Get away หนีรัก

 

“ถ้าคิดหนีจะล่ามโซ่และขังลืม” ไทม์พูดเสียงเรียบ นัยน์ตาคมคู่นั่นส่งสายตามาบอกว่าที่พูดไม่ได้ขู่และจะทำจริงถ้าผมคิดหนี น่ากลัวเกินไป ไทน์ที่เฉื่อยชาคนนั้น ไทน์ที่เบื่อง่ายหายไปไหนวะ แล้วนี่มันใคร ผมไม่รู้จัก

“กูไม่อยากทำมึงเจ็บ ดังนั้น...” ใบหน้าคมโน้มลงมาให้ชิดกับใบหน้าผมก่อนจะเลื่อนไปที่ใบหูของผม ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดจนผมจั๊กจี้และสะดุ้งเมื่อริมฝีปากหยักขบกัดแล้วไล้เลียหยอกเย้า

“เชื่องกับกูด้วย” พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าราวกับคนมีความต้องการสูง ตอนแรกผมจะเคลิ้มแต่ติดประโยคมันนี่แหละ

ไอ้ห่า กูคนไม่ใช่หมา

นิยายไม่เถื่อนนะ เบาๆสบายๆ(เหรออออ)

#ไทม์ไม่เถื่อน

"กูอยากได้มึงอ่ะ"

::TIME::

"เห็นมันแล้วสงสาร...สงสารตัวกูนี่แหละที่ไปต้องตาต้องใจมัน"

::TAN::

CR.SQW