ปรารถนารักหัวใจซาตาน

เพราะความเข้าใจผิดจึงทำให้เขาลงมือทำร้ายเธอให้เจ็บช้ำ 

จากพี่ชายที่แสนดีกลายเป็นซาตานร้าย 

แต่กระนั้นเธอก็ยังรักเขามิคลาย

*****************************

               “หากพี่ภูมินทร์ไม่เคยคิดที่จะนับญาติกับผู้หญิงโกหก ตอแหล ส่ำส่อน เนรคุณคนนี้ ควรอยู่ให้ห่างๆไม่งั้นพี่ภูมินทร์อาจจะติดโรคโกหก ตอแหล ส่ำส่อน เนรคุณจากผู้หญิงคนนี้ก็ได้”  นัยน์ตาสวยสบตาสีน้ำตาลกล้าอย่างตัดพ้อ

                “ปากเก่งขึ้นเยอะนะ แม่คุณ!” ชายหนุ่มเยาะเสียงลอดไรฟัน เพิ่มน้ำหนักที่ปลายนิ้วมากขึ้น

                “พะ...พี่ภูมินทร์ พระ...พายเจ็บ”  หญิงสาวบอกอีกฝ่ายอย่างวิงวอนน้ำตาไหลอาบแก้ม พลางแกะมือหนาที่บีบแก้มนุ่มนั้นออก แต่ไม่เป็นผล  ยิ่งแกะยิ่งเพิ่มมากกว่าเดิม 

                เรือนร่างบอบบางสั่นเทายามมองสบตาแข็งกระด้างไร้แววปราณีคู่นั้น  แต่บุรุษเลือดเย็นหาได้สนใจ  นอกจากจะเพิ่มแรงบีบให้มากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า  สายตากระด้างมองริมฝีปากอิ่มน่าจูบที่เผยอตามแรงบีบของนิ้วแกร่งซึ่งตอนนี้อยู่ห่างจากริมฝีปากหนาของเขาไม่ถึงเซ็น  ทำไมถึงรู้สึกอยากจะสัมผัสริมฝีปากเย้ายวนนี้ยิ่งนัก กลิ่นหอมอ่อนๆจากเรือนร่างนุ่มนิ่มในวงแขนยิ่งทำให้ในกายเขาร้อนรุ่ม เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่รู้สึกเช่นนี้กับคนไร้ค่าเช่นพระพาย  ชายหนุ่มรีบสลัดความคิดบ้าๆทิ้งไป

                “อย่าริอาจยอกย้อนฉัน  จำไว้!”   พระพายถูกผลักกระเด็นชนผนังห้องเต็มแรงร่างบางค่อยๆ  รูดลงกับพื้นอย่างหมดแรง ก้มหน้ามองพื้นสะอื้นไห้จนตัวโยน ความเจ็บจากแรงบีบที่แก้มสองข้างหรือจะสู้ความเจ็บที่หัวใจที่ตอนนี้แหลกละเอียดจนไม่มีชิ้นดี