ตอนที่ 6 : ♥~ Chapter 4 : เพราะ มีประชุมด่วน~♥
Noda Sung
[Fic Naruto] Different Love
ความแตกต่าง..ระหว่างรัก
♥~ Chapter 4 : เพราะ มีประชุมด่วน~♥
..
Sakura Talk :
^^ สบายใจจัง ได้บอกความรู้สึกให้เพื่อนรับรู้ละ จะได้ไม่ต้องมีความลับต่อกัน ซึ่งตอนแรกที่ฉันพูดนะ ฮินาตะตกใจแทบเป็นลม เธอบอกว่าไม่คิดว่าฉันจะดูคนที่หน้าตา -..- ฉันก็งงเธอนะ ก็เลยถามประมาณว่า นิสัยเขาไม่ดีตรงไหน .. คุณเธอเลยตอบว่า เขาเย็นชา ..= =;; เย็นชานี่แหล่ะ
สเป๊คฉัน .. คบกับเธอมาหลายปีก็จริง แต่ทำไมเธอไม่รู้ความคิดฉันล่ะ TT TT น้อยใจนะ -3- พวกเรายังคงเมาส์เรื่องนี้ต่อไป แต่ยัยเทมาริ .. แกขำฉันไม่หยุดเลยนะ ตั้งแต่ฉันพูดไปน่ะ หึ้ย! คอยดูเถอะ ฉันจะเอาคืนให้ได้ !!
“เทม ..ๆ หยุดเหอะ = =;” เท็นเท็นพยายามบอกเทมาริให้หยุด แต่เธอยังขำกร๊ากต่อ แล้วยังบอกว่า หยุดไม่ได้ อีกตางหาก
เสียงหัวเราะของยัยสี่จุกของเราดังลั่นห้อง จนคนอื่นเริ่มหันมามอง ฉันล่ะอายแทน
“เงียบ!!” อินะตะโกนแต่เทมาริยังไม่หยุด อะไรจะขนาดนั้นนะ แค่ฉันบอกว่าชอบซาสึเกะเอง โอย ยัยบ้า!
“งั้นชั้นใช้กำลังจริงๆด้วยนา..” ฉันหรี่ตามองเทมาริ
“ฮ่า ๆ ทำให้ฉันเงียบทีสิ โอ๊ย ฮ่า ๆ ๆ” เธอกุมท้อง ฉันกำลังจะตบละ แต่เท็นเท็นส่ายหน้า แล้วเธอก็
ตุ้บ!
กำปั้นกลมๆของเท็นเท็นลงทีท้องเทมาริทันที หืม เงียบเลย เอ๋.. จุกป่าวเนี่ย
“ง่ะ” เทมาริกุมท้องเบา ๆ เงียบได้ซะทีนะ
“ไงล่ะ .. หัวเราะมากนัก” เท็นเท็นพูด
“..เจ็บ..” เทมาริพูดแล้วแก้มป่อง เออ.. น่ารักตาย
“จำด้วย” เท็นเท็นพูดแล้วเดินไปนั่งโต๊ะของเธอทันที
“ไปละ” เธอทิ้งคำพูดไว้ด้วยแฮะ -0-
“ชิ่ว~” อิโนะโบกมือไล่ตามหลัง
“..คุณเทมาริ เจ็บมั๊ยคะ” ฮินาตะถามด้วยความเป็นห่วง
“..อึก จุก T T”
“สำหรับคุณเท็นเท็นแล้วเรื่องแบบนี้คงธรรมดาแหล่ะค่ะ ^^” ฮินาตะยิ้มบางๆ
“ฮือ.. ธรรมดา แต่ฉันไม่ชินนะ”
“..ค่ะ.ค่ะ”
“อ๊ะ ไปล่ะ” ฉันพูดเพราะเห็นซาสึเกะคุงเดินเข้ามาแล้ว ฉันต้องนั่งรอ ^^ ฮิฮิ
“โชคดีนะย๊ะ !” อิโนะยิ้มให้
“ย่ะ” ฉันชูสองนิ้วให้
“^^” ฮินาตะก็ยิ้ม
Hinata Talk :
ฉันยิ้มให้คุณซากุระ แล้วมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ข้างๆกระดานหน้าห้อง อุ๊ย ! อีก 15 นาทีจะได้เวลาเรียนคาบบ่ายแล้วค่ะ
“เออ..ฉันขอตัวนะคะ ^^” ฉันบอกกับคุณอิโนะแล้วเดินไปนั่งโต๊ะของฉันทันที เอ.. ทำไมนารูโตะคุงยังไม่มาเลย…
ฉันมองทางซ้าย ทางขวา แต่ก็ไม่เห็นนารูโตะคุงเลย ไปไหนของเค้านะ..
“เจ้านารูโตะน่ะมาช้าประจำล่ะนะ .. อย่าไปสนใจเลย” เสียงของใครบางคนดังขึ้นหลังฉัน
“อ้อ ! ลืมไปโทดที ฉัน อินุสึกะ คิบะ”.. เขาแนะนำตัว..คิบะคุงเหรอ ..
“..ค่ะ” ฉันตอบเบาๆก่อนหันหน้ามาที่เดิม
.
.
.
มันได้เวลาเรียนแล้วนี่นา..ทำไมนารูโตะคุงยังไม่มาอีกนะ
“อืม..หวัดดีจ่ะนักเรียนทุกคน ครูชื่อ ยูฮิ คุเรไน นะ” คุณครูที่เดินมาหน้าห้องพูดแนะนำตัวขึ้น สวยจัง..
“อึ๋ย~!” ฉันได้ยินเสียงคนแถวหลังฉันอุทานนะคะ อ๋อ คิบะคุงนั่นเอง
“เอ๋ ..? ทำไมเหรอคะ”ฉันถามคิบะคุงเบาๆ
“ครูคุเรไนโหดจะตาย”
“เอ๋ ??” ดูหน้าแล้วน่าจะใจดีเสียด้วยซ้ำไปนะคะ
“ถึงหน้าตาจะใจดีน่ะนะ” คิบะคุงเสริมต่ออีก
“ค่ะ” ฉันยิ้มให้คิบะคุงนิดหน่อย สงสัยวันแรกที่เราได้เห็นครูคุเรไน ก็คงคิดแบบนี้ทุกคนน่ะสิ
“ครูสอนสังคมจ่ะ” ครูพูดเสริมนิดหน่อย แล้วก็เริ่มสอน
ผ่านไปประมาณ 30 นาที ที่ครูคุเรไนสอน จู่ๆครูเขาก็หันหน้ามาแล้วบาไม้บรรทัดไปยัง…ชิกามารุคุง..ที่กำลังหลับอยู่ โห.. โดนจังๆเลยล่ะค่ะ แม่นมากเลยนะคะครู ^^
ชิกามารุคุงยังซะลึมซะลืออยู่เลยล่ะค่ะ แล้วเอามือเกาหัวเบาๆ คุณเทมาริที่นั่งอยู่ข้างๆทำหน้าตกใจ คงตกใจไม้บรรทัดน่ะค่ะ
“ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าหลับน่ะ!” ครูคุเรไนตะหวาดดังลั่น ทุกคนทำหน้าเหวอไปตามๆกัน แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกกลัวเลยล่ะ… กลับรู้สึกชอบครูคุเรไนอีกตางหาก ฉันนี่แปลกคนจริงๆ
“คร้าบ..ๆ”
“ไปยืนหน้าห้อง!!” ครูคุเรไนตะหวาดอีกครั้ง นักเรียนทุกคนในห้องนิ่งเงียบเหมือนไร้วิญญาณ
“คร้าบ ๆ ๆ ๆ” ชิกามารุคุงตอบอย่างไม่เต็มใจ..สงสัยคงรำคาญตามนิสัยล่ะนะคะ
“เริ่มเรียนกันต่อ” ครูพูดแล้วเริ่มสอนต่อ
ฉันนั่งฟังอย่างตั้งใจ.. ไม่รู้สิ แต่ฉันชอบครูคนนี้..จังเลยล่ะ[ผิดกับพวกซากุระ = =; : คนเขียน]
“วันนี้พอแค่นี้” ครูพูดแล้วเก็บของเดินออกไปทันที
T T ทำไมเวลาผ่านไปเร็วจังเลยคะ
ผ่านไป 15 นาที ยังไม่มีครูคนไหนมาสอนเลย นารูโตะคุงก็ยังไม่มา ฉันเริ่มใจไม่ดี.. นารูโตะคุงจะเป็นอะไรไปหรือเปล่านะ
“คิบะคุง..”
“หืม ?”
“นารูโตะคุง..”
“เฮ้อ ~ มันคงโดดเรียนอีกแล้วมั้ง .. อย่าไปใส่ใจเลย” โดดเรียนเหรอ .. นารูโตะคุงโดดเรียน..
“..เจอกันอีกทีตอนเข้าห้องนอนโน่น!” คิบะคุงบอก.. งั้นวันนี้ทั้งวันฉันต้องนั่งคนเดียวเหรอเนี่ย.. แย่จัง..
ครืด ~
ประตูห้องเรียนเปิดออก พร้อมกับครูคนหนึ่งที่วิ่งเข้ามา
“วันนี้มีประชุมด่วน นักเรียนตามสบายเลยนะ ยกเลิกคาบบ่าย!!” หลังจากครูคนนั้นประกาศจบก็วิ่งออกไป พร้อมกับ
“เฮ่ ~!!” เสียงนักเรียนเกือบทั้งห้อง ดีใจล่ะสิ^^
“ฮินาตะ..ป้ะ ไปเที่ยวกัน” คุณซากุระและพวกวิ่งมาชวนฉัน
“..ค่ะ!” คุณซากุระจูงมือฉันวิ่งออกไปทันที เมื่อเราวิ่งบนตึกได้ไม่นานคุณซากุระก็ปล่อยมือฉันให้วิ่งเอง แต่ ว๊ายย
ฉันเบรกเอี๊ยดทันที..
ตุ้บ!
และยังล้มลงไปที่พื้นอีกด้วย.. เจ็บจัง
“อ้าว! ฮินาตะเองเหรอ ขอโทษ ๆ” เสียงคุ้นๆนะคะเสียงนี้ ฉันค่อยๆมองขึ้นไป
“นารูโตะคุง”ฉันอุทานเบาๆ
“ฮินาตะเธอไม่สบายหรือเปล่า หน้าแดงหมดแล้ว” นารูโตะคุงพูดพร้อมเอามือมาคลำหน้าผากฉัน ว๊าย ตายแล้ว!
ฉันรู้สึกทันทีว่าหน้าฉันแดงก่ำขึ้นแล้วเรื่อยๆ
“..อ๊ะ ไม่เป็นไรค่ะ”
ฉันสะบัดเขาออกแล้วลุกวิ่งไปหาคุณซากุระทันที
..นารูโตะคุงกลับมาแล้ว.. ถึงจะสายสุดๆก็เถอะค่ะ
แต่นั่น..ก็ทำให้ฉันยิ้มขึ้นมาได้
.
.
.
คุณซากุระมาหยุดอยู่ที่สวนหลังหอพัก.. สวยจังเลย ดอกไม้หลากหลายชนิด.. ผีเสือบินตอมกินเกสรดอกไม้ ชอบจังเลย ^^
“สวยจังเลยเนอะ ฮินาตะ” คุณอิโนะพูดแล้วก้มลงดูดอกไม้
“ค่ะ”
“ฮ่า ~ ไม่เห็นมีอะไรน่าดูเลย” คุณเท็นเท็นที่ไม่ค่อยชอบดอกไม้พูดขึ้นแล้วเอามือประสานกันไว้ที่หลังคอ เงยหน้ามองทองฟ้า ..
“แบบนี้สบายกว่าตั้งเยอะ..” คุณเท็นเท็นพูดขึ้น..เหมือนแฝงอะไรอยู่กับท้องฟ้าพวกนั้นอย่างนั้นแหล่ะค่ะ
“เท็นเท็น ไปที่อื่นเหอะ” คุณเทมาริชวนคุณเท็นเท็น
“จะไปหาของกิน ?”
“อื๊มม!!”
“อ้ะ ๆ ป้ะๆ ฉันก็หิว”
“ฉันรักแกที่สุดเล๊ย~”
“ว่างๆให้ค่าแรงด้วยดิ”
“= =;”
“ไปเหอะๆ” คุณเท็นเท็นหัวเราะเบาๆแล้วเดินออกไปทันที .. เหลือกันอยู่สามคนสินะ..
.
.
.
เมื่อพวกเราเสวยสุขอยู่กับดอกไม้นานแสนนานก็เดินไปคุยกันไป ส่วนมากฉันก็ได้แต่ฟังเท่านั้น..
“สุดท้ายก็มาเจอกัน” เสียงคุณเทมาริ
“พอดีเลย กลับห้องกัน” คุณเท็นเท็นชวน
“ไม่มีใครอยู่หรอกน่า” คุณอิโนะทำหน้าไม่เห็นด้วย
“ฉันมีอะไรเล่น ^^” คุณเท็นเท็นยิ้ม
“น่าเล่นนา..” คุณเทมาริเสริมให้
“อะไร ?”
“ไม่บอก ไม่เป็นไร เธอไม่ไปฉันกับเทมกลับละ” คุณเท็นเท็นจูงมือคุณเทมาริเดินไปทันที
“เฮ่ย ! ไปดิ รอด้วยย”
และฉันก็ได้เดินตามไป..
.
.
.
เมื่อเรามาถึงห้องของเรา ไม่มีคนอยู่จริงๆด้วย
“ไหน..จะเล่นอะไร”
“ปิดประตูหน่อยสิฮินาตะจ๋า~” คุณเทมาริบอกฉัน
“ค่ะ”
ฉันเลื่อนประตูปิด และเดินมานั่งที่พื้นกับพวกคุณเท็นเท็น
“เล่นบนโต๊ะไม่หนุกนะจ๊ะ” คุณเทมาริบอกแล้วล้วงเข้าไปในประเป๋าหยิบอะไรขนาดจิ๋วออกมา
“อะไรน่ะ” คุณซากุระถาม
“ลูกอม”
“แกเอามากิน ?”
“ป๊าว ๆ ..ฟังกติกา และ ฮาว ทู เพลย์ นะ”
“เอ๊อ .. ไอ้เก่งอังกฤษ”
“โฮะ ๆ”คุณเทมาริหยิบปากกาออกมาอีก 2 แท่ง
“นั่งเป็นวงกลม” คุณเท็นเท็นสั่ง เราจึงทำตามทันที
“นี่ ปากกา 2 อันนี้เอาไว้หมุนนะ ถ้าหัวของปากกาไปลงที่ใคร คนนั้นจะถูกถามคำถาม หรือโดนสั่งก็ได้ แต่มีข้อแม้คือต้องตอบความจริง แต่ถ้าเป็นคำสั่ง..ต้องยอมทำตาม ถ้าใครไม่ยอมทำ หรือ ไม่ยอมตอบ นี่เลยๆ กินลูกอม”คุณเท็นเท็นอธิบายยาวยืด
“ลูกอมธรรมดานี่”
“บ้าสิ! เดี๋ยวอันนึงเปรี้ยวจี๊ด! ไม่มีลดความาเปรี้ยวลง อันนึงเผ็ดซี๊ด น้ำตาไหล อันนึงหวานจนแทบอ้วก อันนึงขม และบลาๆๆ อีกมากมาย ฉันซื้อมาเยอะนะ หมดยากอยู่หรอก ห้ามคายด้วยนะจ๊ะ ^^”
“โหดจัง..”ฉันพึมพำเบาๆ
“เล่นอย่างนี้แหล่ะจ่ะสนุก” คุณเท็นเท็นบอกฉัน
“สนมั๊ยล่ะ ๆ” คุณเทมาริถามทุกๆคน
“เอาก็เอาว๊ะ!”คุณอิโนะลงคนแรก
“ถ้าแกเอาฉันก็เอ๊า!” คุณซากุระอีกคน
“ว่าไงฮินาตะ”
“..ลองดู..ค่ะ” ในที่สุดฉันก็ต้องลงสินะ
“อ๊ะแฮ่มๆ ในฐานะที่ฉันคิดเกมส์นี้ ฉันขอเป็นประทานเริ่มหมุนปากกา 2 ด้าม ณ บัดนาว” คุณเท็นเท็นจับปากกาอันแรก ก่อนจะ..
“เดี๋ยว !” อ๋าวว คุณซากุระแทรก
“หือ ?”
“ถ้าหมุนโดนตัวเอง”
“หมุนใหม่ไงคะ - -;”
“อ้อ”
คุณเท็นเท็นเริ่มพลิกปากกา.. และ..
“เดี๋ยว..!” คุณซากุระอีกครั้ง = =
“อะไรอีกค๊า! = =;;”คุณเท็นเท็นเริ่มรำคาญแล้ว
“ถ้าไม่โดนใครล่ะ”
“หมุนใหม่ไงว๊อยย!!”
“อ่ะจ่ะๆๆ ^^;;”
“หมุนละน๊า !! ย่าห์..!”
ปากกาด้ามแรกเริ่มหมุน แต่ยังไม่หยุด คุณเท็นเท็นจับด้ามที่สองหมุนทันที ..
ใครนะ .. ใคร .. ใคร
ปิ๊ง..
ปากกาทั้ง 2 ด้ามหยุดแล้ว.. มันหยุดอยู่กับ..
^^~ ฮิฮิวันนี้อัพ 5 ทุ่มค่ะ ><! ไม่หกทุ่มละ ฮิฮฺ เดี๋ยวตอนหน้ามาดูกันว่าจะหยุดอยู่กับใครนะคะ ฮ๊ะ ๆ งานนี้มีฮา
ปล. อย่าลืมเสริมกำลังใจให้คนเขียนน๊าค๊า !! ฮิ้วว~!!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
(เอาหมดหุหุ)
อัพๆต่อน้า ๕๕๕
ลุ้นๆๆๆ