ณ  ห้องใต้ดินร้าน Nascita

บนเตียงนอนเซ็นโตะที่กำลังนอนหลับลึกมากจากทีเข้าอดหลับอดนอนมา3วันติดกันจนร่างกายเพลียเเต่ว่าภายในความฝันของเขาได้เห็นไรเดอร์สองคนคนนึ่งสีส้มเเละอีกคนเป็นสีเขียวเข้าต่อสู้กับอะไรบางอย่างมอนเตอร์ใส่ชุดพ่อครัวเเละทันใดนั้นบิลด์ได้ปรากฎตัวออกมาเข้าจัดการอย่างง่ายดายเเละจู่ก็เข้าทำายไรเดอร์คนนึ่งพร้อมกับดูดส่วนประกอบบางอย่างจากไรเดอร์สีชมพูเเล้วจากไปความฝันสิ้นสุดลงเซ็นโตะได้ลุกพุ้งขึ้นมาจากเตียงพร้อมอาการหอบ

" ฝันนั้นมันอะไรกัน "

ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!

" อ้ากก......อะไรๆๆ  " เซ็นโตะที่สะดุ้งเพราะเสียงทีดังออกมาจากข้างๆตัวของเขาก็คือนาฬิกาปลุกเขาที่ตั้งสติได้เขยิบตัวไปปิดจนมันเงียบไปก่อนจะมองเห็นกระจกเล็กเเละเห็นใบหน้าของตัวเองทีถูกขีดเขียน

" เอ้ะ.....เห้อ เลวร้ายที่สุดเลย "

ตึง!

ระหว่างทีเขากำลังรู้สึกเซงหลังจากทีเห็นใบหน้าตัวเองก็ได้มีเสียงระเบิดดังออกมาจากด้านหลังซึ่งเป็นห้องสกัดบอทเทิลเเต่เเทนทีเข้าจะตกใจกับยิ้มเเล้วค่อยๆหันไปหาวิ่งพุ้งพรวดเดียวไปถึง

" วู้วหู้ววว  บอทเทิล "

พอเข้าไปถึงพบว่ามี2ขวดอยู่ด้านในเข้าทีเห็นก็เกิดอาการดีใจจนขยี้ผมตัวเองพร้อมปอยผมตั้งตรงอย่างเป็นเอกลักษณ์เเล้วได้ยืนมือเข้าไปหยิบ

" สุดยอดไปเลย "

เเต่เเล้วความตื่นเต้นก็หายไปก่อนจะพึ่งสังเกตุเห็นว่าทำไมถึงมี2บอทเทิลพร้อมกับขณะทีปกติเเล้วส่วนใหญ่มักจะได้ทีละขวดเเละเขาเองก็ไม่ได้ออกไปปราบเเสมชเเม้เเต่น้อย

" ทำไมถึงเป็นสองอันละ.....จำไม่ได้เเหะว่าไปปราบเเสมชด้วย "

ระหว่างทีกำลังสงสัยประตูได้เปิดออกพร้อมกับมิโซระที่ดูเพลียเเละทั้งสองได้มองหน้ากันก่อนทีมิโวนระจะเดินลงบันได้3ขั้นพร้อมบ่นออกมาทุกที

" เหนื่อยจัง อยากได้ค่าเเรงจัง อย่างนอนจัง "

" ดะ.....เดียวสิเจ้านี้นะไปสกัดจากอะไรหรอ? "

" ห่า!! ทางนี้มากกว่าทีต้องถาม ก็เห็นเซ็นโตะนอนพร้อมกับกำบอทเทิลเอาไว้ในมือก็เลยลองเอาสกัดดูก็เท่านั้นเอง "

"เเล้วทำไมถึงเป็นสองอันละ "

" ก็ไม่รู้เหมือนพอนำบอทเทิลทีนายถืออยู่...ก็ได้อย่างทีเห็นฉันเองก็เเปลกใจเหมือนกันเเต่ว่าฉันไม่สนใจหรอก "

มิโซระพูดจบก็ลงไปนั่งบนเตียงเเละหยิบตุ๊กตาคู่ใจของเธอพร้อมห่มผ้าทิ้งตัวลงนอน

 " เกมกับดอกเตอร์หรอ.....เเต่เดียวสิทำไมต้องมาเขียนหน้าฉันด้วยละ!! "

มิโซระได้ยื่นหน้าออกมาพร้อมทำหน้าน่ารักใส่เเละเเลบลิ้นออกมาเหมือนเด็กอนุบาล

ทางด้านข้างบนบันโจที่กำลังลองชงกาเเฟจนเสร็จเเละได้ลองชิมเเต่ไม่ทันไรเขาก็ได้สะลักกาเเฟได้พุ้งออกจากปากทำให้ซาวะที่นั่งอยู่ตกใจก่อนจะหยิบผ้ามาเช็ด

" ว้ายย!?  "

" ห่วยเเตก!? ใครกันที่ทำกาเเฟรสชาติอุบาทเเบบนี้เนี่ย "

" ก็นายเองไม่ใช่หรอ "

" อ่อ ฉันหรอ "

"  ก็ใช่นะสิเอาทำความสะอาดก่อนเถอะ " ซาวะได้เดินเข้าไปช่วยเช็ดทำความสะอาดขณะเดียวกันเซ็นโตะได้เดินมาหลังจากล้างหน้าเสร็จก่อนจะได้ยินเสียงประตูร้านเปิดออกพร้อมคนทีเข้ามาคือฮิบิกิ ซึบาสะ คริสเเละมิคุ

" อรุณสวัสดิ์ค่ะ ทุกคน "

" โอ้ว...ไงพวกเธอมีอะไรหรอมากันพร้อมหน้าเชียว " บันโจได้ทักเป็นคนเเรกใส่พวกฮิบิกิ

" พอดีว่าพวกเราเเวะมาเยี่ยมหน่อยนะค่ะ....ว่าเเต่คุณบันโจทำไมถึงเเต่งตัวเเบบนั้นละค่ะ " มิคุที่เห็นบันโจใส่ผ้ากันเปื้อนทางเซ็นโตะเองก็สงสัยเหมือนกัน

" นั้นสิทำไมนายเเต่งตัวเเบบนั้นละ "

" ก็....ฉันว่าจะเป็นลูกจ้างของที่นี้นะตั้งเเต่มาสเตอร์หายไป "

" จะว่าไปมันก็จริงเเล้วอิสุรุงิรู้เรื่องรึยัง " ซึบาสะได้หันหน้าไปหาซาวะเเต่คำตอบทีได้มาคือส่ายหน้าทำให้เธอเองเข้าใจ

" ถ้ารู้ว่าพอตัวเองเป็นฝ่ายศัตรูได้มีหวังช็อกกันพอดีนะสิ " คริสได้พูดขึ้นพร้อมเอามือมาเเตะบ่าของซึบาสะเบาๆ

" หึ.....คนที่หลบหนีเเบบไหนทีเส้นตื้นคิดจะทำงานเป็นลูกจ้างกันละ "

" ฮ๊า ว่าไงน่ะ? "

" น่าๆทั้งสองคนหยุดก่อนเถอะค่ะ...เเหะๆ " ฮิบิกิได้เข้าไปห้ามปรามทั้งสองเอาไว้ก่อนจะมากกว่านี้

" อาาา...จริงสิเห็นว่าเมื่อวานฉันหลับไปพร้อมมีบอทเทิลอยู่ในมือหรอ? " เซ็นโตะได้ถามบันโจขณะทีดื่มน้ำอยู่

" บอทเทิลอันใหม่งั้นหรอ? " ซึบาสะได้กล่าวพร้อมหันไปหาเซ็นโตะ

" ไม่ใช่ว่านายซี้ซัวละเมอไปหยิบบอทเทิลของตัวเองมาถือเล่นรึป่าว? " คริสทีได้พูดขึ้นเช่นกัน

" อ่อ...ฉันเจอมันเมื่อวานนะเห็นเขียนว่า เอ็กเซ็ด ละมั้ง "

" เอ็กเซ็ดหรอ?  เเสดงว่าไม่ใช่ฝันงั้นหรอ "

" หมายความว่าไงหรอ? "

" ฉันฝันว่าได้ไปเก็นส่วนประกอบของ คาเมนไรเดอร์ที่ชื่อ เอ็กเซ็ดนะ...เเต่ว่าฉันไม่เห็นจำได้เลยว่าเป็นคนทำ "

" มันไม่เเปลกไปหน่อยหรอทีในความฝันมันตรงกันเป๊ะขนาดนี้นะ " มิคุได้พูดขึ้นพร้อมมองไปทีฮิบิกิ

" นั้นสิฉันเองก็คิดเหมือนกัน "

" ยังไงก็ช่างเถอะบางทีอาจจะเป็นพระเจ้าได้ส่งบอทเทิลเจ้าพวกนี้มาเป็นของขวัญก็เป็นได้....ขอบคุณน่าพรเจ้าบอทเทิล "

"ให้ตายสิอะไรทำให้นายคิดเเบบนั้นกันเนี่ย "

" นายนะไม่เข้าใจเลยน่า......นายเองก็เป็นคาเมนไรเดอร์เพราะเป็นฟ้าลิขิตก็ได้น่า "

" พูดอะไรของนายนะ...เพราะฝีมือของฉันต่างหากละ "

" เเล้วทำไมนายถึงยังเป็คาเมนไรเดอร์ต่อละ "

" เรื่องนั้นนะ..... " บันโจที่จู่ก็เงียบไปเพราะเขาตอนนี้ยังไม่พบเหตุผลทีทำไมเขาถึงมาเป็นคาเมนไรเดอร์เเละสู้ไปเพื่ออะไรจึงได้เเต่เงียบ

" เห็นมั้ย....นายตอบไม่ได้...ทุกคนล้วนเเล้วเเต่ก็มีเหตุผลที่ต้องต่อสู้ "

พวกฮิบิกิเองก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกันยกเว้นมิคุทีไม่เข้าใจ

" งั้นเเล้วนายล่ะ "

" ก็ของมันเเน่อยู่เเล้วเพื่อLove&Peachไงล่ะ "

" หึ..นายไม่อายบางรึไงที่พูดอะไรเเบบนั้นนะ "

" ฟังดูเฉยชะมัด " ซาวะได้พูดขึ้นพร้อมหันไปสนใจงานของเธอต่อ

" ความคิดเด็กๆ " คริสได้ท้าวเเขนพูดหน้าตาเฉย

" รู้สึกไร้สาระยังไงไม่รู้ " ซึบาสะเองเองก็เห็นด้วย

" ไม่เห็นเข้าใจเลย " ฮิบิกินั่งงพร้อมกับพยายามทำความเข้าใจสิ่งที่เซ็นโตะพูด

" ฉันเองก็ด้วย "

" เอ้...โหดร้าย!! ถ้างั้นก็ดูสิ่งนี้ซะ " เซ็นโตะรู้สึกเสียหน้าได้รีบเดินออกมาเเล้วหยิบบางอย่างออกมาเป็นทรงกระป๋องน้ำอัดลมที่มีลายเเรบบิทเเทงค์อยู่

" เอ้ อะไรนะน้ำอัดลมหรอ? "

" ใช่เเล้วเวลาดื่มมันก็จะได้สดชื่น.....ใช่สะที่ไหนเหล่า "

" นั้นคือไอเท็มใหม่ของบิลด์งั้นหรอ? "  ซึบาสะที่มองเเวบเดียวก็รู้ได้เลย

" เเต่ว่าทำไมถึงต้องเป็นน้ำอัดลมละ " คริสที่รู้เเปลกตากับไอเท็มบนมือของเซ็นโตะ

" ฉันนั่งทำมันตลอด3วันเลยกว่าจะเสร็จ...เเละอีกอย่างนึ่ง " เซ็นโตะได้วางไอเท็มลงก่อนทีซาวะ ฮิบิกิเเละมิคุได้เข้าไปมุ่งดูอย่างน่าสนใจ " นายเองก็ลองพยายามหาเหตุผลที่ต้องต่อสู้ดูซะ "

" หนวกหูน่า " บันโจได้เดินหลบหน้าเซ็นโตะเเต่ก็ได้เก็บคำพูดไปคิดเหมือนกัน

" เซ็นโตะ.... " เสียงมิโซระได้ดังออกมาจากตู้เย็นทีเป็นประตูเชื่อมไปยังห้องใต้ดินเธอได้เดินมาพร้อมท่าทางทีพึ่งตื่นเเละพึ่งสังเกตุเห็พวกฮิบิกิเองก็อยู่เช่นกัน " อ่าวพวกฮิบิกิจังก็อยู่ด้วยหรอ "

"สวัสดีค่ะคุณมิโซระ "

" เเล้วมีอะไรหรอ? " เซ็นโตะได้พูดเข้าเรื่องก่อนทีมิโซระนึกออก

" อ่อจริงสิตรวจพบสัญญาณปรากฎตัวของเเสมชเเถมมีนอยท์ด้วย "

ทุกคนที่ได้ยินเเบบนั้นเซ็นโตะได้รีบวิ่งออกไปพร้อมหยิบเสื้อโค้ชตัวเก่งเเละบันโจได้ถอดผ้ากันเปื้อนหยิบเเจ็คเก็ตวิ่งตามออกไป

" พวกเราก็ไปกันเถอะทาจิบานะ ยูกิเนะ "

" อ่า.....กำลังคันไม้คันมือพอดีเลย "

ทั้งสามเองก็วิ่งตามพวกเซ็นโตะไปเช่นกัน

ณ โรงอุตสหากรรมโทโตะ เหล่าคนงานที่ต่างวิ่งหนีกันอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อหนีสิ่งที่มันทำลายพวกเขาเหล่าตัวประหลาดลักษณะคล้ายคนได้เดินมาพร้อมอาวุธในมือพร้อมกับฝูงนอยท์จำนวนนึ่งด้านหลัง

" พวกนั้นเเสมชหรอ? " ฮิบิกิได้เอ๋ยสงสีัยก่อนที่คริสเเละซึบาสะจะพูดขึ้น

" ทำไมดูภายนอกไม่เหมือนเลย "

" จะใช่ไม่ใช่ขออาละหวาดเต็มทีละ "

" หน้าที่ของพวกเราคือปกป้องมนุษยชาติ "

" ลุยกันเถอะ คุณเซ็นโตะ คุณบันโจ "

" เเน่อยู่เเล้วเพื่อความรักเเละความสงบสุข "

RABBIT! TANK!  BEST MATCH!

WEAK UP! CROSS-Z DRAGON! 

ARE YOU READY?

" แปลงร่าง! "

" Balwisyall Nescell gungnir tron "

" Killter Ichaival tron "

"  Imyteus Ame no Habakiri Tron "

" พวกเราจะจัดการนอยท์เอง ทาจิบานะไปกับเซ็นโตะเเละบันโจซะ "

" ค่ะ "

 บิลด์เเละครอสพร้อมกับฮิบิกิได้พุ้งเข้าไปจัดการกองทัพเเสมชตรงหน้าขณะที่ซึบาสะเเละคริสได้เข้าไปจัดการกับพวกนอยท์ที่อยู่ด้านหลัง

" เอานี้ไปกินซะ!! "

คริสได้กระโดดพุ้งขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะเปลี่ยนเกียร์ที่เเขนเป็นเเกทลิ้งทั้งสองข้างกราดยิงใส่ร่างของนอยท์จำนวนมาก ทางซึบาสะได้ง้างดาบฟันตัดร่างนอยท์ขาดเป็นสองท่อนกไปเรื่อยๆก่อนจะสไลด์รอดระหว่างขาเเละใช่มือยันกับพื้นเเล้วใช้ดายที่เท้าทั้งสองฟันสับหัวนอยท์ทั้งหมด

ทางฝั่งครอสได้เข้าต่อสู้กับเเสมชตรงหน้าอย่างไม่มีปัญหาพร้อมกับฮิบิกิได้กระโดดเตะเข้าทีหน้าของมันจนกระเด็นไปกระเเทกอัดกับเสาเหล็กก่อนจะพุ้งเข้าไปจัดการทีเหลือ

บิลด์ได้ไปอยู่ด้านบนโรงงานกำลังต่อสู้กับเเสมชอยู่นั้นได้ใช่พลังเเรบบิทกระโดดข้ามไปอีกฝั่งก่อนจะจับหน้ามันกระเเทกกับท่อเหล็กข้างๆก่อนจะเตะอัดเข้าใส่ตัวใกล้

ฮิบิกิเองก็ก็ได้ต่อยเสยพร้อมกันสามตัวพุ้งขึ้นไปก่อนจะดึงเกียร์ทีเเขนยืดออกก่อนจะง้างหมัดพุ้งขึ้นไปบนฟ้าต่อยอัดใส่ท้องพร้อม3ตัวเรียงกันพุ้งกระเเทกอัดลงกับพื้นจนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่เเต่จู่ๆพวกมันสามตัวเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรเเล้วเดินขึ้นมาจากรุมเหมือนไม่เป็นอะไรเลยเเม้เเต่น้อย

" เอ้!!! ไม่เป็นอะไรเลยหรอเนี่ย "

" เจ้าพวกนี้มันอะไรกันเนี่ยล้มไปเเล้วยังลุกขึ้นมาใหม่เเบบนี้เนี่ย " ครอสได้เตะเข้าทีเอวของมันจนชนกับราวเหล็ก

บิลด์จับมันตัวนึ่งดันกระเเทกอัดท่อเหล็กก่อนทีจะมองหน้ามันดีเเละรู้สึกเหมือนคุ้นเคยมาก่อน

" เหมือนกับว่าเคยเห็นมาก่อนไงไม่รู้เเหะ....อ่อเหมือนในความฝันถ้างั้นละก็!!! " บิลด์ที่เหมือนนึกอะไรออกจับมันโยนใส่กับพวกเพื่อนของมันก่อนจะหยิบบอทเทิลอันใหม่สองอันออกมา

DOCTOR GAME! BEST MATCH!

ARE YOU READY?

" บิลด์อัพ!  "

EX-AID

MIGHTYJUMP MIGHTYKICK

MIGHTY MIGHTY ACTION X

" เห้....อ่าช่างมันละกัน " บิลด์ที่กลายเป็นร่างเอ็กเซดได้กระโดดพุ้งเข้าไปหาฝูงบัคเตอร์โดยตรงเเละใช่ดริลครัชเชอร์โจมตีใส่ไม่ยั่งเเต่ผลลัพธ์กับเหมือนเดิม " อ่า....ยังโจมตีไม่เข้าอีกหรอเนี่ย "

ขณะทีบิลด์กำลังบ่นจู่ๆทีมือข้างซ้ายได้มีอาวุธลักษณะคล้ายค้อนออกมาทำให้เขาต้องเอาขึ้นมาดูอย่างน่าสนใจ

" เจ้านี้อาจจะใช่ได้เเหะ "

บิลด์ได้กระโจนเข้าใส่พร้อมใช้ค้อนในมือโจมตีจนร่างของเเสมชมีตัวอักษรขึ้นมาHITขึ้นต่อเนื่องก่อนร่างของมันจะกระเด็นลงไปนอนกับพื้นก่อนจะระเบิด " โอ้ววว...น่าสนใจดีนิ "

ทางด้านฮิบิกิเข้าต่อยซัดอัดเข้าใส่ร่างของเเสมชเเต่ก็ยังลุกขึ้นพร้อมกับเธอทีเริ่มเหนื่อยจนเอามือขึ้นมาปาดเหงื่อเเต่ไม่นานพวกตรงหน้าเธอก็เกิดระเบิดหายไปด้วยฝีมือของบิลด์

" เอ้.....เข็มขัดแบบนั้นคุณเซ็นโตะหรอ? "

" ดูเหมือนในความฝันเปี้ยบเลยนะเนี่ย "

" อ่า!! ดีจังถ้างั้นฉันเองก็ " ครอสทีเห็นบิลด์เปลี่ยนเป็นร่างใหม่ตัวเองทีอิจฉาก่อนจะหยิบไอเท็มชิ้นใหม่เซ็นโตะสร้างขึ้นออกมา

" เห้ย...นั้นนะพาวเวอร์อัพไอเท็มของฉันน่า "

"หนวกหูน่า...เอ้ะ  ว่าเเต่ใช่ยังไงละเนี่ย " ระหว่างทีครอสกำลังหมกหมุ่นหาวิธีใช่ก็ถูกพวกเเสมชโจมตีจนผลัดตกลงมาอยู่กับพื้น " โอ้ย...เจ็บๆๆ "

" ทำบ้าอะไรของนายนะ "

บิลด์ทีกำลังเดินเข้าไปหาจู่ๆได้มีเงานึ่งพุ้งเข้ามาโจมตีใส่บิลด์ด้วยความเร็วจนมองไม่ทันทำให้คืนร่างพร้อมบอทเทิลเกมกับดอกเตอร์ตกลงไปกับพื้น

" อึก...เเกเป็นใครกันนะ? "

ร่างปริศนาทีมีฟันเฟื่องสีน้ำเงินทีไหล่ซ้ายได้เดินไปหยิบบอทเทิลทั้งสองอันขึ้นมาเเล้วเดินจากไป

" หน่อย...เเก "

" เอาบอทเทิลนั้นคืนมานะ "

ครอสเเละฮิบิกิได้วิ่งไล่ตามร่างปริศนานั้นไปก่อนทีเซ็นโตะจะห้ามเอาไว้ก็ช้าไปเเล้ว

" บันโจ..ฮิบิกิเดียวก่อน...อัก "

ทั้งสองได้ไล่ตามมาจนมาถึงเขื่อนเเห่งนึ่งทีโทโตะเเละพบร่างปริศนาทียื่นถือบอทเทิลเอาไว้ในมือ

" เจอตัวเเล้ว "

" คุณบันโจดูนั้น " ฮิบิกิทีตามมาด้วยได้หันมองตามทิศทีร่่างปริศนามองก็ต้องตกใจก่อนจะเรียกให้ครอสหันไปดูด้วยเช่นกัน

" ไอนั้นมันอะไรนะ? "

ตรงหน้าของทั้งสองคือสิ่งประดิษฐ์ขนาดใหญ่รูปทรงเหมือนมือถูกตั้งอยู่

 " อินิกม่าไงล่ะ " ร่างปริศนาได้ตอบคำถามของครอสก่อนจะหันมาได้เห็นหน้าเต็มๆอย่างชัดเจน

" เท่านี้ฉันก็สามารถเชื่อมต่อกับโลกคู่ขนานอื่นได้สำเร็จเเล้ว "

" โลกคู่ขนานงั้นหรอ? "

" มีโลกมากมายนับไม่ถ้วนทีขนานไปกับกันเเละกันใน มัสติเวิร์ส ถ้าพูดภาษาง่ายๆอย่างพวกเเกคงจะรู้จักในชื่อ พาราเรลเวิร์ลละน่า "

" ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อนเลย...จะพาราเซลหรือพารามอลฉันไม่สนใจหรอก!! "

" เอิ่ม....คุณบันโจพาราเรลเวิร์สต่างหากละค่ะ "

" หนวกหูน่าจะชื่ออะไรก็ช่างเถอะ!! "

ครอสได้วิ่งพุ้งเข้าไปต่อสู้ทันทีพร้อมกับฮิบิกิเเต่ถึงเเม้จะ2รุม1ก็ตามเเต่เหมือนฝ่ายครอสกับโดนเล่นงานอย่างเดียวก่อนทีครอสจะเเลกหมัดใส่เเล้วฮิบิกิได้พุ้งเตะเข้าทีด้านข้างจนไปโดนมือทีถือบอทเทิลจนหลุดมือตกลงพื้นเเต่ไม่กี่นาทีต่อมาทั้งสองก็ถูกเล่นงานจนถูกบีบคอเเล้วยกร่างขึ้นจนขาลอยจากพื้น

" ถ้างั้น...พวกเเกสองคนได้ลองสัมผัสด้วยตัวเองละกัน " ไม่นานร่างของทั้งสองได้ถูกโยนออกไปจนเข้าไปใกล้กับอินิกม่า

" อินิกม่า ทำงาน "

อินิกม่าได้ทำงานพร้อมเเบมือออกพบดวงตาทีฝามือพร้อมประตูมิติขนาดเล็กเเละร่างของทั้งสองก็ได้หายเข้าไปพร้อมประตูมิติปิดลงก่อนทีชายปริศนากำลังจะเดินไปหยิบบอทเทิลเเต่ได้มีกระสุนเข้ามาทไให้ต้องหลบออกมาอย่างช่วยไม่ได้

" เมื่อกี้เเค่ขู่นะ....คราวนี้ยิงทีหัวให้ดูเลย " คริสได้พูดขึ้นพร้อมเล่งปืนพกในมือไปทีชายปริศนา

" ฮิบิกิ กับ บันโจอยู่ที่ไหน " บิลด์ได้เดินมาพร้อมเล่งไคโซคุฮรัชเชอร์เตรียมเอาไว้พร้อมกับซึบาสะที่ตั้งคาตานะในมือพร้อมต่อสู้

ชายร่างปริศนาได้หยิบอาวุธที่คล้ายสตรีมกันเเต่เป็นสีม่วงทุกคนทีเห็นเเบบนั้นก็ต่างเตรียมพร้อมต่อสู้เเต่จู่นร่างกายของอีกฝ่ายเกิดปฎิกิริยาทำให้ร่างกายเกิดช็อตทำให้ทุกคนตกใจ

" ถึงขีดจำกัดเเล้วสินะ " ไม่นานร่างของมันถูกปกคลุมไปด้วยควันคล้ายกับโร๊คเเล้วหายไปต่อหน้าต่อตาทั้งสาม

บิลด์ได้คืนร่างพร้อมกับซึบาสะเเละคริสได้ปลดการสวมใส่เกียร์ก่อนทีเซ็นโตะจะเดินเข้าไปเก็บบอทเทิลขึ้นมา

" ยัยบ้ากับเจ้าบ้ากล้ามหายไปไหนกันเเน่ "

ระหว่างทีกำลังสงสัยกันจู่ๆก็เกิดเเรงสั่นสะเทือนไปทั่วทุกมุมโลกจนสัมผัสได้

" เกิดอะไรขึ้นกันเเน่ "

ทางด้านบันโจเเละฮิบิกิที่ได้ถูกส่งมายังอีกโลกนึ่งทั้งสองได้ตกลงมาอยู่บนดาดฟ้าของตึกเเห่งนึ่ง

" โอ้ย...เจ็บๆ... " บันโจได้มองดูรอบๆพร้อมกับเเปลกใจไม่ทีพบสกายวอล

" มะ...ไม่มีสกายวอล "

ขณะเดียวกันนั้นก็เกิดเเรงสั่นสะเทือนเหมือนกับตอนของเซ็นโตะทั้งสงได้มองขึ้นไปบนฟ้าต่างก็ตาเบิกกว้างเมื่อเห็นโลกที่มีสกายวอลปรากฏออกมาอยู่ตรงหน้าแรงสั่นสะเทือนกระจายไปทั่วโลกจนถนนเกิดถล่มเเยกออกเป็นสองส่วนพร้อมกับผู้คนทีใช่ชีวิตอย่างปกติก็ต้องเกิดตกใจรอยเเยกได้มีเเก็สเนบิวล่าพุ้งออกมาพร้อมกับเจ้าพวกทีเซ็นโตะสู้ได้พุ้งออกมาจากรอยเเยกจำนวนมากเข้าทำลายผู้คน

พอพวกมันเข้าสัมผัสตัวกับผู้คนก็กลายร่างเป็นพวกมันจนเพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็วภายในฝูงชนได้มีสองคนที่วิ่งออกมาก็คือเอมุเเละคิริยะ

" เจ้าพวกนั้น...บัคเตอร์งั้นหรอ? "

ในเวลาเดียวกันที่โรงเรียนอามาโนะงาวะเหล่านักเรียนเองก็กำลังเกิดกลลาหลต่างวิ่งหนีกันอย่างวุ่นวาย

" หนีเร็วเข้า......รีบหนีไปเร็วเข้า "

ระหว่างที่นักเรียนกำลังเเตกตื่นได้มีอาจารย์โอซุกิทีค่อยช่วยอพยพนักเรียนให้หนีอย่างปลอดภัย

" โธ่เอ้ย....เวลาเเบบนี้คิารากิหายหัวไปไหนเนี่ย "

"  เขาอยู่ที่รัสเซียนะสิครับ คุณเก็นทาโร่ไปค่อยส่งคุณยูกิเดินทางไปอวกาศพร้อมคุณเคนโกนะ " เจ็คได้วิ่งมาบอกกับอาจาย์โอซุกิ

" อ่าาา....มั่วเเต่พึ่งเจ้าพวกนั้นไม่ได้เเล้ว...เเบบนี้ต้องใช่จิตวิญญาณครูของ.... " ระหว่างทีอาจาย์โอซุกิพูดอยู่ก็พบกับบั๊คเตอร์เข้ามาเอาหอกจี้ขู่พร้อมกับเจ็คทีหันกล้องมาด้วยนิสัยทีเป็นนักข่าว

" อึยยย...ว่าเเล้วเชียวไม่ไหวจริงๆด้วย "

" เอ้!!!! "  ทั้งสองทีเอาไม่อยู่ต่างวิ่งหนีอย่างหัวสุ้กหัวสุน

กลับมาด้านเอมุกับคิริยะทีกำลังมองดูเพื่อประเมินสถานการณ์หลังจากทีเห็นคนกลายร่างเป็นบั๊คเตอร์

" ทั้งๆที.....ไม่น่าจะเเพร่เชื้อได้ง่ายๆเเบบนี้...มันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่ "

" ต้องช่วยผู้ป่วยก่อน " เอมุได้หยิบกาเเชทขึ้นมาเเต่กับไม่ทำงานเขาเองก็เเปลกใจ

" ว่าเเล้วเชียว....เพราะตอนนั้น "

ขณเดียวกันอาสึนะกับฮิโระทีตามมาทีหลังได้มาเข้ามาสมทบกับเอมุเเละคิริยะ

" นั้นเป็นเพราะ บิลด์ดูดเอาพลังการเเปลงร่างไปงั้นหรอ "

" ครับ....พาราด็อกเองก็หายไปตั้งเเต่ตอนนั้นด้วย "

" บางทีอาจจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับพาราด็อกก็ได้ "

" ตอนนี้ไม่ใช่เวลาทีจะคิดเรื่องนั้นหรอกน่า " ไทกะทีเดินมาพร้อมกับนิโกะ

" ไทกะ...รีบจัดการให้เร็วเลย "

" ไม่ต้องมาสั่งฉันหรอกน่า " ไทกะได้หยิบดูโอกาเเชทขึ้นมาพร้อมหมุนไปที บัง บัง ซิมูเลชั่น " กลยุทธิ์ที่ 50 "

BANG BANG SIMULATION!

" เกียร์ ศูนย์  " คิริยะได้หยิบบัคโซไบค์กาเเชทขึ้น

BAKUSOUBIKE!

" แผนผ่าตัด เลเวล100 " 

TADDLE LEGACY!

" แปลงร่าง!  "

GASHUT!

LEVEL UP!

TADORU REKISHI MEZAMERU KISHIi! TADDLE LEGACY!

BAKUSOU DOKUSOU GEKISOU BOUSOU BAKUSOU BIKE!

DUALUP!

ENEMY IS COMING SHOOT NOW THEY'S  BANG BANG SIMULATION!

" ฮ่าาาา!!! "

ทั้งสามได้วิ่งเข้าไปต่อสู้กับบั๊คเตอร์ทันทีโดยที่เอมุ อาสึนะเเละนิโกะได้ยืนมองจากด้านหลัง

" พวกเราเองก็รีบไปดูผู้ป๋วยกันเถอะ " เอมุได้หันไปพูดกับทั้งสองก่อนจะเเยกย้ายกันไปหาผู้บาดเจ็บ

เลเซอร์ได้พุ้งเข้าเตะขาคู่ใส่บั๊คเตอร์ก่อนจะวิ่งไต่กำเเพงขึ้นไปจัดการบั๊คเตอร์ด้านบนเเล้วเตะตกลงไปข้างล่างก่อนจะกระโดดตามลงไป

" โอ้ววว.....สูงกว่าทีคิดเเหะ!! "

ทางสไนท์ได้หันปากกระบอกปืนทีเเขนเเละไหล่กระหน้ำยิงใส่ร่างพวกบั๊คเตอร์ทีละตัวจนล้มก่อนจะระเบิดเรียงตัวเบรฟทีจัดการตัวตรงหน้าจนระเบิดหายไปก่อนจะกระโดดบินพุ้งขึ้นไปด้านบน

ทางด้านพวกเอมุที่ได้อพพยคนออกมาจากด้านในก่อนทีเขาจะมองเห็นชายคนนึ่งกำลังถูกบั๊คเตอร์เข้าทำลาย

" อ้ากกก....ช่วยด้วยยย!! "

" ฮ้ากกก!!! "

ฮิบิกิได้พุ้งมาจากด้านข้างต่อยอัดบั๊คเตอร์พร้อมกันสองตัวรวดจนกระเด็นอัดกับตัวอาคารเเล้วระเบิดหายไป

" ตอนนี้ละรีบหนีไปเร็วเข้า " ชายคนนั้นได้รีบลุกวิ่งหนีไปทันที

" เด็กคนนั้นเป็นใครกันนะ? " เอมุที่ได้มองฮิบิกิด้วยความสงสัยก่อนเบรฟได้วิ่งออกมาพร้อมเลเซอร์เเละสไนท์

" ยอดเยี่ยมมาก " เสียงปริศนาได้ดังออกมาดึงดูดให้ทุกคนให้หันไปหา " สมเเล้วทีเป็น เกมเมอร์ไดรฟเวอร์ "

" เเล้วเเกเป็นใครกัน? "

" ฉันคือไรท์ไคเซอร์  เเค่ตอนนี้ละน่า" ร่างปริศนาที่มีสวมเกราะฟันเฟืองสีเเดงร่างส่วนด้านขวานั่งอยู่กัยพื้น

" เเกเองหรอทีเป็นคนสร้างบั๊คเตอร์พวกนั้นขึ้นมานะ "

" That's right เจ้าพวกนั้นคือเนบิวล่าบั๊คเตอร์ คือเชื้อเพลิงของอินิกม่ายังไงล่ะ "

" อินิกม่า? "

" เนบิวล่าเเก็สหรอ....เเสดงว่าเป็นฝีมือของเเกสิน่ะ " ฮิบิกิได้ตะโกนขึ้นมาก่อนจะเดินมาอยู่ตรงหน้าพวกเบรฟ

" โห้ว...งั้นหนูน้อยคนนี้คือคนที่มาจากโลกคู่ขนานละสิน่า "

" มีเป้าหมายอะไรกันเเน่?  "

" หิหิ....ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาต้องบอกหรอกเอาล่ะ.....ได้เวลาเขียนประวัติศาสตร์ขึ้นมาใหม่เเล้ว Fukky time! อินิกม่า เดินเครื่อง "

สิ้นเสียงไรท์ไคเซอร์อินิกม่าจากที่ไหนสักเเห่งได้เดินเครื่องทำให้โลกทั้งสองค่อยเข้าหากันมากขึ้นกว่าเดิมทางด้านเซ็นโตะกับซึบาสะเเละคริสที่ได้เงยมองฟ้าเห็นโลกอีกใบนึ่ง

" นั่นมันอะไรนะ? "

" โลกอีกใบนึ่งงั้นหรอ? "

กระแสไฟฟ้าสีน้ำเงินจากโลกเซ็นโตะได้ยิงไปทีโลกของเอมุทางด้านนี้เองก็ได้มีกระเเสไฟฟ้าสีเเดงยิงเข้าปะทะกันจนเกิดเเสงสว่างขึ้นในชั่วพริบตาทำให้พวกเอมุต้องเอามือขึ้นบดบังเเสงเอาไว้

" หายไปเเล้ว  "

" นี้มันหมายความวาไงน่ะ " ทั้ง4ได้หันไปมองพวกฮิโระที่จู่ๆก็คืนร่างโดยทียังไม่ได้ทำอะไรเเม้เเต่น้อย

" ทำไมถึงคืนร่างโดยทีเราไม่ได้ทำอะไรเลยล่ะ? "

" เป็นเพราะอินิกม่ายังไงล่ะ? เกมเมอร์ไดรฟเวอร์ เเละกาเเชท จะไม่สามารถเเปลงร่างได้อีกเเล้ว fukky "

" หมายความว่าไงที่ไม่สามารถเเปลงร่างได้อีกเเล้วนะ?  " นิโกะได้ตะโกนถามออกมาจากด้านหลัง

" จงฟังเเละปลาบปลื้มสะเจ้าพวกคุณหมอทั้งหลาย.  มีเพียงเเค่ชีวิตเดียวเท่านั้นทีเเกไม่มีทางจะช่วยได้. ชีวิตของโลกยังไงล่ะ "

" ชีวิตของโลก? "

" เพราะฉะนั้นเเล้ว จงเช็ดน้ำตาของพวกเเกเเล้วหายไปสะ "

ไรท์ไคเซอร์ได้สร้างฟันเฟื้องสีเเดงขนาดใหญ่เเล้วปล่อยพุ้งมาทางพวกเอมุเเต่ฮิบิกิได้พุ้งเข้ามารับการโจมตีเอาไว้เเทน

" ฮ้ากกกกก!! อ้ากกก!! " ฟันเฟื้องได้ระเบิดเข้าใส่ร่างของเธอจนกระเด็นลงไปนอนกับพื้นก่อนทีเกียร์จะสลายหายไปกลับมาอยู่ในชุดลิเดียน

" นี้ ทำใจดีๆเอาไว้ " เอมุได้รีบวิ่งเข้าไปพยุงร่างฮิบิกิขึ้นมาเเต่ตอนนี้เธอได้หมดสติไปเเล้ว

" เเม้ๆลืมไปเลยว่ามีเด็กน้อยอยู่เเถวนี้เอาล่ะคราวนี้ไม่มีพลาดครั้งทีสองเเน่!!! " ไรท์ไคเซอร์ได้โจมตีเข้ามาอีกครั้งเอมุตัดสินใจใช่ร่างของตัวเองปกป้องฮิบิกิเอาไว้จนเกิดระเบิดขึ้นตรงหน้า

ควันทีมาจากการระเบิดอย่างรุนเเรงได้คลุงไปทั่วบริเวณไรท์ไคเซอร์ทียนมองดูผลงานตัวเองอยู่ก็ได้เห็นเงาๆนึ่งทีอยู่กลางกลุ่นควันก่อนจะหายไปนั้นก็คือคาเมนไรเดอร์โกสท์

" นี้เธอหรือว่า? " เอมุทีเงยมองดูเเผนหลังโกสท์ก็รู้ได้ทันทีว่าคือใคร

" เเย่เเล้วโกสท์หรอ?  สะที่ไหนล่ะฮิฮิ ยังไงเเกก็ไม่มีทางจัดการพวกนี้ได้อยู่เเล้ว "

สิ้นเสียงไรท์ไคเซอร์เนบิวล่าบัคเตอร์ได้ปรากฎตัวออกมาเป็นจำนวนมากเเต่โกสท์ที่ไม่มีทีท่ากลัวใดๆได้หยิบ นิวตัน อายค่อน ขึ้นมาใส่ทีโกสท์ไดรฟเวอร์

KAIGUN NEWTUN!

โกสท์ได้เปลี่ยนเป็นร่างนิวตันดามาชี่ได้ใช่พลังเเรงโน้มถ่วงซัดเข้าใส่เนบิวล่าบ๊คเตอร์จนกระเด็นไปคนละทิศละทางยกเว้นไรท์ไคเซอร์ที่ยืนอยู่เฉยๆไม่เป็นอะไร

" หึ ช่างเถอะเเต่ว่าเหลือเวลาอีกเเค่24ชั่วโมงหลังจากนี้ โลกก็จะถึงจุดจบพวกเเกจงมองดูโลกหายไปโดยทำอะไรไม่ได้ไปเถอะ Fukky Time! "

ร่างของไรท์ไคเซอร์หายไปพร้อมกับควันที่ลอยพุ้งขึ้นมาจากพื้นทุกคนต่างมองหน้ากันโดยทีไม่สามารถทำอะไรโดยที่ไม่รู้ตัวว่าบทสนทนาพวกนั้นได้มีอีกสองคนทีเเอบฟังอยู่ไม่ไกลมากก็คือ เจ็คกับอาจารย์โอซุกิ

" อินิกม่างั้นหรอ? "

" อีก24ชั่วโมงโลกจะถึงจุดจบมันหมายความว่าไงกันน่ะ? "

 อาจารย์โอซุกิได้มองดูที่นาฬิกาทีข้อมือเพื่อลองคาดคะเนเวลาทีไรท์ไคเซอร์บอก

"  เวลาบ่าย2โมงของวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ "

" ดูเหมือนพวกเราต้องพึ่งตัวเองโดยที่ไม่มีคุณเก็นทาโร่สะเเล้วเเหะ  "

" ดะ เดียวสิฉันก็เเค่อาจารย์ธรรมดาน่าจะไปทำอะไรล่ะ " อาจารย์โอซุกิที่ได้ยินเจ็คพูดได้เอามือไปเขย่าตัวโดยสีหน้าทีไม่สามารถจะช่วยอะไรได้ก่อนจะหยุดเขย่าร่างของเจ็ค

" น่าๆ ถึงผมจะไม่ได้หวังให้อาจารย์ทำอะไรอยู่เเล้วละ " เจ็คที่กำลังจะเดินจากอาจารย์โอซุกิไปก่อนจะนึกอะไรออกมาเเล้วหันมาหา " บางทีถ้าเก็นทาโร่กลับมา อาจจะเป็น ป๊อปปูล่าในหมู่ของนักเรียนเเน่เลย "

เจ็คได้เดินจากไปพร้อมทิ้งคำพูดเอาไว้ให้ทำให้อาจารย์โอซุกิถึงกับหน้าเสีย

" อ่ะ. ถ้าเป็นเเบบนั้นจุดยืนของฉันก็หายไปนะสิ "

ณ ศูนย์หลบภัยฉุกเฉิน

หลังจากทีพวกเอมุได้เจอกับไรท์ไคเซอร์เเละถูกกสท์ช่วยเอาไว้เเละตอนนี้ทุกคนตอนนี้ไม่สามารถเเปลงร่างได้ทำได้เพียงเเค่ตอนนี้ได้ดูเเลชาวเมืองที่อยู่ในศูนย์อพยโดยเเต่ละคนตามเขาาไปดูเเลเเละตรวจสอบผู้คนทั้งหมด

หลังจากเอมุเสร็จธุระได้เดินไปหาทาเครุเเบะโอนาริที่นั่งอยู่

" ทาเครุคุง คุณโอนาริ ต้องขอบคุณที่ช่วยเอาไว้นะครับ "

" ไม่เป็นไรหรอก น่าจะขอบคุณเด็กคนนั้นก่อนละถ้าไม่ใช่เธอเข้ามาปกป้องพวกนายก่อนละก็ฉันคงมาไม่ทันเเน่ "

" ทางเราได้รับรายงานสิ่งเหนือธรรมชาติเกี่ยวกับโลกที่ถูกเเยกออกโชคดีมากทีผมติดต่อนายน้อยทาเครุได้ทัน "

" เด็กคนนั้นเป็นไงบ้างละ "

" ไม่เป็นอันตรายมากครับเเค่มีเเผลนิดน้อยเท่านั้นเองละครับ "

ระหว่างที่ทั้งสามกำลังคุยกันอยู่นั้นฮิบิกิที่ค่อยๆลืมตาตื่นก่อนจะขึ้นมาทำให้พวกเขาโล่งอก

" ได้สติเเล้วหรอ "

" คุณคือ? "

" ผมชื่อ โฮโจ เอมุ ต้องขอบคุณเธอมากทีช่วยปกป้องพวกเราเอาไว้นะ "

" ทะ....ทาจิบาน่า ฮิบิกิค่ะ "

" เท็นกูจิ ทาเครุ ฮิบิกิจังพอรู้อะไรเกี่ยวกับไรท์ไคเซอร์บางรึป่าว? "

" เอิ่มคือว่า... "

" เห้.....เธอน่ะ " จู่ๆได้มีเสียงนึ่งดังขึ้นมาทำให้ทั้ง4หันไปร่วมถึงฮิบิกิที่รู้สึกคุ้นๆกับเสียงก็พบบันโจได้เข้าไปจับอาสึนะให้หันมาหา " เกิดอะไรขึนกับสกายวอล งั้นหรอ? "

" สกายวอล? มันคืออะไรงั้นหรอ? "

" อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องน่า กำเเพงทีเเบ่งเเยกประเทศนี้ออกเป็น3ส่วนนะ "

" เเบ่งประเทศเป็น3ส่วน? เวลาเเบบนี้มาพูดอะไรอยู่ไม่ทราบค่ะ? "

เสียงอาสึนะทำให้ฮิโระกับไทกะทีดูคนเจ็บอยู่ได้หันมามองบันโจร่วมถึงคิริยะเเละนิโกะก็ด้วย

" อะ....อ่าต้องขอโทษด้วยค่ะ " ฮิบิกิที่เห็นบันโจก็รีบวิ่งเข้าไปเเยกทั้งสองออกจากกันทันที " คุณบันโจตั้งสติก่อนสิค่ะ"

" ฮิบิกิเธอไม่บาดเจ็บตรงไหนสิน่ะ "

" คะ...ค่ะเเหะๆโทษทีที่ทำให้เป็นห่วงนะค่ะ...เเต่ว่าที่นี้นะไม่ใช่โลกของเรานะค่ะ "

" เเสดงว่า...เป็นเรื่องจริงงั้นหรอ "

" คนรู้จักงั้นหรอ " โอนาริได้ขยับหมวกทีสวมเเล้วพูดขึ้นในระหว่างนั้นเอมุที่มองไปเห็นบันโจที่สวมบิลด์ไดรฟเวอร์อยู่

" ไดรฟเวอร์นั้นหรือว่า " เอมุได้รีบวิ่งเข้าไปจับตัวของบันโจทันที " นายยน่ะคือ บิลด์สิน่ะ ช่วยเอาพลังของฉันคืนมาทีเถอะ "

" ฮ๊าา พูดอะไรของนายนะไม่เห็นเข้าใจเลย "

" พลังของเอ็กเซดไงล่ะ ที่คุณเอาไปน่ะ ขอร้องล่ะช่วยคืนมาทีเถอะผมนะต้องการพลังเพื่อปกป้องผู้ป่วยนะครับ "จน

" พูดอะไรของนายฉันไม่เห็นเข้าใจตรงไหนเลย...เเละอีกอย่างฉันก็ไม่ใช่บิลด์ด้วย "

" ชะ...ใช่เเล้วคุณเอมุ " ฮิบิกิทเห็นท่าไม่ด้ีจึงรีบวิ่งเข้ามาเพื่อจะทำให้ทั้งสองใจเย็นทันที " คุณบันโจไม่ใช่บิลด์จริงๆนะค่ะ "

" ถ้างั้นเเล้วทำไม.... "

" เอาคืนมาน่ะ " จู่เสียงของพาราด็อกได้ดังอยู่ในหัวของเอมุจนทำให้เขาเองก็ตกใจก่อนจะเอามือขึ้นมากุ้มทีหน้าอกเเล้วมองไปรอบตัว

" พาราด็อก? "

ในเวลาเดียวทีอีกโลกเซ็นโตะถูกพาราด็อกดันร่างติดกับกำเเพงโดยที่ซึบาสะเเละคริสที่ไม่ทันสังเกตเห็น

" เอาพลังของเอมุคืนมาน่ะ "

" ฉันไม่รู้ว่านายหมายถึงอะไร...ปล่อยฉันน่ะ " เซ็นโตะที่สบัดเเขนของพาราด็อกออกก่อนจนดิ้นหลุดออกมาได้ " ว่าเเต่นายเป็นใครกันน่ะจู่ๆก็มาจับฉันน่ะ " 

" ศัตรูงั้นหรอ?"

" หรือจะเป็นคนของเฟาส์น่ะ "

ซึบาสะกับคริสที่ได้มาล้อมพาราด็อกเอาไว้ขณะทีเซ็นโตะมองดูพาราด็อกดีก็จำได้จากในความฝัน

" เอ้ะ...นายคือ คาเมนไรเดอร์ สีเเดงกับสีน้ำเงินนั้นนิน่า "

" นายเองก็เหมือนกันไม่ใช่รึไง? "

" อ้ะ...จริงด้วยเเสดงว่าก็ไม่ใช่ฝันน่ะสิ " เซ็นโตะได้หยิบเกมกับดอกเตอร์บอทเทิลขึ้นมาพอพาราด็อกเห็นก็รีบวิ่งไปเพื่อจะหยิบจากมือของเซ็นโตะทันที

" เอาคืนมาซะ "

" โอ้ะ!! เดี่ยวสิ "

" ฉันใช่เวลา2ปีเพื่อตามหาเเก "

" ดะ...เดียวก่อน2ปีหรอ? " คริสได้กล่าว

" ใช่เเล้ว...ฉันที่ไหลตามบิลด์มาเเล้วถูกดูดเข้าไปในหลุมบางอย่างพอรู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่บนโลกนี้เเละก็เห็นกำเเพงเเปลกๆ "

" เดียวสินายมาจากโลกที่ไม่มีสกายวอลงั้นหรอ?  งั้นเเสดงว่าโลกคู่ขนานมีจริงสินะ "

" ก็นายเป็นคนมาหาพวกเราเองจะเเปลกใจทำไมกัน "

" เอิ่มคือว่า "

" คิริวนะสูญเสียความทรงจำตั้งเเต่1ปีก่อนไงล่ะ "

" อ่าอย่างทีซึบาสะพูดนั้นเเหละ...เป็นความจำเสื่อมที่เลวร้ายสุดๆเลยล่ะเพราะงั้นฉันนึกไม่ออกหรอกน่า "

" เเกกำลังทำให้ฉันหงุดหงิด......รีบคืนมาให้ฉันเดียวนี้เลยนะ " พาราด็อกเริ่มเข้าไปเเย่งอีกครั้งเเต่คราวนี้โซคิจิได้เดินตัดหน้าทั้งสองหยิบบอทเทิลสองอันไปหน้าตาเฉย

" ไม่ได้เจอกันนานเลยน่า....เซ็นโตะ "

" นี้เเกมาทำอะไรที่นี้นะ!! "

" เเม้ๆโหดร้ายจริงๆน่าคริสจัง....สถานการณ์ตอนนี้สำหรับฉันก็ไม่ได้เหมือนกันละน่า " โซอิจิได้เดินไปนั่งบนเก้าอี้ไม้หน้าร้านพร้อมวางกระเป๋าทีตัวเองถือมาลงบนโต๊ะ " งั้นฉันจะเเนะนำอะไรดีให้ละกันน่า "

 " หมายความว่าไง? "

" มอนสเตอร์ที่กำลังก่อความวุ่นวายตอนนี้ก็เป็นผลมาจากเนบิวล่าเเก็สเข้าร่วมกับ ไวรัสบั๊คสเตอร์ที่มาจากโลกของพวกเขาเป็นเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ไงล่ะ "

 ระหว่างที่อธิบายโซอิจิได้หยิบที่ชงกาเเฟพกพาออกมาพร้อมเเก้วกาเเฟ2ใบ

" เเละทางเดียวทีจะจัดการพวกมันได้คือต้องใช่พลังของไรเดอร์ที่มาจากเกมยังไงล่ะ "

" คาเมนไรเดอร์ที่ใช่พลังจากเกมงั้นหรอ? "

" เเต่ว่าทีนายไม่ยอมคืนบอทเทิลพวกนี้ให้เพราะว่าต้องการพลังนี้เพื่อจะเอาชนะเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ ถูกมั้ย "

พาราด็อกที่เเอบหันไปมองหน้าเซ็นโตะก่อนที่โซอิจิโยนเกมบอทเทิลให้กับพาราด็อก

" เขย่ามันข้างๆหูก็จะสามารถสื่อสารกับคนทางโลกนั้นได้ " โซอิจิได้หันมาชงกาเเฟอย่างสบายใจโดยไม่กลัวอะไร

พาราด็อกทีลังเลอยู่ก่อนจะลองทำตาม

" พาราด็อก? "

" เอมุ? เอมุหรอ? "

อีกด้านนึ่งทางด้านเอมุ

"  พาราด็อกนายอยู่ไหน หายไปเป็นอาทิตย์นะ? "

" อาทิตย์หรอ? เเต่ว่าฉันมาอยู่ที่นี้2ปีเเล้วนะ ตั้งเเต่ตอนนั้น"

" บางทีเวลาของพวกเรากับทางนั้นอาจจะเเตกต่างจากพวกเราก็ได้ "

" ถูกต้องเเล้วละ คุณหนูคาซานาริ อิทธิพลจากโลกอื่นที่เกี่ยวกับทำให้เส้นเวลาไม่เสถียร การเปิดใช่งาน อินิกม่าหมายความว่าโลกกำลังเดินไปพร้อมกันงั้นหรอ "

" เดียวสิเมื่อกี้พึ่งคุยกับตัวเองงั้นหรอ " คริสที่ถึงเหงื่อเเตกหลังจากทีเห็นโซอิจิคุยเเละถามกับตัวเอง

" อธิบายให้มันชัดเจนกว่านี้สิ "

" บันโจ ริวกะ " พาราด็อกทีเอ่ยชื่อบันโจทำให้ทุกคนหันไปมองพาราด็อกเป็นสายตาเดียว " ทาจิบานะ ฮิบิกิ? คนรู้จักบิลด์งั้นหรอ "

" บันโจ "

" ทาจิบานะด้วยงั้นหรอ...อยู่ที่ไหนกันนะ "

" บางทีสองคนอาจจะถูกส่งไปด้วยอินิกม่า "

" เข้าใจเเล้ว...อึก!! "  สิ้นเสียงพาราด็อกจู่ก็เอามือขึ้นมากุ้มอกก่อนจะเซติดกับกำเเพงก่อนจะทรุดลงไปนอนกับพื้น

" เห้!! ทำใจดีเอาไว้ก่อน "  คริสเเละซึบาสะได้รีบวิ่งไปดูพาราด็อกทีล้มลงไปพร้อมกับเซ็นโตะ

" สงสัยอาจจะเป็นเพราะสสารในบอทเทิลส่งผลไม่ดีกับเขาละน่าก็เป็นบั๊คสเตอร์นิน่า...ไม่ต้องกังวลหรอกเดียวก็ดีขึ้นเองเเหละ "  โซอิจิได้เดินมาพร้อมยื่นบอทเทิลคืนให้กับเซ็นโตะเเล้วเดินกลับไปนั่งทีเดิม

" ทำไมคุณถึงรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง "

" บางทีอาจจะเพราะบทความของเกี่ยวกับสกายวอลเกี่ยวกับทฤษฎีการมีอยู่ของโลกคู่ขนานา ของนักวิจัยโทโตะ โมกามิ ไคเซย์ " โซอิจิที่อธิบายไปพร้อมลินกาเเฟลงในเเก้วเเล้วหยิบขึ้นมจิบ " อึ่ย ขมฉิบ "

" โมกามิ ไคเซย์หรอ? "

" บางทีเขาอาจจะอยู่เบื้องหลังทั้งหมดก็ได้...ทีเหลือก็ " โซอิจิไดเก็บอุปกรณ์ชงกาเเฟทั้งหมดใส่ในกระเป๋าก่อนจะปืดเเล้วถือขึ้นมาพร้อมหันไปหา " หน้าที่ของนายคือหยุดเขาสะ...เเล้วก็นี้ของขวัญ "

เขาได้หยิบบอทเทิลวางลงบนโต๊ะให้กับเซ็นโตะก่อนจะเดินจากไป

" อ่อจริงด้วย " โซอิจิได้หันมาเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง " อย่าลืมเก็บถ้วยเข้าร้านด้วยละ " พูดจบก็ได้เดินจากไป

" หน่อยย.....อย่ามาทำเป็นเหมือนว่าเป็นลูกจ้างหน่อยเลย "

" ยูกิเนะเรื่องนั้นช่างมันก่อนรีบพาเขาคนนี้ไปข้างในก่อนเถอะ "

" อะ...อื้ม "

ซึบาสะกับคริสได้เเบกร่างพาราด็อกที่หมดสติเข้าไปในร้านขณะทีเซ็นโตะได้เดินไปหยิบบอทเทิทีโซอิจิทิ้งเอาไว้ให้

ทางด้านบันโจกับฮิบิกิ

" โลกใบอื่นหรอ....ก็หมายความว่าฉันต้องติดอยู่ที่นี้งั้นหรอ? "   

" เเล้วกัน "

" ก็เข้าใจว่านายกำลังกังวลเรื่องนั้นอยู่...เเต่ตอนนี้เราต้องหาทางทำอะไรสักอย่างกับเจ้าเนบิวล่าบั๊คสเตอร์พวกนั้น "

"  ถ้าที่พาราด็อกพูดมาเป็นความจริงละก็ เนบิวล่าเเก็สคือสาเหตุที่ทำให้เกมเมอร์ไดรฟเวอร์ไม่สามารถทำงานได้ " เสียงนึ่งได้ดังออกมาจากเเท็ปเล็ตที่มือของอาสึนะก่อนจะยื่นให้ทุกคนดูก็คือ คุโรโตะที่ตอนนี้กำลังถูกขังอยู่กับรัฐบาล

" ถ้างั้นละก็ "

เวลาต่อมาด้านนอกเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ได้ออกทำลายผู้คนอีกครั้ง

" เจ้าพวกบั๊คสเตอร์ที่น่าสงสารเอ๋ย " คุรุโตะได้ตะโกนเรียกให้พวกมันหันมาสนใจเขาทีเอ่นตัวไปด้านหลังพร้อมกอดอกก่อนจะโญกตัวกลับมามองด้วยสายตาทีดูเเอบโรคจิต " คู่ต่อสู้ของเเก....คือฉัน!! "

เอมุ ป๊อปปี้ ฮิบิกิ บันโจ ทาเครุเเละโอนาริได้วิ่งมาจากข้างหลัง

" คุโรโตะ "

" ดัน คุโรโตะ ชิน ต่างหากล่ะ "

"  ค่าๆ คุโรโตะ ชิน นายสามารถซ่อมเกมเมอร์ไดรฟเวอร์กลับมาใช่งานได้จริงหรอ"

คุโรโตะที่ไม่ได้พูดอะไรเอาเเต่ยิ้มก่อนจะหยิบกาเเชทที่เป็นรูปบิลด์ขึ้นมาให้ทุกคนดู

" นั้นมันหรือ...ว่ากาเเชทของบิลด์งั้นหรอค่ะ? "

" ในตอนนั้นฉันได้สละชีวิตตัวเอง....เพื่อให้ได้ข้อมูลการต่อสู้ของบิลด์มาเพื่อสร้างกาเเชทนี้ขึ้นมาไงล่ะ "

KAMEN RIDER BUILD!

DANGEROUS ZOMBIE!

" เเปลงร่าง "

GASHUT! LEVEL UP!

RABBIT&TANK RABBIT TO TANK BEST BEST MATCH YEAH!!

DANGEROUS ZOMBIE

" ฉันคือพระเจ้า!!! "

" แปลงร่างได้เเล้ว " ทุกคนพูโเป็นเสียงเดียวกัน

เกมุได้วิ่งพุ้งเข้าไปพร้อมกาชัคค้อนเบรคเกอร์ไล่จัดการเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ไปทีละตัวๆอย่าง่ายดายจนเหลือเพียงตัวสุดท้ายก่อนทีเกมุจะปิดฉากก่อนจะเวียงดาบใส่ก็คืนร่างทัังสองฝ่ายต่างมองหน้ากันเเละกันอยู่พักนึ่ง

GASHUT!

" ย้ากกๆๆๆๆ " คุโรไตะได้ใช่อาวุธในมือโจมตีใส่เนบิวล่าบั๊คสเตอร์ไม่ยั่งจนร่างระเบิด

KIMEWAZA RIDER CRITICAL FINISH!

" ยังไม่เคยทดลองกาเเชทนี้มาก่อน......ดูเหมือนว่ายังมีผลข้างเคียงอยู่นิดหน่อยละน่า "

" เจ้านั้น...บ้างั้นหรอ "

" เเหะๆ....เเต่ว่าตอนนี้เราก็มีโอกาสสามารถเเปลงร่างได้เเล้วนะค่ะ "

" จริงด้วยถ้าหากว่าเราเเก้ผลข้างเคียงได้ละก็ "

" คุรุโตะ นายช่วยทำกาเเชทเพิ่มให้กับพวกฮิโระเเปลงร่างได้มั้ย "

" ฮ่าห์ๆๆๆ ไม่จำเป็นหรอกเพราะว่าฉันคือพระเจ้า ฮ่าห์ๆๆๆๆ "

" บ้าจริงๆด้วยสิน่า "

" ได้โปรดเถอะครับคุณคุโรโตะพวกเราต้องการให้คุณช่วยนะครับ " เอมุได้เดินเข้ามาก้มหัวขอร้องพร้อมป๊อปปี่

" คุโรโตะ "

" เรื่องนี้ให้ผมจัดการเองเถอะครับ " โอนาริได้เข้ามากอดคอทั้งสองก่อนจะเดินเข้าไปหาคุโรโตะ " ท่านเทพคุโรโตะ สวัสดีตอนบ่ายนะ ขอรับ เอาล่ะเชิญนั่งก่อนเถอะครับ "

ทั้งสองได้นั่งพุบเข่าลงกลับพื้นเเละดูเหมือนว่าคุโรโตะเองก็ยอมทำตามเช่นกัน

" บรรดาผู้ที่ได้รับอิสระจากความปรารถนาในโลกของพวกเขาเเละได้เพิ่มขึ้นกว่าปัญญาของพวกเขาเป็นพระเจ้าอย่างเเท้จริง " โอนาริได้เขยิบเข้าไปจับมือของคุโรโตะขึ้นมา " เราอยากขอให้คุณให้พรเเก่พวกเราได้รึป่าว ขอรับ "

" ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรับรู้การเป็นพระเจ้าของฉันเเล้วสินะ....ได้อยู่เเล้ว "

" ขอบคุณมากครับท่านพระเจ้าเป็นเด็กดีจริงๆ "  โอนาริได้ทำมือเป็นสัญลักษณ์ด้านหลัง

"โอนาริ "

" เขากล่อมคุโรโตะได้หรอกเนี่ยไม่อยากจะเชื่อเลย "

" สุดยอด "

" คิดงั้นหรอ " บันโจเเละฮิบิกิพูดขึ้นเป็นเสียงเดียวกันโดยทีไม่ได้นัดหมาย

ณ ฐานบัญชาการชั่วคราวหน่วยที่2

เซ็นโตะกับซึบาสะได้นั่งรออยู่ที่โต๊ะพร้อมกาเเฟเเก้วนึ่งวางอยู่ตรงหน้าเหมือนกำลังรอใครบางคนอยู่เพียงไม่กี่นาทีเก็นจูโร่กับโอกาว่าได้เดินมาหาทั้งสอง

" ต้องขอโทษด้วยทีต้องมารบกวนในเวลาเเบบนี้นะครับ "

" อะไรกันไม่เป็นไรหรอกทางเราเองก็ได้เธอช่วยเหลือหลายเรื่องเหมือนกัน...อีกอย่างเรื่องการหาข้อมูลเป็นเรื่องถนัดของพวกเราอยู่เเล้ว "

" ปัญหาเรื่องของเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ทางเราเองก็พอหาข้อมูลมาบ้างเเล้วเหมือนกันครับ " โอกาว่ากล่าวจบก็ได้ยื่นเเท็บเล็ตที่มีข้อมูลประวัติของโมกามิ ไคเซย์

" โมกามิ ไคเซย์ เขากำลังทำการวิจัยเกี่ยวกับโลกคู่ขนานมาเป็นเวลานานตั้งเเต่เข้ามาเป็นนักวิจัยทีโทโตะครับ "

เซ็นโตะได้ยื่นมือไปหยิบเเท็ปเล็ตขึ้นมาดูข้อมูลของโมกามิอย่างละเอียดพร้อมกับซึบาสะทียื่นหน้ามาดู

" เมื่อ 10 ปีก่อนเขาได้ค้นพบไวรัสปริศนาเเถวสกายวอลเขาเรียกว่าบั๊คสเตอร์เเละเขาก็คิดว่าต้องมาจากโลกอื่นเเละพยายามสร้างเครื่องมือในการเดินทางไปยังโลกอื่นๆ " เก็นจูโร่ได้อธิบายไปพลางๆ

" อินิกม่า? " ซึบาสะได้พูดขึ้นหลังจากทีอ่านประวัติคราวๆ

" เเต่ว่าทางรัฐบาลก็ไม่ได้อนุมัติงบประมาณให้กับเขา...เพราะงั้นเขาจึงลาออกจากสถาบันวิจัยเเล้วไปทำงานทีอุตสหกรรมนัมบะเเทน " โอกาว่าได้พูดต่อจากทีเก็นจูโร่พูดเอาไว้

" เเล้วทั้งทีไม่มีงบในการสร้างเเล้วทำไมโมกามิถึงสามารถสร้างอินิกม่าได้สำเร็จละ? "

" นั้นก็เพราะเขาได้รับการสนับสนุนจากคัตสึรากิ ทาคุมิยังไงล่ะ "

" ว่าไงนะ? "

" เดิมทีเเล้วโมกามิเขาเคยเป็นคนใต้บังคับบัญชาของคัตสึรากินะครับ "

" หลังจากที่เขาทำงานทีนัมบะ....ไม่นานเขาก็พบวิธีในการนำไวรัสบั๊คสเตอร์ผสมเขากับเนบิวล่าเเก็สเเละได้เสนออาวุธชีวภาพทีเรียกว่า ไคเซอร์ซิสเต็ม " ซาวะได้เดินมาจากข้างหลังทำให้เซ็นโตะกับซึบาสะตกใจเเต่สนใจเอกสารทีเธอเอามาด้วย

เซ็นโตะได้เปิดดูเอกสารทีซาวะได้มอบให้มาดู

" เเต่เห็นว่าต้องมีตัวอย่างบั๊คสเตอร์จำนวนมาก....เขาจึงทำงานกับอินิกม่าเพื่อเดินทางไปยังโลกอื่นในเวลาเดียวกัน " ซาวะได้อธิบายพร้อมเดินไปกดกาเเฟทีตู้ใกล้ๆ

" โมกามิ ได้ร่วมงานกับ คัตสึรากิจนสามารถสร้างอินิกม่าเสร็จสมบูรณ์ " โอกาว่าได้อธิบายเสริม

" ถ้าเป็นเเบบนั้นเเล้วทำไมถึงไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับอินิกม่าเลยล่ะ? " ซึบาสะได้หันไปมองซาวะสลับกับโอกาว่า

" เพราะว่าโมกามิได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยพร้อมกับอินิกม่าเเละดีไซน์ไคเซอร์ซิสเต็ม " เก็นจูโร่ได้ตอบคำถามให้กับซึบาสะทั้งสองจึงหายสงสัย " นี้คือข้อมูลทั้งทีพวกเราสามารถหาได้ละน่า "

" เเค่นี้ก็เกินพอเเล้วละครับ......ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ " เซ็นโตะได้ลุกออกจากโต๊ะพร้อมก้มหัวลาพร้อมกับซึบาสะกับซาวะ

เซ็นโตะได้รีบเดินทางกับมาทีร้านพร้อมลงไปชั้นใต้ดินทีมิโซระกับคริสเฝ้าดูเเละพาราด็อกทีนอนอยู่บนเตียงโดยทียังไม่ได้สติเขาที่ได้เดินดิ่งไปทีคอมพิวเตอร์พร้อมพิมพ์คีย์เวิร์ดลงไปในคอมทันทีเเละจอได้เเสดงข้อมูลขึ้นมาทันที

" บิงโก....คัตสึรากิ ได้ทำงานกับโมกามิเเล้วเดินทางไปโลกพาราด็อกมาแล้ว2-3ครั้ง " ทุกคนได้เดินมาฟังพร้อมกับเซ็นโตะได้อ่านข้อมูลการวิจัยไปเรื่อยก่อนจะเจอบางอย่างเข้า " มีข้อมูลเกี่ยวกับ เอ็กเซด ด้วย "

" ทำไมข้อมูลการวิจัยของคัตสึรากิถึงมีข้อมูลของเอ็กเซดอยู่ละ? " คริสได้กอดอกถามขึ้นมา

" นั่นก็เพราะบิลด์ในความฝันนั้นนะ คือคัตสึรากิที่เป็นคนไปเอาส่วนประกอบของเอ็กเซดมา "

" ทำไมคัตสึรากิต้องทำเเบบนั้นด้วยละ? " ซึบาสะได้ถามคำถามต่อทันที

" บางที....อาจจะไปรู้เเผนการณ์ของโมกามิเข้าก็ได้...เพราะว่าโมกามิตั้งใจจะรวมโลกทั้งสองเข้าด้วยกัน "

" เเล้วถ้าเกิดเเบบนั้นขึ้นเเล้ว... " มิโซระที่เดินมาทีหลังเเต่ศอกของเธอไปโดนนาฬิกาซ้ายจนตกเเตกอยู่ที่พื้น

" โลกทั้งสองใบก็จะถูกทำลาย "

ทางด้านอีกโลกนึ่ง

เอมุได้ยืนมองผู้บาดเจ็บทั้งลายทีกำลังหวาดกลัวเขาทีเหมือนจะตัดสินใจได้อะไรบางอย่างเหมือนจะไปทีไหนสักเเห่ง

" นายจะไปไหนนะ "  บันโจได้ลุกขึ้นมาถามเอมุก่อนจนเขาหยุดเดิน

" ผมจะไปตามหาอินิกม่าครับ "

" ถึงเเม้จะออกไปตามหาโดยไร้จุดหมาย มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก " 

" ต่อให้เป็นเเบบนั้น......ผมจะนั่งอยู่เฉยๆที่นี้ไม่ได้หรอกครับ "

" คุณบันโจ...พวกเราเองก็ไปเถอะค่ะ "

" เธอเองก็ด้วยหรอ...ทำเเบบบนั้นไปจะไม่มีประโยชน์อะไรหรอกน่ะ "

" ก็จริงอย่างทีว่า......เเต่ก็ยังดีกว่ารอเวลาให้โลกจบสิ้นนะค่ะ " ฮิบิกิได้พูดจบก็เดินตามเอมุไปบันโจที่ยังคงยืนนิ่งเงียบไปพูดอะไรก่อนจะสุดทนถึงกับเอามือขึ้นมาขยี้หัวไปมา

" อ่า..โธ่เอ้ย!!  " บันโจได้รีบวิ่งตามออกไปทันที

ณ ที่เเห่งนึ่งได้มีชายคนนึ่งที่ยืนอยู่ภายใต้ความมืดพร้อมมองไปที่คอมพิวเตอร์ข้างที่กำลังนับถอยหลังอยู่

" เหลืออีกเเค่ 6ชม. "

เวลาเดียวกันเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ได้เข้าโจมตีใส่ผู้คนในโทโตะบิลด์ได้บินมาบนฟ้าพร้อมเเบกซึบาสะเเละคริสก่อนจะปล่อยทั้งสองลงกลางอากาศ

" เอาไปกินซะ!! " คริสได้เล่งปืนหน้าไม้ทั้งสองข้างเเล้วยิงออกไปจนลูกดอกธนูยิงเข้าใส่ร่างเนบิวล่าบั๊คสเตอร์อย่างเเม่นยำโดยไม่มีคนถูกลูกหลง

" ฮ้ากกก!! " ซึบาสะได้ง้างดาบใหญ่พร้อมมีกระเเสไฟฟ้าเคลือบใบมีดอยู่เเล้วฟันออกไปพุ้งผ่าร่างของเนบิวล่าบั๊คสเตอร์อย่างเเม่นยำ

บิลด์ได้บินลงมาพร้อมใช่ฮอว์คเเกทลิ้งกับดริลครัชเชอร์ที่ใส่ดอกเตอร์บอทเทิลเข้าไปไล่ยิงเรียงตัวขณะเดียวกันพาราด็อกทีไล่ตามมาได้ยืนมทองบิลด์อยู่ไม่ไกล

" บิลด์ ส่งบอทเทิลมาให้ฉันซะ " สิ้นเสียงพาราด็อกก็วิ่งเข้าไปเพื่อจะต่อยบิลด์เเต่ก็ถูกล็อกเเขนเอาไว้ได้ทัน

" หนวกหูน่า! นายมองดูรอบๆสิ มันใช่เวลามั้ยนะ " ระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกันได้มีตัวนึ่งพุ้งเข้ามาทั้งสองจึงต้องหลบก่อนคริสได้ยิงจัดการตัวนั้นไป

" ตอนนี้ไม่ใช่เวลมาถ่วงของหรอกน่ะ " คริสพูดจบก็ได้เปลี่ยนเกียร์ที่เเขนเป็นฟืนเเกทลิ้งเเล้วยิงสาดใส่เนบิวล่าบั๊คสเตอร์ตรงหน้า

" สิ่งสำคัญตอนนี้นะ "  ซึบาสะได้เตะเข้าทีก้านคอของเนบิวล่าบั๊คสเตอร์จนกระเด็นออกข้างวไปก่อนจะใช่คาตานะเเทงเข้าทีท้องจนทะลุจากข้างหลังเธอ " คือชีวิตของประชาชนต่างหากละ "

" นายนะรีบอพยพคนไปทีปลอดภัยสะ " บิลด์ได้หันมาพูดก่อนจะวิ่งเข้าใส่กลุ่มใหญ่ตรงหน้า

พาราด็อกที่ได้หันไปเจอคนกลุ่มเล็กที่กำลังโดนเนบิวล่าบั๊คสเตอร์รุมอยู่จนทำให้เข้าตัดใจเรื่องบอทเทิลเเล้วรีบวิ่งเข้าไปช่วยทันที

" เร็วเข้า...รีบไปเร็ว " พาราด็ฮกได้ใช่เเขนป้องกันหอกก่อนจะเตะส่วนกลับไปจนมันกระเด็นก่อนทีเขาจะหันไปมองบิลด์ทีกำลังต่อสู้อยู่ " หมอนั้นเหมือนกับ เอมุไม่มีผิดเลย "

ทั้งสามได้จัดการเนบิวล่าบั๊คสเตอร์จนหมดก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าได้เดินมาจากข้างหลังของบิลด์

" ดูเหมือนนายจะคิดถูกน่า " ซึบาสะได้หันมาพร้อมยิ้มมุมปากพร้อมกับคริส

" นั้นสิน่า "

" คิดไว้อยู่เเล้วว่าจะต้องโผล่มา " บิลด์ได้พูถ้างั้นดขึ้นก่อนจะหันไปหา

" หมายความว่าไง? "

" ก็เนบิวล่าบั๊คสเตอร์ เป็นขุมพลังของอินิกม่านิน่า  ถ้าพวกมันถูกทำลายนายก็ต้องปรากฎตัวออกมาเเน่นอน "

" ถ้างั้นขอตอบรับ.....เเกอย่างสาสมเลย "

เลฟท์ไคเซอร์ได้พูดจบก็ได้เอาเนบิวล่าสตรีมกัน ยิงใส่ทั้งสามเเต่ก็สามารถหลบได้ พร้อมกับบิลด์ได้เปลี่ยนเป็นร่างนินนินคอมมิคฟอร์มเข้าโจมตีทันทีพร้อมกับซึบาสะ

" เอาไปกินซะ!!! " คริสได้ยิงมิสไซล์จำนวนมากจากด้านหลังทั้งสองจึงได้กระโดดหลบออกมาเพื่อให้มิสไซล์เข้าในเลฟท์ไคเซอร์ทั้งหมด

ควันจากการระเบิดได้หายไปพร้อมเลฟท์ไคเศอร์ได้พุ้งออกมาเข้าโจมตีใส่คริสที่เปิดช่องโหว่ชัดเจน

" โกหกน่า " คริสได้ยกเเกทลิ้งทั้งสองขึ้นมาป้องกันลูกเตะของเลฟท์ไคเซอร์จนร่างกระเด็นไปกระเเทกอัดกับเสาคอนกรีต " อึก!! "

" ยูกิเนะ!! " ซึบาสะเห็นท่าไม่ดีก็ได้วิ่งพุ้งเข้าใส่พร้อมใช่ดาบทีข้อเท้าเข้าโจมตีใส่ไม่หยั่งเเต่การโจมตีไม่สามารถสะทกสะท้านได้ก่อนจะจับคมดาบอย่างง่ายด่ายเเล้วโยนร่างซึบาสะอัดเข้ากับกำเเพงข้างๆ

" อ้ากกกก!! "

BUTOU NO JISTU!

ที่ปลายดาบสั้นของบิลด์ถูกลมเคลือบเอาไว้ก่อนจะกระหน้ำฟันใส่เลฟท์ไคเซอร์ไม่หยั่งเเต่ก็ไม่สามารถทำอะไรก่อนจะถูกส่วนกลับจนกระเด็นลงไปนอนกับพื้นพร้อมคืนร่าง

" ทำได้เเค่นี้เองหรอ? " ระหว่างทีเลฟท์ไคเซอร์กำลังเผลอซึบาสะได้พุ้งเข้ามาประชิดตัวทันทีพร้อมกลับคริสที่ใช่ปืนพกทั้งสองวิ่งเข้าไปเข้าต่อสู้ประชิดเช่นกัน " ไม่ว่าจะมามากเเค่ไหนก็เปล่าประโยชน์!! "

" ถ้าอย่างนั้นละก็ " เซ็นโตะได้ลุกขึ้นพร้อมหยิบบอทเทิลอันใหม่มาเขย่าเเล้วใส่ลงในบิลด์ไดรฟเวอร์

PHONIX ROBOT

BEST MATCH!

ARE YOU READY

"แปลงร่าง  "

KUJIMI NO HEKI PHONIX ROBOT YEAH!!!

" ทั้งสองคนหลบไปสะ " สิ้นเสียงบิลด์คริสเเละซึบาสะได้กระโดดหลบออกมาก่อนทีบิลด์จะพุ้งออกไปพร้อมเปลวไฟปกคลุมทั้งร่างกายเข้าโจมตีใส่เลฟท์ไคเซอร์จนกระเด็น

" บ้าน่า!! " เลฟท์ไคเซอร์ไดลุกขึ้นมาพร้อมวิ่งเข้าใส่อีกครั้งเเละง้างหมัดใส่เเต่บิลด์ใช่เเขนซ้ายจับล็อคเเขนเอาไว้ก่อนจะใช่หมัดขวาที่เคลือบด้วยเปลวไฟต่อยอีดใส่เข้าที่ท้องไม่หยั่งก่อนจะเวียงให้ลงไปนอนกับพื้น

READY GO?

VOTEX FINISH!

บิลด์ได้หันมาเผด็จศึกร่างปกคลุมไปด้วยเปลวไฟคล้ายกับนกฟินิกซ์บินวนรอบร่างเลฟท์ไคเซอร์โจมตีเข้าใส่รอบๆตัวจนเข่าทรุดลงทีพื้นก่อนบิลด์จะลงสู่พื้นเเล้วหันไปหา

" เยี่ยมจัดการได้เเล้ว " ซึบาสะกับคริสได้วิ่งมายืนข้างบิลด์ก่อนจะหันไปมอง

" ไม่คิดเลย....ว่าจะมีบอทเทิลเเบบนี้อยู่ด้วย " สิ้นเสียงเลฟท์ไคเซอร์ได้หายไปพร้อมควันทั้งสามได้คืนร่างก่อนทีพาราด็อกจะเดินมาจากข้างหลัง

" หนีไปเเล้วงั้นหรอ? "

เซ็นโตะได้หยิบบิลด์โฟนขึ้นมาก่อนจะติดต่อไปหามิโซระที่อยู่ที่ห้องใต้ดินกับซาวะ

" มิโซระจับตำเเหน่งได้มั้ย "

 " เห็นสัญญาณชัดเเจ่วเลยล่ะ!! "

เซ็นโตะได้กดวางสายเเล้วหันไปหาพาราด็อก

" เอาล่ะไปกันเถอะ......จะได้พานายกลับโลก " เซ็นโตะได้พูดพร้อมบิดขี้เกียจไปมาขณะที่พาราด็อกยังไม่เข้าใจนิสัยของเซ็นโตะเเม้เเต่น้อยพร้อมกับมองซึบาสะเเละคริสทียิ้มให้กับเขาด้วยเช่นกัน

" การที่มีทีให้กลับไปเนี่ย....สุดยอดไปเลยน่า "

ทั้ง4ได้เดินทางไปตามตำเเหน่งGPSที่เซ็นโตะเเอบติดกับเลฟท์ไคเซอร์เอาไว้โดยที่ซึบาสะขับมอเตอร์ไซค์พร้อมคริสซ้อนท้ายตามหลังเซ็นโตะอยู่ไม่ไกลมากนัก

 " นี้ว่าเเต่....ในข้อมูลวิจัยของคัตสึรากิ มุเทคิ นี้คืออะไรงั้นหรอ? "

" ก็ตามความหมายนั้นเเหละ ถ้าฉันกับเอมุ รวมเป็นหนึ่งก็จะกลายเป็นเอ็กเซดที่ไร้เทียมทานยังไล่ะ "

 " งี้นี้เอง!! "

" อะไรของนาย "

" การที่ฉัน...คัตสึรากิไปเก็บส่วนประกอบของเอ็กเซดมาเเทนทีจะเป็นนาย บางทีอาจจะคิดถึงในสถานการณ์ทีเลวร้ายที่สุด เเล้วจำเป็นต้องใช้พลังของเอ็กเซด ก่อนที่อินิกม่าจะทำงานก็เลยต้องไปเก็บส่วนประกอบเอาไว้ก่อน"

พาราด็อกที่นั่งฟังเงียบไม่เเสดงความเห็นจากการคาดการณ์ของเซ็นโตะเเม้เเต่น้อย

" โทษทีนะ.....มีไรให้นายช่วยหน่อย "

อีกด้านนึ่งทางฝั่งเอมุ ทีขับมอเตอร์ไซค์เพื่อตามหาอินิกม่าพร้อมบันโจเเละฮิบิกิที่ขับมอเตอร์ไซค์ตามมาด้านหลัง

" ทำให้ทั้งสองโลกชนกันงั้นหรอ? "

" อ่า..เห็นได้ชัดเลยว่านี้คือสิ่งที่โมกามิต้องการละ "

ระหว่างนั้นเองก็เกิดเเรงสั่นสะเทือนเกิดขึ้นอีกครั้งเเละโลกทั้งสองก็เริ่มเข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆจนโลกของฝั่งเอมุได้เริ่มเเยกออกอีกครั้งพร้อมเนบิวล่าเเก็สเกิดพุ้งออกมาจากรอยเเยกทั้งสองได้หยุดรถของตัวเองเเล้วเงยมองดูบนท้องฟ้ายิ่งเห็นโลกอีกใบเข้ามาใกล้มากขึ้น

" เหลืออีกเเค่ 3 ชั่วโมง " เอมุได้ก้มมองดูนาฬิกาบนข้อมือก่อนทีเขาจะหันไปเห็นผู้คนกำลังถูฏเนบิวล่าบั๊คสเตอร์เข้าโจมตีอยู่เอมุทีไม่ลังเลได้รีบวิ่งเข้าไปช่วยผู้คนทันที

" เห้! เเล้วอินิกม่าละ " บันโจที่พยายามจะตะโกนห้ามเเต่เอมุที่ไม่ฟังได้เสี่ยงชีวิตเข้าช่วยเหลือคนอย่างสุดความสามารถ " นายเองก็ต่อสู้เพื่อLove&Peachด้วยงั้นหรอ "

" เหมือนกับคุณเซ็นโตะมากเลยล่ะค่ะ คุณเอมุน่ะ " ฮิบิกิได้ยืนมองเอมุอยู่ข้างบันโจพร้อมยิ้มออกมา " ตอนเเรกที่ฉันได้ครอบครองกังกุงเนียร์ครั้งเเรกก็ไม่มีเหตุผลทีจะต้องต่อสู้....จะใช่ชีวิตเหมือนเด็กนักเรียนธรรมดาก็ได้เเต่ว่ากาลเวลาผ่านไปทำให้ฉันเข้าใจถึงเหตุผลทีต้องสู้ "

ทางด้านพวกฮิโระได้ออกมาช่วยเหลือประชาชนจากเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ด้วยอาวุธประจำตัวของเเต่ละคนเเต่ก็หืดขึ้นคออยู่เพราะสิ่งทีพวกเขาทำได้มีเพียงเเค่ถ่วงเวลาให้คุรุโตะทำกาเเชทให้เสร็จ

" อ้ากกก!! " คิริยะที่กระเด็นลงไปกลิ้งกับพื้นก่อนทีไทกะจะเข้าดึงตัวขึ้นมาให้ลุก " โลกทั้งสองชนกันงั้นหรอ....เป็นอะไรที่คาดไม่ถึงเลยนะเนี่ย "

" เก็นมุยังอีกหรอ "

" พวกเราต้องทำให้สิ่งทีทำได้ตอนนี้เท่านั้น "

" ทุกคน!! " เสียงทาครุได้ดังออกมาทำให้ทั้งสามหันไปมอง " นี้คือพรของพระเจ้า "

ทาเครุได้ยื่นกาเเชทบิลด์ให้กับทั้งสาม

" เเต่ว่า ผลข้างเคียงยังไม่ถูกลบออกไปอย่างสมบรูณ์หรอกน่ะ "

ทั้งสามทียิ้มทีมุมปากเเล้วหยิบกาเเชทไปโดยไม่ลังเลเเล้วเดินเรียงเเถวกันยืนต่อหน้าเนบิวล่าบั๊คสเตอร์

" เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง "

" อ๊า....ยังก็ขออาละวาดหน่อยละกัน "

ทั้งสามได้สวมเกมเมอร์ไดรฟเวอร์พร้อมกดกาเเชทพร้อมกัน

TADDLE QUEST

BANG BANG SHOOTING

BAKUSOUBIKE!

KAMEN RIDE BUILD!

" เเปลงร่าง! "

 ทั้งสามเเปลงร่างสำเร็จโดยทีนิโกะได้มองเห็นผลก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

" สำเร็จ เกมเมอร์ไดรฟเวอร์ทำงานเเล้ว " ระหว่างทีเธอกำลังดีใจได้มีเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ตัวนึ่งเข้ามาทำลายเธอเเต่ทาเครุได้เข้ามาช่วยก่อน

" เเม้ว่าฉันจะไม่สามารถโค่นพวกนั้นได้  เเต่ว่าคุณหมอเอมุเคยช่วยชีวิตฉันเอาไว้ ฉันก็อยากจะเป็นพลังให้กับพวกเขา "

ทาเครุได้หยิบอายค่อนโกสขึ้นมาก่อนจะกดทีปุ่มด้านข้างเเล้วใส่ลงไปในโกสไดรฟเวอร์

EYE! BUTCHIRIMINA BUTCHIRIMINA!

" เเปลงร่าง "

KAIGUN ORE LET'S KAKUGO GO-GO-GOGHOST GO GO GO GO

อีกด้านทางฝั่งพวกเอมุที่กำลังต่อสู้เช่นกันครอสได้เข้าต่อสู้กับเนบิวล่าบั๊คสเตอร์พร้อมฮิบิกิเเต่การโจมตีทั้งสองก็ไม่สามารถจัดการกับเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ได้

" อ้า!! การโจมตีทำอะไรพวกนั้นไม่ได้เลย " ฮิบิกิที่บ่นขึ้นมา

" ถ้างั้นเเบบนี้ละ!! "

HIT PARADE HIT PARAD!

MILLON SLASH!

ครอสได้ฟันบีสครอสเซอร์ที่มีออร่าทีปลายดาบพุ้งออกไปเเต่เนบิวล่าบั๊คสเตอร์ส่วนการโจมตีกลับไปทีครอสจนคืนร่างเเล้วลงไปนอนกับพื้น

" คุณบันโจ! "

ฮิบิกิได้หันไปมองบันโจที่ล้มนอนอยู่กับพื้นก่อนจะกระโดดพุ้งขึ้นไปเเละพุ้งลงมาเตะเข้าทีหัวของมันพอดีก่อนจะค่อยสกัดเพื่อไม่ให้เข้าไปทำลายบันโจเเต่เธอเองก็ถูกเล่นงานจนลงไปนอนข้างพร้อมเกียร์สลายหายไป

เอมุได้เสียบกาเเชทบิลด์ใส่เข้าไปที่กาชาค้อนเบรคเกอณ์เเล้วโจมตีใส่บั๊คสเตอร์2ตัวจนระเบิด

" เยี่ยม...ใช่งานได้เเล้ว "  เขาทีดีใจได้ไม่นานเนื่องจากจำนวนมากทีเข้ามาล้อมรอบทุกทิศทางก็ลงไปนอนกับพื้น " อัก....ยังหรอกน่าฉันจะต้องปกป้องผู้ป่วยเอาไว้ให้ได้ "

บันโจทีนอนอยู่ได้มองเห็นความตั้งใจของเอมุที่ยอมเสี่ยงชีวิตพร้อมกับฮิบิกิ

" ทั้งที่...เเปลงร่างไม่ได้เเต่กลับฝืนต่อสู้ทั้งเเบบนั้นนะ "

จู่ก็เกิดเเรงสั่นสะเทือนตรงที่ทีฮิบิกิยืนอยู่จนเกิดรอยเเยกก่อนทีเธอผลัดตกลงไปบันโจทีเห็นก่อนได้วิ่งเข้าไปจับมือเธอเอาไว้อย่างฉิวเฉียดพร้อทผลักออกไปจนตัวเองตกลงไปเเทน

เอมุที่พึ่งจัดเนบิวล่าบั๊คสเตอร์ทั้งหมดสำเร็จก็ได้รีบวิ่งพุ้งเข้าไปจับมือบันโจเอาไว้ได้ทัน

" อึก...อ้ากกก "

" คุณบันโจ คุณเอมุ "

" ปล่อยมือสะ....เดียวก็ตกไปด้วยหรอก "

เอมุเองทีเริ่มดึงไม่ไหวจนมือเริ่มหลุดจากข้อมือของบันโจไปทีละน้อย

"  ปล่อยมือซะ!! "

ไม่นานมือของเอมุก็ได้หลุดเเต่จู่ๆได้มีมือนึ่งเข้ามาจับเอาไว้ก่อนนั้นก็คือเอย์จิ

" ไม่ว่ายังไงก็ต้องช่วยให้ได้....ตราบได้ทีมือนี้สามารถเอื้อมไปถึง "

ทั้งสองทีได้ดึงร่างบันโจขึ้นมาขณะเดียวกันฮิบิกิทีวิ่งเข้าไปช่วยดึงอีกเเรงจนสามารถดึงขึ้นมาได้สำเร็จ

" ดีจริงที่ปลอดภัย....แฮ่ก...แฮ่ก "

" ว่าเเต่คุณเป็นใครน่ะ "  เอมุได้หันไปมองเอย์จิ

" ฉัน ฮิโนะ เอย์จิ เป็นคาเมนไรเดอร์เหมือนพวกนายยังไงล่ะ " เอย์จิเเนะนำตัวเสร็จได้ยื่นมือไปดึงฮิบิกิกับบันโจลุกขึ้นมา " ฉันกำลังไล่ตรวจสอบปรากฎการณ์ประหลาดพวกนี้...บางทีพวกทีอยู่เบื้องหลังทั้งหมดอาจจะฟาว์เดชั่นX "

" ฟาว์เดชั่นXหรอ? "

" อ่า....พวกเขาคือองค์กรที่มีเทคโนโลยีล้ำยุคเเละเป็นภัยคุกคาม....เป็นพ่อค้าอาวุธ "

อีกด้านนึ่งทางพวกเซ็นโตะทีเดินทางมาถึงเขื่อนเเห่งนึ่งโทโตะจากGPS

" ที่นี่ั้งั้นหรอ "

" อึก " พาราด็อกทีเดินมาอยู่ก่อนทีเริ่มยืนไม่อยู่ซึบาสะทีเห็นก่อนได้รีบวิ่งเข้าไปพยุงร่างเอาไว้ได้ก่อนจะล้ม

" เฮ้...ทำใจดีๆเอาไว้ "

" พาราด็อก...เป็นไรมั้ย "  เซ็นโตะได้วิ่งเข้าไปช่วยเเบกร่างพาราด็อกให้ไปพิงกับกำเเพง

" โทษทีน่าต้องขอให้นายติดต่อไปนะ...ทีเหลือให้ฉันจัดการเอง "

" ยูกิเนะฝากดูเเลพาราด็อกด้วย "

" อ่า..เข้าใจเเล้ว "

เซ็นโตะเเละซึบาสะได้เดินไปพร้อมเซ็นโตะขณะทีในเวลาเดียวกันนั้นทางพวกเอมุที่เจอกับเอย์จิได้เดินมายืนอยู่หน้าตึกสีดำ

" ที่นี้งั้นหรอ "

" ว้าววสูงจัง "

" ฐานทัพของฟาว์เดชั่นXไงล่ะ "

ทั้ง4ได้เดินเข้าไปในตึกทันทีพร้อมกับเดินขึ้นบันไดทีสูงมากๆในระหว่างทีเดินขึ้นอยู่นั้นบันโจได้มองไปทีเอย์จิไม่ละสายตาเเม้เเต่น้อย

" ตั้งเเต่เมื่อกี้....นายมองฉันมาตลอดเลยมีอะไรงั้นหรอ "

" อะ....ป่าวหรอก...ฉันเเค่ไม่เข้าใจโลกกำลังมีปัญหาก็เข้าใจอยู่เเต่ว่า.....ทำไมพวกนายถึงเสี่ยงชีวิต้พื่อช่วยคนเเปลกหน้าที่ไม่รู้จักด้วย..ฉันไม่เข้าใจเลย "

" คุณบันโจ "

" ช่วยบอกทีสิ....เหตุผลทีพวกนายถึงต้องต่อสู้ "

" ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมเเค่ต้องการจะช่วยผู้ป่วยทุกคน.....มอบรอยยิ้มให้กับพวกเขา " เอมุได้เดินขึ้นบันได้3-4ก้าวก่อนจะหันมาหาบันโจ " นั้นละคือเหตุผลที่ผมต่อสู้ละครับ "

เอย์จิได้มองดูเอมุก็ยิ้มออกมาก่อนจะเดินลงไปหาบันโจพร้อมเอามืเเตะไหล่เบาๆ

" สักวันนึ่งเธอก็จะหาเจอเอง...เหตุผลที่ต้องต่อสู้นะ "

อีกด้านนึ่งเซ็นโตะเเละซึบาสะได้เดินตรงเป็นทางยาวจนมาถึงสุดทางพร้อมเห็นอุปกรณ์เครื่องมือจำนวนมากเเละเลฟท์ไคเซอร์ก็เดินออกมายืนต่อหน้าทั้งสอง

" ไม่คิดว่าจะมาถึงที่นี้ได้ "

เวลาเดียวกันพวกเอมุก็ได้มาถึงชั้นบนสุดเเล้วมองดูรอบๆเห็นคบเพลิงทีตั้งอยู่เป็นเเถวเเละปูพรมพื้นตรกลางมีเสื้อทาทามิพร้อมกับร่างไรท์ไคเซอร์นั่งอยู่

"อิย๊า ประหลาดใจจังทีรู้ว่าฉันอยู่ที่นี้นะ.....ฮึบ..อ๊าา " ไรท์ไคเซอรืได้ลุกขึ้นพร้อมทบิดขี้เกียจไปมา

ไรท์ไคเซอร์เเละเลฟท์ไคเซอร์ได้คืนร่างในเวลาเดียวกันทำให้ทุกคนต่างตกใจกับร่างจริงของไคเซอร์

" แปลกใจรอทีเห็นฉันน่ะ? " เซ็นโตะเเละซึบาสะต่างตกใจ

" โมกามิ ไคเซย์... "

" พอดีว่าคัตสึรากิ ทาคุมิ ทิ้งร่องรอยเอาไว้ให้นะ "

" คัตสึรากิงั้นหรอ....ไอเจ้าคนทรยศนั้นนะ " จู่ๆโมกามิได้ตะโกนขึ้นมาทำให้ทั้งสองตกใจ " เพราะเจ้านั้นทำให้ร่างกายฉันเป็นเเบบนี้ "

" คัตสึรากิ ทรยศงั้นหรอ "

" ใช่เเล้วเพราะเจ้านั้นตั้งใจจะขายไรเดอร์ซิสเต็มทีออกเเบบให้กับนัมบะ เเละทำลายไคเซอร์ซิสเต็มเเละละทิ้งอินิกม่าของฉันไป "

ซึบาสะที่ได้ยินเเบบนั้นก็เเอบเล่ห์มองเซ็นโตะก่อนจะหันกลับไปมองโมกามิ

" เดียวสิ...ไม่่ว่าอินิกม่าเสร็จสมบรูณ์เเล้วหรอกหรอ "

" ผิดเเล้ว.....อินิกม่าไม่ได้เป็นอุปกรณ์ในการข้ามไปโลกคู่ขนานหรอก เเต่เป็นอุปกรณ์สำหรับรวมโลกคู่ขนานเข้าด้วยกันต่างหากละ!! "

" นี้คุณรู้รึป่าวว่ากำลังทำอะไรลงไปนะ!!! "

" เเน่สิ โลกทั้งสองก็จะถูกทำลาย...เเต่ว่าฉันน่ะไม่เป็นไร "

อีกด้านนึ่งทางโมกามิอีกคน

" เมื่อฉันรวมตัวกับฉันอีกคนในโลกอื่นเเล้วละก็....พวกเราจะกลายเป็นโมกามิ ไคเซย์ที่ไม่มีวันตาย Fukky ใช่มั้ยละ "

" ไม่มีวันตายงั้นหรอ? " เอมุได้พูดขึ้น

" ถ้าฉันได้รับชีวิตอันเป็นนิรันดร์เเละอยู่จุดเหนือกว่าโลกคู่ขนานได้เเล้ว " ระหว่างทีเซ็นโตะกับซึบาสะยืนฟังโมกามิอยู่พาราด็อกกับคริสได้ตามมาทีหลังเเต่ก็ได้ยินเรื่องคราวๆเเล้ว " ในฐานะ ไบไคเซอร์ไงล่ะ!! "

" อย่ามาล้อเล่นน่า!!! " เซ็นโตะทีทนไม่ไหวรีบวิ่งเข้าพร้อมง้างหมัดใส่เเต่กับทะลุร่างของโมกามิดันเป็นโฮโลแกรม

" โฮโลเเกรมงั้นหรอ? " คริสได้ตะโกนขึ้นมาก่อนทีเซ็นโตะ

" ทั้งหมดเป็นไปตามเเผนอีก 30นาที ด,กก็จะล้มสลายตอนนี้ไม่มีใครหยุดได้เเล้วละ " โมกามิพูดจบก็หายไปต่อหน้าทั้ง4คน

" พวกเราจะหยุดเเกเอง "

" อย่างเเกทีไม่สามารถแปลงร่างได้เนี่ยเป็นความคิดทีFukkyมาก!! " โมกามิได้เดินไปทุบเเท่นกระจกทีตั้งอยู่ใกล้ๆ

ด้านในทีมีคอร์เมดัลพร้อมเเอสโตรสวิตส์อยู่ข้างในทำให้เอย์จิทีเห็นก็ตกใจ

" คอร์เมดัล "

" ฟาว์เดชั่นX นะมีเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าจนสามารถสร้างคอร์เมดัลเเละสวิตส์เหมือนกับของจริงได้ยังกับของเล่นละน่า " โมกามิได้หยิบคอร์เมดัลทั้งหมดเเล้วหันไปหาพวกเอย์จิเเล้วยิ้มออกมา " Come on กรีด!! "

" โอ้วว....เจ้านี้คงจะเป็นคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับเเกละน่า!! " โมกามิได้หยิบคอร์เมดัลสีเเดงออกมาก่อนทีจะกลายร่างเป็นกรีดนกสีแดงยืนต่อหน้าเอย์จิ

" ลุยเลย!! "

กรีดทั้ง5ตนได้เข้าโจมตีพวกเอมุขณะทีเอย์จิรับมือกับกรีดสีเเดงเเต่เขาไม่สามารถตอบโต้กลับได้จนเอย์จิเป็นฝ่ายถูกโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว

" ถึงจะเป็นตัวปลอมเเต่ยากทีจะต่อสู้ใช่มั้ยล่ะ ฮ่าห์ ฮ่าห์!! "

เอย์จิถูกกระชากคอเเล้วกระเเทกอัดกำเเพงจนเป็นรูขนาดใหญ่

" อ้ากกก!!!  " เขาทีร้องออกมาด้วยความเจ็บป่วยทำให้เอมุ บันโจเเละฮิบิกิได้หันหา

" อะ...อั้งค์ นายนะฉันน่ะ " จู่ๆได้มีเเสงสีเเดงส่องสว่างออกมาจากเสื้อของเอย์จิทำให้กรีดนกสีเเดงเกิดเอามือกุมหัวเเล้วปล่อยเอย์จิลงก่อนจะหมดสติผลัดตกลงไป " อั้งค์ "

เอย์จิได้กระโดดพุ้งลงไปทันทีต่อหน้าทั้งสามคน

" คุณเอย์จิ " ฮิบิกิได้ตะโกนขึ้นมา

" อ้ากกกก.....ฉันไม่สนหรอกว่านายจะเป็นอั้งค์ตัวจริงรึป่าว " เอย์จิที่พยายามยื่นมือไปเพื่อจะจับเเต่ทำได้เเค่เตะเท่านั้น " ถ้ามือนี้สามารถช่วยชีวิตได้ละก็.....ฉันก็จะไขว้คว้ามันเอาไว้...อ้ากกกก "

เอย์จิได้ยื่นมือไปจับสำเร็จก่อนทีคอร์เมดัลสีเเดงในเสื้อทีเเตะหักได้เข้าไปในร่างของกรีดตรงหน้าพร้อมกับส่องเเสงสว่างขึ้นมาปรากฎเป็นร่างชายสวมชุดสีเเดงพร้อมมือปีศาจสีเเดงข้างขวาพร้อมปีกทีหลังได้ร่อนลงสู่พื้นช้าๆ

" หึ...เอย์จินายยังบ้าบิ่นไม่เปลี่ยนเลยน่า "

" เป็นเพราะนายไม่ใช่รึไง "

" ฉันไม่เกี่ยวสักหน่อย "

" กะไว้เเล้วว่าต้องมีวันพรุ่งนี้ของนายเเน่ "

" หมายความว่าไง? "

" เอาไว้คุยทีหลังตอนนี้ไม่มีเวลาเเล้ว "

ตัดมาทางด้านบนหลังเอย์จิตกลงไปครอสได้เข้าต่อสู้กับกรีดพร้อมฮิบิกิเเละเอย์จิที่ต่อสู้ด้วยร่างเปล่าๆเเต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ก่อนทั้งสามจะกระเด็นลงไปนอนใต้เท้าของโมกามิ

" ฮ้าววว...พวกเเก3คนไม่มีทางจัดการกรีดได้หรอกน่า "

" ว่าไงนะ "

" ต่อให้เป็นเเบบนั้นพวกเรา....ก็จะหยุดเเผนการร้ายของเเก โมกามิ " ฮิบิกิที่พยายามยันตัวลุกขึ้น

" ฮ่าห์ ฮ่าห์ เป็นเด็กผู้หญิงที่พูดได้Fukkyมากเลยน่า....ถ้างั้นเเกคนเเรกก่อนเลย!! "

กรีดได้พุ้งเข้าโจมตีฮิบิกิเเต่จู่ๆก็ชะงักเพราะถูกอังค์เอามือทะลวงจากข้างหลังพร้อมคอร์เมดัลออกมามรเดียว2ตัวสร้างความตกใจให้กับโมกามิ

" บอกเเล้วไง...พวกเราจะหยุดเเกนะ "

" หวังว่าจบเรื่องเเล้วเอาไอติมให้ฉันกินด้วยละ "

" เข้าใจเเล้วน่า...กรีดนะให้พวกเราจัดการเอง " เอย์จิพูดจบก่อนจะหยิบโอสไดรฟเวอร์ออกมาสวม " ลุยกันเถอะอังค์ "

" หึ..เอย์จิ "  อังค์ได้โยนคอร์เมดัลสามเหรียญให้กับเอย์จิทีสามารถรับได้อย่างเเม่นยำพร้อมใส่ลงไปทีไดรฟเวอร์ก่อนจะหยิบโอส สเเกนเนอร์ไสลด์ทีเมดัลบนไดรฟเวอร์

" เเปลงร่าง "

TAKA TORA BUTTA

TA TO BA TATOBA TATOBA

โอสได้ลากกรีดทั้งหมดออกจากตึกตอนนี้เหลือเพียงเเค่ครอส ฮิบิกิ เเละเอมุอยู่กับโมกามิ

" ให้ตายสิไม่ว่าใครหน้าไหนก็ Fukkyทั้งนั้น คาเมนไรเดอร์อย่างพวกเเกไม่มีทางช่วยโลกได้หรอก " โมกามิได้หยิบเนบิวล่าสตรีมกันออกมา

GEAR ENGINE!

"แหะ...แห่ะ ฮ่าห์ ฮ่าห์ ไคเซอร์!! "

FUNKKY!

โมกามิได้เเปลงร่างเป็นไรท์ไคเซอร์พุ้งเข้าโจมตีใส่ทั้งสามทันที

" หลบไปซะ "คเซอร์เต็มๆ

 ครอสได้ผลักเอมุออกไปก่อนทีตัวเองจะถูกลูกเตะของไรท์ไคเซอร์เต็มๆจนลงไปนอนกับพื้นฮิบิกิได้วิ่งพุ้งเข้าไปพร้อมรั่วหมัดใส่เเต่ไรท์ไคเซอร์หลบการโจมตีได้ทั้งหมดก่อนจะใช่เนบิล่าสตรีมกันในมือขึ้นมายิงใส่จนฮิบิกิยกเเขนขึ้นมาป้องกันกระสุนจนเปิดช่องโหว่จนทำให้ถูกเตะเข้าทีชายโครงร่างกระเด็นอัดไปกับเสาข้างๆ

" อ้ากกก "

"ฮิบิกิจัง " เอมุได้รีบเข้าไปหาฮิบิกิที่ตอนนี้เกิดอาการจุกพร้อมเกียร์สลายหายไปจนอยู่ในชุดนักเรียน

" หน่อยเเน่เเก "

READY GO?

ครอสได้ลุกขึ้นมาพร้อมหมุนคันโยกไปมาเรื่อยๆออร่าเปลวไฟกลายเป็นมังกรไฟสีน้ำเงินอยู่ด้านหลัง

DRAGONIC FINISH!

ครอสได้พุ้งออกไปพร้อมเปลวไฟขณะทีทางไรท์ไคเซอร์เวียงขาเตะส่วนกลับไปจนทั้งสองกระเด็นไปด้านหลังร่างครอสกระเด็นกลิ้งลงไปนอนอยู่ตรงหน้าเอมุกับฮิบิกิพร้อมคืนร่างทางไรท์ไคเซอร์นอนอยู่กับบันไดก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นช้า

" ไม่เลวเลยนิน่า เเต่ว่าตอนนี้ถึงเวลา Fukky Time เเล้วละ Fukky Fukky~"

 ไรท์ไคเซอร์ได้เดินไปทีเเท่นกระจกพร้อมหยิบสวิตส์ออกไปเล้วหันมามอง " พวกเเกจะกลายเป็นฝุ่นหายไปกับตึกนี้สะเถอะ! "

ไรท์ไคเซอร์พูดจบได้ยยิงกระสุนเเวกออกไปรอบๆตึกจำนวนมากเพื่อจะทำลายตึกไปพร้อมกับพวกเอมุด้วยพร้อมกับตัวเองทีหายไปกลับควันเเต่เสี้ยววินาทีนั้นได้มีคนช่วยทั้งสามออกมาจากตึกก่อนทีจะระเบิดได้ทันจนลงมาอยู่ทีพื้นอย่างปลอดภัย

" อ่า~ รอดไปที "

" อย่างเฉียดฉิวเลยล่ะค่า "

" ทันเวลาพอดีเลย " สิ้นเสียงผู้มาใหม่ทั้งสามได้หันไปพบกับชายหนุ่มสวมชุดสูทสีเทาทรงผมรีเจ็นพร้อมรอยยิ้ม

" ฉันคือ คาเมนไรเดอร์ โฟรเซ่ คิซารากิ เก็นทาโร่ชายผู้จะเป็นเพื่อนกับคาเมนไรเดอร์ทุกคนยังไงล่ะ มาช่วยพวกนายเเล้วน่า "

หลังจากทีเก็นทาโร่ได้ช่วยเหลือทั้งสามเอาไว้ก็ได้พามาที่โรงเรียนอามาโนะคาวะ

" ที่นี้คือ? "

" โรงเรียนเก่าฉันเอง สิ่งที่พวกนายตามหาอยู่ที่นี้เเหละ ก็เพื่อนของฉันเป็นคนบอกมาละน่า " เก็นทาโร่พูดจบก็ไดมีคนออกมารับทั้ง4ก็คือเจ็ค

" ไม่คาดคิดเลยว่าจะเอามาซ่อนในที่เเบบนี้โดยที่คนอื่นไม่รู้นะเนี่ย? "

" หมายความว่าไงหรอค่ะ? "

"ที่อามาโนะคาวะ เป็นพื้นที่ทีพลังงานจากอวกาศไหลผ่านตลอดเวลา ถึงเเม้อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับอินิกม่า เเต่ถ้าเป็นทีสำหรับซ่อนหรือเพิ่มพลัง นอกจากที่นี้ก็ไม่มีอีกเเล้วละ " เก็นทาโร่ได้หันมาอธิบายให้กับทั้งสามก่อนจะหันไปเดินเหมือนเดิม

" เพื่อทีจะร่วมโลกกันนั้น จะต้องใช่พื้นที่อย่างมากเลยใช่มั้ยล่ะ "

" เเละเป็นเวลาวันนี้ บ่าย2 โมงซึ่งเป็นเวลาเดียวกันที ระบบดาวเคราะห์สุริยาเเผ่พลังงานมากที่สุดลงมาที่นี้ "

" จะว่าไป สกายวอล เองก็ถูกสร้างขึ้นมาเเพนโดราบ็อกซ์ ที่ค้นพบจากดาวอังคารเหมือนกันนิน่า"

" เอิ่มเเล้ว ว่าเเต่ อินิกม่าอยู่ที่ไหนหรอครับ " เอมุที่รีบถามหาทีตั้งของอินิกม่าว่าอยู่ส่วนไหนของโรงเรียนเเห่งนี้ทันที

" อยู่ตรงนั้นไง "  เก็นทาโร่ได้ชี้ไปตรงลานกว้างของหน้าของพวกเขาเเต่ทีเห็นกับเป็นพื้นที่โล่งกว้างไม่มีอะไรเเม้เเต่ฝุ่น

" เอิ่ม ไม่เห็นมีอะไรสักอย่างเลยนะค่ะ " ระหว่างทีกำลังมองหาอินิกม่าอยู่นั้นจู่ๆได้มีเสียงเคาะจากไม้เท้าดังลั่นมาจากไกลๆทำให้ทุกคนต่างหันไปมอง

 ตรงหน้าของพวกเขาคือโซดิอาร์ทจักรราษีทั้ง4เช่น เลโอ สกอเปี้ยน ซาจิทาเรียส เเคนเซอร์

" โอ้ะ โซดิอาร์ท "

" ดูเหมือนจะคิดถูกสิน่ะ เอาล่ะตรงนี้ให้ฉันจัดการเอง "

" นายเองก็ด้วยหรอ "

" หืม? " เก็นทาโณ่ได้หันไปมองบันโจที่จู่ๆได้พูดขึ้นมา

" ทีนายต่อสู้ เพราะเป็น คาเมนไรเดอร์ ใช่มั้ยล่ะ "

" เเน่นอนอยู่เเล้ว นักเรียนอามาโนะ อาจาย์ทุกคน " เก็นทาโร่ได้หันไปมองพวกโซดิอาร์ทตรงหน้าเเล้วหยิบโฟรเซ่ไดรฟเวอร์ขึ้นมา " รวมถึงเพื่อนทุกคนฉันจะปกป้องเอง "

พูดจบก็ได้เอาสวมทีเอวพร้อมสับสวิตทีเข็มขัดก่อนจะมีเสียงเหมือนสัญญาณออกตัวนับถอยหลังดังออกมา

THREE!

TWO!

ONE!

" เเปลงร่าง "

สิ้นเสียงเก็นทาโร่ได้เเปลงร่างเป็นคาเมนไรเดอร์โฟรเซ่ต่อหน้าทุกคน

" โอ่ววว จรวดงั้นหรอค่ะเนี่ย " ฮิบิกิทีเห็นร่างโฟรเซ่ต่อหน้าก็รู้สึกเเปลกตาเเละตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน

" อวกาศมาเเล้ว~ " โฟรเซ๋ได้ตะโกนออกมาสุดเสียงจนดังไปทั่วบริเวณทำให้ทุกคนยกเว้นเจ็คเอามือขึ้นมาปิดหูทันที " 1 2 3 4 มาเจอกับฉันตัวต่อตัวเลย "

โฟรเซ่ได้วิ่งพุ้งเข้าไปต่อสู้กับโซดิอาร์ททันทีถึงเเม้จะ1ต่อ4โฟรเซ่ก็สามารถรับมือได้อย่างง่ายดาย

" เอานี้ไปกินซะ " 

GIANT FOOT ON!

ทีเท้าขวาของโฟรเซ่เปลี่ยนเป็นเท้าขนาดใหญ๋สีเเดงก่อนจะเตะออกเป็นรอยเท้าขนาดใหญ่เตะอัดร่างโซดิอาร์ท/ตัวกระเด็นไปทีโล่งกว้างเเล้วเกิดระเบิดปรากฎอินิกม่าสีเเดงตั้งตะงาดอยู่ตรงจุดทีโก็นทาโณ่เคยชี้ไว้

" นั้นหรอ อินิกม่า "

" ไม่มีเวลาเเล้ว รีบไปซะ " โฟรเซ่ได้หันไปพูดก่อนทีเอมุจะรีบวิ่งไปทันที

" เห้ เดียวสิ "

ระหว่างทีโฟรเซ่กำลังรับมือกับโซดิอาร์ทอยู่ได้มองไปเห็นอาจารย์โอซุกิทีสภาพสะบักสอบมพร้อมกำลังช่วยนักเรียนคนนึ่งอยู่

" ไม่เป็นไร อาจารย์จะช่วยเอง "

" อาจารย์~ เเบบนี้ฉันเองก็ไม่ยอมเเพ้เหมือนกัน " โซดิอาร์ทอีกตัวได้พุ้งเข้ามาจากด้านหลังเเต่ฮิบิกิได้พุ้งเข้าต่อยจนร่างกระเด็นไปกระเเทกกับอาคารเรียนข้างๆจนเป็นหลุมขนาดใหญ่

" โอ้ว ไม่เลวนิน่าเธอน่ะ "

" ไม่ว่ายังไงหนูก็ไม่ยอมให้เพื่อนต้องบาดเจ็บอยู่เเล้วละค่ะ "

" ฮิบิกิ "

" คุณบันโจ ฉันจะต่อสู้ค่ะ ไม่ว่าโลกคู่ขนานโลกนี้หรือโลกของพวกเราฉันจะปกป้องมันทั้งคู่ให้ดู" บันโจทีมองฮิบิกิก่อนทีเธอจะวิ่งพุ้งเข้าไปต่อสู้กับโซดิอาร์ท

ทางด้านพวกเซ็นโตะหลังจากทีโมกามิหายไปก็ได้มีทางเชื่อมต่อเดินออกมาข้างนอกพาพราด็อกีจำทิวทัศน์นี้ได้อย่างชัดเจน

" ที่นี้มัน "

" ทีนี้คือทีที่บันโจ กับฮิบิกิหายไปเเละที่ทีนายมาครั้งเเรกไงหล่ะ "

" เเต่ที่นี้ดูไม่มีวีเเววจะมีอิกนิกม่าเลยน่ะ "

" นั้นสิน่า  พวกเราเคยมาครั้งนึ่งเเล้วน่า " ระหว่างทีกำลังสนทนากันก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาก่อนจะเปลี่ยนวิ่งพุ้งเข้ามาทำให้ทั้ง4คนตั้งท่าพร้อมต่อสู้เเต่กลายเป็นว่าคนนั้นได้กระโดดไปกลางอากาศเเละกระทบใส่อะไรบางอย่างทีล่องหนอยู่นั้นก็คืออินิกม่าสีน้ำเงิน

" นั้นงั้นหรออินิกม่านะ " ซึบาสะได้กล่าวขึ้นมา

" โมกามิบังอาจเข้าเเตะต้องกับผลไม้ปีศาจ ฉันไม่สามารถอยู่เฉยกับเรื่องนี้ได้"

" เเล้วนายเป็นใครน่ะ? " คริสได้ถามออกไปก่อนทีชายคนนั้นจะหันมาหา

" ฉัน คาสึราบะ โคตะ คาเมนไรเดอร์ ไกมุ "

" คาเมนไรเดอร์งั้นหรอ?  " ก่อนที่เซ็นโตะจะพูดต่อจู่ๆอินิกม่าได้ปล่อยการ์เดี้ยนออกมาเป็นจำนวนมาก

" ไม่มีเวลาเเล้ว พวกนายรีบไปซะ "

" ไปเลย คิริว "

" พวกเราจะยันพวกนี้ไว้เอง ไปทำหน้าที่ของนายสะ "

" ซึบาสะ คริส เข้าใจเเล้ว ไปกันเถอะพาราด็อก " เซ็นโตะได้วิ่งไปพร้อมกับพาราด็อกปล่อยให้ทั้งสามคนรับมือกับศัตรูตรงหน้าที่ล้อมเอาไว้

" เด็กผู้หญิงอย่างพวกเธอไม่ควรมาอยู่ที่นี้หรอกน่ะ "

" หึ ต่อให้พูดเเบบนั้นพวกเราก็ไม่หนีหรอกน่า "

" Killter Ichaival tron "

"  Imyteus Ame no Habakiri Tron "

" ดูท่าคงไม่ต้องห่วงเเล้วสินะ " โคตะทีมองดูพวกซึบาสะทีสวมใส่เกียร์ก็หายห่วงก่อนจะหยิบโอเร็นล็อคซีดขึ้นมา

" แปลงร่าง " 

ORANGE!  LOCK ON! 

SEIYA 

ORANGE ARMER HANABISHI ON STAGE

โคตะแปลงร่างเป็นคาเมนไรเดอร์ไกมุสำเร็จพร้อมอาวุธใในมือทั้งสองข้างทำให้ซึบาสะเเละคริสต่างตกตลึงชั่วขณะ

" นี้งั้นหรอ คาเมนไรเดอร์ไกมุ "

" เกราะส้มเนี่ยน่า? "

" ลุยละน่า ฮ้ากก "

เวลาเดียวกันเซ็นโตะกบพาราด็อกทีได้เข้ามาภายในอินิกม่าโดยเซ็นโตะพยายามเเฮ้กเข้าไปคบคุมอินิกม่าพร้อมกับให้พาราด็ฮกติดต่อไปหาเอมุ

" เอมุ ตอนนี้อยู่ที่ไหนหรอ "

" อยู่ในอินิกม่าล่ะ ตอนนี้ฉันต้องทำยังไง " เอมุที่ได้ถามพาราด็อกทำให้เขาหันไปมองเซ็นโตะทีกลังทำอะไรบางอย่างอยู่

" บอกให้เขาตั้งเอาท์พุทของอินิกม่าให้สูงที่สุด เเล้วหลังจากนั้นฉันจะบอกเองให้ทำอะไรต่อ "

" พูดอะไรของนายน่ะ ถ้าทำเเบบนั้นโลกก็จะถูกทำลายน่ะ! " พาราด็อกไดเตะหวาดใส่ก่อนทีเซ็นโตะจะตะหวาดกลับทำให้เขานิ่งเงียบไทันที

"  เอาเถอะน่ารีบบอกเขาสะ! "

" พาราด็อก ที่พลังเอ็กเซดยังใช่งานได้เพราะบิลด์เก็บมันไว้ เพราะงั้นเชื่อบิลด์เถอะ "

" เอมุ "

เซ็นโตะที่ได้ยินก็เเอบยิ้มออกมา

" อนาคตที่สร้างด้วยวิทยาศาสตร์. จะเป็นอย่างไงกัน " 

เซ็นโตะเเละเอมุต่างกดEnterพร้อมกันโดยทีอินิกม่าทั้งสองต่างถูกดันให้ขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยการ์เดี้ยนได้ดันอินิกม่าต่อตัวกันไปพร้อมโลกทั้งสองได้มองเห็นกันเเละกันต่อหน้าทุกคน

" โลกของพวกเรานิ? " ฮิบิกิได้เงยมองขึ้นไปเห็นเมืองของเตัวเองเช่นเดียวกับโฟรเซ่ โอส โกสท์ เเละทางพวกเบรฟก็เหมือนกัน

เเม้กระทั้งทางไกมุ ซึบาสะเเละคริสได้เงยมองขึ้นไปเห็นเมืองของโลกเอ็กเซดอินิกม่าทีรูปทรงเป็นมือทั้งสองเข้าใกล้กัน

 อินิกม่าทั้งสองได้ปล่อยพลังงานมหาศาลเเผล่ออกเป็นวงกว้างจนเมืองเกิดการระเบิดชาวเมืองต่างวิ่งหนีเอาตัวรอดบางส่วนก็ถูกลูกหลงจากการระเบิด

บันโจกับฮิบิกิได้วิ่งมาอินิกม่าทีเริ่มทำงานไปเเล้วโดยทีไม่สามารถทำอะไรได้

" ทำไมกันทั้งทียังไม่ถึงเวลาเลยเเท้ๆ "

" โลกกำลังถูกทำลาย "

บันโจได้หันไปเห็นเอมุวิ่งมาพอดีก่อนจะเข้าไปกระชากเสื้อมาหา

" เกิดอะไรขึ้นกันเเน่ ไหนบอกว่าจะหยุดอินิกม่าไม่ใช่หรอ? " 

จู่ๆก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ดังมาจากบนฟ้าทั้งสามได้เงยมองขึ้นไปมองเห็นเซ็นโตะทีกำลังขับไต่ลงมาจากอินิกม่าเเละใช่การ์เดี้ยนเป็นทางลงมาก่อนจะกระโดดลงมาจอดรถต่อหน้าทั้งสาม

" เซ็นโตะ "

" คุณเซ็นโตะ "

" โย่ว ตกใจงั้นหรอ " เซ็นโตะได้ถอดหมวกกันน็อคเเล้วหันไปทักทายทั้งสามคน

" ก็ใช่ พูดเเค่เนี่ยงั้นหรอ "

เวลาเดียวกันนั้นได้มีตอปิโดขนาดใหญ่สองลูกได้บินผ่านหัวพวกเขาพร้อมกับซึบาสะเเละคริสได้โดดลงมา

" คุณซึบาสะ คริสจัง "

" อยู่ที่นี้เองงั้นหรอ ทาจิบานะ "

" ให้ตายสิทำให้เป็นห่วงไปได้ "

" เอ้ คริสจังเป็นห่วงฉันงั้นหรอเนี่ย ใจดีจังน่า " ฮิบิกิได้เข้าไปกอดเเขนคริสด้วยความดีใจเเต่เจ้าตัวเกิดอาการเขินเเล้วพยายามดันฮิบิกิออก

" ยะ ยัยบ้าทำอะไรเธอเนี่ย "

เวลาเดียวกันพาราด็อกได้มาปรากฏตัวต่อหน้าเอมุเช่นกัน

" เอมุ "

" พาราด็อก "

ระหว่างทีพวกเขากำลังดีใจได้มีบางอย่างเกิดขึ้นอินิกม่าพร้อมกับโลกทั้งสองเริ่มค่อยชนกันทีละน้อย

" ตอนนี้ไเหลือเวลาไม่มากเเล้วก๋อนทีโลกจะชนกัน " เซ็นโตะได้ลงจากรถเเล้วเดินเข้าไปหาพร้อมมอบบอทเทิลสองอันให้กับเอมุ "นี้คือบอทเทิลของนาย "

เอมุได้ยื่นมือไปรับมาโดยไม่คิดอะไรเเละมองหน้าเซ็นโตะทียิ้มให้

" การจะหยุดการชนโลกได้นั้นต้องใช่พลังไร้เที่ยมทานของนาย เขย่าบอทเทิลสิ เเล้วไปช่วยโลกทั้งสองใบกันเถอะ "

" ครับ " เอมุได้เขย่าบอทเทิลทั้งสองในมือส่วนประกอบในบอทเทิลไหลเข้าสู่ร่างกายทั้งหมด " ไปกันเถอะ "

" อ่า. โมกามิ "

อินิกม่าได้เเบมือออกพร้อมร่างของโมกามิทั้งสองคนปรากฎออกมา

" ช่างโง่เขลายิ่งหนัก เพื่อทีจะมอบพลังเอ็กเซดฏ้เลยให้อินิกม่ารวมร่างงั้นหรอ "

" หิหิ ต่อให้คืนพลังเอ็กเซ็ดเเล้วก็ไม่มีทางหยุดพวกเราได้หรอก "

GEAR REMOTECONE

GEAR ENGINE

FAKKY MATCH 

" ไบไคเซอร์ "

PREFECT!

ร่างโมกามิได้รวมร่างกันจนกลายร่างเป็นไบไคเซอร์ทีสมบรูณ์

" ฮ่าห์ ฮ่าห์ ฮ่าห์ ในที่สุดก็เป็นของฉัน พลังที่ทำให้ฉันเป็นจักรพรรด์  " ไบไคเซอร์พูดจบการ์เดี้ยนจำนวนมทากได้พุ้งลงมาเป็นจำนวนมากอยู่ต่อหน้าพวกเขา

" ไม่ได้มีเเค่ลาสบอสงั้นหรอ? "

ขณะเดียวกันด้านหลังของพวกเขาได้พบกับเหล่าไรเดอร์ทุกคนได้ขับมเตอร์ไซด์ประจำตัวมาจอดเรียงกันเป็นเเถว

" ทุกคน " เอมุได้พูดเสร็จหันกลับมาพร้อมยิ้มออกมา " พาราด็อก "

" อ่า ลุยกันเลย " พาราด็อกเข้าไปในร่างของเอมุพร้อมกับหยิบเกมเมอร์ไดรฟเวอร์เช่นเดียวกับทางเซ็นโตะเองก็ได้หยิบบิลด์ไดรฟเวอร์ขึ้นมาสวมเช่นกัน

MIGHTY ACTION X

RABBIT TANK BEST MATCH

" แปลงร่าง! "

GASHUT GASHA LEVEL UP! MIGHTY MIGHTY ACTION X

HAGANE NO MOONSAULT! RABBITTANK! YEAHHH!

" เท่านี้ทุกคน ก็มากันครบเเล้วสิน่าค่ะ "  

" พวกเราก็ขอร่วมสนุกด้วยละกัน "

" ศึกนี้เพื่อโลกทั้งสองใบ "

บิลด์เเละเอ็กเซดได้กระโดดขึ้นไปบนมอเตอร์ไซค์ของทั้งสอง

" ชะตากรรมของโลกใบนี้ จะเปลี่ยนมันเอง "

" เอาล่ะ มาเริ่มการทดลองกันดีกว่า "

" ชีวิตจงลุกไหม้ "

" นี้คือเวทีของพวกเรา "

" มาเจอกันตัวต่อตัวเลย "

" ฉันจะเอื่อมมือไปช่วยเหลือให้ได้ "

ไรเดอร์ทุกคนได้พูดประโยคเด็ดออกมาพร้อมกันจนไม่ฟังไม่รู้เรื่อง

" เอ้ะ! " ไรเดอร์ทุกคนต่างหันมามองหน้ากันและกันก่อนจะถกเถียงโดยมีเเค่โกสท์ทีค่อยห้ามปล่ามกับบิลด์ที่ไม่ได้เถียงอะไร

" เห้อ~ ให้ตายสิโลกกำลังจะพังทลายเเล้วยังมาทำเท่ห์อีก " คริสได้ยืนกอดอกบ่นออกมาพร้อมดูเหล่าไรเดอร์กำลังเถียง

" พวกเราเองก็ควรมีด้วยมั้ยประโยดเด็ดน่ะ "

" จะบ้ารึไง  "

" นั้นสิน่าตลอดที่ผ่านมาก็ไม่ได้คิดเลย "

" เธอก็เอากับเขาด้วยหรอเนี่ย! "

" ฮ่าห์ๆๆๆ สุดยอดไปเลย ลุยกันเถอะ "

ฮิบิกิได้ขึ้นไปซ่อนบิลด์ทางคริสได้ขึ้นไปซ่อนกับโฟรเซ๋เเละทางซึบาสะได้ไปซ่อนโอสก่อนทีทุกคนจะขับพุ้งออกไปหากลุ่มการ์เดี้ยนจำนวนมากตรงหน้า

" เอาเลยฮิบิกิ "

" รับทราบ " ฮิบิกิได้ง้างหมัดทั้งสองออกก่อนจะดปลี่ยนเกียร์ทีเเขนทั้งสาองยืดออกพร้อมยิงไอพ้นออกเพิ่มความเร็วจนชนซัดร่างการ์เดี้ยนกระเด็นไปคนละทาง

" ฮ้ากกก!! " เอ็กเซดยกล้อสบัดใส่ร่างของการ์เดี้ยนพร้อมกันสามตัวรวดก่อนจะใช่กาชาค้อนเบรกเกอร์ไล่ทุบทีละตัว

" เอาล่ะน่ะ "

" ขอความกรุณาด้วยครับ " ซึบาสะได้ตั้งดาบทีข้อเท้าของเธอกับมอเตอร์ไซด์ของโอสเป็นทรงดาบก่อนทีโอสจะทะลวงเข้าใส่ร่างการเดี้ยนเฉือดเฉือนร่างจนขาดเป็นสองท่อน

" ลุยกันเลยโกสท์ "

" ครับ " โกสท์เเละไกมุได้ขับตีคู่กันมาพร้อมหยิบอาวุธของตัวเองออกมาไล่ฟันโจมตีใส่พวกการ์เดี้ยนจนระเบิดไปทีละตัว

LUNCH ON! GATLING ON!

" เอาละพร้อมเป่าหุ่นกระป๋องรึยัง "

" พร้อมอยู่นานเเล้ว " คริสได้เปลี่ยนเกียร์ที่เเขนเป็นเเกทลิ้งทั้งสองข้างพร้อมเล่งไปด้านข้างก่อนทีทั้งสองจะสาดกระสุนพร้อมมิสไซล์เข้าถล่มใส่พวกการ์เดี้ยนจนไม่เหลือซาก

" ไปกันเถอะบิลด์ "

" อ่า  ฮิบิกิจับเเน่นๆล่ะ"

" ค่ะ! "

ทั้งสองได้ขับพุ้งไปยังอินิกม่าเเละขับไต่ขึ้นเสาการ์เดี้ยนจนมาถึงจุดที่ไบไคเวฮน์อยู่ทั้งสามได้กระโดดพุ้งเข้าไปง้างหมัดใส่ทั้งสามด้านเต่ก็ถูกฟันเฟื้องขนาดใหญ่ทีเเขนทั้งสองข้างป้องกันเอาไว้

ทางด้านไกมุได้ถูกล้อมเอาไว้รอบด้านได้วิ่งพุ้งเข้าไปใช่ดาบในมือทั้งสองไล่ฟันจัดการ์เดี้ยนไปทีละตัว

" ถึงเเม้ฉันจะไม่อยู่บนโลกนี้เเล้วก็ตาม " การ์เดี้ยนตัวยึ่งได้พุ้งมาจากข้างเเต่ไกมุได้ใช่ดาบในมือเเทงทะลุเข้ากลางอกจนไปถึงเเล้วฟันผ่าครึ่งท่อนเเล้วระเบิดกลางอากาศ " เเต่ว่าฉันก็ยังอยากจะปกป้องโลกใบนี้เอาไว้อยู่"

การ์เดี้ยนได้กระโดดเข้ารุมใส่ไกมุทุกด้านจนมองไม่เห็นร่างของไกมุเเม้เเต่น้อย

KACHIDOKI ARMER!  ISAKOSHI EI EI YO!

ร่างขอบไกมุเปลี่ยนเป็นฟอร์มทาชิโดกิอาร์มพร้อมใช่ธงทีหลังสบัดร่างของการ์เดี้ยนทั้งหมดจนกระจัดกระจายไปรอบทิศ

ทางฝั่งโฟรเซ๋ได้ต่อสู้อยู่ที่โรงงานอตุสหกรรมได้เตะอัดการ์เดี้ยนทีพุ้งเข้ามากระเด็นเเละทิ้งระยะห่าง

" ถ้ายังอยากจะมีเพื่อนเพิ่มมากกว่านี้ละก็ คงจปล่อยให้พวกเเกทำลายโลกไม่ได้หล่ะน่า "

CHAINE ARRY ON!

โฟรเซ่ได้พุ้งลงไปพร้อมทีมือขวามีลูกตุ้มขนาดใหญ่เวียงสบัดอัดร่างการ์เดี้ยนกวาดไม่เหลือก่อนจะใช่ลั่นเชอร์กับเเกทลิ้งกระหน้ำยิงกราดใส่การ์เดี้ยนจนระเบิดเป็นเเถว

ทางโกสท์ได้ต่อสู้ใต้สะพาน

" ฉันนะเชื่อในศักยภาพของมนุษย์อยู่ พวกเราสามารถเปลี่ยนเเปลงอนาคตได้ "

GRATEFUL KENGO HAKKEN KYOSHOU NIOU-SAMA BOUZU SNIPER DAI HENGE

MUSASHI NOBUNAGA GRIM!

" คุณมุซาชิ คุณโนบุนากะ คุณกริมรบกวนด้วยครับ "

" เป็นเกียรติมากที่ได้ต่อสู้ร่วมกับนายอีกครั้ง "

โกสท์ได้เรียกวีรบุรุษทั้งสามออกมาช่วยต่อสู้ก่อนจะค่อยไล่โจมตีใส่การ์เดี้ยนทีด่าหน้ากันเข้ามาเรื่อย

" เอย์จิ! " อังค์ได้โยนคอร์เมดัลสีเขียวสองเหรียญให้กับโอสได้เอามาใช่ทันที

KUWAGATA KAMAKIRI BATTA

GATAKIRIBA KIRIBA!

 โอสได้เปลี่ยนเป็นร่างกาตากิริบะเเยกร่างออกจำนวนมากกว่าการ์เดี้ยนค่อยไล่จัดการไปทีละตัวเเละยังเเยกออกเรื่อยจนจัดการหายไปเกือบครึ่ง

" เอย์จิใช่นี้สะ " อังค์ได้เอาคอร์เมดัลตัวเองออกมาก่อนจะโยนให้กับโอสเจ้าตัวทีรับมาได้มองดูคอร์เมดัลในมือก่อนจะหันไปมองอังค์ทียิ้มให้กับเขาก่อนทีร่างจะค่อยสลาหายไป

 " อังค์ถ้านั้นคือสิ่งทีนายต้องการเเล้วละก็  "

TAKA KAJAKU CONDOR TAJADOL!

โอสได้บินพุ่งขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับไกมุที่อยู่ในร่างคิวามิอาร์มได้บินพุ้งขึ้นไปพร้อมกับโฟรเซ่ออยู่ในร่างคอสมิคพุ้งขึ้นไปบนเช่นเดียวโกสท์อยู่ในร่างมุเก็น

ซึบาสะได้ใช่ดาบของเธอเปลี่ยนดาบใหญ่ฟันคลื่นสายฟ้าเข้าใส่ร่างของการ์เดี้ยนรวดเดียวหายไปพร้อมคริสทีได้ยิงลูกดอกธนูคริสตัลทั้ง4ลูกข้นไปบนฟ้าก่อนจะกระจายออกเป็นจำนวนมากพุ้งลงมาทีพื้นเข้าใส่การ์เดี้ยนทุกตัว

" ชิ พวกนี้มากันไม่หยุดหย่อนเลย "

" ถ้างั้นก็มีทางเดียวเท่านั้น ทำลายอินิกม่าสะ "

ซึบาสะพูดจบก็ได้วิ่งพุ้งขึ้นไปบนดาดฟ้าอาคารก่อนทีคริสจะยิงตอปิโดขนากใหญ่ออกมาให้ซึบาสะกระโดดขึ้นไปจุดหมายได้พุงไปยังอินิกม่าสีน้ำเงินพอถึงยอดสุดเธฮได้กระโดดลงพร้อมขว้างดาบพุ้งออกไปก่อนจะเเปรเปลี่ยนเป็นดาบขนาดใหญ่พร้อมกับเธอได้เตะทีด้ามปลายดาบเป็นเเรงส่งพุ้งลงไป

ทางคริสเองได้ใช่อาวุธทั้งหมดทีเธอมีเเล้วเล่งทีอินิกม่าสีเเดง

" เละไปซะ!! "

กระสุนมิสไซล์จำนวนมากพุ้งเข้าโจมตีใส่อินิกม่าพร้อมตอปิโดขนาดใหญ่สองอันการโจมตีของทั้งสองเข้าใส่อย่างจังก่อนทีไรเดอร์ทั้ง4จะพุ้งเข้าปิดฉาก

อินิกม่าได้ร่วงลงมาเเต่กับยังทำงานพร้อมบินไปตามเมืองต่างๆ

" ทำไมกันหล่ะ ทำไมอินิกม่าถึงยังทำงานอยู่ล่ะ "

บิลด์ เอ็กเซด กับฮิบิกิทีนอนสะบักสะบอมอยู่ตรงข้ามได้มองไบไคเซอร์ยืนมองเหมือนตัวเองอยู่จุดเหนือกว่า

" เปล่าประโยชน์ ระหว่างอินิกม่าจะถูกทำลายหรือโลกจะชนก่อนกัน พวกเเก็หยุดฉันไม่ได้อยู่ดี"

" ฮ้ากกก!  " ทั้งสามได้พุ้งเข้าไปโจมตีอีกครั้ง

ด้านบนดาดฟ้าเเห่งนึ่งพวกฮิโระได้วิ่งขึ้นมาดูเห็นตึกมากมายจากอีกโลกนึ่งกำลังตกหล่นลงมาใส่โลกของพวกเอ็กเซดอย่างต่อเนื่อง

"เเย่เเล้ว มันกำลังใกล้เข้ามาเเล้ว "

" ใจเย็นก่อนสิ ตอนนี้เราต้องเชื่อมั่นในตัวเอ็กเซดสิ "

" เอมุ นายจะต้องจัดการมันได้เเน่ "

" นายต้องเเยกโลกทั้งสองออกจากันให้ได้ "

" ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าเป็นเอมุกับพาราด็อกละก็ต้องทำได้เเน่  " คำพูดของป็อปปี้ทำให้ทุกคนใจเย็นลงพร้อมกับเป็นสังขี้พยานกับเหตุการณ์ตรงหน้า

เอ็กเซดได้กระโดดพุ้งเข้าไปหาเเต่ก็ถูกไบไคเซอร์เตะเข้าทีท้องก่อนทีบิลด์จะกระโดดตามเเต่ก็ถูกเล่นงานเหมือนเดิมก่อนทีฮิบิกิจะพุ้งเข้ามาพร้อมดึงเกียร์ทีส่วนเเขนยืดออกเเล้วต่อยเข้าทีกลางอกเต็มๆก่อนทีส่วนยืดออกเด้งกับมาเป็นเเรงอัดซัดร่างไบไคเซอร์จนไถลไปข้างหลังเล็กน้อย

" ไม่ได้ผลเลยงั้นหรอ "

ไบไคเซอร์ได้พุ้งเข้าไปต่อยเข้าทีหน้าของเธอก่อนจะจับผ้าพันคอของเธอเวียงออกจนร่างกระเด็นไปโดนเอ็กเซดทีค่อยลุกขึ้นจนลงไปนอนกองกับพื้นทั้งคู่

" พวกเเกสามคนไม่มีทางหยุดฉันทีเป็นอมตะได้หรอก "

" ไม่ว่ายังก็ต้องหยุดเเกให้ได้ "

บิลด์ได้วิ่งเข้าไปต่อสู้อีกครั้งเเต่ก็ต้องเอามือขึ้นมาป้องกันกระสุนทีไบไคเซอร์ยิงออกมาเเต่ก็เปิดช่องโหว่ให้ฮิบิกิกับเอ็กเซดเข้าจากด้านข้างได้เตะเข้าทีท้องทั้งสองด้านพร้อมกันก่อนทีบิลด์จะวิ่งเข้ามาเตะเข้าทีกลางอกจนกระเด็นไปชนกับอินิกม่า

" หน่อยยย  " ไบไคเซอร์ทีดูโมโหกว่าเดิมได้วิ่งพุ้งเข้าไปต่อยเข้าทีหน้าเอ็กเซดพร้อมกับต่อยเข้าทีท้องฮิบิกิเต็มเเรงจนเธอจุกเข่าทรุดลงไปกับพื้นก่อนจับเเขนเธอเวียงไปกระเเทกกับบิลด์จนทั้งสองลงไปนอนกับพื้นก่อนจะถีบเอ็กเซดไปนอินด้วยกัน

บันโจที่ยืนมองอยู่บนดาดฟ้าเเห่งนึ่งเเล้วเขาที่ไม่เข้าใจว่าทำไมเเต่ละคนถึงต้องต่อสู้อย่างสุดชีวิต

" ทำไมกันล่ะ  "

โอสได้ใช่เปลวไฟทีมือต่อยเข้าใส่การ์เดี้ยนตรงหน้าก่อนจะต่อยเข้าใส่อีกตัวด้านข้าง

"  ไม่มีใครขอให้ช่วยเเท้ๆ "

โฟรเซ่ได้จับการ์เดี้ยนล็อคเเขนก่อนจะรั่วหมัดใส่ไม่หยั่งพร้อมเอาหัวโหม่งใส่แล้วต่อยเข้าทีหน้าการ์เดี้ยนจนระเบิด

" ไม่มีใครชื่นชมเเท้ๆ "

โกสท์ได้ใช่กันกันเซเบอร์ป้องกันกระสุนปืนทีพุ้งเข้ามาก่อนจะวิ่งฝ่ากระสุนไล่ฟันทีละตัว

" ทั้งทีบาดเจ็บขนาดนี้เเละยังจะต่อสู้กันอีกล่ะ!! "

ไกมุเตะเข้าทีท้องก่อนจะใช่ดาบเเทะเข้าท้องเเล้วดึงออกมาฟันตัวต่อไปทันที

" ทุกคนบ้ากันไปหมดเเล้ว!! "

" อ้ากกก " คริสที่ถูกโจมตีเข้าจากด้านหลังจนล้มลงไปกับพื้นก่อนจะถูกการ์เดี้ยนเข้ามารุม " อย่ามาล้อเล่นน่า !!! " คริสได้เปลี่ยนเเกทลิ้งเป็นปืนพกกลกราดยิงใส่หัวการ์เดี้ยนเรียงตัวจนหัวระเบิดไปเป็นเเถวก่อนจะค่อยลุกขึ้นช้าๆ

" ยัง ยังหรอกน่ามีเท่าไรก็เข้ามาให้หมดเลย!!! " คริสพูดจบก่อนจะยิงใช่ปืนพกในมือยิงกราดทุกตัวทีเขามา

" แฮ่กๆ แฮ่กๆ  "  ซึบาสะทีเหนื่อยหอบจนเอาดาบขึ้นมายันร่างเอาไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองล้มก่อนทีจะมีการ์เดี้ยนวิ่งมาจากข้างหลังจับตัวเธออัดกำเเพงเธอทีพยายามดิ้นไปมาก่อนจะจะหยิบมีดทีขาเเทงเขาทีอกก่อนจะต่อยเข้าทีหัวมันจนหักเเล้วใช่ดาบฟันฝ่าร่างจนขาดครึ่ง

" ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมให้. พวกเเกทำลายไปมากกว่านี้หรอก ฮ้ากกก "

" เเต่ว่าก็ไม่เลวเหมือนกัน ฉันน่ะต่อสู้เพื่อตัวเอง เพื่อคนที่ฉันเชื่อมั่นเเละผู้คนทีเชื่อมั่นในตัวของฉัน!!  "

WEAK UP!CROSS-Z DRAGON!

ARE YOU READY?

" แปลงร่าง "

WAKE UP BURNING!  GET CROSS-Z DRAGON! YEAH!

" ฉันคือ คาเมนไรเดอร์  ครอส!!! "   ครอสได้วิ่งพุ้งฝ่าระเบิดออกต่อสู้ทันที

ในเวลาเดียวพวกบิลด์ที่เกำลังต่อสู้อยู่กับไบไคเซอร์เป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียวฮิบิกิได้กระโดดพุ้งขึ้นเหนือหัวไบไคเซอร์ก่อนจะจับล็อคเอาไว้บิลด์เเละเอ็กเซดได้พุ้งเข้ามาต่อยพร้อมกันเเต่ก็ถูกเตะกระเด็นออกไปก่อนจะเล่งเนบิวล่าสตรีมกันเเล้วเหนวไกยิงเฉียดเเก้มขอเธอจนเป็นเเผลทำให้เสียหลักโดนจับทุ่มกับพื้นเเล้วเตัเข้าทีท้องจนกลิ้งไปกับพื้น

" เเข็งเเกร่งอะไรขนาดนี้เนี่ย "

ทั้งสามต่างยืนหอบล้อมไบไคเซอร์เอาไว้เเต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะโค่นได้เลยเเม้เเต่น้อย

" ฉันคือจักรพรรดิ คาเมนไรเดอร์อย่างพวกเเกเป็นได้เเค่ขยะเท่านั้น "

" ยังหรอกเกมมันยังไม่จบหรอก " 

MAXMUM GASHUT HYPERMUTEKI

" แปลงร่างใหญ่ไฮเปอร์! "

DOCKING  BAKKAN MU-TE-KI 

KAGAYAKE RYUSEI NO GOTOKU OUGON NO SAIKYO GAMER  HYPER MUTEKI EX-AID

" จะเคลียร์เกมเเบบไม่คอนทินิวให้ดู "

เอ็กเซดได้เปลี่ยนร่างเป็นมุเทคิเสร็จได้พุ้งไปด้วยความเร็วจนมองเเถบไม่ทันเข้าต่อสู้กับไบไคเซอร์อย่างสูสี

" เซ็นโตะ " เสียงครอสได้ดังขึ้นขณะทีขับเเมชชีนบิลด์กระโดดขึ้นมาสร้างความตกใจให้กับบิลด์เเละฮิบิกิ

" คุณบันโจ "

" นายลืมของนะ " ครอสได้โยนบางอย่างให้กับบิลด์ก่อนทีตัวลงจะลงไปบนถนนบิลด์ได้มองดูทีมือนั้นก็คือเเรบบิทเเทงค์สปาร์คกลิ้งบอทเทิล

" โอ้ว นายเนี่ยมาได้จังหวะเหมาะเจาะเลยจริงๆ "

" หนวกหูน่า ทีเหลือฝากด้วยละ "

" เเน่นอนอยู่เเล้ว " บิลด์ได้เขย่าไปมาก่อนจะมีเสียงเหือนโวดาซ่าดังออกมาพร้อมกับสูตรฟิสิกข์ออกมาจากด้านหลังพร้อมทำเหมือนเปิดกระป๋องน้ำอัดลม " เอาล่ะมาเริ่มการทดลองดีกว่า "

บิลด์พูดจบได้นั่นมามาเสียบลงบนบิลด์ไดรฟเวอร์พร้อมหมุนคันโยกไปมาก่อนจะมีฐานเเบบคล้ายกับเเปลงร่างปกติเเต่ใหญ่กว่าเดิม

RABBIT TANK SPARKLING

ARE YOU READY!

" บิลด์อัพ "

SHUWATTO HAJIKERU! RABBIT TANK SPARKLING YEAHHH! YEAHHH!

" สมการเเห่งชัยชนะได้ถูกกำหนดไว้เเล้ว "

" ว้าว~ งั้นทางนี้ก็ของัดหมายเด็ดออกมาด้วยเหมือนกันล่ะ " ฮิบิกิทีเห็นทั้งสองเปลี่ยนร่างก็ตื่นเต้นก่อนจะลุกขึ้นสูดหายใจเข้าออก

" S2CA Tribust!!! "

Gatrandis babel ziggurat edenal Emustolronzen fine el baral zizzl Gatrandis babel ziggurat edenal Emustolronzen fine el zizzl

ทางด้านซึบาสะกับคริสที่จัดการการ์เดี้ยนตรงหน้าเเล้วได้ยินเสียงดังลอยมาเเต่ไกลทั้งสองก็รู้ได้เลยว่าเป็นฮิบิกิ

" เพลงนี้มันหรือว่า "

" ทาจิบานะจะใช่มันงั้นหรอ "

 " Set Hamonic! "ฮิบิกิได้ตะโกนออกมาพร้อมที่หน้าอกของเธอได้เปล่งเเสงออกมาก่อนทีพลังมหาศาลได้ร่วมกันเป็นออร่าสีรุ่งปกคลุมทั้งร่างกาย

ชิ้นส่วนของเกียร์ฮิบิกิได้ก่อนทีชิ้ส่วนเกียร์ทีเเขนเปิดออกเผยให้เห็นเเผงโซล่าพลังงานส่องเเสงสีทองพร้อมบนยอดหูฟังเช่นกันพร้อมเอาเเขนทั้งสองประกบกันมาร่วมที่เเขนขวาเเล้วดึงเเขนซ้ายออกมาเกียร์ที่เเขนขวาได้เปลี่ยนเป้นโหมดใหม่พร้อมรอบตัวมีออร่าสีทองบนร่างกายของเธอ

ก่อนที่ฮิบิกิจะชูเเขนขึ้นพร้อมออร่าสีรุ่งทั้งหมดได้มาร่วมที่เธอทั้งหมดจะมาร่วมที่เเขนขวาพร้อมมีวงเเหวนสีรุ่งรอบๆเเขน

" ลุยละน่า! "

ร่างฮิบิกิได้พุ้งเข้าไปด้วยความเร็วทั้งสามทะยอยผลัดกันโจมตีเเละเปลี่ยนสลับตำเเหน่งไปมาสถานการณ์ตอนนี้ฝ่ายไบไคเซอร์โดนอยู่ฝ่ายเดียวจนร่างกายเริ่มไม่ไหวจนกระเเสไฟฟ้าช็อตตามร่างกาย

" บะ บ้าน่า ฉันควรทีจะเป็นอมตะเเล้วนี้น่า "

" หึ  เหมือนไม่เข้าใจเลยน่า ทริค ไงล่ะ " เอ็กเซดได้หันมามองไบไคเซอร์ที่ตอนนียังสบสนอยู่

" พวกเราได้ตั้งค่าเพิ่มเอาทฺ์พุทของอินิกม่าให้สูงทีสุด หรือก็คือเพื่อให้โลกรวมกันก่อนบ่าย2 "

" เพราะเเบบนั้นทำให้อินิกม่าไม่สามารถทำงานได้อย่างเต็มทียังล่ะ " ฮิบิกิได้พุ้งเข้าไปก่อนจะง้างต่อยอัดเข้าทีท้องไบไคเซอร์จนร่างพุ้งขึ้นไปบนฟ้า

"อย่างเเกนะ ไม่มีทางเป็นอมตะได้หรอก" เอ็กเซดเเละบิลด์ได้กระโดดพุ้งขึ้นไปเหนือร่างของไบไคเซอร์ก่อนจะทีทั้งคู่จะเตะอัดร่างของพุ้งอัดใส่กับอินิกม่าจนเริ่มเสียหายหนักจนเกิดระเบิดบางจุด

" เป็นไปไม่ได้ ฉันควรมีพลังมากที่สุดซิ  "

" นั้นนะไม่ใช่พลังสักหน่อย "

" ฉันจะบอกให้เเกได้รู้เองว่าระหว่างไรเดอร์ซิสเต็มกับไคเซอร์ซิสเต็มมันเเตกต่างยังไง! "

ทางไกมุได้โยนดาบทิ้งพร้อมหันไปเผชิญหน้ากับการ์เดี้ยนจำนวนกลุ่มเดียว

" พวกเราต่อสู้โดยไม่ละทิ้งไว้ข้างหลังเเม้เเต่คนเดียว! "

 KIWAMI SCLASH!

" ฮ้าาา  " ไกมุได้ไรเดอร์คิกใส่การ์เดี้ยนทั้งหมดรวดเดียวยาวจนระเบิดเรียงกันเป็นเเถว

" พวกเราต่อสู้เพื่อปกป้องเพื่อนทุกคนบนโลกใบนี้ "

ROCKGET ON DRILL ON!

" ไรเดอร์ร็อกเก็ตดริลคิก "โฟรเซ่ได้กระโดดขึ้นไปพร้อมทีเเขนขวาทีร็อกเก็ตสีส้มพร้อมกับขาซ้ายมีดริลสีเหลืองพุ้งออกไปใส่กลุ่มการ์เดี้ยนพวกสุดท้ายจนระเบิดแหลกสลายไป " สำเร็จเเล้ว "

" เพื่อเชื่อมต่อโลกทั้งสองไปสู่อนาคต "

MUGEN OMEHADIRVE!

โกสท์ได้ลอยขึ้นไปพร้อมไรเดอร์คิกใส่การ์เดี้ยนทั้งหมด " ฮ้ากกก!!! "

SCANING CHARGE!

การ์เดี้ยนได้วิ่งเข้ามาล้อมก่อนทีโอสได้พุ้งทะยานไปบนฟ้า

" เพื่อปกป้องโลกด้วยมือคู่นี้ ฮ้ากกกกซีย่าาา!!!! " โอสได้กางปีกออกพร้อมทีขากล้ายเป็นกรงเล็บเหยี่ยวบินทะลวงใส่การ์เดี้ยนทีต่อตัวขึ้นมาระเบิดทั้งหมดก่อนจะยืนอยู่กลางวงล้อมเปลวไฟ

" เอาละน่ะยูกิเนะ!! "

"อ่าาา ไปเลย!!!  " ซึบาสะได้ดีดตัวไปพร้อมกับตอปิโดของคริสทียิงออกมาก่อนจะควักดาบคู่ออกมาประกบท้ายเข้ากันก่อนจะมีเปลวไฟสีฟ้าจุดขึ้นทีดาบทั้งสองข้างการ์เดี้ยนทั้งหมดระเบิดหายกลายเป็นจุนก่อนทีซึบาสะจะสะบัดดาบกับลม

" ฉันจะใช่พลังนี้มอบรอยยิ้มให้กับทุกคนบนโลกใบนี้ "

" เพื่อความรักเเละความสงบสุขจะสร้างมันด้วยพลังนี้! "

" เพื่อปกป้องผูคนด้วย เสียงเพลงในหัวใใจใของฉัน! ฮ้ากกกก!! " ฮิบิกิได้พุ้งเข้ามาร่วมพลังทั้งหมดไว้ทีเเขนขวาเเล้วง้างต่อยอัดใส่ร่างไบไคเซอร์จนร่างกระเด็นขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับพายุสีรุ่งซัดร่างขึ้นไป

KIMEWAZA! CRITICLE SPARKING

READY GO?

SPARKLING FINISH! 

" ฮ้ากกกก!!!  นี้เเหละคือคาเมนไรเดอร์หล่ะ "

ทั้งสองได้ไรเดอร์คิกใส่ร่างไบไคเซอร์ก่อนจะทะลุออกมาร่างของมันได้ระเบิดไปพร้อมกับอินิกม่าจนไม่เหลือสิ้น

ขณะเดียวกันทางครอสทีพึ่งจัดการการ์เดี้ยน2ตัวสุดท้ายก่อนจะยืนเหนื่อยอย่าหมดเเรงก่อนล้มลงไปนอนกับพื้น

" จบเเล้ว...อ้าาาา จบสักที ฮ่าาา "

โลกทั้งหมดกับสู่สภาพเดิมพร้อมค่อยเเยกออกจากกันช้าๆระหว่างนั้นบิลด์ ครอส พร้อมกับพวกฮิบิกิได้เดินมายืนอยู่ต่อหน้าเหล่าไรเดอร์

" ดูเหมือนว่าจะต้องจากกันเเล้วละ "

" ลำบากเเย่หน่อยน่า โลกของบิลด์พวกนายต้องเอื่มมือคู่นั่นช่วยเหลือผู้คนได้เเน่นอน  " โอสได้พูดขึ้นมา

" ถึงเเม้พวกเราจะอยู่กันคนละโลกก็ตามเเต่ว่าเราก็พร้อมทีจะไปช้วยทุกเมื่อเลย "

" ไม่สำคัญว่าพวกเราจะห่างไกลกันเเค่ไหนเเต่พวกเราจะเชื่อมต่อกันด้วยความรู้สึก "

" ถ้าหากว่าต้องการความช่วยเหลือละก็ พวกเราจะรีบบินไปช่วยเหลือทันทีเลย เพราะพวกเราเป็นกันนิน่า "

โฟรเซ่ได้ยื่นมือไปหาบิลด์เเต่เจ้าตัวทียังยืนนิ่งไม่เข้าใจ

" หืมอะไรหรอ "

" ไม่รู้หรอเนี่ย เอานิ " โฟรเซ่ได้คว้ามือบิลด์มาจับก่อนจะจับมือกันก่อนจะชนมือกันสองสามทีจนบิลด์ตกใจเล็กน้อย " สัญลักษณ์เเห่งมิตรภาพไงล่ะ "

" เห้ เท่ห์เหมือนกันนิน่า " ครอสได้เอ่ยชมออกมา

" คริสจังพวกเราก็มทำบ้างเถอะ " ฮิบิกิได้หันไปพูดกับคริสทียืนอยู่ข้างๆ

" อะไรของเธอเนี่ยฉันไม่ทำหรอก "

" เเม้ ไม่เอาน่าา "

" เพราะทุกคนทำให้โลกทั้งสองใบปลอดภัย " ซึบาสะได้เอ่ยขอบคุณพร้อมก้มหัวคำนับ

" ฉันเชื่อนะว่าพวกนายนะจะต้องสามารถช่วยโลกโดยไม่ต้องคอนทินิวได้เเน่นอน "

" อ่านั้นสินะ ไม่ว่าคาเมนไรเดอร์จะอยู่โลกไหนก็ตาม สัมการเเห่งชัยชนะย่อมอยู่ที่นั้นเเน่นอน "

" เท่ห์ใช่ได้นิน่า "

โลกทั้งสองได้เเยกออกจากกันเมืองกลับสู่ความสงบอีกครั้งเอมุกับพาราด็อกได้ยืนมองทิวทัศน์เมืองของตัวเอง

" เอมุ พาราด็อก " ป๊อปปี้ได้เดินมาพร้อมกบพวกฮิโระด้านหลัง

" โย่วว "

" ดูเหมือนว่านายจะผ่าตัดเอาทั้งสองโลกออกจากกันได้สำเร็จน่ะ "  ฮิโระได้เดินออกมาชื่นชมเอมุ

" ดูเหมือนว่าเป็นประสบการณ์ทีเเปลกใหม่ดีนะว่ามะ "  

" อินิกม่าได้ไปกระตุ้นความสามารถของฉันให้ตื่นขึ้นมาจนฉันมีไอเดียมากมายเต็มหัวไปหมดเลยล่ะ~" คุโรโตะได้ออกมาชั่วคราวก็เริ่มทำสีหน้าเเอบคิดเผนอะไรบางอย่างออกมาก่อนจะถูกคิริยะตบหัวไปเต็มเเรงเเต่ดูเหมือนไม่มีทีท่าจะเจ็บเเม้เเต่น้อย

" เฮ้ พระเจ้าที่ให้ออกมาก็เเค่ให้มาสูดอากาศ ไม่ใช่มาก่อปัญหา "

" หึหึ ฉันได้รับมาเเล้ว สิ่งทีทำให้พลังของฉันไปสู่จุดสูงสุด " คุรุโตะที่เหมือนพูโอยู่คนเดียวก่อนจะหันมาเจอป๊อปปี้เอาบั๊คไวเซอร์เซอร์ไวล์มาขู่จนคุรุโตะรู้สึกกลัวถึงกับหยิบตุ๊กตาหมีเเพนด้าขึ้นมากัน

" โธ้วว เลิกก่อเรื่องสักทีจะได้มั้ย " ขณะทีเผลอคุรุโตะได้รีบวิ่งหนีทันที " เห้เดียวสิคุรุโตะ "

เอมุกับพาราด็ฮกทีเห็นบรรยากาศเเบบนี้ก็หัวเราะออกมาก่อนทีจะมองหน้ากัน

" กลับมาเเล้ว เอมุ "

" ยินดีต้อนรับกลับ พาราด็อก "

ณ วัดไดเท็นคุจิ ทาเครุที่ยืนกวาดพื้นวัดท่ามกลางเสียงนกเสียงกาดังอย่างสงบจิตใจโดยที่มีสายตาคู่นึ่งเเอบยืนมองอยู่หน้าประตูวัดก็คือโอนาริ

" ไม่ต้องเเอบหรอก ฉันรู้นะ " โอนาริทีสะดุ้งตกใจเห็นทาเครุยืนอยู่ตรงหน้า " อยากกลับมาวัดไดเท็นคุจิ ใช่มั้ยล่ะ ยินดีต้อนรับเสมอ "

" ฮึก หืออ นายน้อยทาเครุ นายน้อยทาเครุ~ "  โอนาริที่กลั่นน้ำตาเเทบไม่อยู่ได้วิ่งเข้าไปกอดทาเครุพร้อมกับร้องไห้ออกมา

" ครับๆ ยินดีต้อนรับกลับ โอนาริ"

" ครับ~ กลับมาเเล้วครับนายน้อยทาเครุ~ "

 " งั้นฝากกวาดพื้นด้วยละ " ทาเครุกล่าวจบได้ยื่นไม้กวาดให้ก่อนทีโอนาริรับมาด้วยความเต็มใจ

" ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมเถอะคราบ~ " 

ณ ที่เเห่งนึ่งสะพานเเม่น้ำโคตะได้ยืนมองดูโลกที่ไม่ได้เห็นมานานทำให้ชวนคิดถึงเรื่องเก่าที่ผ่านมา

" ถึงเเม้ว่าพวกเราจะอยู่ห่างไกลกันเเค่ไหน จะค่อยเฝ้าดูอยู่ตลอดเลยล่ะ ก็เพราะว่าที่นี้เป็นโลกที่ฉันเกิดมา"

ณ ทางกลับบ้านของโรงเรียนอามาโนะคาวะเหล่านักเรียนทุกคนทีหลังเริ่มเรียนเเละออกมาเดินเที่ยวเล่นเเละออกกำลังกายอย่างสนุกสนานโดยมีเก็นทาโร่ยืนมองดูอยู่เวลานั้นได้มีนักเรียนกีฬากลุ่มนึ่งวิ่งมา

" โอ้ว พยายามเข้า เอาๆรีบวิ่งเร็วกว่านี้อีก โอ้ะปั่นกลับบ้านระวังด้วยละ "

" อึยยย~ ว่าเเล้วเชียวว่าหมอนั้นต้องป็อปปูล่าในหมู่นักเรียนจริงด้วย "

" น่า อาจาย์โอซุกิเองก็อย่ายอมเเพ้สิ เอาลุกๆๆ " เจ็คได้่เดินมาข้างหลังก่อนจะดันอาจารย์โอซุกิให้เดินไปหาเก็นทาโร่ที่หันมาเห็นพอดี

" โอ้ว อาจารย์โอซุกิ ไม่เลวเหมือนกันนิน่า ผมเห็นอาจารย์ช่วยนักเรียนที่อพยพในตอนนี้ เท่ห์มากเลย  "

" โอ้ะ โอ้วว ใช่ๆถ้าฉันพยายามละก็ไม่ว่าอะไรก็ทำได้เเหละน่าาา โอ้ยยยๆๆ " อาจารย์โอซุกิได้ดึงสายพาดไหล่จนมันดีดกลับจนร้องลั่นไปหมดทำให้เก็นทาโณ่หัวเราะออกมา

ณ โรงงานร้างเเห่งนึ่งเอย์จิได้ยืนอยู่เพียงคนเดียวเหมือนรอใครสักคนมาหาพร้อมก้มมองดูคอร์เมดัลสีเเดงทีค่อยสลายหายไปพร้อมอังค์ได้โผล่มาครั้งหลัง

" เอานี้อังค์ตามสัญญา " เอย์จิได้ยื่นไอติมเเทงพร้อมเเกะจากซองพลาสติกให้อังค์ได้รับมาเลียทีนึ่งก่อนจะกลั่นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาเเล้วยิ้มให้กับเอย์จิพร้อมกับร่างกายค่อยสลายหายไปต่อหน้าเหลือเพียงเเค่คอร์เมดัลที่หักตกลงบนกองทรายเล็กๆ

เอย์จิได้เดินไปเก็บขึ้นมามองดูมันเเล้วยิ้มออกมา " อังค์ไว้เจอกันใหม่นะ จะต้องมีวันพรุ่งนี้สำหรับพวกเราเเน่ "

กลับมาห้องใต้ดินทั้ง5คนตรามนั่งลงกระจัดการะจายตามทีด้วยความอ่อนเเรงพร้อมบาดเเผลเต็มตัวไปหมด

" ให้ตายสิเหนื่อยชะมัด "

" สรุปเรื่องทั้งหมดคัตสึรากิเป็นคนไปเอาส่วนประกอบของเอ็กเซดงั้นหรอ " ซึบาสะได้ยืนกอดอกหันมามองเซ้นโตะที่นั่งกองอยู่กับพื้น

" อืม. บางทีอาจจะเพราะพลังบอทเทิลนั้นทำให้ความทรงจำส่วนนั้นออกมาในความฝัน "

" อธิบายเเบบนั้นดูไม่เป็นวิทยาศาสตร์เลยน่าา "

" จะว่าไปเเล้ว โอ๊ะ " บันโจที่กำลังพูดจู่ๆตุ๊กตาได้โยนมาทางเข้าทำให้ทุกคนหันไปมองคนปาก็คือมิโซระ

" ค่ะๆ มีรายงานปรากฎตัวเเสมชมาเสิร์ฟให้กับทุกคนเเล้วค่าา "

" เอ้! อีกเเล้วหรอ ขอพักเเปปนึ่งสิ " เซ็นโตะที่ได้ยนเเบบนั้นถึงกับขอตกร่วมถึงทุกคน

" อะไรกันเพื่อLove&Peach ไม่ใช่หรอ เอาล่ะไปลุยกัน ลุยกันเลยยย " ทุกคนที่ได้ยินเเบบนั้นก็ยิ้มออกมายกเว้นเซ็นโตะทีเเปลกใจ

" เย้!! Love&Peach  " ฮิบิกิได้กระโดดตามบันโจไป

" เห้อ คราวนี้ยอมเพราะคำพูดนี้เลยน่า " คริสได้บ่นออกมาเล็กน้อยเเล้วเดินไปพร้อมซึบาสะโดยปล่อยให้เซ็นโตะนั่งอึ่งอยู่คนเดียว

" อะไรกันเนี่ย ดูเปลี่ยนไปนิดหน่อยเหะ หึ Love&Peach " เซ็นโตะพูดจบก็ได้รีบเดินตามไปทันที

ณ ช่วงกลางคืนทั้งสองได้เข้าต่อสู้กับการ์เดี้ยนของฟาว์สอยู่จู่ก็มีร่างปริศนาได้พุ้งเข้ามาจัดการ์เดี้ยนพวกนั้นอย่างรวดเร็วจนมองไปทันพร้อมบอทเทิลทีได้มาจากโซอิจิให้มาได้หายไปด้วย

" เอ้ เมื่อกี้มันอะไรนะ? "

" คาเมนไรเดอร์ "

" คาเมนไรเดอร์หรอ ? "

" คุณเซ็นโตะ คุณบันโจ " พวกฮิบิกิได้วิ่งตามมาทีหลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้จบลง

" เมื่อกี้อะไรกัน กำลังจัดการพวกหุ่นกระป๋องอยู่จู่ๆก็มีใครไม่รู้โจมตีเพียงครั้งเดียวเเบบนั้นฝีมือพวกนายรึป่าว "

คริสได้เดินมาเเละพูดขึ้นทันทีทั้งให้ทั้งสองเองก็สงสัยว่าคริสกำลังพูดอะไร 

" เอ้ พวกเธอก็เจอหรอ "

" พวกนายก็ด้วยหรอ? "

" เซ็นโตะบอกว่าเห็นเป็น คาเมนไรเดอร์ "

" ห๋า คาเมนไรเดอร์เนี่ยน่ะเวลาเเบบนี้เนี่ยน่ะ "

ทั้ง5คนต่างถกเถียงกันโดยคนที่พวกเขาพูดอยู่นั้นยื่นมองอยู่เหนือพวกเขา

" โทษทีน่าบอทเทิลพวกนี้เป็นของโฮคุโตะเพราะงั้นขอรับกลับไปละ " เสียงปริศนาที่ยื่นมองพวกเขาทั้ง5ก่อนจะเดินไปมองสกายวอล" ไม่ต้องห่วง เดียวพวกเราก็ได้เจอกันอีกครั้งในสนามรบละน่า "  คาเมนไรเดอร์ปริศนาสีทองปริศนาได้เอ่ยขึ้นมาก่อนจะมีร่างหญิงสาวคนนึ่งได้เดินออกมาจากมุมมืดสวมใส่เกียร์กังกุงเนียร์สีดำ