Harry Potter and a Holy Biginy

เนื้อเรื่อง

       แฮร์รี่ตื่นขึ้นในห้องของเขาที่บ้านเดอร์สลีย์ เขาหยิบแว่นที่ข้างเตียงมาใส่และทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็นจนแทบตกที่นอน สาวสวยใส่ชุดบีกินี่นั้งอยู่ปลายเตียงของเขา เธอสวมหมวกแม่มดสีรุ้งและถือไม้กายสิทธิ์โบกร่ายคาถาออกมาเป็นกาเพชร แวววาวร่วงเกลื่อนกลาดลงบนที่นอนของแฮร์รี่ เธอดูไม่สนใจแฮร์รี่ที่กำลังจ้องอย่างตะลึงพึงเพลิด เอาแต่เล่นกากเพชรของเธออย่างสนุกสนาน แฮร์รี่จึงส่งเสียงเล็กๆออกมาจากลำคอเพื่อหวังให้เธอสนใจ แต่ไม่เลย เธอเอาแต่หัวเราะเสียงเหมือนเด็กสาวๆ ทันใดนั้นลุงเวอร์นอนก็เปิดประตูเผลาะเข้ามา สาวบีกินี่แตกระเบิดออกเป็นผงลอยปลิวออกไปนอกหน้าต่าง เหลือเพียงบีกินี่ของเธอที่กองอยู่ตรงหน้าของแฮร์รี่ บัดนี้ใบหน้าของลุงเวอร์นอนเป็นสีแดงก่ำ มีเส้นเลือผุดออกตามลำคออ้วนๆ บีกินี่ค่อยลอยขึ้นบนอากาศ และหายตัวไปทันใดนั้นมันก็ไปปรากฎตัวอีกครั้งบนส่วนบนและส่วนล่างของลุงเวอร์นอน เสื้อผ้าที่ลุงใส่อยู่ระเบิดออกเป็นผงเหลือเพียงบีกินี่ที่บีบรัดลุงเวอร์นอนจนลงไปนอนดิ้นกับพื้น ขณะที่แฮร์รี่ตกใจกับบิกินี่ที่บีบรัดลุงเวอร์นอนก็มีกระดาษแผ่นหนึ่งหล่นลงบนมือของแฮร์รี่
       “รีบหนีมาซะแฮร์รี่ ก่อนที่บีกินี่ตัวนั้นจะฆ่าเธอ” เขาจำลายมือนี้ได้ดี เพราะมันคือลายมือของ
เฮอร์ไมโอนี่นั้นเอง เขารีบทำตามข้อความในกระดาษกระโดดออกทางหน้าต่างลงสู่กอต้นใม้ข้างล่าง เขาเห็นเฮอร์ไมโอนี่กับมัลฟอยกำลังโบกมือให้เขามาจากอีกฟากของถนน แม้จะตกใจที่ได้เห็นมัลฟอยแต่เขาก็วิ่งไปอยู่ดี
       “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”แฮร์รี่ถามและมองมัลฟอยด้วยความแปลกใจ “ทำไมเจ้านี่ถึงมาที่นี่ได้ละ
เฮอร์ไมโอนี่”แฮร์รี่หันไปมองมัลฟอยด้วยสายตาที่ดูหมิ่นอีกทีด้วยความอาฆาต “แกมาที่นี่ได้งายว้า”
       “เรากำลังจะบอกอยู่เลยแฮร์รี่”เฮอร์ไมโอนี่พูด “เราเป็นแฟนกัน!”
(ยังไม่จบนะตอนนี้ยังขี้เกียจเขียนรอสักสัปดาห์นะ)