คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : โซเชียลมือใหม่ (2)
แนพาพลอยรุ้มานั่รอมภาพยนร์้วยันที่โฟาแ้าหน้าโรภาพยนร์ ัวเธอลมาับเาเพราะอำนาแห่บัรวีไอพี ั้แ่มีแฟนมาเ็ปีนเลิับแฟน เธอยัไม่เยสัมผัสวามสบายอที่นั่แถวบนสุ พลอยรุ้อเอาบัรวีไอพีมาถ่ายรูปลอินสาแรมส่วนัว ท่ามลาสายานพามาสัเว่าเธอำลัทำอะไร
“รัเียใหม่ั อบุนะะ” เธอโพส์ภาพพร้อมลำบรรยาย และสัลัษ์รูปหน้านยิ้มสอน ายแอบมออยู่อมยิ้มำ
“ุเอาโทรศัพท์มานี่สิ ันะสมัรให้”
“ไม่ สมัรอะไร ผมไม่เล่นอะไรทั้นั้นแหละ” เาปิเสธเบือนหน้าหนี
“ุ็สมัรอินสาแรมแ่ไม่้อั้ื่อให้ใรรู้ว่าเป็นุสิ แบบนี้่ายะาย” เธอเสนอแนะ
“ผมะเล่นไปทำไม ผมไม่มีเพื่อนที่ไหน” เาอบามร
“ริิ ุไม่มีเพื่อนเลยเหรอ ถ้าเวลาเรียมีปัหาะปรึษาใรล่ะ”
“ไม่เห็น้อปรึษาใรเลย อ่านหนัสือ นอนสัพั็หายเอ”
“ถ้าอหั้ำรัล่ะ ทำยัไ” เธอถามหยั่เิอยารู้สถานะ
“ผมไม่เยอหั ไม่เยมีใรทำให้ผมเศร้าเหมือนุวันนั้น”
พลอยรุ้อออย่าหมั่นไส้เา ยัแบมืออโทรศัพท์มือถืออยาให้เาลอเล่นโเียลบ้า ายัวโนั่ไว่ห้ายับัวหนี ทว่าใรบานลืมัวิว่ามาับแฟนแล้อร้อและทำาแป๋วอ้อนวอนอย่าับแมวที่ัวเอเลี้ย
“นะะ นะะ อโทรศัพท์หน่อยนะะ”
‘บ้าเอ๊ย ทำไม้อทำหน้าอย่านี้้วยเล่า’ หัวใายหนุ่มพ่ายแพ้ั้แ่ำว่านะะแร ในที่สุนไม่เยมีแฟน็ยื่นโทรศัพท์ให้แ่โยี เพิ่รู้ว่าอาวุธอย่าหนึ่อผู้หิืออะไรบาอย่าที่เรียว่า ลูอ้อน เวลาไม่ถึสิบนาทีเธอ็ัารสมัรไลน์และอินสาแรมให้เรียบร้อย
“ื่อุืออะไรีนะ อืม...เอาื่อ Dneedtosmile ละัน”
เาออเหลือบมออยู่ห่า ๆ
“ภาพแรุอยาลรูปอะไร ุ็ถ่ายเอละันนะ อ้อ...ที่สำันทีุ่ิามนแร็ือัน” สาวโเียลสอนเาเล่นอินสาแรมเสร็สรรพ
“ถึเวลาแล้วเราเ้าไป้าในีว่า” เาอโทรศัพท์ืนไม่ทันใส่ใเล่น่อ
แนวนุหมอมาูภาพยนร์้วยัน เพราะแ่้อารใ้เวลาอยู่ับเธอสอั่วโมโยไม่้อพูอะไรันมามาย ไม่้อโนสอบสวน เาไม่แน่ใว่าเธอะรู้ัวไหม ารอยยิ้มเป็นธรรมาิอนีในหน้าบานน่าะเป็นำอบ ไม่อย่านั้นเธอปิเสธารวนแล้ว หนุ่มยิ้มยาเผลอยิ้มน้อยออมา เมื่อไ้เห็นเธอนั่สบายลิ้ไปมาแทบะนอนราบ ไม่เยรู้เลยว่าารมีบัรวีไอพีสำหรับเธอมันวิเศษนานี้
ภาพยนร์รัโรแมนิายไม่ถึรึ่ั่วโม พลอยรุ้ที่อ่อนเพลียาารวิ่ออำลัายมา ศีรษะเธอเอนหลับบไหล่หนาอเาโยไม่รู้ัว
“ุมาูหนัหรือมานอนหลับันแน่” เาบ่นนเียว สายาแอบลอบมอนนอนหลับสนิทในโรภาพยนร์มืสลัว เป็นรั้แรในีวิที่เามีนมาูหนั้วย ถึแม้พลอยรุ้ะหลับโนัวเา แ่็ไม่เยิะปลุเธอึ้นมาเพราะรู้สึีเินว่าะทำให้เสียบรรยาาศ อยาแอบมอุหมอหายใเบา ๆ บนไหล่อเาลอสอั่วโม
ลาึวันหยุสุสัปาห์พลอยรุ้นั่ิบนมร้อนเล่นโทรศัพท์บนโฟา เธอเ้าไปูในไอีหรืออินสาแรมอัลบั้มภาพอแน เายัไม่ไ้ิามใรเพิ่มเิมแ่รูปแรที่เาลเป็นผู้หิในเามืำลันอนหลับ ภาพนั้นทำให้เธอนั่ไม่ิโฟาอี่อไป
“ู๊ไนท์เหรอ นี่มันรูปันอนเผลอหลับนี่นา ร้ายามานะุ”
ฝ่ายแนนอนเหยียาบนเียำลัหัเล่นอินสาแรม อัลบั้มภาพอพลอยรุ้ั้แ่สมัยเป็นนัศึษาสัวแพทย์นเรียนบถูเลื่อนูนหม เาเห็นยามว่าับเพื่อนฝูอุหมอ แ่ลับไม่มีรูปเธอับแฟนเ่าเพราะถูลบทิ้ไปแล้ว “โอ้มายู๊เนส...เยทำลอม้า้วยเหรอ” ายหนุ่มูภาพแล้วอุทานึ้นมา
สัพั้อวามในไลน์เ้เือน นไม่เยมีใรทัมาุย้วยใโทรศัพท์แทบร่วหล่นพื้น “อย่ามัวแ่เล่นโเียลนลืมนอนนะ ู๊ไนท์” พลอยรุ้ส่้อวามมาเือนเป็นภาษาอัฤษ แ่้อวามธรรมาทำเอานอ่านนั่ยิ้มหน้าบาน นึลัเลว่าะพิมพ์อบลับไปีไหม เาินานมาหลายนาทีว่าะส่ไป
“Goodnight” สุท้ายทำไ้เพียพิมพ์อบลับว่า ฝันี สั้น ๆ ให้เธอ
หิสาวรอ้อวามอยู่ อ่านแล้วส่ายหน้าให้ับนัโเียลมือใหม่ สัพัหมอนเพื่อนสนิทส่ภาพที่แอบถ่ายมาาอินสาแรมอเธอมาอว รูปบัรูหนัสอใบส่มาแวอี้อวามหนึ่ “ไปูหนัับใร ะเปิัวรึยั”
นโนแวรีบแ้่าวพิมพ์อบลับ “เปิัวอะไร ันไปูับเพื่อนที่เียใหม่”
“เพื่อนแนี่ไฮโว่ะ ูหนัันทีราาเป็นพัน อยารู้ััเลย ะใ่นเียวับเ้าอนาฬิาปาเ็ ฟิลลิปป์ไหมนะ”
พลอยรุ้อมยิ้มเพื่อนที่รู้ทัน ส่สิ๊เอร์หน้าสสัยอย่าไร็ไม่ยอมบอ “เี๋ยว้อึ้นไปเียใหม่ไปสืบหาหนุ่มนนี้ะแล้ว” หมอนพิมพ์ลับ
“รีบึ้นมาเลย ันรอเพื่อนมาเยี่ยมอยู่นะ”
“ฝันี ไว้ันทัมาแวใหม่ อิอิ” หมอนยิ้มให้ับ้อวามอเพื่อน ีใที่พลอยรุ้ะมีวามสุับเาบ้า
พลอยรุ้เผลอนอนหลับบนโฟา โทรศัพท์ยัามืออยู่ ไม่รู้ว่าหนุ่มฮ่อพยายามพิมพ์้อวามส่มาหาเป็นภาษาไทย “ฝันี รารีสวัสิ์ทั้พลอยและโรเมโอนะ”
แนรอ้อวามอยู่นาน เธอไม่ยอมมาอ่านสัที ราวนี้นัโเียลมือใหม่เพิ่เ้าใวามรู้สึนรอ้อวามาอีฝ่าย ทั้ื่นเ้นอยารู้อยาเห็นและ้อารอ่านเพิ่มอี “เฮ้อ...ันไม่น่ามาเล่นอะไรพวนี้เลย”
ความคิดเห็น