถามออไป เหมือนผมรู้สึว่าัวเอพลาอะไรสำั้วยสิ ูาหน้าาออีฝ่ายแล้ว
"ไม่มีอะไรหรอ"อบแ่มือ็แ่โทรศัพท์่อโยไม่เยหน้ามามอ
"มีอะไร็บอมา แบเป็นเลานะ เิไรึ้น็ะไ้่วยๆัน มันเป็นหน้าที่ผม้วย "ผมอบไป ผมเป็นเลานะ รู้สึผิแปลๆแหะ เหมือนไม่ไ้่วยทำานเลยมัวแุ่ยับไปื้ออิน(พึ่รู้เรอะ!!!)
"็ มีปัหาเี่ยวับนายแบบนาแบบนิหน่อย ยัไม่มาันเลย ิ่อทาผู้ัาร็ไม่ไ้ เลยเวลานัแล้วเนี่ย "านยอลหันมาอบ่อนไปสนใโทรศัพท์เหมือนเิม
“หรอ านยอลไปบอหรือให้นในอพั่อนนะทานี้แบัารเอ” บอนัวสูและหยิบโทรศัพท์ัวเอออมา
“ะีหรอ?”านยอลถามลับ้วยวามัวล ยัไานนี้็เป็นานแรอเา บริษัทอเา หน้าที่อเา ็้อัวลเป็นธรรมา
“มันหน้าที่แบนะ ไม่ั้นะมีเลาทำไม ผมเลียเอ ไปบอนอื่นไ้แล้ว”อบพลาึให้นัวสูลุึ้น
“อืม ็ไ้” หลัาานยอลเินออไปแล้ว ็หน้าที่ผมละนะ
“……. ไม่มีสัาอบรับาหมายเลที่ท่านเรียะ” โอ้ยยย นี่ผมโทรไปหลายรอบละนะ ทำไมไม่รับสัที
“เฮ้ออ~” ถอนหายใและนั่ลอย่ารอมใ
แ่แล้วเสียสวรร์็ัึ้น
รื รื
อ้ะ ไม่ใ่ผู้ัารนิ แล้วนี่เบอร์ใร
“สวัสีรับ เลาบยอนพูรับ”รอเสียลไปรอปลายสายอบลับมา
“อโทษ้วยนะรับ ที่ทาพวผมิ่อไป้า”อีฝ่ายอบลับมาาเสียแบฮอน็รู้ไ้เลยว่าเป็นใร ผู้ัารอเหล่านาแบบนายแบบที่ะมาถ่ายแบบวันนี้นี่เอ
“อ่อรับ ไม่เป็นไรรับ แล้วเิอะไรึ้นหรือเปล่าเอ่ย?” ถามออไปเพราะูาเสียอีฝ่าย็รับรู้ไ้เลยว่า ทานั้นเรียว่าทานี้
“ือ รถู้ที่พวเรานั่ำลัะไปอเิว่ำนะรับ อนนี้ นายแบบับนาแบบอเราอยู่ในห้อุเินอยู่เลย อโทษ้วยนะรับ อโทษริๆ”อีฝ่ายพู้วยเสียสลๆ
“ห้ะ อ่า ไม่เป็นไรรับ ยัไอให้หายไวๆนะรับ”หลัาัสาย็อถอนหายใัเฮือให่พร้อมนั่ลอย่าหมแร เอาหน้าบับฝ่ามือ ถึผมะไม่่อยไ้ทำานหรือไม่ริัแ่ปัหาานแบบนี้็อเรียาม้วยไม่ไ้ ยัไผม็เป็นส่วนหนึ่อาน เวลาานผม็ริันะ!! (ร้อนัว)
“..” รู้สึถึเาที่มาบบั้าหน้าเลยทำให้เยึ้นพบับร่าสูอานยอลำลั้อมา
“านยอล”
“เิอะไรึ้น”อีฝ่ายถาม้วยเสียเรียๆนั่นทำให้ผมไม่ล้าะอบเลย
“ือ รถที่นายแบบับนาแบบนั่มาเิว่ำนะ ยัไม่ออาห้อุเินเลย ทัู้่”อบไปามวามริ่อนะ้อหน้าอีนเียบๆ
“ห้ะ!”านยอลอุทานอออมา ึ่ไม่้อารำอบหรือารอบลับใๆ
“อืม เอาไี?”ผมอบลับไป้วยเสียเนือยๆพร้อมมอไปรอบๆห้ออนนี้ทุน็ำลัมอมาที่พวเรา สสัยอนผมรับโทรศัพท์ผมัมั้ ทุนเลยอาะิว่าิ่อับทานั้นไ้แล้ว
“ยัไ็้อถ่ายวันนี้ ลู้าเอาานอีสอวัน แ่นายแบบับนาแบบหายาแล้วสิ”านยอลรุ่นิและพูออมา
“ะทำยัไละ านนี้”ผมสบถออมา่อนะยี้หัวัวเอนฟูมอไป้านหลั ยอู็ออไปแล้วส่วนริส็ุยโทรศัพท์อยู่
“แบ ยิ้มให้ผมูหน่อย อแบบสใสๆหวานๆนะ” านยอลพูึ้นมา ผมสสัยแ่็ยิ้มให้อีฝ่ายู แ่ไ้รับับมาเป็นารพยัหน้าเบาๆ
“ผมมีวิธีละ”านยอลพูเสร็็ู้อมือผมไปยืนอยู่รหน้าทุนรวมทั้ยอูที่พึ่เ้ามา ผมหันมออีฝ่าย้วยใบหน้าๆ
“นายแบบับนาแบบที่เรา้ามารถว่ำ ยัอยู่ในห้อุเินทำให้ไม่สามารถมาถ่ายไ้ ผมับเลาอผมะถ่ายแทนเอรับ!”
Talk ๆ
เอาแล้ว อน่อไปพวเาะถ่ายพรีเวิ้ันอ่อ (เินุ) หลัาที่สปอยไว้ลมหายใอุ่นๆ อน่อไปนี่ะไ้รับแล้วนะ้ะทุน ยัไฝาิาม้วยนะ ุ้ปๆ
รันอ่านทุน
ความคิดเห็น