ตอนที่ 11 : ตอนที่ 10 ค่ำคืนแห่งสายฝน
เซ็นโตะ : วันนี้ละผมจะเล่าความเดิมเอง คนที่ทำเป็นเก๊กหล่อ คิริว เซ็นโตะ นักฟิสิกส์อัจฉริยะ เอ้ะ!?ใครมาแอบเปลี่ยนสคริปเนี่ย? เธองั้นหรอมิโซระ?
บันโจ : คนที่ชอบเป็นเก๊กหล่อคิริว เซ็นโตะ นักฟิสิกส์อัจฉริยะ ต้องการจะล้างมลทินให้กับบันรโจ ริวกะแล้วฟื้นความทรงจำของตัวเองเขาจึงแปลงร่างเป็นมาสไรเดอร์ บิลด์เพื่อไล่ตามปริศนาของเฟาส์องค์กรลึกลับและเซ็นโตะก็ได้พบกับเท็ตสึยะทีรู้ความเป็นมาของเซ็นโตะแต่ว่าเขาก็ยังนึกอะไรไม่ออก
มิโซระ : นอกจากนั้นก็พบกับชายปริศนาสวมชุดสีเเดงทีชื่อว่าบลัดสตาร์คได้ปรากฎตัวออกมาเข้าต่อสู้กับิลด์
ฮิบิกิ : ตอนที่10จะเป็นไงต่อไปดูกันเลย!
เซ็นโตะ : เดียวสิ...อีกแล้วงั้นเหรอ!!!
------------------------------------------------
ณ หอพักหญิงลิเดียน
ฮิบิกิที่กลับมาจากร้านNascitaก็ได้อาบน้ำทำอะไรเรียบร้อยแล้วมานั่งทำรายงานกับมิคุที่กำลังนั่งเขียนรายงานการบ้านของทีโรงเรียนที่มอบหมายในระหว่างกำลังทำโทรศัพท์ของเธอได้สั้นเเละเธอหยิบขึ้นมาดูในหน้าจอ
" ประชุมที่หน่วย 2 เวลา 17:30 น ." เธอที่เห็นข้อความก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
" ดึกป่านนี้มีธุระหรอ " มิคุที่สังเกตึเห็นปฏิกิริยาก็ดูออกโดยที่ฮิบิกิทำได้แค่หัวเราะเเห้งๆแต่เธอก็เเอบกังวลเล็กน้อย " เรื่องออกไปตอนดึกหรือประตูเข้าออกฉันจัดการได้อยู่หรอก "
" อืม..ขอโทษทีน่า "
" เเต่ต้องมีข้อเเลกเปลี่ยนน่า " มิคุได้หันโน๊ตบุ๊คของเธอหันไปหาฮิบิกิดูนั้นก็คือคลิปฝนดาวตก " เคยสัญญาว่าจะไปดูฝนดาวตกด้วยกันจำได้รึป่าวถ้ามัวจมกองรายงานแบบนี้มีหวังอดไปดูนะ "
" อื้อ จะหาทางทำอะไรเเล้วกัน เพราะงั้นขอโทษน่า "
----------------------
ณ กองบัญชาการหน่วยที่ 2
ภายในห้องประชุมทุกคนได้มาร่วมตัวกันทั้งหมดรวมถึงซึบาสะและคานาเดะเก็นจูโร่ที่เห็นว่ามากันครบแล้วจึงได้หันมองน่าเรียวโกะเพื่อให้เริ่มทันที
" มาเริ่มการประชุมเลยละกันน่า " เรียวโกะพูดมอนิเตอร์ฉายเรดาร์มีจุดสีเเดงหลายจุด
" คิดว่าไง? "
" ดูเยอะจังเลยนะค่ะ "
" ก็ต้องเป็นอย่างงั้นอยู่เเล้วพวกนี้คือจุดที่นอยท์ปรากฏตัวในตลอด1เดือนที่ผ่านมาเเล้วเรื่องที่ฮิบิกิรู้เกี่ยวกับนอยท์ละคืออะไร " คานาเดะได้หันไปถามกับฮิบิกิเกี่ยวกับเรื่องของนอยท์
" ส่วนใหญ่จากทีวีเเละที่โรงเรียนสอนนะค่ะ อย่าเเรกคือ ไร้ความรู้สึก เเละเป็นเครื่องจักรทีจู่โจมเเค่มนุษย์เเล้วถ้าหากถูกจู่โจมร่างกายก็จะกลายเป็นอากาศธาตุไม่เลือกเวลาเเละสถานที่เเละทำลายพื้นที่โดยรอบทันที "
" รู้รายละเอียดเกิดคาดเเหะ "
" แหะๆ...พอดีกำลังทำรายงานเรื่องนี้อยู่นะค่ะ "
" นั้นสินะเเต่เนื่องจากที่ผ่านมามีความถี่การปรากฎตัวขึ้นอาจจะคิดว่าเป็นการเจตนาของใครบางคน " เรียวโกะได้เอ่ยขึ้นมา
" เจตนางั้นหรอจะบอกว่ามีคนจงให้เกิดขึ้นงั้นหรอ? "
" จุดศูนย์กลางคือที่นี้ โรงเรียนดนตรีเอกชนลิเดียน ซึ่งเป้าหมายที่อยู่ที่นี้ Scristy . D กับ Durandal มันอาจจะเป็นเหตุจูงใจในการเล็งพื้นที่เอาไว้ "
" ว่าเเต่ Durandal คืออะไรหรอ "
" มันคือมรดกศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกเก็บเอาไว้ที่นี้ลึกลงไป.....ซึ่งถูกเรียกว่าอาบีสเป็นสิ่งที่พวกเรากำลังวิจัยอยู่ " โทโมซาโต้ได้ตอบคำถามนั้น
" มรดกศักดิ์สิทธิ์นั้นเวลาเเสดงออกมามักจะออกมา100% และยิ่งกว่านั้นยังมีผลวิจัยออกมาอีกว่านอกเหนือจากผู้ที่เหมาะสมสามารถใช้ได้ด้วยเหมือนกัน " ฟูจิกาตะได้พูดเสริมขึ้นมา
" เเต่ว่าน่าการทีจะกระตุ้นมารดกศักดิ์สิทธิ์ที่สมบรูณ์แบบได้นั้นจำเป็นต้องมีโฟนิคเก็ทนะสิ " เรียวโกะได้อธิบายเพิ่มเติมเเต่ตอนนี้ฮิบิกิสงสัยว่าโฟนิคเก็ทคืออะไรก่อนจะหันกลับมาสนใจ
" จากตอนนั้นเมื่อสองปีก่อน ถ้าเป็นเพลงของซึบาสะในตอนนี้ละก็ เกรงว่าคง "
" เดิมทีการทดลองการทำงานจำเป็นต้องได้รับอนุมัติจากรัฐบาลด้วยหรอค่ะ? " โทโมซาโต้ได้ถามขึ้นก่อนที่ฟูจิกาตะจะเป็นคนตอบคำถามนั้นให้
" ไม่หรอกนั้นมันเรื่องเมื่อก่อนเพื่อความมั่นคงของชาติอเมริกาจะใช้เป็นข้ออ้างให้เราส่งมอบDurandal สะมากกว่า "
" จะบอกว่าเรื่องทั้งหมดทางรัฐบาลอยู่เบื้องหลังงั้นหรอ "
" จากรายงานของฝ่ายสืบสวนช่วงหลายเดือนนี้ คอมพิวเตอร์เเม่ของที่นี้ " ซึบาสะกำลังดื่มกาแฟได้เผลอบีบเเก้วกระดาษโดยไม่ได้ตั้งใจ " พบว่ามีการถูกแฮ็กกิ้งค์เป็นหมื่นครั้งจะได้
" จะบอกว่าในนี้มีคนทรยศงั้นหรอค่ะ? "
" เเต่ว่าทางเราไม่สามารถตรวจสอบระบบไม่พบอะไรจึงไม่แน่ใจว่าจะเป็นพวกเราหรืออเมริกา...แต่ก็เเน่นอนว่ากำลังตามรอยกันอยู่เดิมทีเรื่องเเบบนี้พวกเราถนัดนักนิน่า "
" ผบ.คาซานาริ "
" อ่อ งั้นหรอ ได้เวลาแล้วสินะ "
" ในคืนนี้ต้องประชุมเรื่องการออกอัลบั้มใหม่นะครับ "
" เอ้ะ " ฮิบิกิได้อุทานขึ้นมาพร้อมหันไปมองโอกาว่า
" เบื้องหน้าของคุณโอกาว่าคือผู้จัดการของ ซึบาสะน่ะ " คานาเดะได้หันไปตอบให้ฮิบิกิฟังก่อนที่โอกาว่าจะหยิเเว่นขึ้นมาสวม เเละยืนนามบัตรให้
" นี่ครับ "
" โห้ว..เพิ่งเคยรับนามบัตรเป็นครั้งแรกเลยค่ะทางนี้ก็เหมือนกันได้รับของดีเเบบนี้ ขอบคุณค่ะ "
ไม่นานโอกาว่าและซึบาสะเดินออกจากห้องไป
" ดูเหมือนจะที่พวกเรารับมือคงจะไม่ได้มีเเค่ นอยท์ สิน่า " ฮิบิกิได้หันไปพูดกับทุกคนโดยที่คำตอบคือมีเพียงพยักหน้าก็เท่านั้น " เจอใครที่ไหนไม่รู้มาเล่งที่นี้ไว้เเบบนี้ ไม่อยากจะคิดเลยค่ะ "
" ไม่ต้องห่วงไปหรอกจ่ะ ที่นี้มีนักโบราณคดีโด่งดังทั้ง TVเเละนิติยสาร ซากุราอิ เรียวโกะ คนนี้ออกแบบฐานทั้งหมด ด้วยเทคโนโลยีล้ำสมัยไม่มีทางทีคนไม่ดีจะผ่านเข้ามาได้หรอกน่า " กล่าวอธิบายเเละยกย่องชมเชยตนเองยกใหญ่
" เอาอีกแล้ว คุณเรียวโกะละก็ "
ตัดมาทางซึบาสะออกมาได้ไม่นานเธอทีกำลังเดินไปตามทางเดินกับโอกาว่า
" ปลายเดือนนี้จะมีการเเสดงสด เวลาไม่ค่อยมีเเล้วนะครับ หลังจากนี้คอยตรวจสอบการซ้อมด้วยนะครับ ต่อไปก็เป็นการพูดคุยกับทางค่ายเพลงจากอังกฤษ " โอกาว่า ที่พูดไล่โปรเเกรมยาวมากมาย
" ฉันเคยบอกไปแล้วไงว่าให้ตอบปฏิเสธไปนะ ที่ฉันร้องเพลงก็เพื่อต่อสู้เท่านั้น " เธอได้หยุดเดินก่อนจะหันไปหา
" คุณซึบาสะ หรือว่ากำลังโกรธอยู่หรอครับ "
" ไม่ได้โกรธอะไรทั้งนั้นเเหละค่ะ ดาบน่ะไม่อารมณ์อะไรเเบบนั้นหรอกค่ะ " เธอกล่าวเสร็จก็เดินตามทางเดินต่อไป
" ถ้าไม่มีอารมณ์คงไม่สามารถร้องเพลงได้หีอกนะครับ " เขาได้รีบเก็บสมุดเล่มเล็กก่อนจะเดินตาม
ณ โรงเรียน Lydian ช่วงเวลาเที่ยง
" มนุษยชาติต้องโดนสาปอยู่เเน่ " ฮิบิกินั่งทำรายงานโดยมิคุที่นั่งอยู่ข้างพร้อมทานข้าวกล่องเเละเพื่อนของเธออีกสามคนพร้อมบ่นขึ้นมาขณะที่มือเขียนรายงานไม่หยุด " เเน่นอนฉันกำลังโดนสาปเหมือนกันแน่ๆ" เพื่อนข้างๆเธอทีค่อยป้อนอาหารเเละบรรจงเขียนต่อไปพร้อมเคี้ยวอาหารในปากไปด้วย
" เดียวเถอะเลิกทำอะไรบ้าๆซักทีน่า " มิคุกล่าวตักเตือน " รายงานกำหนดส่งวันนี้เเล้วน่า "
" เพราะงั้นถึงกำลังปั่นเต็มทีอยู่นี่ไงล่ะ "
" น่า นี้ไม่ใช่อนิเมะสักหน่อย เรื่องเเบบนั้นรมันไม่ราบรื่นหรอกน่า " นักเรียนสาวผมสีร้ำตาลอ่อนทรงทวินเทลผูกโบว์สีสมพูสองข้างเเววตาสีเขียวอ่อน ( อิตาบะ ยูมิ )
" เอ้ะไม่ใช่ว่าจะช่วยหรอกหรอ "
" อยู่ต่อไปอาจจะ คงจะเป็นการรบกวนสมาธินะ " นักเรียนสาวเรือนผมสีบลอนด์คล้ายลูกคุณหนูดวงตาสีเหลือวงเข็ม (ทีเรชิม่า ชิโอริ)
" ไปเล่นเเบดมินตันบนดาดฟ้ามั้ยค่ะ "
" เอ้ะน่าสนใจดีนิ " นักเรียกสาวผมสนสีเทาคล้ายทอมบอยดวงตาสีม่วงโทนเเดง (เอ็นโด คูริโยะ)
" ฮินะละเอายังไง "
" อืมวันนี้จะอยู่กับฮิบิกิช่วยทำรายงานสัญญากันไว้เเล้วนะ "
" ซี้กันขนาดนี้นะ งั้นพวกเราไปก่อนนะ " ทั้งสามโบกมือลาก่อนจะเดินหายไป
" ขอบใจนะมิคุไปดูฝนดาวตกด้วยกันเถอะน่า "
เวลาเดียวกัน ณ ร้านNascita
" ในที่สุดก็เสร็จแล้ว!!! " เซ็นโตะที่ได้ตะโกนดังออกมาเเต่เช้าตรู่โดยที่บันโจ นอนอยู่บนเตียงในชุดเดิมเมื่อวานพร้อมกับมิโซระยืนแปรงฟันอยู่
" ขอตั้งชื่อว่าดาบการ์ตูน4ช่อง " เซ็นโตะได้ลุกขึ้นจากเก้าอี้เเล้วเวี้ยงมันอย่างเเรง " อยากทดสอบเร็วๆจังเลย "
เซ็นโตะที่เกือบฟันโดนมิโซระเเต่เธอโชคดีที่หลบได้ก่อน
" อึ่ย...ทำอะไรเนี่ยอันตรายนะ " เธอกล่าวตักเตือนก่อนจะผลักเซ็นโตะเเละเดินออกไป
ไม่นานเขาที่หันไปมองบันโจที่กำลังหลับแล้วค่อยย่องเข้าไปหา
" เอาล่ะ...มาเริ่มทดสอบ ทดสอบๆ "
" อย่าแม้แต่จะคิดเชียวละ " บันโจที่พูดขณะที่ยังหลับตานอนอยู่
" อะไรกันเนี่ยตื่นอยู่งั้นหรอเนี่ย "
ณ ฐานทัพเฟาส์
เท็ตสึยะที่ตอนนี้ได้ถูกล่มเเก็สโดยมีสตาร์คค่อยมองดูอยู่
" คิดจะใช่เจ้านั้นทำอะไรงั้นหรอ? " ไนท์โร๊คได้นั่งมองอยู่ได้ถามขึ้นมาด้วยคงามสงสัย
" ใช่ทดสอบไงล่ะ.....ว่ามันจะคู่ควรเป็นคู่ต่อสู้กับฉันรึเปล่านะ "
"ถ้างั้นเจ้านี้...ฉันขอเอาไปใช่งานได้รึป่าว " แบล็คอาร์ทได้เดินมาจากมุมมืดของห้อง
" โห้ววว....ฟังจากน้ำเสียงเธอมีความคิดดีๆงั้นหรอ "
" แน่นอนนายจะได้เห็นเองแหละ...เนอะคริส " เธอได้หันไปด้านหลังพบกับร่างหญิงสาวได้เดินออกมาพร้อมถอดฮู้ดออกเผยให้เห็นหน้าที่เเท้จริง
" อ่า... "
เวลาต่อมาพระอาทิตย์เริ่มตกดินฮิบิกิได้เข้าไปส่งรายงานโดยมีมิคุยื่นล้นอยู่ข้างนอกจนเธอได้เดินออกมาพร้อมกับคอตก
" เป็นไงบาง? "
" เปิดผ่านๆ เเถมบอกว่าลายมือไก่เขี้ยอีก บางก็บอกว่าลายมืออย่างกับอักขระโบราณ...ด้วบละ "
" ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง ถึงแม้จะเลยเวลาแตต่กับรับรายงานใช่มั้ยละ "
ฮิบิกิได้หันมาพร้อมรอยยิ้มเเละท่าทางที่ดีใจ
" หรือว่าครั้งนี้จะเป็นกรณีพิเศษกันน่า "
" ดีใจจัง...งั้นฮิบิกิรออยู่นี้ก่อนน่าเดียวฉันไปเอากระเป๋าให้นะ "
" ไปคนเดียวจะดีหรอ? "
"นี้ถือว่าเป็นรางวัลที่...ฮิบิกิพยายามละน่า " มิคุได้กล่าวเสร็จก่อนจะรีบวิ่งไปเอากระเป๋าสที่ห้องเรียนทันที
ระหว่างทีรอโทรศัพท์ของฮิบิกิมีสายเรียกเข้าก่อนทีเธอจะกดรับหลังจากทีเธอรับโทรศัพท์ทำให้ใบหน้าของเธอดูเศร้าจนมิคุที่วิ่งกลับมาไม่พบฮิบิกิอยู่เเล้วก่อนที่มือถือของเธอดังขึ้นจึงเอาขึ้นมารับ
" ฮิบิกิหรอ? "
" โทษทีน่า...มิคุพอดีว่าเกิดมีงานกระทันหันที่ร้านนะ "
" อื้อ....ไม่เป็นไรหรอกช่วยไม่ได้นิน่า.....จะยังไม่ล็อคห้องละกัน...อย่ากลับดึกละ "
" อื้ม...ขอโทษนะ " พอเธอวางสายได้หันไปมองพวกนอยท์ที่อยู่ในทางเดินรถไฟใต้ดินด้วยเเววตาที่โกรธเกรี้ยว
[ Bawisyall nescell Gungnir tron ]
[ Zettai ni...hanasanai kono tsunaida te wa Konna ni hora attakai nda hito no tsukuru nukumori wa ]
ฮิบิกิได้วิ่งลงไปหาฝูงนอยท์เพียงลำพังในระหว่างเซ็นโตะที่กำลังขับมอเตอร์ไซค์อยู่บนท้องถนนอยู่นั้นได้รับการติดต่อมาจากมิโซระ
" ตรวจพบสัญญาณปรากฎตัวของนอยท์...อยู่ที่ทางออกรถไฟใต้ดินเขตB "
" เข้าใจแล้ว " เซ็นโตะขานรับก่อนจะรีบมุ่งหน้าไปทันที
[ Muzukashī kotoba nante iranai yo Ima wakaru kyōmei suru Brave minds ]
ในระหว่างทีกำลังจัดการได้เห็นนอยท์ตัวนึ่งลักษณะเหมือนองุ่นได้ปล่อยลูกกลมๆใส่เเล้วเกิดระเบิดจนเพดานหล่นมาทับใส่เธอ
" อยากดูเหลือเกิน " เธอกระโจนเข้าใส่ นอยท์ผลักอัดกับกำเเพงเเละเตะเเละต่อยใส่ทีละตัว " อยากดูดาวตกเหลือเกินด้วยกันกับมิคุ " เธอทะยอยจัดการกับนอยท์ไปเรื่อยๆจนเหลือเพียงจัวเดียวขณะทีเธอต่อยอัดกำเเพงเพื่อระบายอารมณ์
" พวกเเกทำให้คำศัญญาของคนอื่นป่นปี้ " แววตาของเธอเริ่มเปลี่ยนไป " คำพูดทีไม่โกหกโลกที่ไม่มีการขัดเเย้ง วันวานอันเเสนสงบ "
" ชอบเเย่งชิงกันนักใช่มั้ย!! " นอยท์ตัวนั้นเเบ่งตัวออกจนเพิ่มจำนวนก่อนที ตัวนึ่งกระโจนเข้าใส่ก่อนจะถูกฮิบิกิฉีกกระฉากร่้างขาดอย่าง่ายดาย
[ Gutto gutto minagitteku tomedo naku afureteiku Tsumugi aitai tamashī hyakuman no kimochi...sā Buttobe kono enajī yo ]
ขณะทีเธอกำลังจัดการได้หมดเจ้าตัวนั้นได้ระเบิดกำเเพงขึ้นไปซึ่งมันเชื่อมไปถึงสวนสาธารณะขณะที่มันกำลังหนีซึบาสะได้ปรากฎตัวขึ้นมาพุ้งลงมาฟันเพียงดาบเดียวเข้าใส่นอยท์ก่อนที่ฮิบิกิขึ้นมาถึงทั้งคู่เผชิญหน้ากันอีกครั้ง
" ฉันเองก็มีสิ่งที่ต้องปกป้องเหมือนกันนะค่ะ " เซ็นโตะที่ระหว่างทางนั้นได้เบรคมอเตอร์ไซค์เเล้วหันไปเห็นทั้งสองทั้งได้อยู่ด้วยกัน " เพราะฉะนั้น "
" เพราะฉะนั้นงั้นหรอ? ทำยังไงล่ะ " เสียงของผู้มาใหม่ทำให้ทั้งสองหันไปหาพร้อมเเสงจันทร์ได้สาดส่องลงมาซึบาสะที่ได้เห็นก็ถึงอึ่งจนยืนนิ่งค้างไป
" ยัยเด็กนั้น! " เซ็นโตะทีมองอยู่ไกลๆก็เกิดอาการตกใจไม่ต่างจากซึบาสะ
" เกราะ Nehushuten "
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
