ตอนที่ 10 : สิ่งที่ต้องทำ
เซ็นโตะ : เเพนโดร่าบ็อกซ์สิ่งปรดิษฐ์ที่มีพลังอันมหาศาลทำให้เกิดสงครามระหว่างโทโตะ เซย์โตะ โฮคุโตะขึ้นเพื่อปกป้องโทโตะในฐานะคาเมนไรเดอร์ บิลด์หรือคิริว เซ็นโตะได้ต่อสู้กับคาเมนไรเดอร์โร๊คเเต่ก็ไม่สามารถเอาชนะได้และในระหว่างต่อสู้นั้นมิโซระที่มีท่าทางเเปลกไป
บันโจ : นี้มิโซระเดินเท้าเปล่ามาถึงสกายวอลเลยหรอ?
เซ็นโตะ : ก็เท่าที่ดูก็น่าจะใช่ทำไมหรอ?
บันโจ : ถ้าระหว่างเดินมาไปเหยียบเศษเเก้วขึ้นมาไม่เจ็บเเย่หรอ?
เซ็นโตะ : เเค่เนี่ยนะที่อยากจะรู้นะ? ตาเธอเป็นสีเขียวด้วยนะนั้นนะตั้งใจดูในตอนที่10สะ
" มิโซระ.... "
มิโซระได้ยืนมือออกไปพร้อมกระเเสลมที่โห้มกระหน้ำใส่โร๊คเเละพี่น้องบรอสร่างของทั้งสามค่อยลอยขึ้นช้าๆจนเหนือพื้นจู่ที่กำไลของเธอเปล่งเเสงออกมาเเล้วสกายวอลเปิดขึ้นพร้อมร่างทั้งสามถูกซัดออกไปจากรูสกายวอลก่อนที่มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
" สกาลวอลมัน..... " เซ็นโตะที่อึ่งกับภาพตรงหน้า
" มันหมายความว่าไงกัน "
" มี่ตันเปลี่ยนไป "
บันโจเเละคาสึมิเองก็ช็อกอยู่ก่อนที่มิโซระที่ยืนเงียบอยู่ได้เอ๋ยปากขึ้น
" อีโวลต์ " สิ้นเสียงร่างของเธอก็ได้ล้มลงสลบไปกับพื้น
" มิโซระ!! " เซ็นโตะได้ยันตัวเเล้ววิ่งเข้าไปหาทันทีพร้อมเขย่าร่างมิโซระไปมา
ณ Nascita
" กำไลนี้.......อิสึรุกิได้มาหลังจากที่สลบไปที่ห้องเก็บเเพนโดร่าบ็อกซ์ใช่มั้ย " ซึบาสะได้หันไปพูดถามเซ็นโตะที่ยืนกอดอกมอง
" อ่า....เเต่เธอบอกว่าจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เลย "
" หรือว่ามันจะเกี่ยวข้องกับพลังของเเพนโดร่าบ็อกซ์นะ " บันโจที่นั่งอยู่ข้างเตียงได้หันไปถามเซ็นโตะ
" ไม่รู้สิ...ตอบยากเหมือนกัน " เซ็นโตะที่ทำหน้ากลุ้มใจก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ " มีเเต่ต้องถามเจ้านั้นสินะ "
ณ ทำเนียบรัฐบาลเซย์โตะ
" ทำไมเด็กคนนั้นสามารถควบคุมสกายวอลได้ละครับ " นายกมิโดที่กำลังพูดกับนัมบะที่นั่งฟังอยู่ " ทำให้เราต้องเสียเเพนโดร่าบ็อกซ์....จะไม่เป็นอะไรเเน่หรอครับ "
" ไม่ต้องห่วงหรอกน่า...ไม่เชื่อใจฉันหรอ "
" ปะ....เปล่าครับผมไม่ได้หมายความว่ายังงั้นครับ "
" เอาเถอะยังไงสปายของเราที่โทโตะจะนำเเพนโดร่าบ็อกซ์กลับมาหลังจากส่งข้อมูลเรียบร้อยเเล้ว " นัมบะได้พูดไปพร้อมยื่นมือไปหยิบไทยากิขึ้นมามอง " ระหว่างนี้ห้ามเข้ามายุ่งเด็ดขาด "
ณ สุสานโทโตะ
มาเรียได้ยืนอยู่หน้าลุมศพของดร.นาตาช่าพร้อมกับชิราเบะเเละคิริกะ
" Momขอโทษทีมาช้า " มาเรียได้กล่าวทักทายขึ้น
" จริงๆเเล้วหนูก็จะเอาของอะไรติดมาด้วย...เเต่ว่าคิริจังเตรียมเอาไว้หมดเเล้ว " ชิราเบะได้พูดขึ้นต่อขณะที่คิริกะได้เอาช่อดอกไม้กับโชยุวางไว้หน้าลุมศพ
" หนูเอาของที่ชอบที่สุดของMomมาให้นะค่ะ "
" เศษชิ้นส่วนของฟรอนเทียร์ที่มาพร้อมกับคุณ...รวมถึงข้อมูลจากซากของดวงจันทร์ด้วยตอนนี้เริ่มวิเคราะห์กันทั่วทุกมุมโลกเเล้ว "
" เราทุกคนทำงานร่วมกันเพื่อช่วยเหลือผู้คนเดส " คิริกะได้พูดขึ้นต่อจากมาเนรียเเละตามมาด้วยชิราเบะ
" ในขณะที่พูดอยู่นั้น....โลกก็ค่อยๆเปลี่ยนเเปลงไปทีละนิดทีละน้อย "
" ฉันอยากจะเปลี่ยนเเปลงตัวเองเเล้วก็เเข็งเเกร่งขึ้นด้วย " มาเรียที่พูดไปโดยที่แอบกำมือเจ็บใจที่ตัวเธอไม่สามารถทำอะไรได้
" ไม่ใช่เเค่มาเรียหรอก "
" พวกเราเองก็เหมือนกัน"
สิ้นเสียงของทั้งสามท้องฟ้าที่มืดครึ่มอยู่นั้นได้มีเม็ดตกลงมาไม่กี่เม็ดก่อนจะตกลงมาอย่างหนัก
เวลาเดียวกันอีกทีนึ่งที่สวนสาธารณะท่ามกลางสายฝนโซอิจิได้เดินพร้อมถือร่มเพื่อบดบังสายฝนได้หยุดเดินพร้อมรอยยิ้มได่้ปรากฎบนใบหน้าของเขา
" ไม่คิเลยว่านายจะเป็นฝ่ายเรียกฉันออกมาเองนะเนี่ย "
เซ็นโตะที่ได้เงยหน้าขึ้นพร้อมมองผ่านฮู้ดที่สวมปิดเอาไว้อยู่
" เกี่ยวกับเรื่องของมิโซระ "
" เรื่องนั้นเองหรอ...ที่ว่าเธอสามารถควบคุมสกายวอลได้ใช่มั้ยละ " โซอิจิที่ทำท่าทีหยอกล้อเหมือนทุกครั้งเเต่เซ็นโตะที่ไม่ขำด้วย
" กำไลของเธอมันคืออะไรกันเเน่ "
" นั้นนะหรอ...เป็นของทีระลึกเล็กน้อยจากดาวอังคารนะ...... " โซอิจิได้เดินไปทีตู้ขายน้ำอัตโนมัติเเล้วกดเลือกกาเเฟกระป๋องร้อนอันนึ่ง " กำไลอันนั้นะถ้าใส่เข้าไปเเล้วก็จะไม่สามารถถอดออกได้ "
" เเล้วเคยได้ยินเกี่ยวกับคำว่า " อีโวลต์ " รึป่าว "
" ไม่เคยได้ยินเลยน่า " โซอิจิเปิดกระป๋องแล้วกระดกดื่มอย่างชื่นใจ " มิโซระเนี่ยทำเอาฉันตกใจจริงๆไม่คิดเลยว่าเธอจะทำอะไรเเบบนั้นได้ "
" อย่ามายุ่งกับมิโซระเชียว "
" จะไม่ให้ยุ่งได้ไงนั้นลูกสาวของฉันนะ " โซอิจิเถียงกลับด้วยสีหน้าที่เเอบขี้เล่นทำให้เซ็นโตะยืนนิ่งเงียบไม่พูดอะไร
" น้ำเสียงไม่เหมือนจะเป็นห่วงเลยนิ " เซ็นโตะได้พิงกับเสาไฟพร้อมสายฝนที่ยังคงกระหน้ำตกลงมาไม่หยุด
" หึหึ.....เเผนของฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับคนที่ควบคุมสกายวอลได้หรอกสบายใจได้ "
" ทำไมคุณถึงไปร่วมมือกับเเครอลกัน "
" เด็กน้อยรักเล่นเเร่เเปรธาตุคนนั้นหรอ...ก็เเค่หาอะไรทำสนุกๆยังไงละเหมือนกับคราวที่เเล้วเเละอีกอย่างเป้าหมายของฉันก็คือเเพนโดร่าบ็อกซ์ "
" ฉันไม่ยอมให้เอาไปหรอก "
" จะบอกอะไรให้ละกัน...แครอลเองก็ต้องการใช่พลังของเเพนโดร่าบ็อกซ์เหมือนกันเเถมข้อมูลของโทโตะกำลังรั่วไหลอยู่น่า "
" หมายความว่าไง "
" รู้จักนัมบะชิลเด้นรึเปล่า "
" นัมบะชิลเด้น "
" นัมบะ จูซาบุโร่นะได้ล้างสมองของเด็กกำพร้าที่เขารับเลี้ยงเพื่อฝึกฝนให้เป็น นักวิทยาศาสตร์ ทหารและก็สายลับพี่น้องวาชิโอะเองก็เป็น1ในนั้นเหมือนกันร่วมถึงอุสึมิก็ด้วยพวกเขาได้สาบานจะจงรักภักดีต่อนัมบะ "
" จะบอกว่าข้อมูลโทโตะรั่วไหลเพราะมีสปายเเอบซ่อนอยู่งั้นหรอ "
" ที่เหลือคิดต่อเอาเองละกัน เชา " โซอิจิได้เดินผ่านเซ็นโตะพร้อมตบบ่าทีนึ่งเเล้วเดินหายไป
ณ ลิเดียน
พวกยูมิที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารก่อนที่มิคุจะเดินมาพร้อมยกอาหารในถาดเดินมานั่ง
" คุณทาจิบานะไม่มาทานด้วยกันหรอค่ะ " ชิโอริได้ถามหาฮิบิกิกับมิคุที่ไม่เห็นมาด้วยกัน
" อืม...เธอบอกว่ามีการบ้านที่ต้องทำนะ "
" ทำการบ้านตอนข้างเที่ยงเนี่ยนะ...ดูท่าอาการจะเเย่แหะ " ยูมิที่ดูออกก็ได้พูดขึ้นมา
" บิกกี้ร้องเพลงไม่ได้งั้นหรอ " คุริโยะได้เอามือท้าวคางก่อนจะพูดด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงเช่นเดียกับทุกคนในโต๊ะ
" ถ้าพวกเราคอยให้กำลังใจละก็...บางที่อาจจะทำให้ผ่อนคลายได้บาง "
" ปกติฮิบิกิก็ไม่เคยเป็นเเบบนี้เเท้ๆ....อย่างงี้คงไม่ใช่เล่นๆเเล้วละ "
" บางทีที่บิกกี้ร้องเพลงไม่ได้....อาจจะเพราะเธอลืมเหตุผลไปละมั้ง "
" เหตุผลในการร้องเพลงหรอ? "
ณ ท่าเรือโทโตะภายในฐานทัพเคลื่อนที่หน่วยSONG
ห้องบัญชาการที่กำลังฉายภาพเหตุการณ์ต่อสู้มาเรียกับกาเรีย
" คนืั้โจมตีคุณฮิบิกิคราวก่อนก็คือ กาเรียเเละคนที่โจมตีคุณคริสก็คือเลย์ย่าเเละคนที่โจมตีที่ลอนดอนใส่ซึบาสะก็คือฟาร่าและมิกะที่ยังไม่เเสดงตัวออกมา " เอลฟ์ไนท์ได้บอกชื่อของศัตรูเเต่ละคนที่เข้ามาโจมตี
" ศัตรูทั้งหมด4ตัวเลยงั้นหรอ " ซึบาสะที่ยืนกอดอกมองเอลฟ์ไนท์
" ตุ๊กตาทั้ง4ตัวทำหน้าที่คล้ายเป็นองค์รักษ์สินะ " โอกาว่าได้พูดขึ้นมาก่อนที่เอลฟ์ไนท์จะอธิบายต่อ
" เราเคยบันทึกรายละเอียดต่างของพวกเขามาก่อนหนนึ่ง....แต่ว่า "
" พวกนั้นมีวิธีต่อกรกับซิมโฟเกียร์ เเสดงว่าพวกนั้นที่ไม่รู้จักอีกสินะ " คริสที่พูดขึ้นเาริมขึ้นมา
" หน้าที่ของพวกเราคือการรับมือกับพวกมันละน่า " เก็นจูโร่ที่นั่งฟังอยู่เงียบๆมานานก็พูดขึ้น " ตอนนี้เราจะขอความช่วยเหลือจากเซ็นโตะคุงไม่ได้เเล้วดังนั้นพวกเราจะต้องรับมือกันเอง"
" เดียวสิลุงถ้าทำเเบบนั้นเท่ากับว่ามีเเค่กังกุงเนียร์ที่สู้ได้เเถมตอนนี้ยัยบ้าก็ไม่อยู่ในสภาพที่จะสู้ได้นะ "
" ผอ.มีเเผนอะไรงั้นหรอค่ะ "
"เอลฟ์ไนท์คุงนั้นมีเเผนในการรับมือกับพวกมันเเล้ว "
ทุกคนภายในห้องที่ได้ยินเเบบนั้นได้หันไปมองเอลฟ์ไนท์ก่อนที่มอนิเตอร์จะฉายภาพขึ้นมาเป็นคำว่าProject ignite
" Ignite module มันเป็นไปได้จริงๆงั้นหรอ? "
" ตามทฤษฏีเเล้ว สามารถประยุกต์ใช่กับการเล่นเเร่เเปรธาตุได้....ฮาซาร์ดืทริกเกอร์คือกุญเเจในความสำเร็จนั้น "
"ฮาซาร์ดทริกเกอร์งั้นหรอ? " ซึบาสะได้พูดขึ้นมาเบาๆก่อนที่เอลฟ์ไนท์จะพูดต่อ
" เเต่ว่ามันก็มีความเสี่ยงที่จะต้องเเลกมากับพลังอันยิ่งใหญ่เเละนั้นก็คือจุดประสงค์ของไดเสลด "
ณ ภายในเมืองโทโตะ
มิคุที่เดินกลับพร้อมกับฮิบิกิท่ามกลางสายฝนเธอที่แอบหันไปมองสีหน้าของฮิบิกิที่ยังคงหน้าเศร้าสร้อยไม่ร่าเริง
เหมือนทุกที
" ยังกลัวที่จะร้องเพลงอีกงั้นหรอ "
" อืม...ฉันกลัวว่ามันอาจจะไปทำลายคนอื่นไม่ได้เลย "
" ฮิบิกิจำครั้งเเรกที่ใช่ซิมโฟเกียร์ได้รึเปล่า? "
" จำไม่ได้เเล้วละก็เจอเเต่เรื่องเยอะเเยะจนไม่ทันคิดแล้วละ "
ทั้งสองที่เดินข้างสะพานลอยมาอีกฝั่งก่อนจะหยุดยืนรอไฟจราจรให้เดิน
" ที่เธอไม่สามารถร้องเพลงได้...ก็เพราะกลัวมันจะไปทำร้ายคนใช่มั้ยละ " มิคุได้พูดขึ้นทำเอาฮิบิกิตกใจที่ถูกดูออก
เวลาเดียวกันที่ห้องบัญชาการSONG
จู่ๆได้มีเสียงสัญญาณเตือนดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมอง
" ตรวจพบอรูคานอยท์ครับ "
" กำลังจะเอาขึ้นจอค่ะ " โทโมซาโต้ได้เปิดภาพขึ้นจอฉายเห็นฮิบิกิกับมิคุที่กำลังวิ่งหนีอรูคานอยท์พร้อมมิกะ
" ไม่จริงน่า!!! " ทุกคนภายในห้องต่างตกใจอย่างมาก
" สุดท้ายเเครอลก็ใช่มิกะงั้นหรอ "
ทางด้านทั้งสองที่กำลังวิ่งหนีเข้าตรอกซอยเเละมิกะกับอรูคานอยท์ที่ไล่ตามหลังมาติดๆ
" อ้าวๆร้องเพลงสะสิ....แต่ก็มันจะง่ายกว่าเดิมถ้าเธอร้องเพลงนะ "
มิกะที่วิ่งไล่ทั้งสองจนหนีเข้าไปในตึกที่กำลังก่อสร้าง
เวลาเดียวกันจุดที่พวกมาเรียอยู่
" ศัตรูโจมตีงั้นหรอ " มาเรียที่ได้รับการติดต่อมาทางมือถือของเธอ
"เเต่จุดที่พวกเราอยู่มัน "
"ไปไม่ทันเเน่เดส "
เซ็นโตะที่ได้ยินการสื่อสารอยู่ก่อนจะมองดูGPSที่เขานั้นอยู่ใกล้ที่สุดจึงรีบเอามือปัดกระจกหมวกกันน็อกคเเล้วรีบขับไปทันที
ทางด้านฮิบิกิเเละมิคุที่วิ่งหนีขึ้นตึกไปเรื่อยๆโดยที่มิคุวิ่งหนีขึ้นชั้นบนได้เเต่ก่อนที่ฮิบิกิจะขึ้นไปถึงอรูคานอยท์ได็โจมตีพังบันไดจนเธอพลาดตกลงมายังชั้นเเรกเเต่มีแผ่นไม้ลองรับจึงไม่บาดเจ็บอะไรมาก
" ฮิบิกิ!!! "
" มิคุ.... " ฮิบิกิที่นอนกำลังหมดสติได้มองเห็นมิกะได้ยื่นหน้ามาหา
" ถ้่ายังทำตัวเป็นเด็กเเบบนี้...งั้นฉันจะไปเล่นกับเพื่อนของเธอเเทนเเล้วกันน่า " มิกะที่พูดขมขู่ว่าจะไปจัดการมิคุเเทน " ไม่ต้องห่วงฉันจะฉีกร่างของเพื่อนเธอโดยที่ไม่ให้เจ็บปวดเเม้เเต่น้อยเหมือนกะหมากะเเมวเอง "
ระหว่างที่มิกะพูดอยู่นั้นเซ็นโตะได้ขับมอเตอร์ไซค์พุ้งเข้ามาพร้อมใช่ดริลครัชเชอร์ในมือกระหน้ำยิงใส่มิกะก่อนจะชนร่างกระเด็นไปเเต่กับหมุนตัวกลับมายืนได้ใหม่
" ไม่เป็นอะไรนะ "
" คะ...คุณเซ็นโตะ "
" ให้ตายสิ.....คาเมนไรเดอร์หรอฉันไม่วางเล่นหรอกน่า " มิกะได้หยิบเอาผลึกอรูคานอยท์โยนออกไปก่อนที่อรูคานอยท์จำนวนมากพุ้งเข้ามา
เซ็นโตะที่ยกอาวุธยิงใส่ที่ละตัวพร้อมหลบไปด้วยพร้อมเอาบิลด์ไดรฟเวอร์มาสวมพร้อมสปาร์คกลิ้งบอทเทิลมาเสียบ
RABBIT TANK SPARKLING
ARE YOU READY?
" แปลงร่าง "
SHUWATTO HAJIKERU! RABBIT TANK SPARKLING YEAHHH! YEAHHH!
บิลด์ที่วิ่งพุ้งเข้าไปพร้อมใช่ดริลครัชเชอร์กับดาบการ์ตูน4ช่องฟันใส่ร่างของอรูคานอยท์เเต่ด้วยจำนวนเเละถูกโจมตีจนกระเด็นกลิ้งกับพื้นก่อนที่จะลุกขึ้นมาเเต่ก็ถูกอรูคานอยท์ได้ยิงใยล็อคขาบิลด์เอาไว้
" เสร็จกัน "
" คุณเซ็นโตะ "
" อ่าวๆ....ไม่มีใครมาขว้างเเล้วร้องเพลงสะสิ...ถ้าไม่อยากให้เพื่อนเธอต้องตายนะ "
ฮิบิกิที่ตัดสินใจโยนกระเป๋าทิ้งก่อนที่จะหยิบเกียร์ออกมาพยายามเปล่งเสียงเเต่ก็ไม่สามารถร้องเพลงได้
" ยังไม่คิดเอาจริงอีกงั้นหรอ....ถ้างั้น " มิกะได้หันไปก่อนที่อรูคานอยท์เหมือนจะกำลังพร้อมจะโจมตีใส่
" ฟังนะฮิบิกิ...เพลงของฮิบิกินะไม่ได้ทำให้ใครต้องเจ็บปวดหรอกนะ "
ฮิบิกิได้หันมองมิคุที่ได้ตะโกนมาหาก่อนจะหันไปมองบิลด์เช่นกัน
" ถูกเเล้ว...เพลงของเธอนะได้มอบความหวังให้กับผู้คนมากมาย " บิลดืได้ตัดใชที่ขาก่อนจะเอาฮอว์คเเกทลิ้งขึ้นมากระหน้ำยิงใส่พร้อมใช่ดริลครัชเชอณืขึ้นมาฟันไปด้วย " เธอนะได้ชี้นำทางให้กับฉันกับทุกคนๆที่เธอช่วย "
" ฉันเชื่อนะว่าเพลงของฮิบิกิไม่มีทางทีจะทำให้คนเจ็บปวด..ฉันรู้ดีเพราะงั้นต่อสู้เพื่อปกป้องฉันนะ "
" มิคุ.."
" ไม่ใช่เเค่ฉันหรอกนะ...มีผู้คนมากมายที่รอการช่วยเหลือจากเพลงของเธออีกนะ....เพราะงันอย่ากลัวไปเลยนะ "
" กระจุยไปซะ!!!! " สิ้นเสียงมิกะอรูคานอยท์ได้พุ้งเข้าโจมตีใส่มิคุทันทีเสี้ยวินาทีนั้นพื้นที่มิคุยืนได้ถล่มลงมาฮิบิกิได้ตะโกนออกมาสุดเสียงเเล้ววิ่งพุ้งเข้าไป
" ฮ้ากกก!!! Balwisyall Nescell gungnir tron "
ร่างของมิคุที่กำลังจะตกลงมาภาพทั้งหมดตั้งเเต่ครั้งเเรกที่เห็นฮิบิกิสวมใส่ฮิบิกิเเะมากมายได้เเล่นเข้ามาในหัวของเธอเเต่จู่ๆได้มีร่างๆนึ่งมารับเอาไว้ำก่อนที่จะลงสู่พื้นอย่างปลอดภัยพอเธอมองดูดีก็คือฮิบิกิที่สวมใสเกียร์พร้อมเพดานที่มีน้ำขังตกลงมาเป็นฉากหลัง
" ขอโทษนะ...ทีฉันมัวเเต่หนีพลังที่ฉันได้รับมา...แต่ว่าฉันจะไม่ลังเลอีกเเล้วเพราะงั้นคอยฟังนะบทเพลงของฉันน่ะ "
บิลด์ได้เอาไคโซคุฮัชเชอร์ขึ้นมาเเล้วง้างคันยืดออกพร้อมเสียงประกาศจากตัวมันดังขื้นเรื่อยๆ
KAKUEKIN DENSHA! KYOKOU DENSHA SHUPPATSU KAISOKU DENSHA HUSSHA!
ไม่นานลำเเสงได้ยิงออกไปเป็นรูปรถไฟพุ้งขเ้าทะลุใส่้อรูคานอยท์ทั้งหมดรอบๆสำเร็จเเล้ววิ่งเข้าไปหาฮิบิกิที่พึ่งวางร่างมิคุลง
" ทำได้เเล้วน่า....เอาล่ะไปลุยกันเลย "
" ค่ะ "
Itten toppa no ketsui no migite watashi to iu oto hibiku naka de
บิลด์ได้วิ่งพุ้งออกไปพร้อมกับฮิบิกิขณะที่มิกะได้เรียกอรูคานอยท์ออกมาเพิ่มจำนวนมากบิลด์ได้เอาฮอว์คเเกทิล้งขึ้นมาพร้อมเอาดริลครัชเชอร์ที่ใส่อีจิว่าบอทเทิลลง
READY GO?
VOTEX BREAK!
กระสุนปืนจำนวนมากยิงออกไปพร้อมมิสไซล์เข้าใส่ร่างอรูคานอยท์จำนวนมากจนเกิดระเบิดขึ้นก่อนที่ฮิบิกิจะพุ้งออกไปเข้าต่อสู้กับมิกะทันที
"Naze? Dōxe?" no saki wo seoeru yuki wo
Mayoi wa...naisa kobushi ni tsutsunda
ฮิบิกิได้วิ่งพุ้งฝ่าอรูคานอยท์0เข้าไปถึงตัวมิกะก่อนที่ทางนั้นได้ยิงเเท่งคริสตัลออกมากันหมัดเอาไว้เเต่ร่างก็กระเด็นไปตามเเรงของฮิบิกิ
Isame (Let's shout) don'na datte itchokusen de Todoke (Let's shout) arittake faito ippatsu daibu
" แบบนี้เเหละ...ค่อยน่าซัดกระจุยขึ้นหน่อย "
บิลด์ได้หมุนตัวเตะอัดใส่ร่างอรูคานอยท์ตรงหน้าก่อนจะเอาสปาร์คกลิ้งบอทเทิลออกพร้อมเอากังกุงเนียร์ขึ้นมาพร้อมแรบบิทริบอทเทิลขึ้นมา
" เอาละ.....มาเริ่มการทดลองดีกว่า "
RABBIT!
GUNGNIR
BEST MATCH!
" บิลด์อัพ "
ร่างของบิลด์ปรากฎเป็นร่างของเเรบบิทข้างนึ่งซีกซ้ายกลายเป็นร่างสีส้มพร้อมปลอกเเขนเดียวกับของฮิบิกิ
บิลด์ได้กระโดดพุ้งขึ้นไปพร้อมง้างหมัดซ้ายพร้อมเกียร์พุ้งยืดออกมาเเล้วพุ้งลงไปต่อยอัดลงพื้นจะเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่พร้อมกระเเสลมเเผ่ออกเป็นวงกว้างจนร่างอรูคานอยท์ซัดปลิวกระเด็นหายไป
" ยังไม่จบหรอกนะ "
LION!
BEST MATCH!
ร่างซีกของเเรบบิทเปลี่ยนกลายเป็นของไลอ้อนก่อนจะวิ่งพุ้งออกไปกยิงออร่ารูปสิงโตพุ้งออกไปจัดการร่างอรูคานอยท์
Buchinuku (kabe wo) bukkomu (hāto) Mune no uta ga aru kagiri
มิกะได้ผมทวินเทลยิงออกมาเป็นไอพ้นดันร่างของฮิบิกิกระเด็นออกมาเเต่บิลด์ได้พุ้งเข้ามาจากด้านหลังพร้อมเกียร์กังกุงเนียร์ที่เเขนขวาได้เปิดออกเเล้วเอากังกุงเนียร์บอทเทิลใส่เข้าไปจนมีออร่าขึ้นที่หมัดซ้าย
FULL BOTTLE!
GUNGNIR BREAK!
" สมการเเห่งชับชนะได้กำหนดเอาไว้เเล้ว " บิลด์ได้ต่อยอัดเสยคางร่างของมิกะจนกระเด็นลอยขึ้นฟ้าก่อนจะตะโกนขึ้นมา " ฮิบิกิ "
Seigi (shinji) nigiri (shimete) Jibun iro ni saki tatsu hana ni nare (HERO janaku)
" ฮ้ากกกก!!! " ฮิบิกิได้ยิงไอพ้นที่เอวข้าหงัลงพุ้งเข้าไปหามิกะเเล้วต่อยอัดสุดเเรงเเต่ร่างก็กลายเป็นน้ำทำให้ฮิบิกิตกใจก่อนจะมองไปข้างล่างพบกาเรียที่ยืนยิ้มอยู่
" เสียใจด้วยน่า...เมื่อกี้นะเป็นเเค่ภาพลวงตานะ "
มิกะที่แบมือรอจังหวะที่อกของฮิบิกิเคลื่อนมาพอดีได้ยิงเเท่งคริสตัลอัดเข้าที่เเก่นกลางที่อกพอดีจนร่างของฮิบิกิพุ้งขึ้นไปบนฟ้า
ร่างของเธอได้ปลิวอัดไปเหนือฟ้าพร้อมเพดานได้พังทะลายพร้อมเกียร์ของฮิบิกิได้เเตกสลายต่อหน้าต่อตาบิลด์เเละมิคุ
" โกหกน่า "
" ฮิบิกิ!!! " มิคุได้ตะโกนเรียกร่างตรงหน้าที่กำลังล่วงหล่นลงมาพร้อมชิ้นส่วนชุดค่อยสลายหายไป
ก่อนที่ร่างจะตกลงพื้นบิลด์ได้วิ่งเข้าไปรับร่างของฮิบิกิที่นอนเเน่นิ่งก่อนที่บิลด์จะคืนร่าง
" ทำใจดีๆเอาไว้..ฮิบิกิ "
" ฮิบิกิ ฮิบิกิไม่นะ ทำใจดีเอาไว้อย่าตายนะ "
สายฝนทีกระหน้ำตกลงมาพร้อมเสียงตะโกนเรียกชื่อตรงหน้า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
