ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กาลครั้งหนึ่งของความรัก(Once love)

    ลำดับตอนที่ #6 : ใกล้ชิด100%

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ค. 59


    ซันรอจังหวะให้เขาและลูกหมี ทานอาหารเช้า จนเสร็จเรียบร้อย จึงเริ่มประเด็นของฝุ่นขึ้นทันที

    "ตกลงว่าวันนี้จะให้ผมไปส่งคุณที่ไหนดี บ้านคุณ หรือคอนโดไอ้ฝุ่น"

    หญิงสาวถึงกับสำลักน้ำส้มคั้น ออกมาก่อนที่เธอจะได้กลืนมันลงคอ หลังจากได้ยินคำถามแสลงใจของชายหนุ่ม

    "นี่ถ้าพูดแล้วไม่สร้างสรรเนี่ย ก็เงียบไปเลยน่าจะดีกว่านะ" ใบหน้าสวยงอง้ำจากการประทะฝีปากกับชายหนุ่มตรงหน้า
    "แล้วถ้าจะกรุณาล่ะก็ ช่วยโทรบอกพี่วินให้มารับฉันที่นี้ก็พอ มาเร็วๆได้ยิ่งดี"คนช่างเจรจายังคงพูดต่อ จนจบแล้วก็ลุกเดิน ออกจากโต๊ะอาหาร ไปยังโต๊ะม้าหินอ่อน กลางสนามหญ้าหน้าบ้านแทน

    "ขี้งอนซะด้วย" ซันนึกหมั่นเขี้ยวกับท่าทางแสนงอล ของเธอยิ่งนัก อยากจะหยิกแก้มป่องๆ อมชมพูของเธอยิ่งนัก

    "มันคงไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิ" คนช่างตอแย รีบสาวเท้ายาวๆ ตามร่างบาง ออกมาติดๆ หลังจากมั่นใจแล้วว่า รถสปอตร์ สีดำ ที่จอดซุ้มอยู่ตามคำบอกเล่าของคนรถคนสนิท เป็นฝุ่นจริงๆ ซึ่งก็ไม่ผิดจากที่เขาคิดไว้ 

    และดูเหมือนว่าสาวเจ้าเอง ก็ยังไม่รู้ตัวเช่นกัน เเต่เล่นมาซุ่มด้วยตัวเองแบบนี้มันก็ต้องโชว์ช็อตเด็ดกันหน่อย ร่างสูงเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ ออกมาก่อนจะแกล้งเดินเข้าไปประชิดตัวเธอ แล้วก็หยุดแบบกระทันหัน ทำเอาร่างบางที่ยืนอยู่เบื้องหน้า ไม่ทันได้ระวังตัวถึงกับเซ แต่ทว่าก็ได้วงแขนใหญ่ ของคนแกล้งนั่นแหละมารับไว้ได้ทัน ภาพที่ออกมาตอนนี้เลยดูเหมือนคนกอดกันอยู่ แล้วมันก็ทำร้ายจิตใจของคนที่เห็นได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

    "ไอ้ซัน.. มึงกับกูงานนี้ต้องตายกันไปข้างนึงกูสาบาน"ฝุ่นกัดฟันกรอด ด้วยไฟโกรธ ที่กำลังเผาไหม้เขาอยู่ในใจตอนนี้  ตั้งแต่เล็กจนโต เขาไม่เคยมีอะไรที่สู้ซันได้เลย ไม่ว่าจะเรื่องเรียน หรือความรัก แม้แต่ผู้หญิงที่เขารัก อย่างไข่มุก 


    ดวงตาคมกร้าวขึ้นด้วยความโกรธ ความเจ็บปวดที่ฝั่งในใจ ยังคอยทิ่มแทงทุกครั้งที่นึกถึง 

    "มึงไม่ควรเริ่มต้นด้วย การเป็นเพื่อนรักกู  ไอ้ซัน!! "

    "จะปล่อยได้หรือยังเนี่ย" ลูกหมีบ่นอุบ เมื่อวงแขนล่ำ ดึงรั้งเธอเข้าไปกอดแน่นขึ้น

    "ปล่อย.. ก็ได้.. แต่ไม่ใช่ตอนนี้" ซันนึกสนุกชอบใจที่เห็นใบหน้าสวย ยับยู่ยี่ด้วยความขัดใจ แต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้

    "เล่นอะไรของนาย ฉันไม่สนุกด้วยหรอกนะ ปล่อย!! "ร่างบางยังคงไม่ยอมแพ้ แต่กลับดิ้นหนักกว่าเดิม

    "ก็เล่นละคร ให้ติ่งคุณดูไง"

    "เพ้อบ้าอะไรของนาย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นายสมิธ "

    ซันยังคงจับจ้องอยู่ที่รถสปอตร์หรูสีดำ ที่ขับเคลื่อนออกไปอย่างเร็ว จนทำให้เขาลืมจะระวังตัว เลยโดนเข่าแหลมจากคนตัวเล็กกระทุ้งเข้าน้องชายสุดที่รักของเขาเข้าอย่างจัง 

    "สมน้ำหน้า" ลูกหมีหันกลับไปมองคนตัวโตที่ลงไปทรุดนั่งกุมกล่องดวงใจอยู่ตรงพื้น แล้วหัวเราะด้วยความสะใจ ก่อนจะเดินฮัมเพลง กลับเข้าบ้านอย่างอารมณ์ดี





    "
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×