ตอนที่ 1 : พลังเเห่งปฏิหาริย์
ท่ามกลางอวกาศได้มียานอวกาศลำนึ่งที่พึ่งเสร็จภารกิจในการนำศพดอกเตอร์นาตาช่ากลับมาที่โลกแต่ระหว่างทางกลับนั้นได้เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นนั้นก็คือเครื่องยนต์เกิดระเบิดจนไม่สามารถควบคุมได้
เวลาเดียวกันนั้นเก็นจูโร่ที่ได้มองดูจากห้องบัญชาการขณะที่เหล่าเจ้าหน้าที่ทุกคนนั้นกำลังเกิดความวุ่นวายอย่างหนัก
" คำนวณจุดตกของยานอูลานบาเตอร์ได้แล้ว...เป็นพื้นที่ทีมีคนอยู่เยอะมากครับ "
" ท่านนายฮิมูโระกับรัฐมนตรีความมั่นคงยังไม่ติดต่อมาหรอ " เก็นจูโร่ทีพูดด้วยน้ำเสียงทีเต็มไปด้วยความรอค่อย
" ยังเลยค่ะ......ตอนนี้กำลังพยายามติดต่ออยู่ค่ะ "
" หรือว่า....จะทำเป็นเฉยๆเเล้วปล่อยไม่รู้เห็นงั้นหรอครับ "
" ทีมสืบสวนของทางUN ได้ตามชิ้นส่วนของฟรอนเทียร์...เพื่อขึ้นไปพาร่างของนาตาช่าลงมายังโลก"
" ในระหว่างทางกลับดันเกิดระบบขัดคล่องสินะครับ " โอกาว่าได้พูดเสริม
ระหว่างที่กำลังกังวลอยู่นั้นได้มีข้อความส่งตรงมาจากนายกฮิมูโระพร้อมข้อความอนุมัติขึ้นบนมอนิเตอร์ของโทโมซาโต้
" ข้อความจากท่านนายกฮิมูโระค่ะ พวกเราได้รับอนุมัติในการยิงพารามิเตอร์ ขึ้นไปได้เเล้วค่ะ "
" เยี่ยม....เอาล่ะแสดงให้ดูหน่อยสิว่าพวกเราทำอะไรได้บาง ฟูจิทากะ "
" ผมได้คำนวณวิถีเอาไว้แล้วละครับ " ฟูจิกาตะได้ขานตอบก่อนที่จะยิงส่งมิสไซล์พุ้งขึ้นไปเหนือน้ำพุ้งขึ้นไปยังบนฟ้า
" ดูเหมือนจะเริ่มแล้วสินะ " เซ็นโตะที่ยืนมองดูจากท่าเรือของโทโตะได้ยิ้มืที่มุมปากก่อนจะหยิบไดรฟเวอร์มาสวมแล้วเอาเเพนด้า ร็อกเก็ตบอทเทิลออกมา " เอาล่ะมาเริ่มการทดลองกันมั้ย "
PANDA! ROCKET!
" แปลงร่าง! "
BUTTOBI MONOTONE!
ROCKETPANDA! YEAHH!
บิลด์ได้ทะยานบินพุ้งขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับมิสไซล์ที่พุ้งขึ้นไปก่อนหน้านี้จนออกสู่นอกโลก
ทางด้านห้องนักบิน
" ระบบไม่ตอบสนองอะไรเลย....ต้องพยายามลงจอดในพื้นที่ทีไม่มีคนอาศัยอยู่ "
" เรื่องนั้นรู้อยู่แล้วละครับ!! "
ตู้ม!! ตู้ม!!
ที่ไอพ่นท้ายยานได้เกิดระเบิดขึ้นจนสะเทือนมาถึงห้องนักบินพร้อมกับเรดาร์ได้มีสัญญาณตรวจพบวัตถุสองอย่างกำลังพุ้งมาทางพวกเขา
" มิสไซล์งั้นหรอ? จะยิงพวกเรางั้นหรอ "
" อึก....คงไม่มีทางเลือกอื่นสิน่ะ "
"ไม่ต้องห่วง......ไม่เป็นไรแน่ " ระหว่างความสิ้นหวังนั้นได้มีเสียงเด็กผู้หญิงได้ดังออกมาทำให้ทั้งสองได้ตกใจ
" ถ้าอยากจะมีชีวิตอยู่ก็ห้ามยอมแพ้เด็ดขาด!!! "
สิ้นเสียงได้มีเสียงเพลงได้ดังออกมาทั่วบริเวณรวมถึงภายในห้องนักบิน
Hajimaru uta hajimaru kodō
Hibiki nariwatare kibō no oto
"Ikiru koto wo akiramenai" to
มิสไซล์ที่ยิงออกมาได้กระจายออกเปิดออกมาปรากฎร่างของฮิบิกิ ซึบาสะและคริสที่อยู่ภายในพุ้งออกมาก่อนทีคริสได้สร้างตอปิโดสองอันออกมาพร้อมฮิบิกิและซึบาสะได้ขึ้นไป
Shimese atsuki yume no makuake wo
Haze yo kono kiseki ni
Uso wanai
ทั้งสองได้พุ้งออกไปพร้อมตอปิโดที่ยิงออกไปเพื่อเข้าไปใกล้กับยาน
" ไม่คิดเลยว่าพวกเธอจะใช่วิธีแบบนี้นะ " บิลด์ได้บินมาอยู่ระหว่างทั้งสอง
" ก็ไม่คิดเหมือนกันว่ายูกิเนะจะคิดแผนแบบนี้ "
" ถ้างั้นก็แสดงให้ดูหน่อยสิ....รุ่นพี่ " คริสที่ยืนกอดสบายอยู่ด้านหลัง
ไม่นานทั้ง4ได้เข้าใกล้กับยานฮิบิกิเเละซึบาสะได้กระโดดสละตอปิโดเพื่อมายื่นอยู่บนยาน
" ทาจิบานะ "
" ค่ะ "
ทั้งสองได้กระโดดเข้าไปกับตัวยานก่อนจะยิงไอพ่นที่เอวข้างหลังของพวกเธอเพื่อให้ยานชะลอความเร็วล
" ยานขนส่งเริ่มชะลอลงแล้วค่ะ "
" การคำนวณเกิดคาดเคลื่อนครับ......ยานยังคงอยู่ในระยะจุดตกยังคงอยู่ใกล้เทือกเขามองโกครับ "
ภาพนั้นได้มีนายกฮิมูโระดูอยู่ภายในห้องทำงานพร้อมกับห้องขังของพวกมาเรียที่มองดูอย่างจดใจจ่อ
" Mom "
" ฝากด้วยนะค่ะ "
Sono te wa nani wo tsukamu tame ni aru
Tabun matsu dake ja kanawanai
Sono te wa nani wo mamoru tame ni aru
คริสได้สร้างตอปิโดทั้ง4อันเเล้วยิงไอพ้นพร้อมกับฮิบิกิได้ตั้งเเขนทั้งสองพร้อมเกียร์ที่ขยายาออกพร้อมไอพ้นทั้งสองข้างจุดระเบิดยิงไอพ้นออกมา
ซึบาสะได้เอาดาบทั้งสองปักลงเพื่อยันตัวเองไม่ให้หลนพร้อมยืดดาบทีขาทั้งสองออกไปเเล้วยิงไอพ้นทันที
Tsutau netsu wa asu wo
Kagayakasu tanebi ni
บิลด์ได้ยันที่หัวยานพร้อมเพิ่มแรงยิงไอพ้นที่จรวดเเขนข้างซ้ายจนยานได้เข้าสู่ชั้นบรรยากาศอย่างปลอดภัย
" ชัตเตอร์ตอนนี้ยังมีความเร็วอยู่ค่ะ....ไม่มีทางหลีกเลี่ยงจะชนกับเทือกเขามองโกได้เลยค่ะ "
" อย่างน้อยก็พานักบินหนีออกมา....ก็ยังดี "
" ถ้าอย่างนั้นแล้วMomละ " พวกมาเรียที่ได้ยินสนทนานั้นเช่นเดียวกันชิราเบะได้พูดออกมา
" ก็กลับมาไม่ได้นะสิ "
มาเรียที่ทนดูภาพตรงหน้าไม่ไหวจึงหลับตาพร้อมกัดฟันยอมรับ
" อย่ามาล้อเล่นน่า......ใครจะไปยอมแบบนั้นกันละ " เสียงคริสได้ดังออกมาทำให้มาเรียลืมตาขึ้น
" ในฐานะมนุษย์ด้วยแล้วละก็...มันมีหลายเรื่องที่ต้องแบกรับเอาไว้เพียงคนเดียวอยู่ "
" คุณนาตาชาน่ะ ได้ปกป้องโลกนี้เอาไว้เพราะงั้นไม่ว่ายังไงก็ต้องพากลับมาให้ได้ "
" สมการแห่งชัยชนะน่ะ......ไม่ได้เป็นแบบนี้สักหน่อย....ไม่ว่ายังไงพวกเราจะไม่ยอมทอดทิ้งแม้เเต่คนเดียว "
เสียงของพวกบิลด์ได้ส่งไปหาพวกมาเรียที่ได้น้ำตาคลอแล้วยิ้มออกมาด้วยความเชื่อใจทั้งหมด
" ไม่ว่าเมื่อไร "
" ก็ชอบฝืนตัวเองอยู่ตลอดจริงๆเลยเดส "
" ให้ตายสิ...แบบนี้ก็มีแต่เชื่อใจแล้วสิ "
ภายในห้องนักบินคนนึ่งได้เริ่มท่อก่อนจะเอามืออกจากแผงควบคุมแต่อีกคนได้เอามือจับเอาไว้สะก่อน
" ไม่ได้ยินเสียงเพลงพวกนี้งั้นหรอ ห้ามยอมเเพ้เด็ดขาด "
" จะเข้าปะทะK2แล้วค่ะ...หลบไม่ทันแน่!! "
" ถ้างั้นละ " บิลด์หันไปมองเทือกเขามองโกที่พวกเขากำลังปะทะ " ฮิบิกิ คริสขอแรงหน่อย!!! "
" อะ...เอ้? "
" เอาล่ะ...ลุยละน่ะยัยบ้า " คริสทีจู่ๆวิ่งเข้ามาได้กระโดดเกาะฮิบิกิบนไลห่ก่อนที่จะสร้างแท่งเหล็กหัวหอกทั้งหกอันแล้วยิงออกไป
KIRIN CYCLON
BESTMATCH!
" บิลด์อัพ "
ARASHI O YOBUKYUTO KIRIN CYCLON!
บิลด์หลังจากเปลี่ยนฟอร์มไม่รอช้าได้ง้างแขนขวาพร้อมหมุนคันโยกไดรฟเวอร์รั่วๆ
READY GO
VOTEX FINISH!
แท่งเหล็กของคริสได้แตกตัวออกไปพุ้งเข้าใส่เทือกเขารอบด้านพร้อมกับบิลด์ออร่าหัวยีราฟยืดออกไปพร้อมรั่วแทงโจมตีเข้าใส่เทือกเขาจนครบรอบด้าน
" ลุยเข้าไปเลย " คริสได้กระโดดปลิวไปด้านหลัง
" เอ้!!! " ฮิบิกิที่พยายามตั้งสติก่อนจะง้างหมัดแล้วต่อยออกไปเต็มแรงจนยานขนส่งทะลุผ่านเทือกเขาไปได้อย่างฉิวเฉียดก่อนทีส่วนปลายเทือกเขาตกลงอยู่เหมือนเดิมพร้อมขนาดความสูงลดลง
" อ่า.....ดูเหมือนว่าK2จะกลายเป็นอันดับ3ของโลกซะแล้ว " บิลด์ได้หันไปมองเทอกเขาที่นะดับความสูงได้ลดลงเพราะฮิบิกิ
ยานขนส่งได้ไถลลงไปตามแนวเขาโดยที่ทุกคนรู้สึกโล่งอกเป็นอย่างมาก
" ฮ่าาา....เกือบไปแล้ว " ฮิบิกิถอนหายใจยาวออกมา
" เร็วเกินที่จะดีใจเกินไปนะ......มองดูข้างหน้าก่อน "
" วะ...วะ...ว๊าาา "
บิลด์ที่ไม่รอช้าได้หยิบบอทเทิลอันใหม่ขึ้นมาแล้ววิ่งไปอยู่ด้านหน้า
" บิลด์อัพ "
ROSE HELICOPTER!
BEST MATCH!
ARE YOU READY?
" บิลด์อัพ! "
JOUNETSU NO ZEMPUKI ROSECOPTER YEAHH!
บิลด์ได้คว้าเอาใบพัดที่ข้างหลังก่อนจะใช่มืออีกข้างหมุนคันโญกไปมาพร้อมรากไม้สีดำเลื้อยบนใบพัดเป็นเหมือนเเส้ที่เกี่ยวเเล้วโยนออกไปเพื่อตัดกวาดต้นไม้แต่ก็ยังมีบางส่วนซึบาสะจึงวิ่งออกมาใช่ดาบของเธอช่วยอีกแรงจนผ่านป่ามาได้ในที่สุด
เเต่พวกเธอที่ไม่ทันดีใจก็เข้าสู่ช่องเขาฮิบิกิใช่กำปั้นของเธอหักเหทิศยานให้หลบไปตามทางลงพร้อมกลับคริสได้ยิงมิสไซล์เพื่อช่วยอีกแรงจนพ้นออกมาเป็นทางลาดลง
" เท่านี้ก็ปล่อยให้ไถลไปเรื่อยๆละก็ "
" แย่แล้วหมู่บ้านมัน " เบื้องหน้าพวกเขาตอนนี้คือหมู่บ้านทีตั้งอยู่บิลด์ที่ไม่รอช้าควักบอลเทิลแรบบิท แทงค์และเอาฮาซาร์ดทริกเกอร์ขึ้นมาติดตั้งแล้วโดดลงไป
HAZADE ON!
RABBIT! TANK! SUPER BEST MATCH!
GATA GATA GOTTON ZUTTAN ZUTANTAN
ARE YOU READY!
" บิลด์อัพ!! "
UNCONTROL SWITCH! BLACK HAZARD YABEL!
" ตาบ้าทำอะไรน่ะ "
" คุณเซ็นโตะ ทาจิบานะ " คริสและซึบาสะที่ตกใจจู่ๆทั้งสองได้โดดลงไปบิลด์ได้ใช่มือยัดดันพร้อมฮิบิกิได้ยิงตะขอพุ้งลงพื้นด้วยฝีมือทั้งสองทำให้ลดความเร็วได้แต่ก็ไม่สามารถหยุดไม่ให้บ้านเรือนเสียหายได้
" แย่แล้วโรงพยบาล!! " คริสได้เงยมองไปเห็นโรงพยาบาลที่ขว้างทางเอาไว้อยู่บิลด์เเละฮิบิกิไดเหันมองหน้ากันก่อนทีบิลด์จะกระโดดพุ้งขึ้นไปพร้อมหมุนคันโยกไปมาจนออร่าสีดำร่วมทีฝาเท้า
MAX HAZADE ON!
READY GO?
HAZARD FINISH!
บิลด์ได้ไรเดอร์คิกเข้าไปทีปลายหัวของยานจนส่วนหัวกดลงพร้อมกับฮิบิกิทีใช่แรงมหาศาลทั้งหมดงัดยานขนส่งขึ้นจนลอยฟ้า
" ฮ้ากกกกก!!! "
ยานขนส่งได้ลอยข้ามโรงพยาบาลจนเฉียดเสียดกับหลังคาแต่นักบินได้ยิงไอพ้นเพื่อให้ยานทรงตัวตั้งจนสามารถลงจอดกับพื้นได้อย่างปลอดภัยโดยที่ซึบาสะได้ใช่ดาบของเธอปักให้ตัวลอยอยู่พร้อมกับเอามือจับคริสห้อยตองแตง
" เห้อ.....ให้ตายสิ2คนนั้นเนี่ยบ้าบิ่นชะมัด "
" ภารกิจเสร็จสิ้น...อัก!! " บิลด์ที่อยู่ในร่างฮาซาร์ดเกินขีดจำกัดจึงเข่าทรุดลงพร้อมดึงฮาซาร์ดทริกเกอร์ออกเเล้วคืนร่างจนเกิดอาการหอบแล้วนั่งลงข้างๆฮิบิกิทีนอนแผ่อยู่กับพื้น
" เฮ้...ทั้งสองคนไม่เป็นอะไรนะ " ซึบาสะและคริสได้โดดลงมาหาทั้งสอง
" เห้อ....ไม่คิดเลยว่าต้องมาทำอะไรบ้าๆแบบนี้นะเนี่ย " เซ็นโตะได้บ่นออกมาก่อนจะหันไปมองฮิบิกิที่นอนอยู่
" ฮ่าห์ ฮ่าห์ ฮ่าห์ " เธอได้หลุดหัวเราะออกมาทำให้ทั้งสามต่างมองด้วยความสงสัย " โอ้ยๆๆ "
ฮิบิกิที่กำลังนอนหัวเราะต้องหยุดลงเพราะเซ็นโตะได้ดึงแก้มเธอจนเเดงเล็กน้อย
" เจ็บๆ ทำอะไรนะคุณเซ็นโตะ "
" เเค่สงสัยว่าหัวไปกระแทกอะไรมารึป่าวก็เท่านั้น "
" ป่าวสักหน่อยฉันก็แค่....มีความสุขที่ได้สวมใส่ซิมโฟเกียร์แล้วทำให้เกิดปาฏิหาริย์ได้ "
ทั้งสามที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมา
"เธอเนี่ยบ้าจริงๆน่า " คริสได้พูดออกมาพร้อมมองดูซากความเสียหายระหว่างทาง
ภายในซอกตึกตรอกซอยแห่งนึ่งได้มีเด็กสาวสวมผ้าคลุมสีดำกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างอยู่
" แฮ๋ก...แฮ่ก...แฮ่ก " ร่างเล็กได้วิ่งมาหลบหลังตู้โทรศัพท์เพื่อพักเหนื่อยพร้อมกับสอดส่องว่าไม่มีใครตามเธอมาได้
จู่ๆที่ตู้โทรศัพท์ได้ระเบิดขึ้นเเต่ร่างเล็กได้หลบออกมาได้อย่างรวดเร็วแล้วหนีหายไปโดยทีไม่รู้ว่าได้มีร่างนึ่งยื่นอยู่บนยอดจึกใต้แสงจันทร์
" คราวนี้จะยอมปล่อยไปก่อนก็ได้.....เจอกันคราวหน้าได้จบไม่สวยแน่ "
หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวแผนกที่สองได้รับการแต่งตั้งใหม่ในชื่อ "SONG" ภายใต้การควบคุมโดยตรงของรัฐบาลโทโตะและขณะนี้ได้ทำการบรรเทาภัยพิบัติของโลกเป็นหลักทางด้านซึบาสะได้จบการศึกษาและทำหน้าที่เป็นศิลปินเต็มรูปแบบในฐานะศิลปินพร้อมกับมาเรียด้านทีเหลือคริสได้ขึ้นปี 3 ฮิบิกิและมิคุอยู่ในชั้นปีที่สองขณะเดียวกันเซ็นโตะได้มาเยี่ยมคาซึมิที่โฮคุโตะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
