Kamen rider Build & Symphogear Re:Boot

ตอนที่ 22 : ตอนที่ 21 บุคคลภายใต้หน้ากาก

เซ็นโตะ : ผมคิริว เซ็นโตะ หรือมาสไรเดอร์บิลด์ได้พยายามหาความจริงการตายของคัตสึรากิ ทาคุมิเพื่อล้างมลทินให้กับบันโจ ริวกะเเต่ว่าระหว่างที่กำลังช่วยทำภารกิจขนย้ายDurandalกับหน่วยที่2นั้นหญิงสาวลึกลับกับสตาร์คได้โผล่ออกมา

บันโจ : ดีเลย.....พวกเราจะได้กระชากหน้ากากของสตาร์คสักที

เซ็นโตะ : เเต่ว่าน่าในระหว่างที่พวกเราต่อสู้อยู่นั้นฮิบิกิก็ได้เเสดงบางอย่างทำให้พวกเราตกใจ

บันโจ : ยัยนั้นหน้าดำตาสีเเดงน่ากลัวจริงๆ

เซ็นโตะ : ก็ยังดูดีกว่าหน้านายเเล้วกัน

บันโจ : ว่าไงนะ!!!

เซ็นโตะ :  ฮิบิกิได้เเสดงพลังของDurandalทำให้หญิงสาวลึกลับกับบลัดสตาร์คหลบหนีไปทำให้พวกเรารักษาDurandalเอาไว้ได้เเละได้ทำการขนย้ายต่อไป...เเต่ในระหว่างนั้นเองก็ได้รับสายที่ไม่คิดว่าจะรับเลย

บันโจ : ใครงั้นหรอ?

เซ็นโตะ : ไม่บอกหรอก....ถ้าอยากรู้ก็ไปดูในตอนที่21เอาสิ

---------------------------------------- 

ในความฝันของซึบาสะ

ซึบาสะที่ตอนนี้ตัวเธอทีกำลังลอยเคว้งคว้างไปทั่วก่อนทีจะมีคนมาโอบกอดเธอจากข้างหลัง 

" นี้ฉันตายเเล้วงั้นหรอ.....นั้นสิน่าถ้าหากฉันยังต้องใช้ชีวิตอยู่กับความอับอายทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่างฉันนะตายไปแบบนี้ไปก็ดีเเล้วละ " ซึบาสะค่อยก้มลงพร้อมเอามือมาโอบกอดขาเอาไว้พร้อมล่องลอยไปเรื่อยๆ

" นั้นไม่จริงเลยน่ะซึบาสะ " ซึบาสะได้เงยหน้าขึ้นพร้อมได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเเละน่าคิดถึงเธอได้รีบหันไปด้านหลังก่อนจะพบกับบุคคลที่เธอรัก " คานาเดะ! "

" ถ้าหากเธอยังยึดติดเเบบนี้เเละค่อยเอาเเต่ไล่ตามฉันเเบบนี้ไปเรื่อยๆละก็เธอก็จะไม่มีวันได้เริ่มต้นใหม่อะไรได้เลยนะสิ " คานาเดะค่อยโอบกอดซึบาสะเอาไว้ก่อนตัวเธอจะค่อยลอยขึ้นไปซึบาสะที่พยายามจะคว้าตัวคานาเดะเอาไว้เเต่ไม่สามรถทำได้

" คานาเดะ!  ถ้าฉันไม่มีคานาเดะอยู่ด้วย ฉันก็ไร้ประโยชน์ทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเดียว " ซึบาสะได้กล่าวออกมาพร้อมน้ำตาของเธอ 

" นั้นมันไม่จริงเลยซึบาสะ " คานาเดะได้ยืนมือไปหาขณะที่มือซึบาสะคว้าไปจับมือคานาเดะเอาไว้ " เธอปกป้องชีวิตมากมายมาโดยตลอดเพียงลำพังไม่ใช่หรอ? "

" ตะ...แต่ว่า! "ซึบาสะกำมือของคานาเดะเอาไว้เเน่นพร้อมก้มลงร้องไห้อออกมาไม่หยุด 

" เลิกโทษตัวเองได้และ.....ทิ้งความเคียดแค้นและความเกลียดชังทิ้งไปเถอะ " 

กลับมาปัจจุบันซึบาสะที่ค่อยลืมตาจากการหลับใหลเป็นเวลาอันยาวนานสิ่งเเรกทีเห็นคือเพดานเเละอุปกรณ์มากมายที่ค่อยรักษาเเละยื่อชีวิตของเธอ 

นางพยาบาลที่กำลังตรวจสอบอุปกรณ์ได้หันไปเห็นซึบาสะได้รูสึกตัวขึ้น " คุณหมอค่ะคนไข้ได้สติเเล้วค่ะ " หมอทีรับผิดชอบดูเเลซึบาสะได้เดินมาดูก่อนจะทำหน้าประหลาดใจก่อนจะหันไปสั่งนางพยาบาล

 " ไปเตรียมห้องตรวจร่างกายเร็วเข้า "

ณ ห้องพยาบาลของหน่วยที่ 2

ฮิบิกิค่อยลืมตาขึ้นภาพเเรกที่เห็นก็คือเพดานห้องสีขาวพร้อมม่านสีขาวข้างๆเธอที่ยังคงมองภาพไม่ค่อยชัดก่อนทีทัศนวิสัยชัดเเล้วก็ได้หันไปด้านข้างพบกับเซ็นโตะที่มีพลาสเตอร์ปิดเเผลที่เเก้มนิดหน่อยนั่งกอดอกหลับอยู่ข้างๆ

" โอ้...ตื่นเเล้วหรอ " คานาเดะที่เข้ามาในห้องพอดีก่อนจะทักฮิบิกิจนทำให้เซ็นโตะที่หลับอยู่สะดุ้งตื่นขึ้นมาค่อยๆ

" คุณเซ็นโตะ คุณคานาเดะ " เธอได้พึมพำเรียกชื่อคนตรงหน้าก่อนจะค่อยลุกขึ้นมานั่งบนเตียง " ที่นี้คือ "

" ตอนนี้อยู่ในห้องพยาบาลของหน่วยที่ 2 จ้ะ  " เรียวโกะได้เดินมาจากข้างหลังริวกะ 

" คุณเรียวโกะ....ห้องพยาบาลงั้นหรอ.....งั้นก็เเสดงว่า! " ฮิบิกิที่เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ก่อนจะรีบลุกขึ้นมานั่งบนเตียงก่อนจะหันไปมา

" คุณซึบาสะ! " ฮิบิกิรีบเปิดม่านข้างๆเตียงของเธอก่อนจะมองเห็นเเคปซูลเเต่ที่เห็นแค่แคปซูลป่าวๆ " ไม่อยู่ "

" ตอนนี้ซึบาสะได้สติเเล้วพวกหมอเลยพาตัวเธอไปห้องตรวจร่างกายเพื่อเช็คสภาพร่างกายต่อนะ " คานาเดะได้ตอบคำถามให้ฮิบิกิได้หายสงสัยขณะที่เธอได้ฟังก็ถอนหายใจเป็นปลิดทิ้ง

" ดีใจจัง "

" เธอที่อ่อนเพลียหลังจากสัมผัสกับDurandalจนสลบไป จนนึกว่าเป็นอันตรายกับเธอ " เรียวโกะพูดไปพร้อมจิ้มเเท็บเล็ตบนมือของเธอ

" อ่า! จริงด้วยเเล้วDurandalละค่ะ " ฮิบิกิพึงนึกขึ้นได้ก่อนจะหันไปถามเรียวโกะ

" จากที่การโจมตีจากศัตรูที่คาดไม่ถึงจึงเสริมระบบคุ้มกันเป็นเท่าตัวเพราะงั้นไม่ต้องเป็นห่วงจ้า " เรียวโกะได้หันมาตอบให้ฮิบิกิหายความสงสัย

" เเล้วฮิบิกิเป็นไงบาง " เซ็นโตะได้กอดอกเอ่ยถาม

" เรื่องนั้นก็ไม่ต้องห่วงถึงภายนอกจะมีเเผลบางเเต่ว่าภายในไม่มีอะไรร้ายเเรง ปลอดภัยหายห่วงจ้ะ ตามหลักเเล้วเเค่เสียพลังที่ใช่ไปเท่านั้น...พูดง่ายๆก็คือหักโหมไปเท่านั้นเอง...ถ้าพักผ่อนสักหน่อยก็ไม่เป็นไรเเล้วละ " เรียวโกะได้อธิบาย

" เเค่นั้นเองหรอ? " คานาเดะที่ถามออกมาด้วยความตกใจ

" ใช่เเค่นั้นเอง "

" งั้นก็ " ฮิบิกิก้าวลงจากเตียงก่อนจะก้าวเท้าก่อนจะเสียหลักเหมือนจะล้มเเต่เซ็นโตะทีจับร่างเอาไว้ได้ทัน

" เธอควรพักก่อนนะ......พอดีขึ้นเเล้วเดียวจะไปส่งทีหอพัก  " เซ็นโตะได้ประคองร่างฮิบิกิไปนั่งบนเตียง " เข้าใจเเล้วค่ะ "

 ห้องบัญชาการหน่วยที่ 2  

" ยูกิเนะ คริส  ปัจจุบันอายุ 16 ปี หายตัวไปเมื่อ2ปีก่อนเป็นหนึ่งในผู้เหมาะสมที่จะใช่เกียร์ครับ " ฟูจิกาตะได้ฉายภาพคริสพร้อมประวัติขึ้นมอนิเตอร์โดยทุกคนในห้องยืนมอง

" ยูกิเนะ คริส " เซ็นโตะได้พูดทวนชื่อก่อนจะมองใบหน้าในมอนิเตอร์เอาไว้ " ทำไมรู้สึกคุ้นๆจัง "

" ไม่นึกเลยว่า อีจิว่าจะตกอยู่ในมือศัตรูเเล้วพบกับผู้เหมาะสมด้วย "

" เรื่องเทคโนโลยีการเเปรพลังของเรลิทมาใช่ต่อสู้พวกเราโดนเเซงไปสะสิ้นท่าเลยแหะ " โทโมซาโตบ่นพึมพำขึ้นมา  

" ทำไมกันล่ะ " เก็นจูโร่ได้ยืนกอดอกคิด

" ว่าเเต่ว่า....คุณโทโมซาโต้ คุณฟูจิกาตะ ตอนนี้รู้ที่อยู่ของเเพนโดร่าบ็อกซ์รึยังครับ  " เซ็นโตะได้เอ่ยถามทั้งสองคน

" ยังเลย.....พวกเราทำเต็มทีสุดเเล้วละ "

" งั้นหรอครับ "

  ณ หอพักฮิบิกิ

ประตูห้องค่อยๆถูกเลือนเปิดออกฮิบิกิที่ค่อยๆย่องเดินเข้าไปในห้องก่อนจะเห็นมิคุที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบฮิบิกิที่เห็นท่าไม่ดีก่อนจะถอนหายใจพร้อมเดินเข้าไปหา

" อ่า...หะห่ารอดไปทีต้องขอบคุณมิคุที่ปลดล๊อคประตูเอาไว้นะเนี่ย " ฮิบิกิเดินมาพร้อมเอามือลูบหลังหัวก่อนจะได้ยินเสียงหนังสือทีถูกปิดอย่างเเรงจนทำให้ฮิบิกิสะดุ้งด้วยความกลัว

" รู้มั้ยว่าฉันนั่งรอฮิบิกิตลอดทั้งวัน! " มิคุกล่าวพร้อมน้ำตาไหลออกมาฮิบิกิยืนมองพร้อมสีหน้าทีดูเศร้าหมอง

" คือ...ฉันขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงน่า " ฮิบิกิยืนกล่าวขอโทษก่อนที่มิคุเอามือปาดน้ำตาก่อนจะควักเอาถุงออกมาทำให้ฮิบิกิยืนงง " เอิ่ม...มิคุนั้นมันอะไรหรอ " ฮิบิกิได้ชี้ไปที่ถุงในมือของมิคุด้วยท่าทีสงสัย

" ข้าวปั้นไง.....ก็ฮิบิกิไปทำงานพิเศษเเล้วไม่ยอมกลับมาสักทีเลยคิดว่าน่าจะหิว " มิคุพูดพร้อมท่าทีที่เขินอายฮิบิกิที่ยืนมองจากใบหน้าทีเศร้าเปลี่ยนมาเป็นยิ้มเเล้วกระโดดเข้าไปกอด " มิคุ!? "

เวลาต่อมาฮิบิกิเเละมิคุได้มานอนบนเตียงขณะที่ฮิบิกิมองไปบนเพดานห้องเเละมิคุที่หลับตาลงเเต่ยังไม่หลับ

" นี้มิคุ " ฮิบิกิได้เรียกมิคุก่อนทีเธอจะลืมตาขึ้น " อะไรหรอฮิบิกิ "

" สำหรับฉันแล้วมิคุคือเเสงสว่างของฉัน.....มันอบอุ่นเมื่ออยู่ข้างกับฉันบ่งบอกว่าที่นี้เป็นสถานที่ทีฉันต้องกลับมาให้ได้ " ฮิบิกิพูดพึมพำขึ้นมาก่อนที่มิคุจะเอามือของเธอมาจับฮิบิกิ

" ไม่ว่าจะนานเเค่ไหนฉันก็จะรอฮิบิกิเพราะที่นี้เป็นสถานที่ทีให้ฮิบิกิกลับมาไงละ " มิคุได้พูดขึ้นมาพร้อมเเววตาที่มั่นใจทำให้ฮิบิกิยิ้มออกมา

" นั้นสิน่า..ไม่ว่ายังไงฉันต้องกลับมาให้ได้ " ฮิบิกิพูดขึ้นก่อนค่อยหลับตาลงนอนไม่นานมิคุที่ยิ้มออกมาค่อยหลับตาลงนอนโดยทั้งสองกุ้มมือกันเเละกันเอาไว้

ณ  คฤหาสน์แห่งนึ่ง

เรียวโกะที่เดินมายืนอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ก่อนจะใช่มือผลักประตูเปิดออกก่อนจะเดินไปตามทางเรื่อยๆ

" ในระหว่างที่ผู้เหมาะสม......ได้ขยายศักยภาพของร่างกายมากขึ้นจะมีม่านบาเรียเข้ามาเคลือบเอาไว้ " ระหว่างทีเธอเดินไปได้ถอดเสื้อกาวน์ทิ้งลงกับพื้น

" นอยท์ ไม่สามารถทำอันตรายได้เเละยิ่งกว่านั้นสภาพของนอยท์ที่ข้ามมาจากต่างโลกก็ได้รับผลกระทบจากคลื่นเสียงโดยเฉพาะ.....จนต้องตั้งระดับเสียงใหม่เป็นพลังที่ทำให้การรุกล้ำของคลื่นแปลกปลอมนี้ไม่เป็นผลคือความพิเศษของซิมโฟเกียร์ " ระหว่างที่เรียวโกะได้พูดลอยก็ได้ถอดเสื้อผ้าของเธอตามทางเเม้กระทั้งชั้นในของเธอเอง

" ขณะเดียวหันผู้ใช้คนอื่นต่างก็มีขีดจำกัด......ภาระจากการปลดปล่อยพลังของซิมโฟเกียร์ทำให้ผู้ใช้ต้องรับภาระจำนวนมากสิ่งนั้นคือ สุดยอดบนเพลง " เธอได้เดินมายืนอยู่หน้าประตูบานใหญ่ก่อนจะดึงหนังยางรัดผมออกเเล้วผลักประตูเปิดออกเเล้วเดินเข้าไปข้างใน

" ตราบใดที่มีข้อเเตกต่างของเรลิทที่ประกอบเป็นซิมโฟเกียร์ก็ไม่สามารถบรรเทาภาระนี้ยังไงนั้นคือทฤษฎีที่ตั้งขึ้นมาเเต่ว่า....คนที่อาจจะสามารถทำให้ทฤษฎีหายไปได้ก็คือทาจิบานะฮิบิกิผู้ที่หลอมรวมกับเรลิทชิ้นที่ 1 ผู้ที่สามารถกระตุ้นให้Durandalตื่นขึ้นมาได้ " เธอได้เดินเปิดประตูกระจกออกเเล้วไปนั่งบนระเบียงหินโดยร่างเปลือยเปล่า

" ถ้าหากว่าการที่คนได้หลอมรวมกับเรลิท...จะทำให้ดึงถึงขั้นParadigm shift ออกมาได้ละก็....ไม่ต้องสงสัยเลยจะบอกว่าสามารถร้องสุดยอดบทเพลง ได้โดยไม่รับผลกระทบเเละสามารถดึงพลังของเรลิทออกมาได้อย่างอิสระละก็เท่ากับว่าคลายคำสาป อย่างสมบรูณ์ " เรียวโกะได้ยิ้มออกมาก่อนจะถอดเเว่นออกเเล้วโยนออกไป 

" ตำนานทีเล่าขานได้กลายเป็นจริง การรังสรรค์ยุค อาเมลู ลูลูด้วยมือของตัวเองกำลังจะมาถึง.....ความยิ่งใหญ่จากอดีตกาล " เรือนผมจากสีน้ำตาลค่อยๆกลายเป็นสีครีมพร้อมดวงตาสีม่วงกลายเป็นสีทอง

ณ ร้าน Nascita

" เน่!! เซ็นโตะเปิดหน่อยสิ " โซอิจิที่พยายามเคาะตู้เย็นเเต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา " นี้รู้รึเปล่าว่าเกิดอะไรขึ้นนะ "

" ไม่รู้สิหลังจากภารกิจขนย้ายDurandal....หมอนั้นก็เก็บตัวอยู่เเต่ในฐานเเละไม่ให้พวกเราเข้าไปเลย " บันโจได้บ่นออกมาขณะที่ก้มกินราเม็งถ้วย

" สงสัยคงต้องใช้ไอนั้นเเล้วสิน่า "

" ไอ้นั้น? " บันโจและซาวะที่พอได้ยินโซอิจิพูโถึงไอ้นั้นก็ไม่เข้าใจ

ณ โรงงานอุสหกรรมนัมบะ

 

" ด้วยข้อเสนออันยอดเยี่ยมของท่านประธานนัมบะ.....เราจึงทำให้เฟาส์เป็นองค์กรที่อุสึมิเป็นเเต่งตั้งขึ้นสำเร็จ "เก็นโทคุที่ได้มาเยี่ยมถึงในห้องพร้อมรายงานสถานการ์ณปัจจุบัน

 " เนื่องจากตอนนี้เรายังหาเเพนโดร่าบ็อกซ์ไม่เจอ......ทำให้ระหว่างทางเราเเละโฮคุโตะกับเซย์โตะยังตึงเครียดเหมือนเดิมความคิดเห็นของผมตอนนี้เราควรจะนำเอาไรเดอร์ซิสเต็มเข้ามาใช่่ในรัฐบาลโดยเร็วที่สุด"

" เรื่องนั้นนะที่จะยกให้พวกเธอจัดการ...คงต้องขอยกเลิกไปก่อนละน่า " เก็นโทคุที่ได้ยินนัมบะพูดเเบบนั้นก็น่าเสียทันที

 " หมายความว่าไงครับ "

" ก็....การฝากไรเดอร์ซิสเต็มให้เธอมันเสี่ยงเกินไป อีกอย่างตอนนี้ฉันก็ได้พาร์ทเนอร์คนใหม่เเล้วละ " นัมบะได้เดินไปนั่งเก้าอี้ของตัวเอง

ทางด้านบันโจกับมิโซระที่นั่งอยู่หน้าเตาถ่านที่กำลังปิ่งปลาอยู่โดยคนที่ทำคือโซอิจิพร้อมกับพัดไปมาเพื่อให้กลิ่นมันหอมโชยไปทั่วร้าน

" ทำอะไรกันน่ะ? " ซาวะที่ยังคงยืนไม่เข้าใจในสิ่งโซอิจิทำอยู่

" ว่าไงนี้ปลาอาจิของโปรดเธอเลยน่า  กลิ่นหอมน่ากินสุดๆไปเลย"

" โอ้วโห้ววว คืนนี้อร่อยเเน่เลย " เซ็นโตะที่ออกมาดื้อทำให้ซาวะตกใจเเผนของโซอิจิที่ล้อเซ็นโตะออกมาได้สำเร็จ " ซะที่ไหนล่ะ "

" ในที่สุดก็ออกมาเเล้วหรอ...แล้วเป็นอะไรไปละ "

" นาเบะชิม่าติดต่อมา.....และเขาก็จำทุกอย่างได้หมดเเล้ว "

" เรื่องสำคัญขนาดนั้นทำไมไม่พูดละ " บันโจที่ได้ยินเเบบนั้นก็กระตือรือร้นขึ้นมาทันที " เเล้วเขาจำตอนที่เล่นงานฉันได้รึเปล่า "

" อ่า....นาเบะชิม่าเเค่ทำตามคำสั่งก็เท่านั้น "

" หมายความว่าไง? " มิโซระได้ถามขึ้นมา

" มีคนอยู่เบื้องหลังนะสิ.....คนที่จัดฉากให้บันโจเป็นคนร้ายนั้นก็คือ...สตาร์ค "

" ก็หมายความว่าคัตสึรากิ ทาคุมิหรอ "

" เเต่ว่า...การที่คนที่ถูกฆ่าเป็นคนบ่งการมันแปลกๆนะ "  มิโซระที่เเปลกใจจึงได้พูดขึ้นเช่นเดียวกับซาวะเเละบันโจ

" รายละเอียดเรื่องนี้นะคงต้องไปถามสตาร์คเอาเองเเล้วละ "

ณ กลางป่าเขตโทโตะ

บลัดสตาร์คได้ถูกใครเรียกตัวออกมาให้เจอระหว่างทีเขาเดินหาอยู่นั้นเจ้าตัวเองก็รู้ทันที

" มีธุระอะไรหรอถึงเรียกฉันออกมานะ " บลัคสตาร์คได้กล่าวถามกับคนที่อยู่เบื้องหน้าก็คือเก็นโทคุที่ตอนนี้กำลังดูเร่งรีบเเละไม่พอใจอย่างมาก

" เเกเอาเเพนโดร่าบ็อกซ์ไปไว้ที่ไหนกัน "

" เข้าประเด็นทันทีเลยหรอเนี่ย "

" รีบๆตอบมาเถอะน่า!!! " เก็นโทคุที่ขึ้นเสียงที่บลัดสตาร์คพูดด้วยน้ำเสียงกวนโอ้ย

" เหะเหะ....ถ้านายสามารถซื่อสัตย์ต่อฉันละก็จะยอมบอกก็ได้ "

" ฉันควรตัดสินกับเเกตั้งนานเเล้วจริงๆ " เก็นโทคุที่เจรจาไม่สำเร็จจึงหยิบเเบทบอทเทิลขึ้นมาพร้อมเสียบเข้าไปในสตรีมกัน

[ BAT ]

" ไอโลหิต "

[ MIST MATCH B-B-B-BATBAT! FIRE ]

เก็นโทคุเเปลงร่างเป็นไนท์โร๊คเข้าต่อสู้กับสตาร์คทันทีทั้งสองที่พลังพอๆกันเเละฝีมือจึงทำให้ไม่มีใครล้มกันได้

" ทรานสตรีมซิสเต็มเเตกต่างจากไรเดอร์ซิสเต็มที่มีการพัฒนาฮาซาร์ดเลเวลจะคงเดิมซึ่งก็หมายความว่าทั้งเเกเเละฉันมีพลังเท่ากันยังไงล่ะ " ไนท์โร๊คได้เอาสตรีมเบลคขึ้นมาฟันใส่ร่างสตาร์คพร้อมเอาสตรีมกันยิงซ้ำอีกที

" อัก.....ถ้าหากว่าพลังเท่ากันละก็ประสบการ์ณจะเป็นตัวตัดสินเเทน " บลัดสตาร์คได้กระโดดไปมาบนต้นไม้โดยใช่รอบตัวเป็นประโยชน์

ไนท์โร๊คที่พยายามยิงใส่เเต่ก็พลาดเป้าจนบลัดสตาร์คได้เข้าด้านหลังได้สำเร็จเเล้วใช้สตรีมกันไรเฟิลโหมดยิงอัดกลางหลังของไนท์โร๊คเเล้วสลับฟันไปมาเเล้วยิงอยู่เเบบนั้นทำให้ไม่มีช่องโหว่ให้ไนท์โร๊คสวนกลับก่อนจะรั่วยิงใส่จนไนท์โร๊คกระเด็นลงไปนอนกับพื้นพร้อมคืนร่าง

" เสียใจด้วยน่าสหาย...ในฐานะที่เราเป็นเพื่อนเก่ากันฉันจะบอกอะไรให้อย่างนึ่งละกัน " บลัดสตาร์คได้ก้มลงไปหาเก็นโทคุพร้อมบิกสิ่งที่ทำให้เก็นโทคุช็อคอย่างมาก " พาร์ทเนอร์คนใหม่ที่นัมบะพูดถึงก็คือฉันเอง "

" อะไรนะ "

" เท่านี้ก็พอเดาได้เเล้วสินะว่า.....เเพนโดร่าบ็อกซ์อยู่ที่ไหนถ้าเกิดส่งหน่วยกองกำลังพิเศษเข้าไปคงรู้สินะว่าจะเกิดอะไรขึ้น " เก็นโทคุที่กัดฟันเเน่นด้วยความโกรธทีตัวเขาทำอะไรไม่ได้ " ถ้าเป็นฉันละก็จะใช่คนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลละน่า "

ณ Nascita

เซ็นโตะที่นั่งนึกถึงสิ่งที่นาเบะชิม่าพูดเมื่อวานอยู่พักใหญ่จนโซอิจิได้กลับมาพอดี

" กลับมาเเล้ว " โซอิจิได้เอาหมวกกันน็อกวางไว้ที่เคาน์เตอร์ก่อนจะมองหาฮิบิกิเเต่กับไม่พบ " เเล้วฮิบิกิจังละ "

" เธอเหนื่อยจากภารกิจก่อนหน้านี้เลยให้เธออยู่พักนะ...ว่าเเต่ไปทำงานพิเศษมาหรอ "

" อ่า...ใช่เเล้วละพรุ่งนี้เองก็เหมือนกัน "

" อันไหนเป็นงานหลักกันเเน่นะ "

" อย่าพูดไรเเบบนั้นสิ  "

" ลูกค้าก็ไม่ค่อยมีปิดไปเลยไม่ดีกว่าหรอ "

" ปัญหาไม่อยู่ตรงนั้นหรอกน่า....ที่ฉันทำอยู่ก็เพื่อปกป้องร้านนี้เอาไว้ก็ที่นี้นะมีความทรงจำของพวกเราอยู่นิน่า " โซอิจิได้บิดขี้เกียจไปมา " ยังจำได้รึเปล่าตอนที่ฉันเก็บเธอมาเลี้ยงเเละเธอได้กลายเป็นบิลด์ "

----FLASHBACK----

โซอิจิได้เดินไปท่ามกลางฝนที่ตอกเเห่งนึ่งพบชายคนนึ่งที่รู้สึกตัวอยู่กลางฝน

" นี้ผมเป็นใครนะ ?"

หลังจากนั้นเขาได้พาชายคนนั้นกลับมาพร้อมมอบบางอย่างให้

" นี้คือบิลด์ไดรฟเวอร์สามารถใช่จัดการเเสมชได้ "

" แสมชหรอ? "

" ขอร้องละให้พวกฉันยืมกำลังทีเถอะ "

เซ็นโตะได้ถูกเเสมชเล่นงานจนสะบักสะบอมไปทั่วร่างก่อนจะหันไปเห็นบิลด์ไดรฟเวอร์ที่ตกอยู่กับพื้นจึงรีบคว้าเอามาสวมก่อนจะหยิบแรบบิท เเทงค์บอทเทิลขึ้นมาเขย่าดูจู่สูตรได้ลอยขึ้นมาเต็มรอบตัวไปหมด

" เอาล่ะ...มาเริ่มการทดลองดีกว่า "

[ RABBIT! TANK! ]

[ ARE YOU READY? ]

" ปะ...แปลงร่าง " เซ็นโตะเเปลงร่างครั้งเเรกก่อนจะมองดูร่างกายเเละจับหน้าตัวเองไปมา 

" โอ้ยเจ็บ...สุดยอดนี้เรา...แปลงร่างได้จริงๆหรอเนี่ย " 

ระหว่างที่กำลังดีใจเเสมชได้เข้าจะโจมตีใส่เเต่บิลด์ได้ยกเเขนขึ้นมาป้องกันเอาไว้โดยไม่ได้ตั้งใจก่อนจะต่อยส่วนกลับไปเบาแต่ก็ทำให้แสมชกระเด็นออกมาเล็กน้อย

" ดีล่ะ...ย้ากกก " บิลด์ได้เข้าต่อสู้กับเเสมชทันที

เวลาผ่านไปเซ็นโตะได้เดินทางกลับมาพอเปิดประตูออกมาโซอิจิและมิโซระได้รอต้อนรับอยู่เเล้ว

" กลับมาเเล้วหรอ "

" กลับมาเเล้วครับ "

----FLASHBACK END----

" ตั้งเเต่วันนั้นที่นี้ก็กลายเป็นที่ทีเธอต้องกลับมา รู้มั้ยฉันชอบทักทายเธอหลังจากที่เธอกลับมาจากต่อสู้มากเลยเหมือนกับว่าเราเป็นครอบครัวกัน "

ณ สถาบันวิจัยโทโตะ

เก็นโทคุได้เรียกตัวเซ็นโตะให้มาพบเพียงเเค่2ต่อ2เท่านั้นไม่มีคนอื่นนอกจากพวกเขาทั้งสอง

" โทษทีน่าที่จู่ๆเรียกเธอมานะ "

เซ็นโตะที่ได้เห็นหน้าเก็นโทคุก็นึกถึงวันที่เขาได้ฆ่าอุสึมิเเต่ก็เก็บเอาไว้ในใจไม่พูดอะไร

" ไม่เป็นไรหรอกครับ "

" ทีเรียกเธอมาไม่ใช่อะไรหรอก...พอดีว่าฉันได้ข้อมูลเเพนโดร่าบ็อกส์ที่ถูกเฟาส์ขโมยไปได้อยู่ที่อาคารเก็บของโรงงานนัมบะ " เซ็นโตะที่ได้ยินเเบบนั้นก็สะกิดใจเเล้วหันไปมอง " เเต่ว่าทางเราไม่มีหลักฐานเเน่ชัดต่อให้เป็นเราลงมือไม่ได้ง่ายๆก็เลยอยากจะยืมสติปัญญาของนายหน่อย "

หลังกจากที่เซ็นโตะได้รู้เรื่องก็รีบเดินทางกลับมาพร้อมกับซาวะได้นำเเผนผังของโรงงานนัมบะมาให้ดู

" ในอาคารเก็บของนัมบะเต็มไปด้วยอาวุธมากมายทีเก็บรักษาเอาไว้...เเน่นอนว่าระบบรักษาความปลอดภัยเองก็เเน่นหนามากเหมือนกัน " 

" เเต่ว่าสปายอย่างคุณคงหาทางเจาะได้ใช่มั้ยละ "

" เเน่นอนอยู่เเล้วทั้งเส้นทางที่สั้นที่สุดเเละพาสเวิร์ดด้วย...ฉันสืบมาเรียบร้อยเเล้ว " ซาวะที่ได้ยินคำว่าสปายถึงกับเอามือปิดหูเเล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

" คิดจะชิงเเพนโดร่าบ็อกซ์หรอ "

" จะไหวหรออีกอย่างก็ยังไม่รู้เลยนะว่าระหว่างรัฐบาลกับนัมบะมีความเกี่ยวข้องอย่างไงแต่การที่เขาเอาข้อมูลมาบอกเนี่ยมันเหมือนเป็นกับดักชัดๆ "

" ใช่เเล้ว...พวกเราจะตรงเข้าไปหากับดักนั้น "

" ถ้างั้นเเล้วไม่ให้พวกหน่วยที่2ช่วยเหลือละ "

" ไม่ได้หรอก....ขืนให้พวกเขาเข้ามาช่วยละก็อาจจะทำให้พวกเขาเป็นอันตรายมากแน่เเค่พวกเราเท่านั้นก็พอแล้วอีกอย่างเราก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้แทนนายกถึงเอาข้อมูลนั้นมาบอกเรา ถ้าเราบุกเข้าไปเอาเเพนโดร่าบ็อกซ์ละก็สตาร์คต้องโผล่มาเเน่ "

" งี้นี้เองหรอ " บันโจที่เหมือนจะพอเข้าใจเเผนของเซ็นโตะ " น่าสนุกดีนิฉันจะได้พ้นข้อกล่าวหาสะที " บันโจที่ดูสนุกจึงเดินเข้าไปหาซาวะเพื่อดูเเผงผัง

" บอทเทิลส่วนประกอบจากร่างของคุณซาวะ....ช่วยสัดให้มันบริสุทธิ์เดียวนี้ทีนะนี้ก็ขวดที่20แล้วเป็นการสกัดครั้งสุดท้าย " เซ็นโตะได้เดินไปหามิโซระพร้อมยืนบอทเทิลที่มีส่วนประกอบมาจากเเสมชของซาวะ

" ไม่เอาหรอก " มิโซระได้ปฏิเสธเเล้วเดินหนีก่อนจะเดินไปนั่ง " อีกฝ่ายเป็นถึงนัมบะเชียวนะ จะจับตัวสตาร์คได้จริงๆหรอ....มันไม่มีทางง่ายไรเเบบนั้นหรอกน่ะ"

" พอดีว่า...ฉันมีเรื่องที่ต้องพิสูจน์ให้เเน่ใจนะ "

วันรุ่งขึ้น ณ โรงงานอุสสหกรรมนัมบะ

เซ็นโตะเเละบันโจที่ได้แอบลักลอบมาที่ทางเข้าของโรงงานนับมะเป็นที่เรียบร้อยได้ตามที่วางเเผนเอาไว้บันโจที่ปลอมตัวเป็นพนักงานส่งขอได้เเอบมองดูเวรยามที่ค่อยเฝ้าอาคารนัมบะ

" ข้างหน้านี้ไม่ผิดเเน่ "

" เน่....ไม่พาฮิบิกิมาด้วยจะดีหรอ  "

" ไม่ได้หรอกอีกอย่างฮิบิกิตอนนี้นะยังล้าหลังจากที่ใช้Durandalที่นี้เเค่พวกเราก็พอเเล้ว "

" เเล้วนายจะเข้าไปยังไง? "

" อย่าลืมสิ....พวกเราตั้งใจมาให้โดนกับดักใช่มั้ยละก็บุกเข้าไปตรงๆเลยสิ " เซ็นโตะได้โชว์บิลด์ไดรฟเวอร์ขึ้นมาเป็นคำตอบก่อนที่บันโจจะถอดหมวกโยนทิ้งเเล้วหยิบบิลด์ไดรฟเวอร์ออกมา

" เเบบนี้ก็ไม่เลวนิ "

ทั้งสองได้สวมบิลด์ไดรฟเวอร์เเละต่างคนต่างหยิบบอทเทิลของตัวเองขึ้น

" แม้ๆ.....แอบมาทำอะไรลับๆล่อแถวนี้เหรอจ้ะ " เสียงนึ่งได้พูดขึ้นมาทำให้ทั้งสองตกใจจนหันไปหาก็พบกับคานาเดะที่ยืนกอดอกยืนอยู่

" คานาเดะ ทำไม"

" คิดไว้แล้วว่าพวกนายจะต้องหาแพนโดราบ็อกซ์แล้วมาชิงเอาเองแบบนี้ " คานาเดะได้ยิ้มมุมปากก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาทั้งสอง

" จะมาห้ามพวกเรางั้นเหรอ....ขอบอกเอาไว้ก่อนเลยนะว่าห้ามไปก็เปล่าประโยชน์น่า " บันโจที่ท่าทางจะไม่ยอมฟังคานาเดะแม้แต่คำเดียว

" ใครจะไปทำอย่างงั้นละ....ฉันเองก็จะบุกเข้าไปพร้อมกับพวกนายด้วย "

" เอ้ะ? " ทั้งสองที่ได้ยินคานาเดะพูดแบบนั้นก็ร้องเสียงหลงออกมาทันที

" จริงๆก็อยากจะพาฮิบิกิมาด้วยอยู่หรอก.....แต่ว่ามันอันตรายเกินไปยิ่งในสภาพแบบนั้นด้วย " คานาเดะที่พูดไปพร้อมบิดตัวไปมาพร้อมวอร์มร่างกาย

" เดียวสิ...ถ้าทำแบบนั้นพวกเธอก็จะ "

" ไม่ต้องห่วง.....ตอนนี้กล้องวงจรปิดทั้งหมดในโรงงานนัมบะถูกหน่วยที่2ยึดเรียบร้อยแล้วละ " คานาเดะได้พูดลอยๆในเวลาเดียวกันนั้นในห้องรักษาความปลอดภัยเจ้าหน้าที่ทีคุมกล้องวงจรปิดตามนอนสลบกันหมดด้วยฝีมือของโอกาว่า

" ให้ตายเถอะ....เป็นหน่วยงานที่บ้าบิ่นจริงๆ....ถ้างั้นก็ได้ลุยกันเถอะ " เซ็นโตะที่ยอมใจก่อนจะหยิบบอทเทิลขึ้นมาเขย่าไปมา

[ KAIZOKU! DENSHA! ]

[ BESTMATCH! ]

[ WEAK UP! CROSS-Z DRAGON! ]

ARE YOU READY?

" แปลงร่าง "

[ TEIKOKU NO HANGYAKUSHA KAIZOKURESSYSHA YEAHHH ] 

[ WAKE UP BURNING! GET CROSS-Z DRAGON! YEAH! ]

[Croitzall Ronzell Gungir Zillz  ] 

 

" เอาล่ะ " ทั้งสามได้วิ่งออกมาเปิดตัวเเต่ครอสได้วิ่งมาบังหน้าบิลด์พอดีก่อนจะถูกตบจนหลบทาง

" เกะกะน่า " 

" เวลาแบบนี้ยังจะเฮฮากันอีกนะ.....ถ้างั้นฉันขอล่วงหน้าไปก่อนแล้วกัน " คานาเดะพูดจบก่อนจะวิ่งออกไปพร้อมหอกกังกุงเนียร์ก่อนที่บิลด์และครอสจะวิ่งพุ้งออกไปเหล่ายามที่เห็นได้วิ่งหนีก่อนที่การ์เดี้ยนของนัมบะได้เข้ามารับมือเเทนทันทีใช่เวลาไม่นานพวกเขาได้เข้ามาในตัวอาคารได้สำเร็จเเต่การ์เดี้ยนก็ได้มารอต้อนรับพวกเขาไว้

[ KAKUEKIN DENSHA! KYOKOU DENSHA SHUPPATSU KAISOKU DENSHA HUSSHA! ]

" เอาไปกินซะ " บิลด์ได้ยิงออกไปรวดเดียวทำลายการ์เดี้ยนทั้งหมดจนครอสกับคานาเดะต้องหลบจากกระสุนจนเฉียดหน้าของทั้งสอง " ไปก่อนน่าา "

" เจ้าบ้าเกือบโดนแล้วนะ!! " คานาเดะได้หันไปต่อว่าก่อนจะวิ่งตามบิลด์ไป

" เดียวสิ!! "

ทั้งสามได้ฝ่าฝูงการ์เดี้ยนจนมาถึงหน้าประตูที่เก็บเเพนโดร่าบ็อกซ์เอาไว้โดยที่คานาเดะและครอสค่อยขัดขว้างการ์เดี้ยนที่ไล่ตามมาไม่ให้เข้ากวนบิลด์ที่กำลังกดพาสเวิร์ดเเต่เนื่องจากอยู่ในชุดไรเดอร์จึงกดไม่ค่อยติด

" เร็วๆเข้าสิ " ครอสได้จับหัวการ์เดี้ยนล็อคเอาไว้เเล้วหันไปพูดเร่งบิลด์

" อย่ารีบสิ...ก็อยู่ในชุดเเล้วมันจิ้มเลขไม่ติดนะ "

" ใช้นิ้วก้อย นิ้วก้อยนะ " คานาเดะได้หันไปพร้อมชูนิ้วก้อยให้บิลด์ก่อนจะหันกลับไปใช้หอกในมือแทงเข้าใส่ทะลุร่างของการ์เดี้ยน

" นิ้วก้อยหรอ...เออจริงด้วย " บิลด์ที่ใช่นิ้วก้อนกดพาสเวิร์ดเสร็จเเต่ว่าประตูกับไม่เปิด " เอ้ะ...ทำไมกัน "

บิลด์ที่พยายามลองกดอีกครั้ง

" ถอยไปเเบบนี้ต้องพังเข้าไปสะหน่อยเเล้ว " ครอสที่กำลังจะพังประตูเเต่บิลด์ได้เข้ามาดึงตัวเอาไว้

" เห้ยๆๆ จะใช้กำลังเเก้ปัญหาทุกอย่างไม่ได้น่า "

" ไม่เห็น มองไม่เห็น "

" เน่!!! มันใช่มาเถียงกันมั้ยเนี่ยยยย " คานาเดะที่พยายามเข้าไปแยกทั้งสองให้เลิกเถียงกันจู่ๆประตูได้ปลดล็อคเเล้วค่อยๆเปิดออกช้าๆพบบลัดสตาร์คนั่งอยู่บนเก้าอี้หรูๆพร้อมข้างมีเเพนโดร่าบ็อกซ์วางเอาไว้อยู่

" พอดีว่าพาสเวิร์ดประตูจะเปลี่ยนทุก3ชม. ดูเหมือนเเม่สาวสปายจะไม่รู้เรื่องสินะ "

" อุตส่าห์เปิดประตูให้พวกเราเข้ามาเองเลยงั้นเหรอ "

" ไม่ต้องขอบคุณก็ได้....การที่ได้เล่นกับพวกนายเป็นอะไรที่มีค่ากับฉันมากทีเดียว "

" หน่อยแน่แก!!! " ครอสกับคานาเดะได้วิ่งพุ้งเข้าไปต่อสู้กับบลัดสตาร์คยกเว้นบิลด์ที่เกิดลังเลขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะวิ่งพุ้งเข้าไปช่วยสู้อีกแรง

แต่บลัคสตาร์คสามารถป้องกันการโจมตีของทั้สามได้อย่างง่ายดายพร้อมส่วนกลับได้ทันทีจนบิลด์กระเด็นออกมาแต่ครอสกับคานาเดะได้วิ่งไปใช้อาวุธในมือิเข้าโจมตีแต่บลัคสตาร์คก็ได้เอาสตรีมเบลดขึ้นมาป้องกันหอกกังกุงเนียร์ของคานาเดะและอีกมือเอาทรานสตรีมกันขึ้นมากันบีทโครเซอร์ของครอสเอาไว้

บิลด์ได้ใช้จังหวะนั้นยิงกระสุนจากไคโซคุฮัชชาร์กระหน้ำยิงใส่ไม่หยั่งเเต่บลัคสตาร์คที่สลัดคานาเดะและครอสออกไปก็หลบกระสุนได้ทั้งหมดก่อนจะเข้าประชิดตัวบิลด์แล้วใช้สตรีมเบลดฟันใส่ร่างใส่บิลด์จนกระเด็นกลิ้งไปกับพื้นก่อนที่ครอสจะเข้ามาจากด้านหลังฟันใส่บลัดสตาร์คพร้อมกับคานาเดะได้วิ่งบุกเข้าข้างหน้า

[ TAKA! GATLING! ]

"  บิลด์อัพ "

[ TENKUU NO ABARENBOU!  HAWKGATLING! YEAHHH! ]

บิลด์ได้บินพุ้งขึ้นกลางอากาศเเล้วค่อยใช่ฮอว์คแกทลิ้งกระหน้ำยิงใส่รอบทิศทางโดยที่ครอสและคานาเดะค่อยบุกจากบนพื้นจนบลัดสตาร์คได้เตะตัดเข้าที่ลำตัวของคานาเดะจนเธอปลิวกระเด็นกระแทกอัดกับกำเเพงก่อนจะกระชากร่างครอสมารับกระสุนเเทน

จนบิลด์หยุดยิ่งก่อนจะโยนครอสทิ้งแล้วบลัดสตาร์คจะใช้สตรีมกันไรเฟิลโหมดยิงใส่ร่างของบิลด์จนกระเด็นอัดกับกำเเพงจนร่างตกลงพื้น

" อึก....ถ้างั้น "

[ NINJA COMIC! ]

" บิลด์อัพ "

[ SHINOBI ENTERAINER! NINNIN COMIC! YEAHH!! ]

[ BUCHINOJITSU ] 

บิลด์ได้เเยกร่างออกมา5ร่างเเล้วโจมตีใส่บลัดสตาร์ครอบทิศทางไปมาก่อนจะใช่คาถาไฟครอบทั้งร่างพุ้่งเข้าโจมตีอย่างต่อเนื่อง

[ KATOUNOJITSU KANGIRI ]

[ FULLBOTTLESTEAM SHOT ]

บลัดสตาร์คได้ทยอยยิงใส่ร่างเเยกของบิลด์ที่ละตัวก่อนจะเหลือเพียงร่างจริงถูกยิงกระหน้ำใส่ไม่หยั่งจนลงไปนอนกับพื้น

" หึหึ....เปล่าประโยชน์ฉันน่ะฉันจับการโจมตีของเเกออกหมดเเล้ว "

" งั้นหรอ...ถ้างั้นเจอนี้หน่อยเป็นไง "บิลด์ที่ดูไม่สะทกสะท้านอะไรได้ลุกขึ้นพร้อมเปลี่ยนบอทเทิล

[ OCTOPUS! LIGHT! ]

[ BEST MATCH! ]

" ออโต้พัสหรอ "

" บิลด์อัพ "

[ INAZUMA TECHNICIAN! OCTOPUSLIGHT! YEAhhh! ]

" ปลาหมัดกับหลอดไฟเหรอ? "

" ไม่เคยเห็นร่างเบสเเมทซ์นี้เลยนิน่า "

จู่ๆที่ไหล่ซ้ายของบิลด์ได้ปล่อยเเสงสว่างจ้าออกมาทำให้บลัดสตาร์คเอามือขึ้นมาบังเเสงก่อนที่บิลด์จะวิ่งเข้าไปประชิดตัวสตาร์คที่มอวงเห็นอีกครั้งกำลังจะใช่สตรีมกันโจมตีเเจ่ก็ถูกบิลด์ใช้เเสงยิงใส่อีกครั้งก่อนจะใช่หนวดมัดร่างสตาร์คเวียงเขาอัดกำเเพงรอบๆเเล้วทุ่มลงกับพื้นอย่างเเรง

" บันโจ คานาเดะลุยกันเลย "

" อ่า!! "

" เข้าใจแล้ว " คานาเดะได้ลุกขึ้นก่อนจะพุ้งขึ้นไปบนฟ้าและพุ้งลงมาโดยที่ปลายหอกกังกุงเนียร์ได้หมุนควงด้วยความเร็วสูงเป็นสว่านพุ้งเข้าใส่บลัดสตาร์ค

ด้านของบลัคสตาร์ตได้เอามือทั้งสองขึ้นมาป้องกันการโจมตีเอาไว้ก่อนจะสบัดการโจมตีของคานาเดะออกไปก่อนทีครอสจะเอาล็อคบอทเทิลใส่เข้าไปในบีทโครเซอร์และดึงด้ามจับสามครั้งติดพร้อมกับบิลด์ที่หมุนคันโยกที่บิลด์ไดรฟเวอร์ไปมา

[ SPECIRL TUNE! HIT PARADE! HIT PARADE! HIT PARADE! ]

[ READY GO ]!

[ VOTEX FINISH! ]

[ MEGA SLASH! ]

บิลด์ได้ปล่อยควันดำจากปากปลาหมึกที่ไหล่ซ้ายปกคลุมร่างบลัดสตาร์คเอาไว้ก่อนจะวิ่งพุ้งเข้าไปต่อยเเล้วเปล่งเเสงจนสว่างจ้าพร้อมกับครอสได้กระโดดพุ้งเข้ามาง้างบีสโครเซอร์ฟันตัดร่างของบลัดสตาร์คจนกระเด็นกลิ้งลงไปนอนกับพื้น

" ดูเหมือนว่านายจะอ่านการโจมตีนี้ไม่ออกสินะ " บิลด์พูดไปพร้อมเดินตรงไปหาบลัดสตาร์คก่อนจะคืนร่างกลับ

" ไม่นึกเลยว่าจะเเอบเก็บของเเบบนี้ไหวด้วยนะเนี่ย.... " บลัดสตาร์คได้ค่อยยันตัวลุกขึ้นมาช้าๆ " เเต่ว่าเท่านี้บอทเทิลก็ถูกสกัดครบหมดเเล้ว " บลัดสตาร์คได้เรียกงูออกมาจากหน้าอกเข้าโจมตีใส่เซ็นโตะกับสตาร์คก่อนจะบินพาสตาร์คหายไป

ณ คฤหาสน์เเห่งนึ่ง

" ให้ตายสิน่า......ขนาดให้ทำตามใจเเล้วยังไม่ได้เรื่องเลยไม่ว่าหน้าไหนก็ใช้ไม่ได้คงหมดธุระเเล้วมั้ง " เรียวโกะได้นั่งท้าวข้างบนพร้อมเอาขาวางบนโต๊ะไขว้กันโดยอยู่ในสภาพเปลือยในระหว่างทีประตูได้ถูกเปิดออก

" หมดธุระกับฉันเเล้ว หมายความว่ายังไงกัน หมดประโยชน์เเล้วรึไงกัน เธอคิดว่าฉันเป็นเครื่องมือรึไง " คริสที่ได้ยินที่เรียวโกะพูดก่อนทีเธอจะถอนหายใจก่อนมองนิ่งๆ " ในหัวมันสับสนไปหมดเเล้ว อะไรถูก อะไรผิด ไม่เข้าใจเลยสักนิด!!! "

" เเล้วทำไมไม่มีใคร คิดเหมือนกับฉันบ้างเลยนะ " เรียวโกะได้หันมาพร้อมใช้คฑาเเห่งโซโลม่อนเรียก นอยท์ มาตรงหน้าคริสก่อนทีจะเอามือกุ้มอก " นี้ก็ได้จังหวะเหมาะพอดีเลยล่ะ นั่นสิเนอะ วิธีการของเธอน่ะ คนที่ไม่รู้จักเเก่งเเย่งกับใคร ฝึกยังไงก็ไม่ขึ้นหรอก อย่างเเรกก็บอกว่าจะขยี้ทิ้ง อย่างทีสองก็บอกว่าจะดับไฟสงคราม ไหนจะบอกจะร่วมส่วนที่กระจายเหรอ? "

"  ก็เธอพูดเองไม่ใช่หรอทั้งความเจ็บปวดและเกียร์เธอก็ให้ฉันมาเพื่อ " คริสได้เถียงกับ

" เเม้ว่าจะสวมใส่ ซิมโฟเกียร์ ที่ฉันให้แค่พวกปลายเเถวเเค่นั้นก็จัดการไม่ได้แบบนี้ ถึงเวลาปิดม่านเเล้วละมั้ง " มือของ ฟีเน่ได้เรืองเเสงสีฟ้า ก่อนทีเรือนร่างของเธอเองก็เปล่งเเสงออกมา " นามของเราฟีเน่ ทั้งฉันเเละเกราะนี้ จะคงกระพันธ์ ยืนยงสู่อนาคตทีไร้ขอบเขต " ออร่าสีฟ้ากำลังรวมกัยกลายเป็นเกราะก่อนจะเผยให้เห็นเกราะสีทองทีคล้าย Nehushuten

" Kadingill เองก็สมบรูณ์เเล้วไม่จำเป็นต้องพึ่งพลังของเธออีกต่อไปเเล้ว " ฟีเน่ได้กล่าวของคำสั้นๆเเต่สำหรับคริสเป็นคำที่ทำให้เธอเจ็บเป็นที่สุด

" Kadingill  นั่นมัน " คริสได้พูดชื่อที่ฟีเน่พูดซ้ำเหมือนจะรู้ว่าคืออะไร

" เธอรู้มากเกินไปเเล้วนะ " ฟีเน่ได้ควบคุมนอยท์พุ้งโจมตีเข้าใส่คริสแต่ด้วยความโชคดีเธอได้หลบการโจมตีของนอยท์สำเร็จและวิ่งออกมาทีระเบียงพอหันไปพบกับฟีเน่เดินมาตามมาพร้อมกับนอยท์สองสามตัว

" โธ่เว้ย.......โธ่เว้ย!!! "คริสได้อุทานออกมาพร้อมทั้งน้ำตาก่อนทีเธอจะหลบหนีไป

เวลาเดียวกันเซ็นโตะกับบันโจและคานาเดะได้นำเอาเเพนโร่าบ็อกซ์กลับมาได้สำเร็จในระหว่างทางนั้นเองก็ได้บ่นออกมา

" ให้ตายเถอะ...สุดท้ายก็กระชากหน้ากากของสตาร์คไม่ได้ "

" เอาน่าๆ....ไว้คราวหลังก็ได้นิจริงมั้ย " คานาเดะได้พูโปลอบพร้อมตบหลังของบันโจเบาๆ

" มาสเตอร์ป่านนี้ก็ยังไม่กลับมาสินะ "  เซ็นโตะที่จู่ก็พูดแปลกออกมาด้วยสีหน้าที่เศร้าเล็กน้อยจนทำให้บันโจและคานาเดะต่างหันไปมองก่อนที่ทั้งสองจะมองกันและกัน

" เอาเป็นว่าขอเก็บแพนโดร่าบ็อกซ์ไว้กับพวกนายสองคนดีกว่านะ " 

" จะดีเหรอ....พวกเธอน่าจะเป็นคนเก็บเอาไว้นะ "

" ไม่หรอก.....ที่ฐานทัพถึงแม้จะมีระบบรักษาความปลอดภัยที่ล้ำสมัยแค่ไหน....แต่ก็ยังมีศัตรูที่ไหนไม่รู้มาค่อยป่วนเปี้ยนแบบนี้อีกอย่างถ้าเอาไว้กับพวกนายละก็น่าจะเหมาะกว่า " คานาเดะได้ไหว้วานให้เซ็นโตะกับบันโจเก็บแพนโดร่าบ็อกซ์เอาไว้ก่อนจะแยกกัน

หลังจากที่แยกกับคานาเดะเซ็นโตะได้เป็นคนเเรกทีเดินเปิดประตูเข้ามาคนเเรกเเต่พอเงยมองไม่พบโซอิจิก็ทำหน้าเศร้าเล็กน้อยก่อนที่มิโซระจะรีบวิ่งออกมาด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงทำให้เซ็นโตะตกใจเล็กน้อย

" กลับมาเเล้วหรอ "

" อ่า..กลับมาเเล้ว "

" เป็นไงของฝากจากนักรบ " บันโจได้เดินไปหาพร้อมวางเเพนโดร่าบ็อกซ์โชว์ให้มิโซระดู

" เเพนโดร่าบ็อกซ์นิน่า "

ตกค่ำโซอิจิได้กลับมาถึงก็พบเเพนโด่าบ็อกซ์วางเอาไว้อยู่จึงตกใจมากจนรีบวิ่งเข้าไปหา

" เอ้!! ชิงเเพนโดร่าบ็อกซ์กลับมาได้เเล้วงั้นหรอ สุดยอดไปเลยย " เขาได้หันไปหาพวกเซ็นโตะที่นั่งกินซูชิพิซซ่าเเละอาหารอีกมากมายอย่างเอร็ดอร่อย 

" นี้อะไรกันเนี่ยอาหารสุดหรูพวกนี้นะ "

" เอาเงินจากกล่องเเคชเชียร์ของร้านมาจ่ายนะ " มิโซระตอบพร้อมกับขีบเอาซูชิเข้าไปในปาก

" ขอบคุณทีเลี้ยงครับ " เซ็นโตะเเละบันโจกชล่าวขอบคุณพร้อมกันด้วยความดีใจยกเว้นโซอิจิที่ยืนคอตกคนเดียว

" โกหกน่า "

" ก็ดีเเล้วนิน่า.....งานนี้นะมาสเตอร์ไม่ได้ช่วยอะไรเลยนิ " บันโจได้พูดเชิงเเทงใจดำใส่โซอิจิก่อนที่เซ็นโตะจะหยิบพิซซ่าที่อยู่ด้านหลังขึ้นมากิน

" พูดเเบบนี้ใจร้ายอะ!! ช่างมันไม่สนเเล้วกินไปเลย...กินจานเข้าไปด้วยเลยนะ " โซอิจิที่ทนไม่ไหวจึงเข้าไปรวมวงด้วย " ฉันเองก็จะกินด้วย "

เวลาได้ล่วงเลยไปกลางดึกทุกคนต่างนอนหลับอย่างสบายจู่ๆได้มีใครบางคนได้แอบเอาบอทเทิลทั้งหมดใส่ผ้าพร้อมเเพนโดร่าบ็อกซ์กับชิ้นส่วนเเล้วเดินขึ้นไปข้างบนปรากฎเป็นโซอิจิ

 

" ดึกป่านนี้เเล้วไปไหนหรอ "

" ทำงานนะ....คงหลอกเเบบนั้นไม่ได้แล้วสิน่า " โซอิจิได้หันไปเห็นเซ็นโตะนั่งดักรออยู่เเล้ว

" นาเบะชิม่ารู้ตัวจริงของสตาร์คด้วยน่า.....ไม่นึกเลยว่าคุณจะเป็นสตาร์ค  "

" มีหลักฐานหรอถึงพูดเเบบนั้นนะ นาเบะชิม่าอาจจะโกหกก็ได้ "

" มีอยู่เเล้วละตลอดเวลาที่ผ่านมาสตาร์คสามารถจับการเคลื่อนไหวผมได้ทั้งหมด...ยกเว้นวันนี้ที่ผมใช้ออโตพัสไลท์ที่เขาไม่สามารถรับมือได้ "

" ยังงี้เองหรอ...เพื่อพิสูจน์ว่าฉันเป็นสตาร์คมั้ยเลยเเอบให้มิโซระสกัดบอทเทิลโดยไม่บอกฉันสิน่า "

" คุณนะคือสตาร์คใช่มั้ย...ตอบมาซิ!!! " เซ็นโตะได้ลุกเดินเข้าไปหาเเล้วถามอีกครั้งนึ่งเเต่คำตอบของโซอิจิมีเพียงเเค่ยิ้มออกมาเเล้ววิ่งออกจากร้านไป " เดี่ยวก่อนสิ!!! "