ถ้าสงครามเป็นเรื่องเล่นๆคงไม่มีใครตายหรอก(มั้ง)

ข้อมูลเบื้องต้น

กริ๊งๆ โมกข์:ป้อตื่นได้แล้ว   ป้อ:เออ ห้าววว ง่วงชะมัด   ณ ห้องเรียน   โมกข์:คนไปรบเยอน่าดูเลยนะ เหลืออยู่แค่ 10 คนเอง   ป้อ:อืม   คูรใหญ่:เอาละจัดกลุ่มวางแผนวันนี้จะทดสอบนะ   โมกข์:งะคนกลุ่มเราหายไปหน่ายหมดเนี่ย   ป้อ:เอาน่าแค่ทหารร้อยตรีไม่น่าจะอยากแต่อย่าใช้อีกนะ   วันทดสอบ ป้อ:งะ!!!!!!!!!!!
โมกข์:? ไหมอะ   ป้อ:เน่ามาก(ปืนกระสุนมะเขือเทศ ระเบิดมะเขือเทศ)เลอะเสื้อก็แยอะเด้   ณ ห้องฝึกสอบ
ครูใหญ่:เริ่มได้ ปังง เสียงปืนเป็นเหมือนสัญญานการเริ่มฝึก

เนื้อเรื่อง

?:งะเต็มหน้าเลย   ป้อ:นี้แน่ะ!   โมกข์:ระวัง!   โมกข์ได้บอกให้ทหารคนหนึ่งฝ่ายเขาระวังแต่ทว่า... ?:เลอะทั้งตัวเลย   ป้อ:อู้ โหดมาก   โมกข์:ย้ากกกกกก!   โมกข์ได้ขว้างระเบิด(จริง)ใส่อีกฝ่าย... ตูมมมม!   ป้อ:เฮ้ย!
ตูมม!   ทำให้อีกฝ่ายเป็นโจ๊กไปเลย   โมกข์:เวรกรรม ลืมอะ   ป้อ:สม เตือนแล้วนะ 555+   ณ โรงพยาบาล
โมกข์:จับมัดสะเลย อิอิ   all(คนที่บาดเจ็บ):งะๆ(ประมาณว่าขยับมะได้เลย)   ?????: