คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ 1/3
ถ้าท้อเฮียไม่รับผิอบหรอนะ
บทนำ
1/3
“ื่ออะไร ?” เสียทุ้มอายหนุ่มร่าสูโปร่ ่วบนเปลือยเปล่า ่วล่าสวมเพียาเผ้าสีเทา วามริบำลัับ้อมอเ็สาวรหน้า
เธอรหน้าเป็นเ็สาวหน้าาน่ารั ิ้มลิ้ม าลมโ ผิวาวสะอ้าน ัวเล็ ส่วนสูน่าะ 163 ไ้ ส่วนเาน่ะเหรอ? เาเป็นายหนุ่มผู้มาแมนส่วนสู 186 หน้าาพอใ้ เ้าั้นหล่อเลย็ว่าไ้ แถมยัเป็นนัมวยาวรุ่อ่าย
“ื่อ แ้มหวาน” เ็สาววัย 16 ในุนัเรียนมอหน้าอนที่ถาม
เ็สาววาสายามอไปรอบๆ่ายมวย ูเหมือนอนนี้ะเหลือแ่ผู้ายนนี้เพียนเียว
“เฮียื่อ ุนเา” เสียทุ้มแนะนำัว
เ็สาวในุนัเรียนมัธยมปลายสะพายระเป๋าเป้สีำ ผมยาวสยายมัรวบิ้วยโบว์สีาว สวมรอเท้านัเรียน
“ไม่อยารู้ัะหน่อย”
อ้าว!อีนี่! ผมอุส่าห์พูี้วย
“แล้วเมื่อไหร่เ้าอ่ายะลับมา ?” เป็นเ็เป็นเล็แ่พูไม่มีหาเสียับผู้ให่เลย
เธอน่าะอายุน้อยว่าผม เพราะอนนี้ผม็อายุไ้ 19 วบแล้ว เป็นหนุ่มเ็มวัย พร้อมะผสมพันธุ์ เอ้ย! พร้อมะเป็นพ่อนไ้แล้ว (แม้อันที่ริะยัโสั้แ่เิ็เถอะ)
“ไม่รู้ !” ผมอบเธอไปอย่าไม่สบอารม์
‘เห้อ !’ เธอถอนหายใ
แ้มหวานวาสายามอไปรอบๆ่ายมวยเ่าๆ มีแ่ลิ่นเหื่อ เธอเินไปนั่ลรม้านั่ัวยาว ึ่อยู่ห่าาายหนุ่มไปไม่ไล
เธอมาหารูทำไม ? (ผมหมายถึลุธรเ้าอ่ายมวย)
“นี่น้อ !” เาหันไปเรียเธอพร้อมับเปิวน้ำที่อยู่ในมือ
แ้มหวานหันวับไปมอนที่เรีย
“มาหารูทำไมเหรอ ?”
“ยุ่ !”
ผมถึับพูไม่ออ เธอหาว่าผมยุ่ ทั้ๆที่ผมถามีๆเนี่ยนะ !
“เฮียถามีๆ ็เผื่อรูมาึ ะไ้บอรูถูว่ามีนมาหา...แล้วมีธุระอะไร ?”
“แล้วเมื่อไหร่...เ้าะลับมา ?”
“ไม่รู้!” ผมหันไปึ้นเสียใส่เธอ
‘เห้อ !’ เธอถอนหายใอีรั้
เธอไม่ยอมบอ ผม็ะไม่ถามอี
ายหนุ่มแะวน้ำที่อยู่ในมือ แล้วระื่มในรวเียว ่อนะเอาวน้ำที่ื่มเสร็ไปวาบนเวทีมวย แล้วุนเา็หันไปหยิบเือมาระโออำลั่อ
‘พั่บพั่บพั่บ พั่บ พั่บ’ เสียเือระทบันับพื้นั้อ
‘แฮ่แฮ่ แฮ่ แฮ่แฮ่’ พร้อมับเสียหายใหอบอุนเา
ุนเา ายหนุ่มวัย 19 นัมวยาวรุ่อ่าย ายหนุ่มที่ถูทอทิ้ให้้อเฝ้า่ายมวยเพียนเียว เพราะวันนี้ทุนไปแ่ันนหม แ่เาไ้รับบาเ็บร้อมือ ึไม่ไ้ไปแ่เหมือนับนอื่นๆ
แ้มหวานหันไปมอายหนุ่มที่ำลัระโเืออยู่ เธอมอเห็นผู้ายัวโร่าสูโปร่ ใบหน้าหล่อพอไปวัไปวา ผิวาวนวล มูโ่ ิ้วำ แถมยัมีิแพที่น่าน้ำลายไหล เห็นแล้วทำใเ้นึั
“แฮ่...แฮ่ มออะไร ?” ผมหยุระโเือแล้วหันไปมอเ็นัเรียน
เธอรีบหันหน้าหนีทันที แล้ทำเป็นไม่ไ้มอ
“มอิแพเฮียเหรอ ?”
“เปล่านะ !” เธอปิเสธเสียั
“รู้แล้ว แฮ่...แฮ่ ว่ามอ” เาพูหยอเธอ้วยรอยยิ้ม
“แล้วล...ะไม่บอเฮียริๆเหรอว่า มาหารูเพราะอะไร ?” เาถามเธอ้วยรอยยิ้ม
“...” แ้มหวานเียบ
เาวาเือลบนเวทีมวย้าวน้ำ แล้วเินรเ้าไปหาเ็น้อย
“เฮียหิวแล้ว ไปิน้าว้วยันไหม ?” ผมหิวริๆ ไม่ไ้อยาะหาเรื่อีบเ็มันหรอ
“ไม่...”
‘โรรา ! โรรา!’ แ่ท้ออเธอันไม่ื่อสัย์เอาเสียเลย
‘ฮะฮะ ฮ่าฮ่า ฮ่า ฮะฮ่า’ ผมอที่ะระเบิเสียหัวเราะออมาไม่ไ้ ็เธอมันลหนิ
ความคิดเห็น