ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Cin Birthday (milky)
Cin’ Birthday
Pairing : WonCin
Author : In-Hyung
Author’ Note : เป็นเรื่องที่ 2 แล้ว ไม่รู้ว่าเคยอ่านTrust My Heart (คยูมิน)กันรึยัง
อย่าลืมอ่านให้จบนะ bye / อิน-ฮยอง
----------Happy Birthday To Me--------
7/7/08
“พี่ซินอีก3 วันก็จะถึงวันเกิดพี่แล้วนะ งั้น แฮปปี้เบิร์ทเดย์ล่วงหน้าเลยแล้วกันนะ” เยซองพูด
“ขอบใจนะ ” ใบหน้าสวยคมยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
“พี่ซินนนนนนนนน ” เสียงหวานเข้ามาโอบร่างบางทางด้านหลัง คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากซองมิน
“ว่าไง น้องรัก”
“ผมคิดถึงพี่จัง เราไม่ได้เจอกันมาเกือบอาทิตย์แล้วนะ ” ซองมินพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน หลังจากกลับมาจากที่ทำงานพร้อมกับชินดง
“ อีก 3 วันจะถึงวันเกิดพี่ ผมว่าเรามาจัดปาร์ตี้เล็กๆ กันเถอะ ดีมั๊ย ? ” ทงเฮออกความเห็น
“ฮ่า ฮ่า เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม ” ฮันคยองพูดขึ้นมาพร้อมโอบเอาร่างบางของอึนฮยอกมาแนบกายไว้
“ฮัน............. ”ฮยอกพูดอย่างเขินๆ -*-
“พี่จะอนุญาตรึเปล่า” เรียววุคหันไปทางลีทึกที่กำลังนั่งหวานอยู่กับคังอิน............. ดูเหมือนว่าลีทึก
จะไม่ได้ยิน เรียววุคจึงเรียกดังขึ้น
“พี่ ! ”
“ อะ...อะไรนะ....พวกนายพูดเรื่องอะไรกัน? ”
“ เรื่องจะจัดปาร์ตี้วันเกิดพี่ซินน่ะ ” ทงเฮอธิบาย
“อ๋อ........พวกนายจะจัดปาร์ตี้กันหรอ...ได้สิ !”
“ ขอบใจพวกนายทุกคนนะ ” ฮีชอลยิ้มกว้าง.......ก็ดีใจน่ะสิวันเกิดของฉัน วอนจะมีเซอร์ไพรส์มั้ยนะ ?
คืนนั้น...............
“ฉันอยากเซอร์ไพรส์พี่ซินหน่อยอ่ะ ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
“ เซอร์ไพรส์อะไรของพี่ ”
“ ก็............” ซีวอนอธิบายแผนให้ทุกคนฟัง
“ จะดีหรอ ? ” ฮยอกเอ่ยขึ้นมาอย่างตกใจ
“ ชู่ววววว เงียบๆ สิ ดี๋ซินก็รู้เรื่องพอดีหรอก ” คังอินพูดอย่างจริงจัง
“นี่ถ้าพี่ซินโกธรล่ะ พวกพี่ไม่กลัวหรอ? ” ทงเฮกล่าวอย่างสั่นๆ..... เพราะใครล่ะจะไม่รู้นิสัยของฮีชอล
เวลาโกรธ เค้าก็เหมือนกับปีศาจดีๆ นี่เอง
“นั่นสิ ” ลีทึกหันมามองหน้าซีวอนเป็นเชิงให้ทบทวนอีกครั้ง
“เอาน่า ฉันคิดว่าเค้าน่าจะดีใจมากกว่า ”
“ งั้นก็ลองดู ” คังอินพยักหน้าบอกซีวอนให้รู้ว่าตกลง
..............................................................................................................................................................
9/7/08
“ นี่เยซอง ทุกคนไปไหนหมดล่ะ? ” ร่างบางเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา
หนานุ่ม พลางจ้องหน้าคนตรงหน้าอย่างรอคำตอบ
“ อะ....เอ่อคือ อ๋อ ! ติดธุระยังไม่กลับมา อีกซักพักก็จะกลับมา..............พะ...พี่หิวมั๊ย? ” เยซองพูด
เสียงสั่นๆ ..................ถ้าวันนี้ผมมีตารางงานก็คงจะดีสินะ..................
“ มีอะไรรึเปล่า ? ” ฮีชอลมองคนตรงหน้าอย่างจับผิด
“ ปะ....เปล่านี่ไม่มีอะไร ”
ตานี่แปลกๆ นะเนี่ย พูดไปสั่นไป อะไรของเค้าเนี่ย เต็มรึเปล่าวันนี้ ชั่งเถอะคงไม่มีอะไรหรอกมั๊ง......
ไม่รู้เพราะอะไรถึงได้แปลกๆ คงเพราะตื่นเต้นมั๊ง ! ใช่ ต้องใช่แน่ๆ เลย ก็มันใกล้ถึงวันเกิดแล้วนี่ หวังว่าวอนเค้าจะมีของขวัญให้ฉันนะ ^.^ เอ๊ะ ! ทุกคนกลับมาล้านี่นา................
“พวกนายกลับมาแล้ว ” ฮีชอลยิ้มอย่างสดใส
“เยซองพี่มีความสุขรึเปล่า” ฮยอกแซว..........เชอะ!นายก็รู้อยู่แก่ใจว่าฉันกดดันมากแค่ไหนยังจะมา
พูดอีก นายลองมาเผชิญกับความน่ากลัวแบบฉันบ้างมั๊ยล่ะ !.................
“เรามาดูทีวีกันเถอะ ” คิบอมดึงแขนทงเฮไปพร้อมกับซบใบหน้าลงบนอกอันอบอุ่นของเขา
“ อืม ” ซองมินก็ไม่น้อยหน้า โอบเอวคยูอย่างออดอ้อนและยิ้มอย่างมีความสุข
“ กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง ” ฮีชอลหันไปมองโทรศัพท์บ้านที่ดังขึ้นมา
“ เดี๋ยวฉันรับเอง ”
“ ฮัลโหล ” เสียงทุ้มดังออกมาจากโทรศัพท์
“ วอน ” ..........ซีวอนแน่ๆ เลย !.............
“ พี่ซิน ผมขอโทษนะ พรุ่งนี้ผมติดงานที่ต่างจังหวัดมาวันเกิดพี่ไม่ได้จริงๆ ”
“ ......... ” คงเพราะรู้สึกผิดหวังอย่างแรง น้ำตาหยดใสๆ ไหลอาบพวงแก้มอย่างช้าๆ
“ พี่เข้าใจใช่มั๊ย ? ”
“ ........ ”
“ พี่ซิน ! ”
“อะ...เอ่อ ไม่เป็นไร บาย ”
“ครับ” มือเรียวๆวางโทรศัพท์ลงอย่างปวดใจ.........วอนถึงแม้นายจะมาไม่ได้อ่ะแต่นายจะไม่อวยพร
วันเกิด ให้ฉันหน่อยหรอ? ..........
“ ใครโทรมาหรอครับพี่? ” คิบอมถามแล้วซบใบหน้าซบใบหน้าเนียนๆ ลงบนไหล่ของทงเฮ
“ วอน...... ”
“ นายร้องไห้ทำไมอ่ะ ” คังอินถามอย่างรู้สึกเป็นห่วง
“ ซีวอนมาวันเกิดฉันพรุ่งนี้ไม่ได้ ” ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ใบหน้าสวยคมมีน้ำตาเปื้อนเต็ม
ไปหมด
“ เอาน่า พี่อย่าร้องไห้เลย ถึงไม่มีเราก็สนุกกันได้นี่นา ” ซองมินพูดปลอบใจ
10/9/08
วันนี้เป็นวันเกิดฉันแต่ฉันไม่ค่อยดีใจเลย...............เพราะไม่มีวอน...........อยากให้วอนมางานคืนนี้จัง
“ พี่มานั่งทำอะไรอยู่ที่นี่ ” ชินดงเอ่ยเมื่อมองเห็นพี่ชายคนสวยนั่งหน้าบูดอยู่...........ซีวอนเค้าทำอะไร
ของเค้านะ พี่ซินเค้าดูเสียใจมากเลย............
“ เปล่าหรอก.....นายมีอะไรอ่ะ ”
“ คิบอมกับฮันกยอง แล้วก็ซองมินโทรบอกว่าคืนนิ้ติดงาน ต้องไปที่สตูดิโอ KBS อ่ะ...............”
“อะไรนะ! ไม่ว่างหรอ ”
“ คุยอะไรกันอยู่หรอ ” ลีทึกเดินเข้ามาพร้อมกับฮยอกและทงเฮ
“ ฮันคยอง คิบอม แล้วก็ ซองมินมาวันเกิดพี่ซินคืนนี้ไม่ได้น่ะสิ ” ชินดงอธิบาย
“ งั้นคืนนี้คงไม่สนุกแล้ว ไม่ต้องจัดมันแล้ววันเกิดเนี่ย ” ร่างบางพูดอย่างน้อยใจ เป็นใครก็เสียใจทั้ง นั้นแหละ ซินรู้สึกเสียใจมากๆ เค้าพูดประชดเพื่อต้องการได้รับการปลอบใจจากเพื่อนๆ
“ ดี งั้นก็ไม่ต้องจัดจะได้ไม่เปลืองเงิน ” ลีทึกพูดอย่างจริงจัง
“ อ้าว ” ฮีชองทำท่าจะคัดค้านแต่ก็นึกได้ว่าตัวเองเป็นคนออกความเห็นนี้เองนี่นา..........ไม่มีใครจะ
ปลอบใจฉันเลยหรอ? นี่ฉันพูดประชดนะ...........ไม่มีใครเข้าใจเลยหรือไง?............วันเกิดของฉันนะ.......
วันเกิดของฮีชอลนะ............ฉันอยากจะตะโกนออกไป ไม่มีใครเห็นความสำคัญของวันที่ 10 กรกฎาคม
เลยหรอ มันน่าโมโหจริงๆเลย แต่ก็เป็นชั้นเองไม่ใช่หรอที่เสนอความคิดบ้าๆนั่นออกไป เป็นเพราะ อารมณ์ของชั้นเลยจริงๆ โทษใครไม่ได้แล้ว.........................
เย็นนั้น หลังจากที่ซินกลับจากร้านเสริมสวย...........
“ คยู! ทุกคนหายไปไหนหมดอ่ะ ” ฮีชอลถามพร้อมกวาดสายตาคู่สวยไปรอบๆ
“ อ๋อ ไปทำงานน่ะครับ”
“ อ้าวไหนบอกว่าไม่มีงานกันไง ”
“ ไม่รู้ดิครับ อยู่ๆ ก็แห่ไป Kiss The Radio กันหมดเลย ...............................”
“ แล้วนายไม่ไปหรอ ” ฮีชอลนั่งลงบนโซฟาด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย
“ ไม่ครับ พี่ทึกบอกว่าให้ผมอยู่ทำกับข้าวให้พี่กินน่ะ ”
“ ฮะ ?!? ทำกับข้าว ! ” ฮีชอลสะดุ้ง ก็ใครจะไม่รู้ล่ะว่าฝีมือทำกับข้าวของคยูเนี่ย.........แบบว่า.......
เอ่อ........ใครกินเนี่ยลิ้นเสียไปเลย อิๆ
“ ใช่ครับ! พี่หิวมั๊ย ผมทำไข่ดาวให้นะ ”
“ มะ...มะ...ไม่ต้องคยูพี่เกรงใจ ” ช้าไปแล้วคยูเดินเข้าไปในครัวแล้ว..........ทุกคนไม่อยู่บ้านก็เซ็งจะ
ตายอยู่แล้ว........นี่คยูยังจะทำกับข้าวให้กินอีก...........ไม่นะ! ชีวิตของฮีชอล นี่วันเกิดชั้นนะ ทำไมมี
แต่เรื่องร้ายๆ.................................
....................................................................................................................................................
20 นาทีผ่านไป
“ ไข่ดาวมาแล้ว ~ ” เสียงคยูเดินมาจากในครัว.......................
“ นี่อ่ะนะ ไข่ดาวของนาย ” ฮีชอลหน้าซีดกับภาพที่เห็นข้างหน้า..............ไข่ดาวไหม้.............and เละไม่เป็นท่า..............นายจะให้ชั้นกินมันเข้าไปได้ยังไงคยู......................
“ ดูสิน่ากินมากเลย ” แหวะ -_- !
“ งั้นนายกินเองก็แล้วกัน ฉันไม่กิน เซ็ง! ” ฮีชอลวิ่งขึ้นไปบนห้องนอน
............วันอะไรกันเนี่ย............นี่วันเกิดชั้นนะ ไม่เห็นวอนโทร.มาแฮปปี้เบิร์ทเดย์เลย เพื่อนๆ ก็เหมือนกัน
แม้แต่คยูก็ยังไม่เห็นพูดอะไรถึงวันเกิดฉันเลย.............โทรไปหาซีวอนดีกว่า เค้ายังไม่ได้อวยพรวันเกิดให้ ฉันเลยนี่นา
“ หมายเลขที่ท่านเรียก.............. ” ปิดเครื่องงั้นหรอ?
“ ในเมื่อไม่มีใครร้องเพลงวันเกิดให้ฉัน ร้องเองก็ได้ ” ร่างบางน้ำตาค่อยๆ ไหลอาบพวงแก้มช้าๆ
โดยที่เค้าไม่รู้สึกตัว.........ไม่มีใครสนใจฉันเลยจริงๆ หรอ................
“ Happy birthday to me.............~ ” ใบหน้าสวยคมร้องไห้หนักขึ้น
“ Happy birthday to me.............~ ” หัวใจรู้สึกปวดร้าวเหลือเกิน ราวกับ
ถูกเพื่อนๆ ทอดทิ้ง
“ ก๊อกๆ ” ร่างบางรีบปาดน้ำตา เพราะไม่ต้องการแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น
“ คยู นายหรอ ”
“ ก๊อกๆ ก๊อกๆ ” แปลงแฮะทำไมเค้าถึงไม่ตอบนะ........ร่างบางลุกขึ้นจากเตียง ตรงไปทางประตู
“ ฉันถามนายทำไมไม่ตอบล่ะ ” ฮีชอลเปิดประตูแต่ต้องตกใจกับภาพที่เห็น......เอสเจทุกคนยืนอยู่
ตรงหน้าพร้อมกล่องของขวัญ
ซีวอนถือเค้กสตอเบอรี่รูปหัวใจที่เขียนข้อความสั้นๆว่า‘วอนรักซินที่สุดเลย’
“ สุขสันต์วันเกิด ”
“ วอนนายกับทุกคนติดงานไม่ใช่หรอ ? ” คำถามนี้ทำเอาทุกคนอึกอัดใจมราจะตอบ
“ เอ่อ...คือ.........” ฮยอกกำลังจะตอบ
“ พวกนายจะเซอร์ไพรส์ใช่มั๊ยล่ะ” ใบหน้าของฮีชอลเริ่มมีรอยยิ้ม
“ ก็อืม ” ลีทึกบอก
“ ชั้นนึกว่าทุกคนจะทิ้งชั้นซะอีก” ใบหน้าคมสวยปรากฏรอยยิ้มจนเห็นได้ชัด
“ สุขสันต์วันเกิดครับพี่ ” คิบอมยื่นกล่องของขวัญสีชมพูให้ฮีชอล และคามด้วยของขวัญจาก เรียววุค
คังอิน คยู และคนอื่นๆ
“ สุดท้ายของขวัญจากผม ” ซีวอนส่งสายตาหวานพร้อมส่งเค้กให้ทงเฮถือแทน
“ อยู่ไหนล่ะ ” ฮีชอลมองหา
“ ดูดีๆ สิ ”
“ ไหนล่ะ ”
“ ก็หัวใจของผมไง! ” ซีวอนดึงฮีชอลเข้ามากอดไว้ ใบหน้าฮีชอลแนบชิดหน้าอกของเขา
“ วอน............^.^ ” ฮีชอลอุทานออกมาอย่างเขินๆ
“ วี๊ด วิ้ว~ ~ ~ ” เสียงทุกคนร้องแซวกันใหญ่
“ ถ้าวันเกิดฉัน นายจะกอดฉันอย่างนี้รึเปล่า ” คิบอมหันไปถามทงเฮ
“ ไม่! ”
“ อ้าว ทำไมล่ะ นายน่ะใจร้ายมากเลยรู้มั๊ย ”
“ แต่ฉันจะจูบนายแทนตังหาก ^_^ ”
----------แล้ววันเกิดของฮีชอลก็กลายเป็นความทรงที่ดีของทุกคนตลอดไป-----------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น