คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ๒/๒
๒/๒
“ห๊าาาาา!” พิลัยวรรอุทานเสียหล
อุรีแหนหน้ามอท้อฟ้ายาม่ำืนอันเ็มไป้วยแสาวพร่าพราวสุสาวระยิบระยับ แล้วยัษ์หนุ่ม็หันลับไปุยโวับนาพิลัยวรร่อ “ร่าายอนาย้าสามารถัพิษาสุราไ้ ่อให้ื่มไปมามายเพียใ็ไม่เป็นอันใอ”
“วยแล้วพระายา!”
ำว่า วยแล้ว นาพิลัยวรร็ไ้เรียนรู้มาาอรนลิน
เพลาผ่านไปหนึ่ั่วโมอรนลินเริ่มมึนหัว เธอเลยหยุรินเหล้าแล้วเอามือมาปิปาัวเอ หัน้ายแลวาเพื่อะหาที่อ้ว เธอเมานไม่ไหวแล้ว...แ่ทำไมรพัร์ยันั่ไ้สบายๆ อยู่
“ไม่…ไม่ไหวแล้วนะ!”
นาะโนรีร้อเสียั้วยวามหุหิ หาแ่รพัร์ลับเป็นฝ่ายรินเหล้าเอ เาแ่อยาให้นาเมาน็อแล้วหลับไปะไ้ลับำหนัไปนอน เรื่อสำัที่ับอนาเอาไว้วันพรุ่่อยบอ็ยัไม่สาย
“รีบๆ ื่ม รีบๆ เมาแล้ว็รีบๆ ลับไปนอน”
แ้วเหล้าออรนลินถูส่ืนเ้าอ แ่เห็นอรนลิน็ะอ้วแล้ว ให้ื่ม่อยัไไหว!
“อเวลา…” หิสาวรีบลุไปอ้วอยู่้าศาลา อาหารที่ินลไปวันนี้อ้วออมานเือบหมไส้หมพุ อนนี้นายืนยัไม่ไหวเอาอะไรให้ื่ม่อ
“นี่!”
่อยๆ ยืนพยุัวเอโยารับเสาอศาลา ภาพที่เยเห็นั็เริ่มเบลอมอไม่่อยออว่าอีฝ่ายำลัทำหน้ายัไอยู่
“ทำไม…ินแล้ว…ม่ายยยย ม่าวววว สะที” นาลิ้นยัพันัน
“ร่าายอ้าพิเศษว่าอผู้อื่น”
“ห๊าาาาาาาา!” อรนลินอุทานเสียหล
ใบหน้าอหิสาวแ่ำ้วยฤทธิ์สุรา ร่าายเอ็ร้อนรุ่มั่มีไฟมาเผาร่า ้วยวามโมโหพุ่ัวเ้าไปหมายะระาหัวผัวแ่สะุล้มหน้าะมำใส่หรร…มรพัร์ พอโนฤทธิ์อแ็เ้าหน่อยอรนลิน็หมสิไปทันที
ื่นเ้ามา้วยอาารัวเียบอบ้ำไปทั่วทั้ร่า สภาพห้อนอนออรนลินับรพัร์พัเละไม่เป็นท่า แันแ ัน่อใ้เท้าแยออเป็นเสี่ยๆ แล้ว็ยัมีโ๊ะไม้
“อะไร…อะไรเนี่ย?”
อรนลินยัรู้สึปวเสียว่วล่ารท้อน้อยอี พอ้าวเท้าลาเีย็ล้มผลุบลไปนั่ออยู่บนพื้น าสอ้าหมไร้ึ่เรี่ยวแร ่อนที่เธอะพบว่าัวเอเปลือยายอยู่
“เรื่อบ้าอะไรวะเนี่ย!!”
นาำนัลหน้าห้อไ้ยินเสียพระายาอนร้อโวยวาย พาันรีบวิ่เ้ามาในหอนอน แล้วนำเอาผ้าผ่อนมาลุมร่าออรนลินไว้ หิสาวหันไปมอหน้าอวิมลาน
“เมื่อืน…เมื่อืน...”
ันโนผัวหลอเยลัหลับอีแล้วเหรอ? อีแล้วเหรอที่ัวเอไม่มีสิอนโนเย โธ่…ีวิ!
“เมื่อืนพระนาับพระสวามีร่วมหลับนอน้วยันเพะ”
“ไม่ริ๊!” อรนลินะโนออมาสุเสียัลั่นหอนอน
และแล้วภาพวามทรำเมื่อืน็ผุๆ โผล่ๆ เ้ามาในหัวลาๆ รพัร์อุ้มอรนลินในร่าสุวรรันยุมาพามาในหอนอน เหล่านาำนัลหน้าห้อรวมอรัษ์่าแยย้ายไปทำหน้าที่อน
นที่ิว่าเมานหลับทันที็ลุนั่อย่ารวเร็ว หัวอนาระแทนเ้าับหัวอรพัร์ แล้วเธอ็ลไปนอนิ้นอยู่บนเียร้อห่มร้อไห้้วยวามเ็บ
“เ็บ…เ็บบบ ฮืออฮืออ ฮือ เ็บมา”
แล้วเาไม่เ็บรึ ?
“เ็บ…นานี้ อีหน่อย็น่าะายแล้วววววว แ่ถ้าายแล้วเิใหม่อีรอบ เทวาเ้าาอเิใหม่ในร่านาเอสวยๆ ที่มีพระเอรุมหลรั เนื้อเรื่อนิยายหรือวรรีไม่้อยานะะ ื่นมามีผัวแล้ว็รอรัันอย่ามีวามสุ...” อรนลินหยุพูแล้วรีบลุนั่อีหน ราวนี้ไม่ไ้นหัวรพัร์ แ่ปานับอวัยวะแ็ๆ ยาวๆ ั้ัน่อปาี้หน้า
“อม”
มือเล็ยื่นเ้ามาำแท่อวัยวะอายหนุ่ม วาลมโแหนหน้ามอน้านบนที่เปลือยาย ปลายลิ้นลื่นแล่บออมาสู่ภายนอเลียรบริเวปลายหัวไล่เรียไปแนลำเ็มไป้วยเส้นเลือปู ริมฝีปาเล็อ้าเพื่อนำแท่เอ็นเ้าออรูอมภายในปา
อ๊าห์…อ๊าห์…อร๊า รพัร์ส่เสียร้อราระเส่าฝ่ามือหนาหัวเล็อเมียสุมิุลำอ เธอยัอมไม่ายรูแท่เอ็นเ้าออเร่ัหวะนผัวเสียว่านหายใหอบ
มันแ่าับทุรั้ เายอมรับไ้อย่าเ็มปารั้นี้นาทำเาแทบิ้นายไ้เลย นาไปร่ำเรียนวิธีารอมเ่นนี้มาาที่ใ
อรนลินเยูในหนัโป๊ หนั AVอยู่บ่อยๆ วันไหนว่าไม่ทำาน็ูหนัโป๊่วยัวเอสิะ พอลสนามปิบัิริใระไปิล่ะว่า ู่อัวเอะเป็นยัษ์ที่มีหรร…มไส์ให่เินว่ามารานายไทย
“อ๊าห์…้าถูใเ้ายิ่นั!”
อรนลินายปาออาเอ็นแ็ึ แล้วถอผ้าผ่อนออาร่าทั้ส่วนบนและล่า หลเหลือไว้เพียร่าเนื้อเปลือยเปล่า ้วยฤทธิ์แอลอฮอลล์ทำให้อรนลินไม่รู้สึอาย ่อให้เาะใ้สายาวบ้ว้อหน้าอเ้านมหัวนมเธอยัไ หรือลาสายาเลื่อนมอส่วนล่าหื่นามนาไหน อรนลิน็ไม่แร์
“เลีย….ให้หน่อยสิะ”
ร่าบาเอนัวนอนหายพร้อมถ่าาสอ้าั้ันแยออาัน รพัร์ไม่รอ้าลานึ้นเียไปล่อมอยู่้านบนสิ่แรที่เาทำ ไม่ใ่ารเลียแ่เป็นารูบ่อน้วยสัมผัสอ่อนโยน แปรเปลี่ยนเป็นรุนแรแล้วสอลิ้นเ้าไปในปาหิสาว ไล่ริมฝีปาพร่ำูบร้นอ หัวไหล่ แล้วมาหยุอยู่ที่หน้าอนาระทัรั
อ๊าห์…เสียวอรนลินรู้สึไ้ทันทีที่เา้มหน้าใ้ปาัูหัวนมอมมพูสีเอรี่ มืออีฝั่็เล้าลึย้ำยอปทุม้านบน
ยิ่รพัร์ลลิ้นอรนลินยิ่เร่าร้อนเหมือนโนไฟแผเผา เธออทนไม่ไหวอร้อให้เาสอใส่เ้ามาภายในเสียที อนนี้อรนลินรู้สึเหมือนใะาอยู่แล้วหาเาไม่รีบสอใส่ระแทแรๆ เธอไ้าย!
ความคิดเห็น