ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
“ยังไงก็ต้องกลับ” ประโยคสุดท้ายที่ผมได้ยินผ่านโทรศัพท์ทางไกลระหว่างประเทศ ทำไมผมต้องกลับญี่ปุ่นด้วยล่ะในเมื่อปีนี้ผมก็จะจบไฮสกูลอยู่แล้ว ผมไม่เข้าใจพ่อผมเลยจริงๆ
“กลับมาแล้วเหรอยูโตะ” พ่อพูดกับผมหลังจากที่ต้องแบกกระเป๋าเดินทางหนักร่วม 20 กิโลกรัมจากสนามบินมาที่บ้าน ผมวางกระเป๋าลงแล้วนั่งลงข้างๆ พ่อก่อนจะเอ่ยคำถามที่คาใจมานาน “นี่มันเรื่องอะไรกันครับ ปีนี้ผมก็จะจบแล้วนะ แล้วทำไม...” แต่ก่อนที่ผมจะถามคำถามจนจบ ผมก็สังเกตได้ว่าสีหน้าของพ่อมีอะไรผิดปกติแน่ “เกิดอะไรขึ้นครับ”
พ่อมองหน้าผมก่อนถอนหายใจเบาๆ ท่านบอกให้ผมตามท่านขึ้นไปห้องทำงานก่อนจะหยิบรูปถ่ายใบหนึ่งออกมา เป็นรูปของพระราชาแคว้นคุโรชิ
“อะไรครับ” นั่นสิ อะไรครับ แล้วอีกอย่าง ประเทศนั้นก็กำลังเกิดกบฏขึ้น จะให้ผมไปปราบกบฏหรือไงกัน
พ่อมองหน้าผมเหมือนกับว่าผมนี่ช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย “มันจะไม่เกี่ยวกับเราหรอกถ้านายพลยาโอโตเมะไม่สั่งให้เราตามหารัชทายาท”
“รัชทายาท?” รัชทายาทอะไรกัน จำได้ว่าพระราชาไม่มีรัชทายาทไม่ใช่เหรอ
“ใช่ รัชทายาท” แต่พ่อผมกลับตอบรับมาอย่างเต็มปากเต็มคำ “รัชทายาทที่ไม่เคยปรากฎตัวเลยตั้งแต่เกิด”
“แล้วทำไมต้องเป็นเรา เราไปรู้จักพวกนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน”
“พ่อก็ไม่รู้ว่าพวกนั้นทำไมคิดว่าเป็นที่โรงเรียนเรา แต่เราก็ต้องทำเพราะไม่อย่างนั้น พวกเขาจะฆ่าเด็กนักเรียนทุกคนที่ชิโฮริ พ่อปล่อยให้เป็นอย่างนั้นไม่ได้”
ชิโฮริ นั่นเป็นโรงเรียนที่ท่านรักที่สุด โรงเรียนที่ท่านสร้างมันมากับมือแล้วเป็นผมที่จะต้องสืบทอดต่อไป ถึงจะรู้สึกหนักใจมาก แต่ผมก็ต้องทำ เพราะไม่อย่างงั้นคงไม่ใช่แค่นักเรียนที่ชิโฮริหรอก แต่ผมกับพ่อต่างหากที่จะต้องตายเป็นคนแรก
“ทำไมต้องเป็นผมล่ะครับ ทำไมไม่จ้างนักสืบให้ตามหาเลย” ผมถาม
“เขาอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับที่สุด เพราะไม่งั้นแล้ว ประชาชนส่วนใหญ่ที่ยังนับถือกษัตริย์อาจจะต่อต้านเขาก็ได้ มันทำให้เขาลำบากต่อการขึ้นครองประเทศ”
ผมหนักใจมากขึ้นไปอีก จะทำยังไงดีล่ะครับ ตอนนี้ชีวิตผมมีอยู่สองทางเลือก ยอมให้เขาฆ่าตายทั้งโรงเรียน ซึ่งจริงๆแล้วคงเป็นแค่ผมกับพ่อเท่านั้นแหละที่ถูกฆ่า หรือจะลองค้นหารัชทายาทดู ยังไงก็ต้องเลือกอย่างหลังจริงมั้ยล่ะครับ “แล้วผมต้องทำยังไงบ้าง เบาะแส รูปถ่ายรัชทายาทล่ะครับ”
“ไม่มี”
“ไม่มีได้ยังไง”
“ไม่มีใครเคยเห็นรัชทายาทยกเว้นพระราชาและคนสนิทที่หายตัวไปแล้ว”
“แล้วจะให้ผมทำยังไง” ผมอยากจะร้องไห้จริงๆ
พ่อเหมือนจะยิ้มให้ผม แต่มันเป็นยิ้มที่ยิ้มออกมาได้อย่างลำบาก พ่อยิ้มให้กำลังใจผมอยู่หรือเปล่านะ “กำไลหยก”
“กำไลหยก?”
“ใช่! กำไลหยก ตราสัญลักษณ์ของรัชทายาท ซึ่งองค์ชายจะต้องมีไว้ในครอบครอง”
ผมไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมรัชทายาทถึงไม่เคยเปิดเผยตัวให้ประชาชนทั่วไปได้เห็น หรือพระราชาจะต้องปิดข่าวด้วย แต่เมื่อมีเบาะแสเพียงแค่นี้ ผมก็คงต้องหาต่อไปล่ะนะ
---------------------------------------------------
มาสั้นๆ^^
---------------------------------------------------
มาสั้นๆ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น