คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : I & S...........3..............
คือขอโทษนะที่หายไปนาน(....อย่าทุบบ้านเค้านะ)
เปิดเทอมอาทิตย์แรก วันแรกก้อได้งานมาทำเลย
แถมได้งานทุกวันอีกตะหาก 5 วันครบถ้วน
แล้วก้อฟิดที่บอกหน่ะขอบคุณที่ตอบรับดี แต่เดี๋ยวจะเอาIntroมาลงให้นะ
ตอนนี้ไรเตอร์เลยไม่สบายเลย(พูดจิงๆนะ)
คือมันเจ็บคอมากเลยตอนนี้ กินไรไม่ค่อยได้
..............
....
I & S … 3
“กลับมาแล้วหรอค่ะคุณหนู” เสียงหญิงสาวสูงอายุดังขึ้น เมื่อเห็นร่างบางเดินเข้ามายังคฤหาสหลังย่อมๆ(ถึงจะย่อมแต่มันก้อเป็นบ้านที่ใหญ่นะป้า - ไรเตอร์ /เหรอค่ะ - ป้า *-* )
“...” พยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มน้อยๆส่งให้และเดินเข้าไปสวมกอด
“เป็นไงบ้างค่ะเปิดเทอมวันแรก” หญิงผู้เดิมกล่าวถาม
“.......” ยังไม่มีเสียงตอบกับจากหมายเลขที่ท่านเรียก มีเพียงรอยยิ้มเช่นเดิม
“งั้นทานขนมกันนะคะ ป้ากับมินอาเพิ่งทำเมื่อกี๊เองคะ มินอาเอาขนมมาให้คุณหนูทานหน่อยจ้า” เดินกอดกับร่างบางไปที่โต๊ะรับรองและหันไปตะโกนเรียกมินอาพี่เลี้ยงของร่างบางให้ยกขนมที่ร่างบางชอบมาให้จากในห้องครัว
“ฮยอกแจมาแล้วหรอคะ...เดี๋ยวจะรีบเอาไปให้นะคะ แป๊บเดียว” มิอารีบขานรับแล้วเดินกึ่งวิ่งมาทันที
“ยังไม่เลิกเรียกคุณหนูอย่างนี้อีกหรอ” หญิงสูงอายุหันไปดุเมื่อได้ยินคำเรียกของหญิงสาวที่เรียกคุณหนูของเธอแค่ชื่อเฉยๆ
“ก้อคุณหนูของป้ามีซอลให้หนูเรียกแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วนะป้า” มินอาแก้ตัวทันที
“แต่คุณหนูเค้าตะ.......” ป้ามีซอลยังคงกล่าวตำหนิต่อ
“.......นม” แต่ฮยอกแจก้อขัดขึ้นมาก่อน
“ก้อได้ค่ะเรียกแบบนั้นก้อได้ ป้าไม่ว่าแล้ว” เมื่อร่างบางพูดถึงขนาดนั้น(หรอ)ป้ามีซอลหรือแม่นมจึงหยุดบ่น
“ทานขนมดีกว่าค่ะ วันนี้ป้ากับมินอาทำลูกชุบให้ทานค่ะ.....คุณหนูของป้าจะได้เลิกดูดอมยิ้มบ้าง.....ว่างเป็นดูดๆเลยนะค่ะเดี๋ยวนี้หนะ” ป้ามีซอลร่ายยาวทำเอาคนที่ถูกว่าทำแก้มพองลมทันที
“อะแฮ้ม.....ทำไรกันครับ...อ๊าก...ขนม ยัยแห้งชั้นกินบ้างสิ” ร่างบางอมลมได้พักเดียวก้อมีมาร(?)มาแย้งกินของโปรดทันที ก้อจะมีใครซะอีกหล่ะนอกจากอาจารย์หน้าปลาคนเดิมนั้นแหละ ลีทงเฮคนเดิม เพราะบ้านดันอยู่ติดกัน ทงเฮเป็นน้องชายเพื่อนของแม่ฮยอกแจก้อเท่ากับเป็นน้าคนนึงของร่างบาง แต่ทำตัวแบบนั้น(แบบไหน)ใครจะเคารพเป็นน้า ถึงอย่างนั้นใช่ว่าทงเฮจะแก่ ก้อแค่มากกว่าร่างบาง5-6ปีเท่านั้นเอง
“วันนี้คุณหนูของป้ามีซอลเกือบไม่เข้าประชุมแหน่ะครับ.......ไปไหนก้อไม่รู้มา” ว่าร่างบางไปก้อแย้งขนมจากมือร่างบางไปกิน(ทำไมต้องจากมือ)
“แล้วคุณหนูไปไหนมาคะ...” ป้ามีซอลหันมาถามร่างบางทันที
“.......” ไม่ตอบ(อีกแล้วอะ)เอาแต่ส่ายหน้าทำตากลม
“ช่างเถอะครับ คงจะหลง” ทงเฮแก้ตัวให้ร่างบาง(ทั้งที่เริ่ม)แต่กับได้สายตาเคืองๆจากฮยอกแจกลับมาแทน
“เออยัยแห้งแล้ง พรุ่งนี้ไปโรงเรียนพร้อมชั้นนะ” ทงเฮเปลี่ยนเรื่อง(ทันที)
“ทำไมหรอคะ...รบกวนป่าวๆค่ะ” ป้ามีซอลขัดขึ้นอย่างงงเล็กน้อย
“คือจะมีเข้าค่ายอบรมก่อนเรียนของเด็กม.ปลายปี1เทอม2หน่ะครับ เป็นปีแรกด้วยค่ายจัด 3 วัน 2 คืนครับ” ทงเฮอธิบายให้ป้ามีซอลเข้าใจ
“อย่าลืมนะไปกับชั้นพรุ่งนี้” ทงเฮกำชับ(หรือบังคับ)อีกครั้ง
“....เพื่อ...”(พูดแล้วโว้ย)ร่างบางเอ่ยออกมาทำเอาทงเฮแปลกใจนิดหน่อยแต่ก้อยิ้มแก้มปริ(?)
“กะ....ก้อจะได้ไม่เปลืองน้ำมันไงทางเดียวกันไปด้วยกันก้อได้หนิ” ทงเฮถึงกันพูดอะไรไม่ถูก ร่างบางพยักหน้าเออออไปโดยไม่ได้หันไปมอง(มัวแต่กิน)จึงทำให้ไม่ได้เห็นรอยยิ้มมุมปากของอีกคน
“จะรอนะ.....ไปแล้วนะครับ หวัดดีครับป้ามีซอล มินอา ไปนะยัยแอนโชวี่” ลุกขึ้นลาทุกคนก่อนจะหันไปขยี้หัวของร่างบางแล้วรีบวิ่งออกไป
“งั้นพี่ไปจัดของให้ดีกว่าค่ะ” มินอาพูดแล้วเดินขึ้นไปห้องของฮยอกแจ โดยร่างบางก้อเดินตามขื้นไปทันที
“ท่ามีอะไรบอกชั้นนะ โทรมาก้อได้รู้ไม๊”ทงเฮกำชับร่างบางหลังจากที่มาโรงเรียนแล้ว ก้อวันนี้ต้องออกมาค้างนอกบ้านหนิ ก้อต้องเป็นห่วงบ้างอะไรบ้าง ส่วนร่างบางเมื่อลงจากรถโฟล์คสวาเกน บีทเทิล รถเต่ารุ่นใหม่สีเขียวสวยคันงามสุดรักสุดหวง(อันนี้ไรเตอร์ชอบ)ของทงเฮได้ก้อรีบเดินไปหาซองมินกับฮีซอลทันที
“นักเรียทุกคนเอาสัมภาระวางไว้ข้างนอกแล้วนั่งประชุมกันแบบเมื่อวานนะ เราจะทำกิจกรรมกันแล้วตอนเย็นเราจะมาจัดห้องพักกัน” อาจารย์ฝ่ายปกครองออกมากล่าวในขณะที่ตอนนี้หอประชุมแน่นไปด้วยนักเรียน
“เราจะได้นอนด้วยกันใช่ไม๊อะ” ซองมินพูดขึ้นแบบกังวล
“ต้องได้สิ คิดในแง่ดี อย่างน้อยเลขที่เราก้อติดกันนะ” ฮีซอลเสริมขึ้น
เมื่อกิจกรรมต่างๆของวันผ่านไปตามเวลา มาจนถึงช่วงเย็นของวันที่จะต้องทำการจัดห้องพักแก่นักเรียนทุกคนและแล้วเสียงอาจารย์คนเดิมก้อดังขึ้น
“เอาหล่ะเราจะจัดที่พักกันนะ ห้องพักคือหอพักรับรองของโรงเรียนหรือนั้นก้อคือโรงแรมฝั่งตรงข้ามของโรงเรียนนั้นเอง ห้องพักจัดแล้วจัดเลยห้ามเปลี่ยนไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งนั้น 1ห้อง 2คน ห้ามเกินห้ามเปลี่ยน ผมจะไปตรวจทุกห้อง ถ้าไม่เป็นไปตามที่จัดห้องนั้นจะโดนตัดคะแนนประจำภาคเรียน คนที่จะพักด้วยกันคือคนเลขต่อกัน 1กับ2 3กับ4 ต่อไปเรื่อยๆ เชิญจับคู่แล้วมารับกุญแจห้องจากผมครับ” เมื่อพูดจบอาจารย์ก้อเดิมกับโต๊ะและนักเรียนที่จับคู่ได้แล้วก้อทยอยกันไปรับกุญแจห้องทันที
“ทำไมไม่ 3 คนวะ” ฮีซอลออกอาการวีนแตกเป็นคนแรก
“ไม่ยุติธรรมอะ....แล้วใครนอนกะคนอื่นอะ” ตามมาด้วยซองมินที่นานๆจะวีนแตกที
“ฮยอกทำไมทำหน้าอย่างนั้นหน่ะ” ฮีซอลที่หันไปสังเกตร่างบางพูดขึ้นอย่างเป็นห่วง
“อย่าบอกนะว่าคนที่นอนกะคนอื่นเป็นแกอะ” ซองมินว่าพลางนับเลขไปเรื่อยๆ
“จะบ้าตาย....แล้วใครวะเนี้ย” ฮีซอลนั่งกุมขมับอย่างหงุดหงิดอีกครั้ง
........................................................................................................................................................
อิอิ.......รถด้านบนอะเปนไรที่ไรเตอร์คนนี้ชอบมากมาย
รูปนี้ใช้เวลานานมากกว่าจะหาได้
อ๊ะ.....อาจเปนคันเดียวกะที่อุดล้างก้อได้
ในmv no other ของพี่ๆsujuที่รักของเราไง
555+++
พูดไม่ค่อยได้แต่ก้อมีความสุข
ขอบคุณนะที่เม้นให้กำลังใจ กำลังกายไรเตอร์ผู้นี้
แล้วที่เดากันก้อไม่มีใครถูกเลยอะ
ว่าป้ามีซอลแกเปนนมไม่ใช่ออมม่า
อิอิ.....แต่ก้อขอบคุณที่ออกความเห็นนะจร้า
ขอบคุณจาก...
...จิงๆ
และมาเม้น มาต่อตอนต่อไปนะบาย
ความคิดเห็น