ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พบหนุ่มในฝัน (รึเปล่า) **มาต่อให้อีกนิดนะคะ**
....................
หญิงสาวยืนแหงนหน้าจนคอตั้งบ่าดูความยิ่งใหญ่ของตึกพิทักษ์บดินทร์ด้วยความหวั่นใจเล็กๆ เนื่องด้วยตัวเธอนั้นได้รับโทรศัพท์แจ้งนัดหมาย
จากเลขาให้เข้ามาพบกับคุณดลภัทร พิทักษ์บดินทร์ในวันนี้ หลังจากแจ้งชื่อกับประชาสัมพันธ์ด้านล่างเธอจึงถูกส่งตัวขึ้นมาบนชั้นสูงสุดอันเป็นที่
ตั้งของห้องทำงานของว่าที่เจ้าบ่าวนั่นเอง ทันทีที่ก้าวย่างเข้ามาในห้องทำงานอันแสนจะใหญ่โตหรูหราจนทำให้ร่างเล็กแทบจะกลายเป็นคนแคระ
ขึ้นมาในทันที
"เชิญนั่ง" ชายหนุ่มเจ้าของห้องกล่าวเสียงเีรียบ
"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวพยายามทำใจดีสู้เสือทั้งที่ในใจจริงแล้วแทบอยากจะละลายหายไปกับอากาศกับท่าทีเย็นชาของคนตรงหน้าไม่ได้
"คุณคงทราบดีอยู่แล้วว่าเราจะต้องแต่งงานกันในอีกไม่ถึงสองเดือนข้างหน้า นั่นเป็นเพราะผมไม่อาจขัดความต้องการของคุณพ่อผมได้ ส่วน
เหตุผลของคุณคงเดาได้ไม่ยาก" ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มเยาะมุมปากเล็กๆ ยังผลให้หญิงสาวตรงหน้าหน้าชาขึ้นมาทันทีกับท่าทีของชาย
หนุ่มผู้เป็นว่าที่เจ้าบ่าว
"ที่ผมต้องการจะบอกก็คือหลังจากที่เราแต่งงานกันไปแล้วเราทั้งคู่ต่างฝ่ายจะไม่เข้าไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกันโดยเด็ดขาด และ
ภายหลังจากที่คุณได้ให้กำเนิดทายาทของพิทักษ์บดินทร์เรียบร้อยแล้วเราจะหย่ากันทันที โดยที่คุณจะได้ค่าตอบแทนอย่างงามกับภารกิจในครั้งนี้"
หลังจากอดทนฟังจนจบประโยคของชายหนุ่ม กว่าวาริณจะสามารถทำความเข้าใจกับข้อเสนออันแสนจะโหดร้ายขัดกับหน้าตาอันแสนจะหล่อ
เหลาราวกับเทพบุตรตรงหน้า เห็นได้ชัดว่าลูกชายของคุณพารณมีความคิดเห็นอย่างไรต่อการคลุมถุงชนในครั้งนี้ แม้หญิงสาวจะคิดไว้อยู่แล้วว่าจะ
ออกมาในรูปแบบใด แต่ก็อดที่จะสะท้อนใจกับท่าทีที่อีกฝ่ายมีต่อเธออย่างรุนแรงมิได้
"แล้วถ้าดิฉันไม่ตกลงล่ะคะ ดิฉันจะไปคุยกับคุณพารณเองค่ะให้ท่านเข้าใจและยกเลิกงานแต่งงาน"
ทันทีที่ได้ยินปากเล็กๆนั่นเอ่ยเจรจาต่อรองออกมากก็อดทำให้ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆราวกับว่าเค้ากำลังขบขันซะเต็มประดาแต่แววตาคม
คู่นั้นไม่ได้ยิ้มไปด้วยเลย
"แล้วแผนที่คุณอุตส่าห์เหนื่อยยากไปดูแลคนแก่ซะตั้งนานสองนานนั่นล่ะสาวน้อย ไม่เอาน่าเรื่องมันก็ล่วงเลยมาจนป่านนี้แล้วคุณไม่ต้องกลัว
หรอกว่าจะได้ไม่คุ้มกับที่ลงทุนไปทั้งหมด หลังจากคุณคลอดแล้วรับรองผมจะตอบแทนคุณอย่างงามเลยล่ะคนสวย"
แววตาที่ชายหนุ่มใช้มองร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าเต็มไปด้วยความจาบจ้วง ถ้อยคำที่แสนจะดูถูกดูแคลนอย่างไม่คิดจะปิดบัง ทำให้เธอถึงกับตัวสั่น
แทบแยกไม่ออกระหว่างความกลัวกับความโกรธต่อกริยาที่ร่างสูงแสดงออกมาขัดกับหน้าตาอันหล่อเหลาอย่างสิ้นเชิง
"เอาล่ะที่พูดมาทั้งหมดหวังว่าเราคงจะเข้าใจตรงกันแล้วนะ ผมให้เลขาผมเตรียมเอกสารให้คุณเซ็นต์ไว้เรียบร้อยแล้ว คุณเซ็นต์เสร็จแล้วก็
เชิญกลับไปเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวได้เลย"
ภายใต้ใบหน้าอันนิ่งเฉย ร่างสูงใหญ่ลอบสังเกตุอาการของหญิงสาวตรงหน้าอยู่ตลอดเวลาเค้าเห็นความลังเลไม่แน่ใจภายใต้ใบหน้าซีดๆของ
หล่อนแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอช่างเล่นละครได้สมบทบาทนางเอกผู้น่าสงสารจริงๆ
แต่ด้วยประสบการณ์รักอันโชกโชนทำไมเค้าจะไม่รู้ว่าสาวน้อยข้างบ้านคนนี้แอบชอบเค้ามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่เค้าไม่คิดจะสนใจเพราะเห็น
เป็นเด็กไม่คิดเลยว่าเจ้าหล่อนจะมาแผนสูงเข้าหาทางบิดาเค้าทำให้สถานการณ์กลับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือได้ขนาดนี้ แต่ก็เอาเถอะเด็กน้อย
อย่างหล่อนคิดจะจับเค้าด้วยวิธีนี้ก็ต้องดูกันต่อไปว่าใครจะเป็นเหยื่อของใครกันแน่ชายหนุ่มคิดอย่างเจ้าเล่ห์
***********************************************
ภายในความคิดของสาวน้อยในขณะนี้แทบจะระเบิดออกมาด้วยความสับสนวิตกกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างรุงแรงด้วยเหตุที่ว่าตนเอง
นั้นรู้ตัวดีว่าไม่อาจสามารถปฎิเสธความตั้งใจจริงอย่างแรงกล้าของคุณพารณที่มีความหวังให้เธอมาเป็นสะใภ้กับบุตรชายคนโตของท่าน
ทำไมเธอจะไม่เคยปฎิเสธและขอร้องกี่ครั้งกี่หนเวลาที่คุณลุงยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด แต่เธอก็ไม่สามารถเปลี่ยนความตั้งใจจริงของผู้สูงวัยได้เลย
ตลอดชีวิตของเด็กกำพร้าสามคนยายหลานตั้งแต่จำความได้นอกจากยายแล้วอีกคนบนโลกใบนี้ที่มีความรักและความหวังดีอย่างแท้จริงให้กับเธอ
และครอบครัวก็มีแต่คุณลุงใจดีข้างบ้านคนนี้เท่านั้น
ที่ผ่านมาสิ่งที่เธอจะตอบแทนได้ก็มีแค่ไปช่วยทำอาหารเล็กๆ น้อยๆและคอยดูแลตอบแทนท่านเท่าที่เวลาว่างจากการทำงานจะอำนวยเท่านั้น
เอง ท่านให้ทั้งความรักความเอ็นดูและความช่วยเหลือครอบครัวของเธอตลอดมาสิ่งเดียวจริงๆ ที่ท่านขอร้องเพียงอย่างเดียวก็คือเรื่องแต่งงานนั่น
เป็นสาเหตุที่ทำไให้ตัวเธอไม่สามารถปฎิเสธท่านได้อย่างใจคิดนั่นเอง
"ก่อนที่จะตอบตกลงดิฉันอยากจะถามอะไรคุณสักข้อได้มั้ยคะคุณดลภัทร"
"เชิญ"
"หลังจากดิฉันให้กำเนิดทายาทพิทักษ์บดินทร์แล้วดิฉันจะสามารถได้เจอหน้าลูกของดิฉันอีกมั้ยคะ" กว่าสาวน้อยจะเรียบเรียงคำพูดออกมาได้
ช่างยากลำบากเหลือเกิน ไม่เคยคาดคิดเลยว่าตนเองจะต้องมาเจอกับเรื่องอะไรแบบนี้
"ข้อนั้นผมคงให้คุณไม่ได้ทายาทของพิทักษ์บดินทร์จะได้รับการเีลี้ยงดูเป็นอย่างดีให้สมกับที่เกิดมาเป็นหลานคนแรกของตระกูล ผู้หญิงที่ผม
จะเลือกให้เป็นแม่ของลูกผมจะต้องมีเกียรติและศักดิ์ศรีสมฐานะของแกทุกอย่าง" คำตอบของเค้าก็บอกได้เป็นอย่างดีอยู่แล้วว่าผู้หญิงอย่างเธอไม่มี
ค่าคู่ควรแก่การเป็นแม่ของลูกเค้าเลยแม้แต่นิดเดียว แม่ของลูกชายเค้าจะต้องเลือกเองไ่ม่ใช่ผู้หญิงจนๆ ที่ถูกมัดมือชกให้เลือกอย่างที่เป็นอยู่แน่ๆ
หลังจากเสร็จสิ้นการเซ็นต์สัญญาที่ชายหนุ่มนำมาให้เซ็นต์แล้วร่างน้อยแทบจะจำอะไรต่อจากนั้นไม่ได้เลยเพราะแทบจะหมดสิ้นเรี่ยวแรงใน
การประคองร่างตนเองให้กลับออกมาจากห้องทำงานที่หรูหราแต่แสนจะอัปยศนักในความคิดของเธอ สิ่งเดียวที่พอจะจำได้คือคนใจร้ายยังสั่งให้เธอ
ย้ายมาอยู่ในที่ๆเค้าจัดหาไว้ให้ภายหลังแต่งงาน
หญิงสาวยืนแหงนหน้าจนคอตั้งบ่าดูความยิ่งใหญ่ของตึกพิทักษ์บดินทร์ด้วยความหวั่นใจเล็กๆ เนื่องด้วยตัวเธอนั้นได้รับโทรศัพท์แจ้งนัดหมาย
จากเลขาให้เข้ามาพบกับคุณดลภัทร พิทักษ์บดินทร์ในวันนี้ หลังจากแจ้งชื่อกับประชาสัมพันธ์ด้านล่างเธอจึงถูกส่งตัวขึ้นมาบนชั้นสูงสุดอันเป็นที่
ตั้งของห้องทำงานของว่าที่เจ้าบ่าวนั่นเอง ทันทีที่ก้าวย่างเข้ามาในห้องทำงานอันแสนจะใหญ่โตหรูหราจนทำให้ร่างเล็กแทบจะกลายเป็นคนแคระ
ขึ้นมาในทันที
"เชิญนั่ง" ชายหนุ่มเจ้าของห้องกล่าวเสียงเีรียบ
"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวพยายามทำใจดีสู้เสือทั้งที่ในใจจริงแล้วแทบอยากจะละลายหายไปกับอากาศกับท่าทีเย็นชาของคนตรงหน้าไม่ได้
"คุณคงทราบดีอยู่แล้วว่าเราจะต้องแต่งงานกันในอีกไม่ถึงสองเดือนข้างหน้า นั่นเป็นเพราะผมไม่อาจขัดความต้องการของคุณพ่อผมได้ ส่วน
เหตุผลของคุณคงเดาได้ไม่ยาก" ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มเยาะมุมปากเล็กๆ ยังผลให้หญิงสาวตรงหน้าหน้าชาขึ้นมาทันทีกับท่าทีของชาย
หนุ่มผู้เป็นว่าที่เจ้าบ่าว
"ที่ผมต้องการจะบอกก็คือหลังจากที่เราแต่งงานกันไปแล้วเราทั้งคู่ต่างฝ่ายจะไม่เข้าไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกันโดยเด็ดขาด และ
ภายหลังจากที่คุณได้ให้กำเนิดทายาทของพิทักษ์บดินทร์เรียบร้อยแล้วเราจะหย่ากันทันที โดยที่คุณจะได้ค่าตอบแทนอย่างงามกับภารกิจในครั้งนี้"
หลังจากอดทนฟังจนจบประโยคของชายหนุ่ม กว่าวาริณจะสามารถทำความเข้าใจกับข้อเสนออันแสนจะโหดร้ายขัดกับหน้าตาอันแสนจะหล่อ
เหลาราวกับเทพบุตรตรงหน้า เห็นได้ชัดว่าลูกชายของคุณพารณมีความคิดเห็นอย่างไรต่อการคลุมถุงชนในครั้งนี้ แม้หญิงสาวจะคิดไว้อยู่แล้วว่าจะ
ออกมาในรูปแบบใด แต่ก็อดที่จะสะท้อนใจกับท่าทีที่อีกฝ่ายมีต่อเธออย่างรุนแรงมิได้
"แล้วถ้าดิฉันไม่ตกลงล่ะคะ ดิฉันจะไปคุยกับคุณพารณเองค่ะให้ท่านเข้าใจและยกเลิกงานแต่งงาน"
ทันทีที่ได้ยินปากเล็กๆนั่นเอ่ยเจรจาต่อรองออกมากก็อดทำให้ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆราวกับว่าเค้ากำลังขบขันซะเต็มประดาแต่แววตาคม
คู่นั้นไม่ได้ยิ้มไปด้วยเลย
"แล้วแผนที่คุณอุตส่าห์เหนื่อยยากไปดูแลคนแก่ซะตั้งนานสองนานนั่นล่ะสาวน้อย ไม่เอาน่าเรื่องมันก็ล่วงเลยมาจนป่านนี้แล้วคุณไม่ต้องกลัว
หรอกว่าจะได้ไม่คุ้มกับที่ลงทุนไปทั้งหมด หลังจากคุณคลอดแล้วรับรองผมจะตอบแทนคุณอย่างงามเลยล่ะคนสวย"
แววตาที่ชายหนุ่มใช้มองร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าเต็มไปด้วยความจาบจ้วง ถ้อยคำที่แสนจะดูถูกดูแคลนอย่างไม่คิดจะปิดบัง ทำให้เธอถึงกับตัวสั่น
แทบแยกไม่ออกระหว่างความกลัวกับความโกรธต่อกริยาที่ร่างสูงแสดงออกมาขัดกับหน้าตาอันหล่อเหลาอย่างสิ้นเชิง
"เอาล่ะที่พูดมาทั้งหมดหวังว่าเราคงจะเข้าใจตรงกันแล้วนะ ผมให้เลขาผมเตรียมเอกสารให้คุณเซ็นต์ไว้เรียบร้อยแล้ว คุณเซ็นต์เสร็จแล้วก็
เชิญกลับไปเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวได้เลย"
ภายใต้ใบหน้าอันนิ่งเฉย ร่างสูงใหญ่ลอบสังเกตุอาการของหญิงสาวตรงหน้าอยู่ตลอดเวลาเค้าเห็นความลังเลไม่แน่ใจภายใต้ใบหน้าซีดๆของ
หล่อนแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอช่างเล่นละครได้สมบทบาทนางเอกผู้น่าสงสารจริงๆ
แต่ด้วยประสบการณ์รักอันโชกโชนทำไมเค้าจะไม่รู้ว่าสาวน้อยข้างบ้านคนนี้แอบชอบเค้ามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่เค้าไม่คิดจะสนใจเพราะเห็น
เป็นเด็กไม่คิดเลยว่าเจ้าหล่อนจะมาแผนสูงเข้าหาทางบิดาเค้าทำให้สถานการณ์กลับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือได้ขนาดนี้ แต่ก็เอาเถอะเด็กน้อย
อย่างหล่อนคิดจะจับเค้าด้วยวิธีนี้ก็ต้องดูกันต่อไปว่าใครจะเป็นเหยื่อของใครกันแน่ชายหนุ่มคิดอย่างเจ้าเล่ห์
***********************************************
ภายในความคิดของสาวน้อยในขณะนี้แทบจะระเบิดออกมาด้วยความสับสนวิตกกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างรุงแรงด้วยเหตุที่ว่าตนเอง
นั้นรู้ตัวดีว่าไม่อาจสามารถปฎิเสธความตั้งใจจริงอย่างแรงกล้าของคุณพารณที่มีความหวังให้เธอมาเป็นสะใภ้กับบุตรชายคนโตของท่าน
ทำไมเธอจะไม่เคยปฎิเสธและขอร้องกี่ครั้งกี่หนเวลาที่คุณลุงยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด แต่เธอก็ไม่สามารถเปลี่ยนความตั้งใจจริงของผู้สูงวัยได้เลย
ตลอดชีวิตของเด็กกำพร้าสามคนยายหลานตั้งแต่จำความได้นอกจากยายแล้วอีกคนบนโลกใบนี้ที่มีความรักและความหวังดีอย่างแท้จริงให้กับเธอ
และครอบครัวก็มีแต่คุณลุงใจดีข้างบ้านคนนี้เท่านั้น
ที่ผ่านมาสิ่งที่เธอจะตอบแทนได้ก็มีแค่ไปช่วยทำอาหารเล็กๆ น้อยๆและคอยดูแลตอบแทนท่านเท่าที่เวลาว่างจากการทำงานจะอำนวยเท่านั้น
เอง ท่านให้ทั้งความรักความเอ็นดูและความช่วยเหลือครอบครัวของเธอตลอดมาสิ่งเดียวจริงๆ ที่ท่านขอร้องเพียงอย่างเดียวก็คือเรื่องแต่งงานนั่น
เป็นสาเหตุที่ทำไให้ตัวเธอไม่สามารถปฎิเสธท่านได้อย่างใจคิดนั่นเอง
"ก่อนที่จะตอบตกลงดิฉันอยากจะถามอะไรคุณสักข้อได้มั้ยคะคุณดลภัทร"
"เชิญ"
"หลังจากดิฉันให้กำเนิดทายาทพิทักษ์บดินทร์แล้วดิฉันจะสามารถได้เจอหน้าลูกของดิฉันอีกมั้ยคะ" กว่าสาวน้อยจะเรียบเรียงคำพูดออกมาได้
ช่างยากลำบากเหลือเกิน ไม่เคยคาดคิดเลยว่าตนเองจะต้องมาเจอกับเรื่องอะไรแบบนี้
"ข้อนั้นผมคงให้คุณไม่ได้ทายาทของพิทักษ์บดินทร์จะได้รับการเีลี้ยงดูเป็นอย่างดีให้สมกับที่เกิดมาเป็นหลานคนแรกของตระกูล ผู้หญิงที่ผม
จะเลือกให้เป็นแม่ของลูกผมจะต้องมีเกียรติและศักดิ์ศรีสมฐานะของแกทุกอย่าง" คำตอบของเค้าก็บอกได้เป็นอย่างดีอยู่แล้วว่าผู้หญิงอย่างเธอไม่มี
ค่าคู่ควรแก่การเป็นแม่ของลูกเค้าเลยแม้แต่นิดเดียว แม่ของลูกชายเค้าจะต้องเลือกเองไ่ม่ใช่ผู้หญิงจนๆ ที่ถูกมัดมือชกให้เลือกอย่างที่เป็นอยู่แน่ๆ
หลังจากเสร็จสิ้นการเซ็นต์สัญญาที่ชายหนุ่มนำมาให้เซ็นต์แล้วร่างน้อยแทบจะจำอะไรต่อจากนั้นไม่ได้เลยเพราะแทบจะหมดสิ้นเรี่ยวแรงใน
การประคองร่างตนเองให้กลับออกมาจากห้องทำงานที่หรูหราแต่แสนจะอัปยศนักในความคิดของเธอ สิ่งเดียวที่พอจะจำได้คือคนใจร้ายยังสั่งให้เธอ
ย้ายมาอยู่ในที่ๆเค้าจัดหาไว้ให้ภายหลังแต่งงาน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น