ตอนที่ 26 : การตัดสินระหว่างผู้กล้าจอมปลอมกับพระเจ้าจอมปลอม
" ปะป๋า....ปะป๋า " ยุยที่พยายามเรียกคิริโตะที่ค่อยลืมตาขึ้นพบยุยที่อยู่ในร่างปกติไม่ใช่พิกซี่
" ยุย...ที่นี้คือ? "
" ไม่รู้เหมือนกันค่ะ...มันไม่ได้อยู่ในเเผงข้อมูลเลยค่ะ "
" เเล้วเอมุล่ะ " คิริโตะที่มองหาเอมุที่ตอนนี้้นอนหมดสติอยู่ข้างๆก่อนจเขยิบเข้าไปปลุก " นี้...เอมุ ตื่นสิ "
" อะ...อืมม " เอมุที่ค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะมองดูรอบๆทางเดินก่อนจะหันไปมอง " คิริโตะ...ยุยจัง...เเล้วที่นี้คือ "
" ไม่รู้เหมือนกัน...ยุยนรู้มั้ยว่าอาสึนะอยู่ที่ไหน "
" ค่ะ " ยุยได้หลับตาลงพร้อมพยายามหาว่าอาสึนะอยู่ที่ไหน " ใกล้ๆ......ใกล้มากเลยค่ะทางนี้ึค่ะ "
จู่ๆยุยได้วิ่งออกจนทำให้คิริโตะกับเอมุต้องวิ่งตามไปขณะที่วิ่งอยู่ยุยได้หยุดวิ่งก่อนจะหันไปมองที่กำเเพงข้างเธอได้เอามือเเตะจนเกิดรูเป็นทางเดินต่อทั้งสามรีบวิ่งไปตามทางก่อนจะเจอประตูนึ่งที่ถูกปิดเอาไว้ยุยที่พยายามเปิดออกเเต่มันไม่ยอม
" ยุยจังถอยออกไปสะ " เอมุที่วิ่งตามมาทีหลังเเล้วหยิบเอากาชาคอนคีย์เเสลชเชอร์ขึ้นมาพร้อมเอาเเม็กซิมั่มกาชัทเสียบลงไปในอาวุธ
MAXIMUN GASHAT KIMEWAZA MAXIMUN MIGHTY CRITICAL FINISH!
เอมุได้เล่งไปทีประตูเเล้วทำการยิงออกไปรีโปรเเกรมมิ่งทำให้ประตูหายไปเผยให้เป็นทางเดินต้นไม้ทอดยาวขึ้นไป
" ไม่เห็นมีเมืองอะไรอยู่เลยนิ...ไหนว่าเป็นเเกรนเควสไงทุกอย่างเป็นเรื่องโกหกงั้นหรอ "
" คิริโตะ...ข้างบนนั้นมีกรงนกอยู่ " เอมุได้ชี้ไปข้างบน
ทั้งสามจึงวิ่งตามทางเรื่อยๆจนค่อยเห็นกรงนกที่อยู่ไกลๆลางๆกว่าที่ีทั้งสามจะวิ่งไปถึงพระอาทิตย์ตกดินจนในที่สุดก็มาถึงภายในอาสึนะที่นั่งอยู่ทีเก้าอี้ดดยที่ยังไม่รู้ถึงการมาเยือนคนที่เธอต้องการพบมากที่สุด
" มาม๊า...มาม๊า " อาสึนะที่หันไปตามเสียงก็ได้มองออกไปพบยุยที่กำลังเรียกเธออยู่เอมุได้ใช่กาชาคอนคีย์เเสลชเชอร์ฟันประตูทิ้งทำให้ยุยวิ่งเข้าไปกอดอาสึนะด้วยความคิดถึง " มาม๊า...มาม๊า "
" ยุยจัง....ยุยจังจริงๆงั้นหรอ " อาสึนะที่เเทบไม่เชื่อสายตาน้ำตาก็ไหลพลักออกมาไม่หยุดก่อนจะมองขึ้นพบคิริโตะที่ยืนมองเธออยู่กับเอมุที่ยืนยิ้มเเสดงความยินดีให้กับทั้งสอง " คิริโตะคุง "
" อาสึนะ " คิริโตะที่ค่อยๆเดินเข้าไปหากอดจะสวมกอดกันเเละกันโดยมียุยอยู่ตรงกลาง " ขอโทษทีมาช้านะ "
" อืมม...ไม่หรอกเชื่ออยู่เเล้วว่าเธอต้องมาช่วยฉันเเน่ๆ "
" ดีจริงๆที่กลับมารวมกันอีกครั้งนะ " เอมุได้เดินเข้ามาหาทั้งสามพร้อมยิ้มไม่หุบ
" คุณเอมุ...ฟิเลียเขา "
" อ่า....เจอเเล้วละครับตอนนี้เหลือเเค่ทำให้พวกเธอทั้งสองกับคนที่เหลือล็อกเอาท์ให้ได้ "
" ยุยทำให้อาสึนะล็อกเอาทืได้รึเปล่า "
" ไม่ได้ค่ะ สเตตัสของมาม๊าถูกล็อคด้วยโค้ดที่ซับซ้อน...จำเป็นต้องใช้ซิสเต็มคอนโซนในการล็อคเอาท์ค่ะ "
" ฉันเห็นอันนึ่งอยู่ในเเล็ปนะ "
" อาสึนะพาไปได้รึเปล่า " เอมุได้ถามออกไปก่อนที่เธอตะพยักหน้าให้คำตอบเเต่เหมือนมีอะไรบางอย่างเข้ามาคิริโตะเเละเอมุได้หันไปก่อนจะรู้สึกว่าร่างกายมันหนักจนเเทบยืนไม่อยู่
" อะไรน่ะ "
" ยะ...ยุยนี้มันอะไรกันนะ " คิริโตะที่ถามยุยที่จากที่พวกเขาอยู่เป็นกรงนกเเต่ตอนนี้กลายเป็นพื้นที่สีดำพร้อมใต้เท้าวงกลมสีขาวอยู่ใต้เท้าทั้ง4
" อะ...อ้ากกก "
" ยุยจัง "
"ปะป๋า มาม๊า คุณเอมุ ระวังตัวด้วยนะค่ะ...มีอะไรบางอย่างกำลังมา " จู่ๆร่างของยุยก็หายไปก่อนที่เหมือนว่าเเรงโน้มถาวงของทั้งสามจะหนักขึ้นจนเเทบยื่นไม่อยู่
" เเม้เเปลกใจจริง....ไม่คิดเลยว่าจะเจอเเมงสาบในกรงนกน้อยของฉันนะ " คิริโตะที่หันไปตามเสียงที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิต
" แก...สึโกงั้นหรอ "
" จิ๊ๆ ในโลกต้องเรียกฉันว่าราชาภูติโอเบรอนต่างหาก!!! " โอเบรอนได้ถีบคิริโตะลงกับพื้น
" กะ....เเก " เอมุที่พยายามฝืนจนยืนขึ้นได้ก่อนจะวิ่งพุ้งไปด้วยเเรงทั้งหมดพร้อมเอากาชาคอนคีย์เเสลชเชอร์เวียงใส่เเต่ก็ถูกเเรงโน้มถ่วงดันร่างจนลุกไม่ขึ้น
" คิริโตะคุง คุณเอมุ " อาสึนะที่เรียกทั้งสองก่อนที่เอมุจะถูกโอเบรอนเตะเข้าที่หน้าจนกลิ้งนอนหงายพร้อมคิริโตะถูกเหยียบหัวอัดกับพื้น
" ขยับไม่ได้ใช่มั้ย?....นี้นะคือเวทย์เเรงโน้มถ่วงที่จะมาในแพทซ์ถัดไปนะ...ดูเหมือนว่าพลังจะมากเกินไปเเหะ "
" หยุดนะ...เจ้าขี้ขลาด "
" จะว่าไปน่าคิริกายะคุง..ไม่สิน่าจะเรียกคิริโตะคุงน่าจะดีกว่าขึ้นมาบนนี้ได้ยังไงงั้นหรอ " โอเบรอนได้หยิบดาบของคิริโตะขึ้นมา " ฉันเห็นการรันโปรเเกรมเเบบแปลกๆ "
" ก็บินขึ้นมายังไงละ....ด้วยปีกคู่นี้ "
" ช่างเถอะยังไงก็ถามความคิดเห็นโยตรงจากเธอได้อยู่เเล้ว " โอเบรอนที่เสียงดาบไปมาเหมือนของเล่น
" อะไรนะ "
" เธอคงไม่คิดฉันวางทุกอย่างไว้เพื่อความสนุกหรอกใช่มั้ยละ "
" เเก...ที่ช่วงชิงเพลย์เยอร์สามร้อยคนเพื่อที่จะควบคุมความคิดเเละความทรงจำไปทำไมกัน " เอมุที่พูดออกมา
" เเน่อยู่เเล้วฉันจะทำในสิ่งที่ไม่มีมครทำมาก่อน ควบคุมดวงวิญญาณมนุษย์ยังไงละ.........พลังของพระเจ้าอีกไม่นานผมก็จะได้พลังนั้นมาครอบครองเเล้วต้องขอบคุณโลกเสมือนจริงๆ...ฮิฮิ...ฮ่าส์ๆๆๆ!!! "
" สึโก!!! "
" คุณนะหนีจากเรื่องหนีไปไม่ได้หรอก...ไม่มีวัน "
" เเล้วใครจะมาหยุดผมงั้นหรอ...โทษทีน่าที่โลกนี้ไม่มีพระเจ้านอกจากฉันหรอก "
" นี้คุณสติเเตกไปเเล้วรึไง..... " เอมุที่พยายามยันตัวลุกก็ถูกโอเบรอนเหยียบหลังจนกระเเทกกับพื้น
" เอาล่ะ....ก่อนทีจะเริ่มเเผนการต่อไปมาจัดปาร์ตี้สักหน่อยดีกว่า " โอเบรอนที่ดีดนิ้วได้มีโซ่เข้ามาล็อคเเขนอาสึนะทั้งสองข้างดึงร่างของเธอตรึงกลางอากาศ
" นะ...นี้เเกคิดจะทำอะไรกัน "
" ฮิฮิ....ฮ่าห์ๆๆ " โอเบรอนได้เพิ่มพลังเเรงโน้มถ่วงกลับอาสึนะที่ให้ข้อมือของเธอที่ถูกล็อคนั้นเกิดความเจ็บปวดจนสีหน้าอาสึนะที่รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก " ดี...เเบบนี้สิพวกผู้หญิงNPCทำหน้าเเบบนี้ไม่ได้หรอกนะ "
" หยุดได้เเล้ว!!! " ดวงตาของเอมุที่เป็นสีเเดงเเว่บนึ่งพร้อมยันตัวลุกขึ้นมาเเล้วสลายเวทย์เเรงโน้มถ่วงของโอเบรอนได้สำเร็จ
" โห้วว.... "
" ฉันจะหยุดเเกซะ.....เเล้วทำให้ทุกคนตื่นขึ้นมาอีกครั้ง "
" ได้...งั้นฉันจะจัดการเเกให้หมดท่าเอง.....ซิสเต็มคอมมานด์ Object ID Chronos Gamedeus " สิ้นเสียงของโอเบรอนร่างกายก็ได้เปลี่ยนเป็นโครนอสร่างเกมเดอุส
" โครนอส...เเถมเป็นเกมเดอุสด้วย "
" อ่าวๆเป็นอะไรไป....ไอความกล้าเมื่อกี้หายไปไหนแล้วละ " เกมเดอุสได้พุ้งหายไปทำมห้เอมุมองหาก่อนจะมีดาบเเทงทะลุเข้าที่หลังจนทะลุออกข้างหน้า " ซิสเต็มคอมมานด์เปลี่ยนความเจ็บปวดจากเลเวล10เป็น8 " หลอดเลเวลความเจ็บปวดได้ลดลงทำให้ความเจ็บปวดเหมือนถูกไฟเผาเเล่นเข้าสู่ร่างของเอมุ
" อัก....อ้ากกกก.....อะไรกันความเจ็บปวดนี้มัน...ฮึก....อ้ากกก "
" ฮิฮิ...เจ็บงั้นหรอ.....ห๊าาาา " เกมเดอุสได้ดึงดาบออกก่อนจะฟันเข้าที่กลางหลังเอมุจนกลิ้งลงไปนอนกับพื้นพร้อมกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
" อ้ากกกกก!!! "
" คุณเอมุ!!! " อาสึนะที่ตะโกนเรียกเอมุที่ตอนนี้นอนทมาณจากบาดเเผลก่อนที่เกมเดอุาจะเดินไปหาเธอได้เอามือลูบเส้นผมขึ้นมาดมอย่างชื่นใจ
" อืมม...หอมจริงๆกลิ่นตัวจริงของอาสึนะกว่าจะทำได้เนี่ยเหนื่อยเอาเรื่องเลย....หวังว่าคงจะถูกใจน่าที่มีนักวิจัยเข้าไปในห้องของเธอนะ " เกมเดอุสได้เอาหน้าไถไปมากับหน้าของอาสึนะที่กัดฟันหลับตาอดทนไม่ยอมมอง
" หยุดนะสึโก!!! " คิริโตะที่กัดฟันจนลุกขึ้นมาได้ก่อนที่เกมเดอุสจะเดินเข้าไปหาพร้อมปักดาบตัวเองกับพื้นเเล้วเอาดาบของคิริโตะเดินไปหา
" ให้ตายสิ...หน้าที่ของเเกคือนอนอยู่เฉยๆเเล้วเจ็บปวกสิ!! " เกมเดอุสได้เตะเข้าทีหน้าคิริโตะจนล้มลงไปนอนก่อนจะถูกดาบปักเสียบเข้ากลางหลังทะลุพื้น
" อัก......อึก "
" System commant เปลี่ยนความเจ็บปวดจากเลเวล10เป็น8 "เกมเดอุสที่ปรับค่าความเจ็บปวดเเบบเดียวกับเอมุก่อนจะเดินกลับไปหาอาสึนะ " เดียวจะค่อยเพิ่มความเจ็บปวดให้กับพวกเเกอีกเเต่ระวังละถ้าถึงเลเวล3จะส่งผลถึงร่างกายจริงละ "
" เอาล่ะ " เกมเดอุสได้ค่อยๆลูบหน้าท้องอาสึนะจนไปถึงหน้าอกก่อนจะกระชากชุดของเธฮขาดจนทำให้เปลืยท่อนบนต่อหน้าคิริโตะที่นอนทรมาณอยู่กับพื้น
" สวยงาม...สวยงามจริงๆ...ฮิฮิ "
" ยะ...หยุดนะ....สึโก "
" ไม่เป็นไรหรอกคิริโตะคุง "
" เม้จะหยิ่งทะนงทนไปได้อีกนานเเค่ไหนกันน่า " เกมเดอุสที่ค่อยลวมล่มอาสึนะไปเรื่อยๆจนทำให้เธอพยายามอดกลั้นเเต่ก็เเทบเต็มกลืนน้ำตาของเธอที่ไหล่ออกมาเต็มไปด้วยความอายเเละเสียใจ
" สึโก...เเกนะเเก......ฉันจะฆ่าเเก...ไม่ว่ายังไงฉันจะฆ่าเเกให้ได้!!! "
" คะ...คิริโตะ...อ้ากกก...ฮ้ากกก " เอมุที่ค่อยๆลุกขึ้นพร้อมอดทนกับความเจ็บพร้อมหยิบเเม็กซิมั่มกับไฮเปอร์มูเทคิออกมา
" ยังจะลุกอยู่อีกหรอเนี่ย "
MAXIMUN MIGHTY X!
HYPER MUTEKI!
DOCKING!
" ฉันจะ.....จัดการเเกซะเปลี่ยนร่างใหญ่ไฮเปอร์!!!! "
BAKKAN MU-TE-KI KAGAYAKE RYUSEI NO GOTOKU OUGON NO SAIKYO GAMER
HYPER MUTEKI EX-AID
" ฮ้ากกก!!! " เอ็กเซดได้พุ้งเข้าไปหาเกมเดอุสด้วยความเร็วเเต่ว่าทางเกมเดอุสเหนือกว่าจึงฟันเข้าโจมตีจากด้านหลังเเละด้านข้างจนล้มลงไปนอนกับก่อนที่จะถูกเเทงเข้าที่ไหล่ซ้าย " อัก...อ้ากกก "
" เปลี่ยนค่าความเจ็บปวดเลเวล8เป็น6 "
" อัก...อ้ากกกกก!!!! "
เสียงกรี้ดร้องของเอ็กเซดที่ดังไปทั่วห้องก่อนที่เอ็กเซดจะรีบออกมาเเล้วมองหาเกมเดอุสที่มาอยู่ข้างๆเเล้วกระหน้ำโจมตีใส่ไม่ยั้งทั้งฟันทั้งเเทงส่วนต่างๆทุกครั้งที่ลงดาบเสียงกรี้ดร้องของเอ็กเซดก็จะดังออกมาไม่หยุดย่อนจนเเทบไม่มีเสียงร้องออกมาเเล้วก่อนจะถูกฟันครั้งสุดท้ายเอ็กเซดที่ยื่นนิ่งก่อนเข่าทรุดเเล้วล้มนอนเเน่นิ่ง
คิริโตะที่ได้เเต่นอนมองเอ็กเซดถูกทำลายต่อหน้าพร้อมอาสึนะที่ค่อยถูกลวนลามโดยที่ตัวเองได้เเต่นอนมองดูอยู่เเบบนี้รอบตัวของเขากลายเป็นสีขาว
" นี้ถือว่าเป็นการลงทัณฑ์งั้นหรอ......ที่คิดว่าตัวเราเป็นผู้กล้าที่เเข็งแกร่งที่สุดในเกมเเละสามารถช่วยอาสึนะได้ด้วยตัวคนเดียว....แต่ความจริงกลับไม่ใช่เลยเราอ่อนเเอที่มองดูเพื่อนถูกทำบายต่อหน้าเราไม่มีพลังอะไรเลย "
" จะหนีงั้นหรอ? จะวิ่งอีกเเล้วงั้นหรอ? " ได้มีเสียงปรศนาดังออกมาอย่างต่อเนื่อง
" ไม่ใช่สักหน่อย....แค่ยอมรับความจริงเท่านั้นเอง "
" งั้นฉันจะมอบพลังให้...พลังที่ครั้งนึ่งเธอไม่ยอมรับ "
" มันช่วยไม่ได้นิน่า....ฉันที่เป็นเพียงเเค่เพลย์เยอร์เเต่เจ้านั้นนะเป็นเกมมาสเตอร์ "
" พูดเเบบนั้นเหมือนเยาะเย้ยการต่อสู้ของพวกเราเลยนะ.....การต่อสู้ของพวกเราทำให้ฉันเห็นถึงพลังปราถนาของมนุษย์เเละพลังที่จะเปลี่ยนชะตากรรม "
" นี้นาย " คิริโตะที่ค่อยเงยหน้าขึ้นชายที่พูดกับเขาอยู่นั้นก็คือคายาบะ อากิฮิโกะ
" ยืนขึ้นสิ....คิริโตะคุง "
เกมเดอุสที่ยังคงปลดเปลื้องเสื้อผ้าของอาสึนะที่ละชิ้นเเละลวนล่ามอย่างสนุกสนานโดยไม่รู้เลยว่าคิริโตะนั้นค่อยๆลุกขึ้นเเละทนความเจ็บปวดที่กลางหลัง
" ไม่เห็นเจ็บสักนิด.... "
" ห๊าา "
" ดาบของโลกใบนั้นนะยังเจ็บกว่าอีก......เจ็บซะยิ่งกว่านี้อีก " คิริโตะที่ได้ลุกขึ้นจนดาบของตัวเองหลุดออกมาตกลงพื้น
" ให้ตายสิ...สงสัยบัคเก่ายังคงเหลืออยู่สินะ " เกมเดอุสได้วาร์ปมอยู่ข้างหลังกำลังจะต่อยคิริโตะเเต่เขานั้นกับหลบเเล้วต่อยส่วนกลับจนเกมเดอุสกลิ้งไปกับพื้น " บ้าน่า....นี้มันอะไรกัน "
" System commant Object ID Buggle Zwueii Generater " ที่เอวของคิริโตะได้มีบั๊คสเตอรืเซอร์ไวส์ออกมา
" นี้เเก....คิดจะทำอะไร " เกมเดอุสได้ยกดาบชี้หน้าคิริโตะ
" ก็จะโค่นเเกยังไงละ "
KAMEN RIDER CHRONICLE
GASHAT!
" แปลงร่าง "
BUGGEL UP!
TEN WO TSUKAME RIDER! KIZAME CHRONICLE! IMA KOSO TOKI WA KIWAMARERI!
" คะ...คิริโตะคุง " อาสึนะที่เห็นกับตาคิริโตะที่เเปลงร่างเป็นโครนอสต่อหน้าต่อตา
โครนอสได้เดินไปหาก่อนจะดึงเอ็กเซดลุกขึ้นมา
" ไม่คิดเลยเเหะว่าคิริโตะ.....จะแปลงร่างเป็นโครนอสเเบบนี้ "
" อย่างน้อยตอนนี้อยู่ในฐานะเดียวกันเเล้วนะ "
" เเก...หน่อยเเน่พวกเเก!!! "
" เอาล่ะ...จะเเสงดการเล่นผสานที่สมบรูณ์เเบบให้ดู " ทั้งสองได้พูดออกมาก่อนที่โครนอสจะเสกเอากาชาคอนซอรืดกับกาชาคอนเบรคเกอร์เเล้ววิ่งพุ้งเข้าไปปะทะกับเกมเดอุสตรงๆ
เอ็กเซดได้วิ่งพุ้งเข้าใส่ที่ด้านข้างเเล้วใช่กาชาคอนคีย์เเสลชเชอร์ฟันใส่จนเกมเดอุสกระเด็นกลิ้งไปกับพื้น
" หน่อย...เเกยังไงฉันก็เหนือกว่าSystem commant "
" System commant ID Oberon Level 1 " สิ้นเสียงโครนอสไอดีของเกมเดอุสตอนนี้ไม่สามารถสั่งการใช่ระบบได้เเล้วเเถมเวทย์เเรงโน้มถ่วงก็คล้ายออกพร้อมโซ่ที่ล้อคเเขนอาสึนะได้หายไป
" บ้าน่าIDของเเกเหนือกว่าฉันงั้นหรอ....ฉันเป็นคนสร้างที่นี้เองนะ....ฉันคือราชาของโลกใบนี้ พระเจ้า "
" เเกนะขโมยมาต่างหากละ...โลกใบนี้รวมถึงผู้คน " โครนอสได้พุ้งเข้าไปกระหน้ำฟันใส่เกมเดอุสไม่หยั้งก่อนจะสลับกับเอ็กเซดเข้ามาโจมตีต่อเนื่อง " เเกมันก็เเค่ราชาจอมปลอม "
PASUE!
โครนอสได้ใช่พลังของPasueเเล้วกระหน้ำโจมตีพร้อมกับเอ็กเซดที่ไม่มีผลของพลังไม่ว่าจะตรงไหนทุกส่วนของร่างกาย
RESTART!
เวลากับมาเดิมพร้อมร่างของเกมเดอุสที่ถูกโจมตีไม่หยั่งจนกระเด็นลงไปนอนกับพื้น
" อะ..อัก....ไอเด็กนี้...บังอาจะมาพูดกับฉันเเบบนี้ "
" มาตัดสินกันสะเถอะ System commant ปรับค่าความเจ็บปวดเป็นเลวเล0 "
"นี้เเก....คิดจะทำอะไร "
" อย่านี้ละ...ไม่ว่ายังไงเขาคนนั้นก็ไม่เคยหนีชายที่ชื่อว่า คายาบะ อากิฮิโกะยังไงละ "
" คะ...คายาบะ..งั้นหรอไอดีนั้น..ทำไม " เกมเดอุสที่พอได้ยินชื่อคายสบะก็โทสะได้เดือดขึ้นมา " ทำไมกันทั้งๆทีตายไปเเล้วยังจะมาก่อกวนอีกเป็นเเบบนี้ตลอด...ทำเหมือนว่ารู้ไปทุกอย่างเอาทุกอย่างไปจากฉัน!!! "
" สึโก...ฉันเองก็เข้าใจความรู้สึกของเเกขึ้นมาหน่อยเเล้วละ....ฉันเองก็เเพ้ให้กับเขาเเละต้องทำงานให้เขา...เเต่ว่าฉันก็ไม่เคยที่จะต้องการเป็นเเบบเขาไม่เหมือนกับเเก "
" ไอเด็กนี้!!! " เกมเดอุสได้วิ่งพุ้งเข้ามาเเบบตรงๆโครนอสเเละเอ็กเซดได้ได้ฟันโจมตีเข้าที่ลำตัวพร้อมกันจนจนทำให้เกมเดอุสกรี้ดร้องด้วยความเจ็บปวดที่ถ้าโถมเข้ามา " อ้ากก...เจ็บ "
" เจ็บใช่มั้ยละ....ที่เเกทำให้อาสึนะต้องเจ็บปวดนะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ " โครนอสได้โยนดาบในมือทิ้งเเล้วพุ้งเข้าไปต่อยเข้าที่หน้าจนหันก่อนจะต่อยเเละเเทงเข่าใส่ท้องจนจุก
" ที่นำเพลย์เยอร์300ชีวิตเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง...และทำให้ฟิเลียต้องเจ็บปวด " เอ็กเซดได้วิ่งเข้ามาเวียงดาบฟันตัดเเขนของเกมเดอุสขาดจนมือที่ถือดาบตกลงพื้นเเล้วสลายหายไป
" อ้ากก....มือของฉัน.....มือของฉัน "
เอ็กเซดจะฟันตัดผ่านหน้าทำให้หน้ากากของเกเดอุสเเตกจนเห็นใบหน้าของโอเบรอนที่กำลังร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
" ได้เวลาตัดสินกันสักที "
KIMEWAZA HYPER CRITICALE SPARKING!!
KIMEWAZA CRITICAL CREWS-AID SHUEND NO ICHIGEKI!
ปลายเท่าของเอ็กเซดรวมพลังไว้ที่ปลายเท้าเป็นเปลวไฟสีทองทางของโครนอสกลายเป็นสีเขียวก่อนจะกระโดดพุ้งขึ้นไปไรเดอร์คิกอัดใส่ร่างโอเบรอนเต็มๆจนร่างโอเบรอนกลิ้งไปนอนกับพื้นก่อนจะค่อยๆลุุกช้าก่อนที่จะมีดาเมจจำนวนมหาศาลมากมายจากผลของไฮเปอร์มูเทคิมาต่อเนื่อง
KYUUKYOKU NO IPPATSU KANZEN SHORI!
" อักๆๆ...อึก....อ้ากกกกก!!! " โอเบรอนที่เเน่นิ่งไปก่อนที่ร่างจะถูกเเปลวไฟเผาไหม้จนไม่เหลือซากทั้งสองได้คืนร่างก่อนที่คิริโตะจะวิ่งเข้าไปกอดอาสึนะปลดปล่อยน้ำตาออกมาในอ้อมกอดของอาสึนะ
" ฉันเชื่อนะ...ไม่สิตอนนี้ก็ยังเชื่อยู่ ว่าเธอนะคือฮีโร่ของที่ค่อยมาช่วยฉันเสมอ "
" ไม่จริงหรอก.....ฉันนะไม่มีพลังพอที่จะเรียกว่าฮีโร่ได้หรอก....ฉันเเค่ทำในสิ่งที่ทำได้เท่านั้น "
เอมุที่ยืนมองภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะค่อยเดินเข้าไปหาทั้งสอง
" เอาล่ะ...คิริโตะตอนนี้ได้เวลาที่นายจะต้องปลดปล่อยผู้คนได้เเล้วละ "
" นั้นสินะ " คิริโตะได้เรียกSystem Menuขึ้นมา " ตอนนี้อาจจะดึกมากเเล้ว...ฉันจะรีบไปที่ห้องของเธอเร็วที่สุดเลย "
" อืม...คนเเรกที่ฉันอยากเจอที่สุดคือคิริโตะคุงนิน่า...จะได้กลับไปเเล้วสินะสู่โลกแห่งความจริงนะ "
คิริโตะได้กดให้อาสึนะเเละทุกคนล็อกเอาท์ออกไปทั้งหมดรวมถึงฟิเลียที่รออยู่ข้างนอก
" ในที่สุดก็จบแล้วสินะ " เอมุได้หันไปพูดกับคิริโตะก่อนทีจะมองไปข้างบนพร้อมกับคิริโตะ
" ยังอยู่ใช่มั้ยฮีสครีฟ " สิ้นเสียงคิริโตะคายาบะก็ได้ลอยลงมายืนอยู่ตรงหน้าทั้งสอง
" ไม่พบกันนานเลยนะคิริโตะคุง เอมุคุง "
" ยังมีชีวิตอยู่งั้นหรอ? "
" ก็ไม่เชิงหรอก.....ฉันเป็นเพียงเเค่เอคโค่ของคายาบะ อากิฮิโกะเท่านั้นเองที่ยังคงเหลือเท่านั้นเอง "
" ให้ตายสิไม่ว่ายังไงคุณก็ยังทำอะไรไม่ทำให้เข้าใจได้เลยสินะ " เอมุได้เกาหัวเเล้วบ่นออกมา
" เรื่องในคราวนี้ต้องขอบคุณจริงๆ " คิริโตะได้กล่าวขอบคุณคายาบะ
" ไม่จำเป็นหรอก "
" ทำไมละ? "
" เพราะไม่ได้สนิทกันจนทำอะไรให้ฟรีๆได้นะมันย่อมมีราคาอยู่เเล้ว "
" เเล้วจะให้พวกเราทำอะไรงั้นหรอ " เอมุได้ถามออกไปเเต่เหนือหัวของทั้งสองไดมีเเสงสีทองส่องสว่างเเล้วได้ลงมาอยู่ทีมือของคิริโตะ
" อะไรนะ "
" นี้คือจุดเริ่มต้นของโลก seed "
" seedหรอ? "
" เมื่อมันเเตกยอดเธอก็จะเข้าใจ.....ส่วนจะเอามันไปทำอะไรก็ขึ้นอยู่กับเธอเเล้วละเธอจะสามารถลบมันหรือลืมมันไปได้ถ้าหาว่าเธอยังมีความรู้สึกดีกลับโลกที่เกลียดชังนั้น " คิริโตะที่มองดูซีดในมือก่อนที่ร่างของคายาบะค่อยๆหายไป " งั้นฉันไปก่อนละ...หวังว่าจะเจอกับพวกเธออีกนะ "
เเละเเล้วคิริโตะกับเอมุได้ล็อกเอาท์ออกมากลับมาสู่โลกเเห่งความจริงเอมุที่ถอดเนิร์ฟเกียร์ออกก่อนจะลุกจาเตียงเเล้วเดินออกจากห้องพักไปพอลงจากคอนโดก็พบมอเตอร์ไซค์บั๊คโซไบค์อยู่
"เอาล่ะไปกันเถอะเอมุ "
" ครับ " เอมุได้ขึ้นไปขับก่อนจะมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลที่อาสึนะอยู่
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
พอได้ๆ สนุกอยู่ๆ อินตามจนอุทานมาหลายรอบ 9/10