ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่เราได้พบกัน
วันนี้เป็นวันเสาร์ฉันเลยตื่นสายไปหน่อย หา!!!!!!10โมง ครึ่งแล้วหรอเนี้ย ฉันรีบเด้งตัวจากเตียงแล้วรีบไปอาบน้ำแต่งตัว 10นาทีก็เสร็จ
“ยัยวิส ตื่นยังห๊ะ จะได้เวลาเรียนแล้วนะ”
ฉันเดินไปเปิดประตูให้ว้อสก้าแล้วเดินมาเช็กความเรียบร้อยนิดหน่อยที่หน้ากระจกสีขาวมุก ขนาดเท่าตัวฉันแล้วพูดกับว้อสก้า “แต่นี้มันพึ่ง10โมง40เองนะว้อส ครุสอนตอน11โมงครึ่งไม่ใช่หรอ”
“แต่กว่าแกจะแต่งตัว กว่าจะลงไปกินข้าว กว่าจะเดินไปที่รถ แกช้าจะตาย” ว้อสก้าทำหน้าเซงใส่ฉัน
แต่ฉันไม่ฟังที่ว้อสก้าพูด ฉันเดินออกมาจากห้อง แล้วเค้าก็เดินตามา
“คุณแม่ค่ะ วันนี้มีอะไรให้หนูกินเอ่ย” ฉันพูดแล้วก็เปิดนั้นดูนี้ตามประสาเด็กซน แต่แม่ไม่พูดแล้วเอาอะไรบางอย่างยัดใส่มือฉัน มันคือไข่ตุ๋นของโปรดของฉันนั้นเอง ฉันเดินเอาไข่ตุ๋นไปว่าที่โต๊ะ แล้วนั่งที่ประจำของฉัน “ป้าแดงค่ะ วิสขอข้าวหน่อยค่ะ” (บ้านฉันก็พอมีฐานะอยู่บ้างเลยจ้างคนมาดูแลบ้าน)
“ได้ค่ะคุณหนู รอเดี๋ยวนะค่ะ” ป้าแดงพูดพร้อมเอาอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ถักผ้าพันคอไปเก็บ
“ได้แล้วค่ะคุณหนู” ป้าแดงพูดแล้ววางจานสีขาวลายดอกไม้สีชมพูให้ฉัน
“ขอบคุณค่ะป้า” ฉันพูดแล้วยิ้มให้ป้าแดง
“งั้นป้าขอตัวไปก่อนนะค่ะ คุณหนู” ป้าแดงพูดแล้วเดินไป
“ยัยวิสๆๆๆ” ว้อสก้าเรียกชื่อฉันเสียงดังลั่นบ้าน
“มีอะไรหรอว้อสก้า” ฉันพูดพลางหยิบช้อนตักไข่ตุ๋นแสนอร่อยฝีมือคุณแม่
ว้อสก้าเดินมานั่งที่ประจำของเค้า แล้วก็เรียกป้าแดง
“อย่านะว้อสก้า นี้ไข่ตุ๋นฉันนะ นายอย่ามายุ่ง” ว้อสก้าทำหน้ามึนใส่ฉัน
“ใครว่าฉันจะกินห๊ะ ฉันจะบอกป้าแดงให้เอาโกโก้มาให้ต่างหาก ฉันกินตั้งแต่เช้าแล้วหล่ะ555”
ฉันทำหน้ามุ่ยใส่ว้อสก้า แต่ก็แอบโล่งใจที่เค้าไม่มาแย่งฉันกิน เพราะพี่ชายฉันคนนี้นะ เค้ากินเก่งมาแล้วก็กินเร็วมากเลย ฉันกินไม่ทันเลยเวลาเค้าแย่งฉันกินอะไร
แต่ก็ช่างเถอะ ฉันกินไข่ตุ๋นต่อดีกว่า555 และแล้วไข่ตุ๋นก็มาอยู่ในท้องฉันจนหมด และว้อสก้าก็กินโกโก้เค้าหมดเหมือนกัน “ไปได้แล้วยัยวิส สายมากแล้ว” ว้อสก้าพูดพร้อมลุกจากเก้าอี้ แต่ฉันขัดคอเค้าไว้ก่อน
“เดี๋ยวสิว้อส ฉันยังไม่ได้กินน้ำเลย” ฉันพูดพร้อมยกแก้วน้ำลายคิตตี้ของฉันขึ้นมาดื่ม แต่พอฉันดื่มน้ำเสร็จยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ว้อสก้าก็ลากฉันไปที่รถแล้ว “เดี๋ยวว้อสขอเลืกรองเท้าแปปนึงนะ” ฉันพูดแล้วเดินไปที่ชั้นวางรองเท้า “คู่ไหนก็ใส่ไปเหอะ” ว้อสก้าเดินไปที่รถแล้วสตาร์ทเครื่องสปอต์รสีขาวของเค้า ฉันรีบวิ่งขึ้นรถของพี่ชายฉัน ว้อสก้าขับรถเร็วมากเลย เพราะธรรมดาเค้าก็ขีบรถเร็วอยู่แล้ว เรามาถึงที่เรียนพิเศษก่อนเวลา5นาที แล้วฉันก็เดินไปที่ห้องเรียนพิเศษของฉัน ก็เจอกับยัยแมรี่และยัยเฟรมมี่รออยู่แล้ว และครูก็เข้ามาสอน “นักเรียนนะค่ะ วันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง*@#$%^&*” และแล้วการเรียนพิเศษก็จบลง
ฉันเดินไปหาว้อสก้าที่ห้องของเค้าแต่ก็พบเค้าที่หน้าห้อง “ว้อสก้าขา วันนี้ฉันจะไปเดินห้าง ไปส่งหน่อยดิ”
“อะไรของแก วันนี้เราตกลงกันว่าจะไปถนนคนเดินไม่ใช่หรอ” เค้าพูดแล้วทำหน้าเซง
“ว้อสอ่ะ เค้าอยากไปห้าง”
“แต่เมื่อวานแกเล่นเกมแพ้ฉัน แล้วแกก็ตกลงว่าจะไปถนนคนเดิน”
“ก็ได้ว้อสก้า วันนี้วันหนึ่งที่ฉันจะยอมนาย” แต่ฉันก็ไม่ค่อยสบอารมณ์กับว้อสก้าเท่าไหร่นะ
พอมาถึงถนนคนเดิน ฉันก็รีบลงจากรถแล้วปิดประตูรถอย่างแรง
“ปิดเบาๆหน่อยสิ รถฉันก็พังหมดพอดี” แต่ฉันไม่ได้สนใจที่เค้าพูด เพราะฉันเดินไปไกลแล้ว ฉันเดินเร็วมากเลยแล้วก็มีสิหนึ่งมาทำให้ฉันหยุด ร่างๆหนึ่งมาชนฉันอย่างแรง จนฉันล้มลงไปกองกับพื้น
“ขอโทษค่ะ” ถึงพูดแบบนั้นแต่ในใจของฉันคิดว่าทำไมเดินไม่มองทาง ไม่ดูตาม้าตาเรือบ้างเลย แต่พอฉันเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับผู้ชายคนหนึ่ง ดูแก่กว่าฉัน ผิวสีขาว ตาโต ปากเล็กบางอมชมพูได้รูป(น่าจุ๊บมากเลย) การได้เห็นหน้าของเค้าชัดๆทำให้ฉันนิ่งไปชั่วขณะ
“เป็นอะไรหรือป่าวคับ” คนๆนั้นพูดแล้วทำหน้าสงสัย เสียงของเค้าช่างนุ่มนวลและอ่อนโยนมาก
“เป็นอะไรมากไหมคับ” เสียงของเค้าที่เรียกฉันอีกครั้งทำให้ฉันหลุดจากห้วงความคิด
“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ” ฉันพูดกับเค้าแต่ไม่กล้าสบตาหรือมองหน้า
“งั้นลุกขึ้นมาสิ มาเดี๋ยวช่วย” เค้าพูดพร้อมส่งมือขาวๆของเค้ามาให้ฉัน ฉันก็ยื่นมือสั่นๆไปจับมือของเค้ามือของเค้านุ่มมากเลย นุ่มเหมือนก้นเด็ก
“งั้นไปก่อนนะคับ ขอโทษอีกครั้งนะคับ” เค้าพูดแล้วก้มหัวน้อยๆให้ฉัน
ความคิดเห็น