Kamen rider Ex-aid & Sword Art Online

ตอนที่ 24 : เเกรนเควส

" เดียวก่อนสิ...คิริโตะคุง!!! " ลีฟาที่พยายามตะโกนเรียก

" ให้ตายสิ "   เอมุที่กางปีกเเล้วบินพุ้งตามออกไปก่อนที่ลีฟาจะบินตามทมาจากด้านหลัง

" คิริโตะคุงเป็นอะไรไปนะ.....คนที่อยู่บนจุดสูงสุดต้นไม้โบกเป็นคนที่สำคัญขนาดนั้นเลยหรอ "

" อ่า...สำหรับเขาเป็นคนที่สำคัญที่สุดไงละ " เอมุที่บินได้ตอบออกไป

" คิริโตะคุงระวังชนบาเรียนะ "

คิริโตะที่ไม่สนใจคำเตือนใดๆได้บินชนกับบาเรียเต็มเเรงจนร่างกระเด็นออกมาเเต่เอมุได้เข้ามารับร่างเอาไว้ทันเเต่ดูเหมือนกำลังจะพุ้งไปอีกรอบ

" ใจเย็นก่อนสิ.....คิริโตะ!! " เอมุพยายามล็อคตัวเอาไว้ไม่ให้ทำอะไรบ้าๆไปมากกว่านี้

"คิริโตะคุงพอเถอะ...บินไปสูงมากกว่านี้ไม่ได้เเล้วนะ "  ลีฟาที่เข้ามาช่วยห้ามอีกคน

" ไม่ว่ายังไงก็ต้องไป...อึกไม่ว่ายังไงก็ต้องไปให้ได้!!! "

" มาม๊านี้หนูเอง " ยุยเองที่พยายามทุบบาเรียเเต่ก็ไร้ผล

เวลาดียวกันในกรงนกสีทองอาสึนะที่ได้เเต่นอนไร้หนทางอยู่เเบบนั้น

" มาม๊า " จู่ๆเสียงของยุยได้ดังออกมาจนทำให้เธอลุกขึ้นพร้อมเห็นสัญญาณเตือนที่มุมซ้ายบน

" ยุยจัง...งั้นหรอ "

" มาม๊า...มาม๊าหนูอยู่ทางนี้!! " เสียงของยุยดังขึ้นเรื่อยๆอาสึนะจึงวิ่งตามเสียงจนถึงขอบกรงเเล้วมองลงไปข้างล่าง

" ฉันอยู่ที่ทางนี้..อยู่ข้างบนนี้...ยุยจัง!!! " อาสึนะได้ตะโกนกลับไปเเต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมา " คิริโตะคุง...จริงสิต้องมีอะไรสักอย่างโยนลงไปได้บาง "

ระหว่างที่อาสึนะกำลังหาอะไรบางอย่างโยนลงไปก่อนจะนึกถึงอะไรบางอย่างก่อนจะหยิบคีย์การ์ดที่ไปเเอบเอาจากคอนโซน

ทางด้านพวกเอมุตอนนี้คิริโตะที่ยังคงบินชนใส่บาเรียไม่หยุดถึงเเม้จะถูกซัดกระเด็นกลับมาก็ไม่ยอมหยุดโดยมีลีฟากับเอมุยืนมองดูอยู่

" โธ่เอ้ย...นี้มันบ้าอะไรกันเนี่ย "

" หนูลองพยายามใช่Warning Modeติดต่อดูเเล้วเเต่ก็ " ยุยที่อยู่บนมือของลีฟาพูดออกมาขณะที่เอมุเห็นอะไรมาบางอย่างกำลังจกลงมาก่อนจะบินเข้าไปรับ

" นี้มัน.....คีย์การ์ดหรอลีฟารู้รึเปล่านี้มันคืออะไรนะ " เอมุได้หันไปถามลีฟาจนทำให้คิริโตะหันตามไปก่อนจะบินมารวมทีเอมุ

" ไม่นะ...ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย "

" ยุยลองตรวจสอบดูที " เอมุได้ยื่นไปให้ยุยที่เอามือลองจับสัมผัส

" นี้มัน...System Admin access codeค่ะ "

" งั้นก็ใช่ไอนี้ผ่านระบบควบคุมของGMได้นะสิ " คิริโตะที่ได้ยินเเบบนั้นก็เริ่มมีความหวัง

" ไม่ค่ะ...มันจำเป็นต้องมีคอนโซน..เพื่อทำให้ผ่านได้จากในเกมค่ะ...เเม้เเต่หนูเองก็เปิดSystem Menuไม่ได้ "

" เเต่ว่าของเเบบนี้ไม่มีทางตกลงมาอย่างไม่มีเหตุผลหรอก "

" ค่ะ....บางทีมาม๊าอาจจะได้ยินพวกเราเเล้วโยนสิ่งนี้ลงมาก็ได้ "

" ลีฟาบอกฉันที...ประตูที่จะเข้าไปในต้นไม้โลกอยู่ที่ไหน " คิริโตะได้หันไปถามกับลีฟา

" เอ้ะ....อืมน่าจะอยู่ที่โดมของฐานต้นไม้นะ..ตะ...เเต่ว่าเข้าไปไม่ได้นะที่นั้นมีการ์เดี้ยนคุ้มกันอยู่นะ...ถึงเเม้จะโจมตีใหญ่เเค่ไหนก็ไม่มีทางทำลายได้หรอก " ลีฟาที่รู้เลยว่าคิริโตะตั้งใจจะไปลุยเดียวจึงพยายามห้ามเอาไว้ขณะที่คิริโตะนำคีย์การ์ดจากมือเอมุใส่ลงไปในกระเป๋าเสื้อ

" ถึงเเบบนั้นพวกเราก็จะต้องไปอยู่ดีนั้นเเหละลีฟา " เอมุได้หันไปพูดกับลีฟาก่อนทีเธอจะหยุดพูดเมื่อคิริโตะยื่นมือไปจับมือเธอเอาไว้

" เอ้ะ "

" ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ...จากนี้ไปพวกเราจะไปกันต่อเอง " คิริโตะพูดจบก่อนจะบินพุ้งลงไปพร้อมกับเอมุเเล้วปล่อยให้ลีฟาอยู่เพียงคนเดียว " ยุยรู้มั้ยว่าโดมอยู่ที่ไหน "

" ค่ะ..ถ้าขึ้นบันได้พวกนี้เรื่อยละก็ "

" ตามบันได้นี้สินะ " เอมุได้พูดก่อนที่เขาเเละคิริโตะบินไปตามเเนวบันไดจนทำให้เพลยืเยอร์ที่กำลังเดินอยู่ต่างต้องหลบอย่างช่วยไม่ได้

" ตามข้อมูลที่รวบรวมมาการจะทำลายประตูไปได้นั้นเป็นไปไม่ได้เลยค่ะ "

" เเต่ว่าก็เป็นทางเดียวนี้น่า....ถึงจะล้มเหลวเเต่ก็ไม่ถึงชีวิตนิ "

" เรื่องนั้นก็จริงอยุู่ค่ะ "

คิริโตะเเละเอมุได้บินมาถึงชานบันไดสุดท้ายจึงเเล่นลงพื้นพร้อมเก็บปีก

" เเบบนี้เเน่ใจเเล้วหรอ...คิริโตะ "

" อา....เราจะมามั่วเสียเวลาเเบบนี้ไม่ได้เเล้ว " คิริโตะได้พูดไปพร้อมก้าวเดินขึ้นบันได้พร้อมใช่นิ้วลูบหัวยุยที่อยู่ที่ไหล่เบาๆ " ยุยเองก็อยากจะพบมาม๊าไม่ใช่หรอ "

" ไม่ต้องห่วงหรอกยุยจัง.......ฉันจะคุ้มปะป๋าของเธอเอง " เอมุได้หันมาพูดพร้อมเอาเกมเมอร์ไดรฟเวอร์มาสวมพร้อมพาราด็อกได้ออกมาจากร่างพร้อมสวมเกมเมอร์ไดรฟเวอร์ที่เอว

ทั้ง3ได้เดินมาถึงหน้าประตูทางเข้าที่มuรูปปั้นอัศวินอยู่อยู่

ระหว่างที่กำลังเดินเข้าไปรูปปั้นทั้งสองได้หันมาพร้อมเอาดาบกั้นเอาไว้

" เจ้าคนที่ไม่รู้ถึงความสูงส่งของสวรรค์...เตรียมใจพร้อมทีจะผ่านปราสาทของราชันย์รึยัง " เสียงรูปปั้นได้เอ๋ยถามความพร้อมของพวกคิริโตะก่อนจะมีเมนูขึ้นมาคิริโตะกดตกลงไปอย่างไม่ลังเลเเล้วประตูก็เปิดออก

" กำลังไปหาเเล้วนะ อาสึนะ "

" รอก่อนนะ...ฟิเลีย "

" งั้นก็แสดงถึงความตั้งใจที่คู่ควรเเละใช่ปีกของเจ้าบินไป "

" ไปกันเถอะ...เอมุ..พาราด็อก " คิริโตะได้ชักดาบใหญ่ออกมาจากหลัง " ยุยก้มหัวเอาไว้ละ "

" ปะป๋า คุณเอมุ คุณพาราด็อก...พยายามเข้านะค่ะ " ยุยที่กล่าวอวยพรให้กับทั้งสามเเล้วมุดไปหลบในกระเป๋าเสื้อทั้งสามได้ก้าวเข้าไปในโดมที่เต็มไปด้วยความมืดก่อนจะมีเเสงสว่างเผยให้เห็นด้านในของมัน

กำเเพงรอบที่เต็มไปด้วยรากมากมายพร้อมตรงรากนั้นมีผลึกมากมายติดตั้งเอาไว้เเละบนสุดเป็นประตูขนาดใหญ่ที่ปิดเอาไว้

" ลุยกันเถอะพาราด็อก "

MAXIMUN MIGHTY X!

" อ่า....ใจเต้นตึกตักเลยละ "

MAXIMUN GASHAT GACCHA LEVEL MAX

SAIDAIKYUU NO POWERFUL BODY!  DARIDAGAAN DAGOZUBAAN

MAXIMUM POWER X

DUAL GASHAT! THE STRONGEST FIST WHAT'S THE NEXT STAGE?

GACCHA MAZARU UP!

AKAI KOBUSHI TSUYOSA  AOI PUZZLE RENSA AKA TO AO NO KOUSA 

PERFECT KNOCK OUT!

ทั้งสองได้เเปลงร่างเสร็จเรียบร้อยพร้อมอาวุธภายในมือคิริโตะได้บินพุ้งขึ้นไปคนเเรกพร้อมเอ็กเซดส่วนทางพาราด็อกที่กระโดไปตามบล็อคที่เอ็กเซดสร้างขึ้นเเต่จู่ๆที่ผลึกได้มีร่างนึ่งออกไปเป็นทหารการ์เดี้ยนออกมาพร้อมหันอาวุธเข้าใส่ทั้งสาม

" เกะกะ...อย่ามาขว้างเฟ้ย!!! " คิริโตะที่บินพุ้งเข้าไปก่อนจะเวียงดาบฟันตัดหัวของมันอย่างง่ายดายก่อนจะมองขึ้นการ์เดี้ยนจำนวนมากที่รออยู่

" ฉันจะเคลียร์เกมเเบบไม่ต้องคอนทินิวให้ดู " เอ็กเซดได้บินพุ้งขึ้นไปต่อยหมัดยืดออกไปทะลุร่างการืเดี้ยนก่อนจะลากยาวไปโดนตัวอื่นทางพาราด็อกได้ใช่กาชาคอนบาราพร้อมกาชาคอนคีย์เเสลชเชอร์กระหน้ำยิงใส่การ์เดี้ยนที่บินพุ้งเข้ามา

" มีเท่าไรก็มาให้หมดเลย!!! "  

ZUGON!

SH-SHA-GI!!

" ฮ้ากกกก!!! " พาราสด็ฮกได้เวียงขวานเเละดาบในมือตัดเเขนเเละหัวของการ์เดี้ยนจนเกิดระเบิดจำนวนมากก่อนจะวิ่งกระโดไต้ร่างของเเต่ละตัว

" คิริโตะไปเลย....พวกเราจะเปิดทางให้ " เอ็กเซดได้ยิงลำเเสงทีตาของเกราะใส่การ์เดี้ยนที่มุ่งกันอยู่จนเปิดทางให้เรียบร้อย

" เข้าใจเเล้ว " คิริโตะได้บินทะยานพุ้งเข้าไปก่อนที่จะมีการ์เดี้ยนบางตัวเข้ามาจากด้านข้างทั้งสองด้านคิริโตะใช่ดาบป้องกันพร้อมใช่มืออีกข้างรับการฟันเต็มๆก่อนที่จะเวียงตัวสองชนกันเเล้วใช้ดาบเเทงทะลุมิดด้ามจนเกิดระเบิดเเล้วบินไปต่อ

พาราด็อกได้ยันกำเเพงวิ่งพุ้งขึ้นไปก่อนจะยันกระโดข้ามหัวการ์เดี้ยนแล้วหมุนตัวฟันตัดหัวเเล้วยันร่างของมันไปจัดการต่ออีกตัวเอ็กเซดได้บินหลบไปมาก่อนที่จะมรการ์เดี้ยนจำนวนมากบินเข้าเกาะไปทั่วจนทำให้เอ็กเซดขยับลำบาก

" หน่อย....อย่ามาดูกันน่า!!!! "

เอ็กเซดได้ดีดตัวออกจาเกราะพร้อมสร้างบล็อกเป็นทางขึ้นไปข้างบนเเล้ววิ่งไปจามทางก่อนจะกระโดเข้าล็อคคอการ์เดี้ยนใกล้ๆก่อนจะเอากาชาคอนเบรคเกอร์เเทงเข้าที่คอเเล้วตัดหัวทิ้วทางด้านเกราะนั้นได้ยืดเเขนเเละขาออกทั้งหมดเเล้วหมุนตัวด้วยความเร็วจนทำให้ร่างการ์เดี้ยนที่เกราะกระเด็นไปคนละทางเอ็กเซดได้กระโดดกับเข้ามาในเกราะเเล้วบินพุ้งชนร่างการ์เดี้ยนไปโนตัวอื่นกระเเทกอัดกับกำเเพงด้านข้างก่อนจะบินลอยมาอยู่กับพาราด็อกที่กระหน้ำยิงใส่การ์เดี้ยนที่พุ้งเข้ามา

คิริโตะที่พยายามบินพุ้งขึ้นอย่างรวดเร็วเเต่กาณืเดี้ยนเข้ามขัดขว้างเเต่คิริโตะก็สามารถจัดการฝ่าออกมาได้

" อาสึนะ...อาสึนะ!!! "  คิริโตะที่บินทะยานพร้อมพยายามเอามือพยายามไขว้าขว้างเเต่ได้มีลูกศรเเสงยิงเข้ามาที่มือก่อนที่การ์เดี้ยนตัวอื่นๆก็กระหน้ำยิงเข้าใส่ร่างของคิริโตะเเทบทุกทิศทาง

" คิริโตะ!!! " เอ็กเซดได้หันไปมองคิริโตะที่เเน่นิ่งพร้อมลูกศรเเสงเต็มร่างกายก่อนจะพลาดท่าถูกการ์เดี้ยนจำนวนมากรุมเกาะจนร่างล่วงตกลงไปที่พื้นพร้อมถูกกระหน้ำเเท่งไม่ยั่ง

" เอมุ!!! " พาราด็อกได้หันไปหาเอมุก่อนจะหันกลับมาเเล้วถูกลูกศรจากการ์เดี้ยนกระหน้ำยิงใส่จนร่างเต็มทั่วร่างเเล้วร่วงลงพื้น

" อะ....อึก " ร่างคิริโตะที่เต็มไปด้วยลูกศรเเต่ก็ยังคงพยายามดิ้นรนบินขึ้นไปต่อเเละHPของเขาก็ค่อยๆลดลงเรื่อยๆก่อนจะมีดาบเล่มนึ่งเเทงเข้าทะลุกลางอกก่อนจะมี5เล่มตามมาเเทงซ้ำจน " อัก...อึก.....หน่อย...ฮ้ากกกก อีกเเค่นิดเดียว...แท้ๆ.....บ้าที่สุด!!!!"

ร่างของคิริโตะกลาบเป็นดวงไฟสีดำลอยกลางอากาศ

" ฮ้ากกกก!!! " เอ็กเซดได้พุ้งกระโดดออกมาจากเกราะเเล้วใช่กาชาคอนเบรคเกอร์วิ่งไสลด์ลอดระหว่างขาการ์เดี้ยนเเล้วลุกขึ้นมาเเทงเสียบเข้าที่หลังเเล้วหมุนตัวเตะกานคอเเล้วค่อยฟันปัดลูกศรที่กระหน้ำยิงเข้ามาเเต่ก็พลาดโดนที่ไลห่ขาเเละตัวเล็กน้อย

" อะ...เอมุ "

" พาราด็อกกลับมาเข้ามาในร่างของผมเร็วเข้า " เอ็กเซดที่วิ่งไปพาราด็อกก่อนที่ร่างของเราจะเข้ามาอยู่ในร่างของเอ็กเซดก่อนจะมองไปทีเกราะที่สลายไปเเล้วเหลือเพียงเเค่เขาคนเดียวที่ต้องรับมือกับการ์เดี้ยนพร้อมมองไปบนฟ้าเห็นลูกไฟสีดำของคิริโตะอยู่

" ไม่ไหว.....ตอนนี้มีเเต่ต้องหนีเท่านั้น"  เอ็กเซดได้สร้างบล็อกต่อขึ้นไปถึงดวงไฟวิญญาณของคิริโตะก่อนจะกระโดขึ้นไปตามบล็อกเเต่ก็ถูกกระหน้ำโจมตีจนตกลงมา " อ้ากกก....หน่อยย "

การ์เดี้ยนจำนวนมากได้บินพุ้งเข้ามาใส่เอ็กเซดทุกตัวเขาทีไม่ยอมเเพ้ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นสู้อีกครั้งเเต่ได้มีร่างนึ่งเข้ามาหยิบแม็กซิมั่มกาชัทออกมาจากไดรฟเวอร์ใส่ลงไปในคีย์เเสลชเชอร์

MAXIMUN GASHAT KIMEWAZA MAXIMUN MIGHTY CRITICAL FINISH!

ลำเเสงได้ยิงกวาดใส่ร่างของการ์เดี้ยนทั้งหมดที่บินพุ้งเข้ามาจนเเหลกเป็นผุยผงเอ็กเซดที่ยังตกใจก่อนจะหันไปมองต้นต่อปรากฎเป็นร่างฟิเลียที่ยืนหอบอยู่

" ฟิเลีย...ทำไมถึง "

" ให้ตายสิ...พอไม่มีฉันอยู่ก็เอาไม่อยู่เลยหรอ...อะ...อึก " ฟิเลียที่หันมายิ้มใส่ก่อนที่ร่างของเธอจะทรุดลงกับพื้นเเต่เอ็กเซดได้คว้าตัวเอาไว้ทันเเต่ไม่ทันให้เขาดีใจการ์เดี้ยนได้ออกมาจากผลึกอีกครั้งเเต่ได้มีร่างนึ่งบนิผ่านหัวเขาไปนั้นก็คือลีฟา

" ลีฟาทำไมถึง "

ลีฟาที่บินหลบหลีกการโจมตีของการ์เดี้ยนอย่างรวดเร็วจนไปถึงเปลวไฟวิญญาณของคิริโตะเธอได้คว้ามาไว้ในมือก่อนจะบินพุ้งลงเเล้วบินไปยังประตูเเต่ลูกศรจำนวนมากได้กระหน้ำยิงเข้าใส่ที่หลังของเธอจนร่างร่วงลงพื้น

" อึก...คิริโตะคุง "  การ์เดี้ยนตัวนึ่งที่พุ้งลงมาเเต่เอ็กเซดได้ใช่คีย์เเสลชเรอ์ยิงสักดเอาไว้ก่อนที่ลีฟาจะถูกโจมตีใส่

" ลีฟาทางนี้ " เอ็กเซดได้ตะโกนเรียกพร้อมอุ้มร่างฟิเลียเเล้วค่อยยิงคุ้มกันลีฟาที่กำลังพยายามบินออกจาโดมพอเอ็กเซดเห็นว่าลีฟาออกมาได้จึงวิ่งตามออกประตูไป

ทั้งสองที่หนีออกมาได้ต่างหมดสภาพเเทบยืนไม่อยู่เอมุที่คืนร่างพร้อมกับฟิเลียที่พึ่งได้สติ

" คิดอยู่เเล้วว่านายต้องมาเเน่ " ฟิเลียได้ยื่นมือไปช้าพร้อมลูบใบหน้าของเอมุด้วยความคิดถึง

" อ่า.... " เอมุได้ยิ้มออกมาก่อนจะหันมองลีฟาที่ใช่ไอเท็มชุบชีวิตให้จนคิริโตะฟื้นคืนชีพกลับมายืนพอเธอเห็นก็ดีใจเเต่คิริโตะนั้นกับไม่ได้ดีใจเเต่ก็ต้องยิ้มออกมา

" ขอบคุณน่า...ลีฟา "

" มะ...ไม่หรอก "

" เเต่ว่าอย่าทำเเบบนั้นอีกนะ...ฉันไม่เป็นไรหรอก....เเละไม่อยากสร้างปัญหาให้เธออีกเเล้วละ "

" คิริโตะ " เสียงฟิเลียที่เรียกให้คิริโตะหันไปหา

" ฟิเลีย...เธอก็อยู่1ใน300คนที่ยังไม่ได้สตสิหรอ "

" ตามนั้นเเหละ....อีกอย่างนะอาสึนะอยู่ที่นี้ "

" จริงหรอฟิเลีย " คิริโตะที่ได้ยินเเบบนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปหาเเต่ว่าลีฟาที่ยืนตกใจเมื่อได้ยินชื่ออาสึนะจึงมองไปที่คิริโตะด้วยสีหน้าที่ช็อคเเบบสุดๆ

" มะ...เมื่อกี้หรือว่า.... "

" อาสึนะอยู่ที่นี้จริงๆสิ....โล่งอกไปที "

" คิริโตะ...คือพี่งั้นหรอ " คิริโตะที่ได้ยินลีฟาเรียกตัวเองว่าพี่ได้หันไปมองก่อนจะลองสังเกตุเสียงดีก่อนจะนึกได้ว่าตัวตนจริงๆของลีฟาคือใคร

" หรือว่าสึกุ...สึกุฮะ? "

" โหดร้าย....แย่ที่สุดไม่ยุติธรรมเลย...แบบนี้มัน "

" สึกุ "

คิริโตะที่กำลังจะเข้าไปหาเเต่ลีฟาได้ล็อกเอาท์ออกไปต่อหน้าต่อตาของเขาจนคิริโตะที่รู้สึกว่าทำเรื่องผิดพลาดร้ายเเรงที่ไม่สามารถเเก้ได้ไปเเล้ว

" รีบตามไปสิ...คิริโตะ " เสียงเอมุได้ตะโกนออกมาทำให้คิริโตะหันไปหา " นั้นสึกุจังใช่มั้ยละ.....รีบไปหาเธอสะสิความในใจของเธอนายลองไปฟังเองเถอะ "

ณ บ้านคิริกายะ

ห้องนอนของสึกุฮะเธอที่พึ่งล็อกเอาท์ออกมานอนอยู่บนเตียงได้ค่อยๆถอดอามิวสเฟียร์ออกช้าๆเเล้วลุกขึ้นนั่งกอดเข่าพร้อมน่ำตาที่กำลังจะไหลออกมาเเต่ได้มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา

" สึกุ...อยู่รึเปล่า " คิริกายะที่กำลังจะยื่นมือไปเปิดประตูเเตะก็ต้องชะงักลงทันที

" อย่านะ...อย่าเข้ามานะขอหนูอยู่คนเดียวเถอะ "

" ทำไมละ....เพราะฉันสวมเนิร์ฟเกียร์ยังงั้นหรอ...ต้องขอโทษด้วยนะเเต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่น "

" ไม่ใช่สักหน่อย...ไม่ใช่เลย "

คิริกายะที่ยืนนิ่งเงียบก่อนจะได้ยินเสียงเดินมาที่ประตูเเล้วถูกเปิดออกทำให้เห็นใบหน้าของสึกุฮะที่กำลังร้องไห้อยู่ตรงหน้า " หนู...หูนนะ ทรยศหัวใจตัวเอง ทรยศความรักที่มีต่อพี่หนูคิดจะลืมเเล้วยอมเเพ้ซะเเล้วไปตกหลุมรักคิริโตะคุงเเต่ว่า.....ไม่ใช่เเบบนั้นเลย "

" สึกุ....เเต่ว่าพวกเรานะ "

" หนูรู้อยู่เเล้วละ....ว่าพวกเรานะไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ " สึกุฮะที่รู้อยู่เเล้วว่าเธอกับพี่ชายของเธอไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงๆ " เมื่อสองปีก่อน...ที่พี่ออกจากชมรมเคนโด้ไป....หลบหน้าหนูตลอดเป็นเพราะรู้อยู่ตลอดใช่มั้ยละ "

" คือว่านะ "

" ทำไมละ.......ถึงพึ่งมาทำดีกับหนูเเบบนี้ละ!! "  สึกุฮะได้ตวาดใส่คิริกายะที่ได้เเต่ยืนฟังอยู่เงียบๆไม่พูดอะไร" หนูนะดีใจมากทีพี่กลับมาจากSAO....เเละทำดีกับหนูเหมือนตอนทืี่เราเป็นเด็กกันนึกว่าที่จะให้โอกาสกับหนู...เเต่ว่าถ้ารู้ว่าเป็นเเบบนี้ยอมทำตัวเย็นชาเหมือนเดิมยังดีสะกว่า....ถ้าเเบบนั้นหนูจะได้ไม่ต้องรู้ตัวว่าชอบพี่เเละเศร้าใจที่รู้เรื่องของคุณอาสึนะหรือไปตกหลุมรักคิริโตะเเทนพี่!!! "

" ขอโทษนะ " คิรกายะที่ไม่กล้าเเม้จะสบตาสึกุฮะเเม้เเต่น้อย

" พอกันที " เธอได้เดดินกลับเข้าไปในห้องพร้อมปิดประตูใส่เเล้วไปนอนร้องไห้อยู่บนเตียงโดยที่คิริากยะได้ทรุดลงตรงหน้าห้องของสึกุฮะ