ภารกิจวุ่นพิชิตใจนายเย็นชา

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น...แห่งความเย็นชา ::[100%]::

กลางสวน แห่งหนึ่ง ที่มีต้นไม้มากมาย ฝูงนกขับขานเป็นเพลงอันไพเราะ แต่จะถูกกลบด้วยเสียงสะอื้นไห้ของเด็กหนุ่มน้อยที่อายุราว 7 ขวบคนหนึ่ง...
   " ฮือ..อึ่ก..ฮึก ฮึก ฮืออ" เด็กหนุ่มคนนั้น นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวท่ามกลางพื้นหญ้าสีเขียว ประกอบไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ แต่บัดนี้ดอกไม้เหล่านั้น ถูกเด็กสาวอายุ 7 ขวบ ในชุดสีขาวใส่กระโปรงสีชมพู ลายเรียบๆ มีลายดอกประดูชายกระโปรง ผมนั้นมัดเป็นแกละผูกโบสีชมพูอ่อนเหยียบจนช้ำ เด็กสาวคนนั้น เดินฝ่าพุ่มไม้ แล้วตรงมายังเด็กหนุ่มที่นั่งร้องไห้อยู่
   " โซระ...ร้องไห้ทำไม?" เด็กสาวถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
   " พี่ซากุระ...ฮึก...พี่ซากุระ...ตาย...แล้ว" เด็กหนุ่มที่ถูกเรียกว่าโซระ พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสลด ใช่แล้ว เค้ากำลังเศร้า พี่สาวที่แสนดีของเขาที่ชื่อ ซากุระ ตายเพราะอุบัตเหตุรถชน เขารักพี่สาวของเขามาก มากซะจนสามารถยอมตายแทนได้...
   "โซระ..." เด็กสาวพยายามยกแขนเพื่อไปสัมผัสร่างที่นั่งอยุ่
   "อย่ามายุ่งนะ!!!" เด็กหนุ่มผลักมือ หญิงสาวออก แต่เธอไม่ถอย เธอพยายามที่จะพูดคุยกับเด็กหนุ่มคนนั้นให้ได้ จนในที่สุด เธอก็พูดออกมาว่า
   "โซระ...วันนี้เธอน่ะ 'ไม่ได้เสียใจหรอกนะ' " เด็กสาวพูดพลางยิ้ม
   "เธอ พูดอะไรน่ะ วันนี้น่ะ ฉันเสียใจที่สุด ฉันผิดหวังจริงๆ ที่เธอเป็นคนแบบนี้!! เธอไม่เคยเข้าใจความรู้สึกฉันเลยยูกิ!!!!" เด็กหนุ่มตวาดใส่เด็กสาวด้วยความโมโห
   "ก็ฉันบอกแล้วไงล่ะ...วันนี้เธอไม่ได้เสียใจที่สุด วันที่คนเราเสียใจที่สุดคือ 'วันที่เราถูกมองว่าไร้ค่า ไม่มีความหมายในสายตาใครอีกแล้ว ไม่มีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่' "
เด็กสาวพูดแล้วเดินไปข้างหน้าเด็กหนุ่ม
   "โซระ...เธอน่ะ ไม่ได้ไร้ค่านะ เธอ...เป็นคนสำคัญของฉัน และของ ทุกๆคน" เด็กสาวพูดพลางยื่นมือไปจับแขนของเด็กหนุ่ม
   "ไปเถอะ ทุกคนรออยู่นะ" เด็กสาวจับมือเด็กหนุ่มพลางวิ่งออกไปจากสวน
ตอนนี้เด็กหนุ่มไม่ร้องไห้แล้ว... แต่ทว่า มันไม่ใช่เรื่องน่ายินดี เพราะในใจของเด็กหนุ่มคนนั้นคิดว่า 'เขาจะไม่เสียน้ำตาให้ใครอีก อยู่เพื่อตัวเอง อยู่เพื่อรักตัวเอง'
ความเจ็บปวด ที่พี่สาวที่เขารักสุดชีวิตตายไป มันรุนแรงเกินไป สำหรับเด็กอายุเพียง 7 ขวบ ดังนั้น เขาจึง 'ไม่สามารถ ยิ้ม ได้อีกเป็นครั้งที่2' 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สวัสดีค่า ชื่อ มิ้นนะคะ ยังงัยก้อต้องขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วย ตอนนี้อยู่ในช่วงปิดเทอมค่ะ พอเปิดเทอม ก้อได้ขึ้น ป.6 แล้ว>0<  ก้อคิดว่า จะแต่งเรื่องนี้ให้เส็ดภายในเวลา 3 เดือนนะคะ ยังงัยก้อแวะมาอ่านกันเยอะๆน้า เม้นวันละนิดจิตแจ่มใสนะคะ