คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : -Chapter 4-
เวลา 18:00 น
ห้อัานเลี้ยบริษัท
“หูย ูนั่นสิ ลูประธาน”
“แอร้ย แ านพรีเมี่ยมอะ”
“พ่ออลู”
“ั้น อยาเ้าไปุย้วยัเลยยยย~”
“แ ั้นว่า ท่านประธาน้อให้ลูท่านเป็นประธานอยู่แล้วแหละ”
“้ออ่อยแล้วสินะ”
เสียอหิสาวพนัานออฟฟิศุบิบนแบฮยอนที่พึ่เ้าานถึำ้อำแ้วไวน์ในมือแน่น นยอู้ออยลอบสัเุอาารเพื่อน ัวยอู็พอเ้าใละนะ เหุผลที่ทำให้านยอลป็อปปูล่าเนี่ย
ทำไมพวเธอบ้าผู้ายัห้ะ แบฮยอนไ้แ่ิและัฟัน
“ทำไมพนัานออฟฟิศเราแรัห้ะ ยอู”แบฮยอนาวาถามเสียแ็ไปทาเพื่อนอเา
“นี่ๆ ุเลาบยอน หึแล้วหรอ หืมมมม”ยอูอล้อเลียนพฤิรรมเพื่อนัวเอไม่ไ้
“ป่าว เหอะ ิไ้ไ”ว่าแล้วแบฮยอน็ระไวน์ในมือลออย่ารวเร็วนหมแ้ว
“แบ เรียมัวไ้ละนะ แ้อึ้นไปแนะนำัวับานยอล” ยอูสะิเพื่อน่อนที่แบฮยอนะฟาไวน์ไปมาว่านี้
“เออ รู้ละนะไม่้อบอ”
“สวัสีรับบบบบบ ผมิมแ ทำหน้าที่พิธีรในานเลี้ยวันนี้ 5555” เสียพิธีรประำานัึ้น ล่าวทัทายพร้อมับารอบโ้อพนัานในานทำให้านนี้มีสีสัน
“นี่! าลยอล นายไม่ื่นเ้นบ้าหรอ ออไปแนะนำัวับนไม่รู้ัอะ” ุเลาถามเ้านายอน เพื่อ้อารผ่อนลายวามัวล แ่ผลที่อบรับมานะหรอ
“ไม่” หันลับมา้อหน้าและอบ่อนะหันลับไปเหมือนเิม
อืม ถามไปนน้ำลายหมปา ูำอบสิ ้าาาาาาาา อย่าน้อย็ถือว่าอบวะ พันาๆ แบฮยอนพยายามิถึ้อีอมันไว้และพยายามสบสิอารม ไม่ใ่เาไม่เยแนะนำัว เาเยออานในนามนัเียน แ่ทำไมรั้นี้เารู้สึันและื่นเ้นพิเศษ นั่นือสิ่ที่เาสสัยไม่ใ่น้อย
“เรียมัวไ้แล้วนะรับ” ส๊าฟไ้เินมาบอ่อนะให้สัาว่าไ้เวลาแล้ว
“เอาละรับ ทุน ่อไปะแนะนำัว ท่านประธานนใหม่อบริษัทเราและเลาอท่านนะรับ” เสียพิธีรประำานัึ้น พร้อมับเสียปรบมืออเหล่าหนัานในบริษัท
ทันในั้นานยอล็้าวเท้าึ้นเวทีอย่ามามั่น โยที่แบฮยอนวิ่ามหลัและเพิ่มวามมั่นใให้ับัวเอแทบไม่ทัน
“สวัสีรับ ผม ปาร์านยอล เป็นประธานนใหม่อบริษัทนี้ อให้ทุนั้ใทำาน มีอะไรสสัย็สามารถมาถามผมไ้รับ สามารถแนะนำผมไ้ถ้าผมทำอะไรผิ ยัไ็อฝาัว้วยรับ” านยอลพู้วยวามมั่นใและยิ้มแย้ม ทำให้วันนี้านยอลเป็นผู้ายที่เพอร์เฟ เพราะ ไ้เ็ทผมึ้นสะสายาสาวๆไ้อยู่มั ส่ผลให้เหล่าพนัานสาวมอันเลิ้ม ไหนะวามเป็นผู้นำอี
“ส่วนนนี้เลาส่วนัวอผม”านยอลไ้ผายมือมาทา้านหลัรทีุ่เลานเ่ยืนประหม่าอยู่พร้อมส่สายาเป็นเิว่าแนะนำัวไ้แล้ว
“สะ…สวัสีรับ ผม บยอนแบฮยอน เป็นเลาส่วนัวอท่านประธาน ถ้ามีอะไระิ่อับท่านประธานอให้ิ่อผม่อนเพื่อนัแิว สามารถแนะนำผมไ้เพราะผมยัมือใหม่ ยัไ็อฝาัวับทุน้วยนะรับ ไฟ์ิ้”
ผมไ้แ่พูออไปามวามิัวเอและลท้าย้วยารทำเอนเอร์เทรนเล็น้อย(มั้)เพื่อให้ทุๆนมอผมเป็นนอารม์ี แ่หารู้ไม่ว่าวามน่ารันั้นทำให้ายหนุ่มในบริษัทอื่นมไม่ไ้และ้วยใบหน้าน่ารัที่เ้าับารแ่หน้าที่วันนี้แบฮยอนแ่มาทำใหู้น่ารัมาึ้นไปอี
“ผมอเปิานเลี้ยรับ”านยอลพูอีรั้่อนะเินลเวที หลัานั้นเสียเฮและเพล็ัึ้น
“นี่ านยอล”แบฮยอนสะิเ้าอื่อที่ัวเอเรียเพราะเสียเพลัลัวาลยอลไม่ไ้ยิน
นั่นทำให้าลยอลหันหน้ามอและส่สายาว่ามีอะไร
“ฝาัว้วยนะรับ ุประธาน”แบฮยอนยิ้มอย่าล้อเลียนปนแสวามยินีและยื่นมือไป้าหน้า
“รับ”ยื่นมือมาับและเินาไปทิ้ให้น้อบยอนเอับวามเว้ว้าและไม่ใยี
อ๊า มันเป็นนไม่่อยุยหรือมันหยิ่หรือมันเลียู ะมายยยยยยยยทำมายยยยยย้อทำร้ายแบ้วยยยยยยยยยยยยอุส่าห์รีามะนะเหวยยยยยยยยยยย ไ้แ่รีร้อในใและเินไปหายอูและแ้วไวน์สุที่รัที่โ๊ะ
“ฮือออออออออออออออ ยอ ูไม่น่ารัหรอ ูแลหยิ่หรอ อบบบบบ อๆๆๆๆๆอัน” พออมึนเมาไ้เ้าสู้เส้นเลือ ร่าาย็้อารเพิ่มนทำให้แบฮยอนอนนี้หน้าแและสิเริ่มหลุลอย,เริ่มพูมา…และพูไม่ิ
“ไม่หรอ มึิมา ูเห็นานยอล็ุยับูปินะ หรือ มึทำไรให้เาอิป่ะ ถามริ”ยอู็แอบสสัยในัวเพื่อนเาเหมือนัน ่อนหน้านี้านยอล็ุยปิถามถึพ่อัวเอบ้าไรบ้าแ่ทำไมับแบถึเียบนั่นนะสิแปล
“นั่นไ หรือาูมันออนอหน้าว่าอยาไ้ไร”ไ้แ่สบถับัวเอและระอีแ้ว
“ไอ้แบ ไอ้แบ วยละมึ”ยอูรีบสะิผมถี่ๆหลัาะผมินอยู่
“ไรมึยอ” ไ้แ่อบไปแ่มัน็เียบน้อแหนมอูามนิ้วมันที่ี้ไป้าหน้า
ภาพที่เห็น
านยอลมันำลัุยับพนัาน้อนรับอย่าสนุสนานยิ้มแย้ม อะไรวะ็ไม่ไ้เป็นนเียบนิ ทำไมไมุ่ยับเาบ้า เาแ่สสัย เา็แ่ผิหวัเล็น้อย
“ไม นอื่นุยวะ ไมูไมุ่ยวะ แล้วี้ะไ้ไหมวะ โว๊ะๆๆๆ”ยิ่เห็นยิ่หุหิ ินมันไปเยอะๆเลยเนี่ย
“มึใเย็นๆ ู็สสัย้อใ้เวลาสืบวะ แบ อย่าินเยอะ ูไม่ไ้ลับับมึและส่มึนะ”ยอูรีบห้ามปรามเพื่อน่อนเพราะวันนี้เา้อไปเรียมานให้ลู้าที่บ้านประธานแ่เหมือนะสายไปหรืออย่าไราอาารเพื่อนอเาแล้ว
“เออออ ูไม่เมาาาาาาาาาาา เห็นไหมมมมม” ยอูไ้แ่พ่นลมหายใ ไม่เมาเลยแ่หน้าแ าปรือเนี่ยยยยยย
ใล้เวลาเลิานอานเลี้ย
“แบ พอไ้แล้ว มึอัอั้นเี่ยไรเนี่ย ินไม่หยุ”ยอูรีบึแ้วออามือแบฮยอน นี่็เห็นมันินไม่หยุแล้ว็นู่นไปเ้นลับนที่มาีบัวเอโยไม่รู้ัว
“ุยอูรับ”เสียทุ้มัึ้นรหน้าระหว่าที่ยอูัแบฮยอนให้นั่ีๆทั้ที่เ้าัวปัป่ายมือไม่ทั่ว
“อ้าว านยอลว่าไ?”ยอูอบานยอละรับผิอบน้าัวเออยู่
“ผมว่าผมะลับแล้วอ่ะรับ ึแล้ว พรุ่นี้เริ่มานริัแล้ว้วย”านยอลอบะมอไปยันนั่้าๆยอู
“อ่อ โอเๆ เอัน นี่มาามแบหรอ”ยอูลอเิถามเพราะ็สสัยานยอละมาบอนเอทำไม
“เอ่อ…”อีฝ่ายไ้แ่อ้ำอึ้
“ยัไฝาแบลับ้วยนะ ผม้อไปบ้านประธานนะสิ แฮะๆ”ยิ้มแห้ๆและฝาฝั่อนะรีบลุหนีอย่ารวเร็ว แบ เนี่ยโอาสมึมาถึแล้วว
“ยอ ไปไหนนนนนนน อย่าปล่อยูไว้นเียวววววว” แบฮยอนปรือาและปัป่ายมือไปทั่วนว้าเ้าให้ที่มือานยอลและลานัวสูมานั่้าๆพร้อมยิ้มเผล่อย่าับเ็น้อยไ้อ
านยอลไ้แ่นั่นิ่ับปิิริยาน้าๆ
“ลับันไ้แล้ว ผมว่าุเมามาแล้วนะ”บอไปพลาุลุให้น้าๆลุึ้น
“ืออออออ ไม่อาวว ไม่ไป” แบฮยอนเริ่มิ้นเมื่อนเอไม่ไ้ามที่ใ้อาร
ผลสุท้าย็ไม่พ้นานยอลที่้อุระาลาถู(?) ให้แบลับอนโับัวเอ ระหว่า่อนออาบริษัท็มีแ่นมอเาับแบฮยอนและยิ้มน้อยๆ พอถึห้ออนโนั้น็ทำเอาาลยอลหอบเหนื่อยลับารลาแบฮยอนที่เหมือนเ็ิ้นอแลอทามาที่ห้อและอนนี้เามาทิ้แบฮยอนไว้ที่โฟาห้อนั่เล่น ส่วนัวเอ็ลุไปหยิบผ้าเ็ัวับะละมัน้ำมาเ็ัวเลาอนเอให้สร่าเมามาึ้นและป้อันาระเป็นไ้
“ือออออออออ ปล่อย”แบฮยอนสะบัออาารอบุมานัวสูที่พยายามเ็ัวเาเออยู่
“เ็สะ ุะไ้รู้สึีึ้นและสร่าเมา รู้เรื่อับเาบ้าว่าทำไรอยู่”
“ืออออออ อย่ามาวน ี้บ่นิๆ”เมื่อถูวนใ็้อเหวี่ยเป็นธรรมา็นะนอนอะ
านยอลทนไม่ไ้็้อฝืนใ้ำลับัับบ้า พอเ็ไปไ้สัพัแบฮยอนสบลและที่ทำให้เาละสายาไม่ไ้็ือผิวาวเนียนที่โผล่าเสื้อเิ๊ปลระุมสอสามเม็และหุ่นที่เหมือนผู้หิ ใบหน้าน่ารัมีเรื่อสำอานิหน่อยแ้มอมมพูธรรมาิ ไหนะริมฝีปาบาอวบอิ่มนั่นอี และารปรือาให้ืออะไร
“ทำไม”แบฮยอนึมำออมานนรหน้าอสสัยไม่ไ้
“…”านยอลนิ่เียบ สัเพฤิรรมน้าหน้าว่าะทำอะไร
“ทำไมานยอลถึไมุ่ยับูเลยวะยอ ูทำไรผิ ูเห็นับนอื่น็ุย ุยอย่าเียวไม่พอ แม่. ยิ้มหัวเราะอี้วยนะเว้ย ะเอาไวะ เวลาูทำานูว่า้ออึอัแน่ๆ ู็ไม่เยเป็นแบบนี้ับใรนะ อย่าี้แผ…”แบฮยอนบ่นยาว่อนะโยไม่รู้ัวเลยว่าุยับใรอยู่และโนั้วยร่าสูรหน้า่อนที่ประโยะบ
“ุอบผมหรอ?”
“ะบ้าหรอ!! ะไปอบไ้ไนอย่าั้น เียบ็เียบ มีีแ่เพอร์เฟ” แบฮยอนรีบเถียทันที
“ุอยาให้ผมุยับุว่าั้น?”าแบฮยอนบ่นนเียวเริ่มลายเป็นบทสนทนาอทั้สอนรั้แรโยไม่รู้ัว
“ใ่ เราะไ้สนิทันไ แถมยัทำาน้วยอี” แบฮยอนอบพลายิ่มแ่นาเป็นสระอิให้น้าหน้าโยที่หน้าอทั้สอนอนนี้ใล้ันมา และเมื่อแบฮยอนหยุยิ้ม็ทำให้ทั้สอน้อาันและเริ่มมีแรึูที่มอไม่เห็นึทั้สอนให้เ้าใล้ันมาึ้นมาึ้นนไม่เหลือที่ว่าให้แสเล็ลอมีเพียลมหายใร้อนที่หอบถี่เป่าแ้มทั้สอ้านทำให้วามร้อนในัวเพิ่มึ้น ับใที่เ้นแรทั้สอวหรือารระทำนี้ที่เรียันว่า “ูบ”
ึ่ารระทำนี้ที่เิึ้นับานยอล็ไม่รู้ว่าัวเอเป็นนเริ่ม่อน…
และแบฮยอน็ไม่รู้ัวว่าัวเอเปิรับลิ้นื้นออีนให้เ้ามาสำรวในโฟรปาั้แ่เมื่อไหร่…
.
.
.
Talkkkkk
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ อัหน่อยนะ บแล้วอนที่ 4 พี่แบเมาเหวยยยยย นเมา็ไม่รู้ใรเป็นใรอะเนอะ พูอะไร็พู ออมาหม เหุาร์่อานี้ะเป็นไนะ ำลัิอยู่ะลสเปฯ ีไหม? เพราะมันะโยับเนื้อเรื่อนั่นเอ อบอเป็นอนอพี่านสะ้วย ยัไฝาิาม้วยนะฮะๆ อบุนอ่านทุนับ
ความคิดเห็น