[Fic Harvest moon] ปลูกใจเธอเพื่อรัก ที่รอคอย

ลำดับตอนที่ #2 : [Fic Harvest moon] : มิเนรันทาาวน์!!!

cheshire

'ซ่า ซ่า ซ่า' เสียงอะไรบางอย่างที่กระทบต่อทะเล ใช่แล้ว!!มันคือเรือนั่นเอง เพราะตอนนี้ฉันกับพี่ชายฝาแฝดของฉัน 'แจ๊ก' ทำกำลังจะไปที่เมืองหนึ่ง ชื่อว่า 'มิเนรันทาวน์'
ที่ฉันต้องไปน่ะหรอ? ก็คือว่า...
ย้อนไปเมื่อ 3 วันที่แล้ว
'แคลร์ แจ๊ก!!!' ป้าของฉัน เซลีน จู่ๆก็เรียกชื่อฉันกับพี่ชายซะดัง โธ่~หนูไม่ได้หูหนวกนะคะ >[]<
'มีอะไรกันครับป้า ตะโกนซะดังเลย =[]='
พี่ชายฝาแฝดตัวดีของฉัน 'แจ๊ก' เพิ่งจะตื่นเองกำลังเดินลงบันไดมา 11 โมงแล้วนะคะพี่!! ทีฉันล่ะโดนป้ากระถืบตื่นตั้ง 6โมง
'แย่แล้วจ๊ะ!!!'
'มีอะไรคะ?โทนี่ทำอะไรหรือไงคะ?'
ป้าฉันเนี่ยเป็นพวกที่ เห็นเรื่องนิดเดียวเป็นเรื่องใหญ่ อ่ะนะ  อย่างแค่หมาฉัน 'โทนี่' ไปฉี่ เสาไฟฟ้า ทำอย่างกับว่ามีคลื่นสึนามิมาถล่มงั้นล่ะ
'แย่แล้ว คือว่า......ป้า....ปะ...เป็นหนี้ ร้อยล้านแน่ะ >[]<!!!!'
'O[]O!!'
'O[]o!!'
ปากของฉันกับพี่แจ๊กแถบจะร่นลงพื้นเลย หนี้ร้อยล้านล้อเล่นเปล่าวคะ์์?? มันเยอะมากกว่าเงินบ้านเราตั้ง 99เท่าเลยนะคะ !
'ฮือๆ ป้าไม่รู้จะทำยังไงดี ป้าเลยคิดว่าควรจะส่งหลานทั้ง2คนไปที่เมืองหนึ่ง ที่ป้ากับลุงเคยอยู่ปลูกผักขายกัน แต่ตอนนั้นลุงก็เสียและพ่อกับแม่เธอก็เสียอีก ทำให้ป้าต้องเลี้ยงพวกเธอจนโตมาขนาดนี้ ฮือๆ แล้วตอนนี้ป้าก็มีัหนี้ตั้งร้อยล้าน ถึงเวลาที่พวกเธอต้องช่วยป้าแล้ว นะ'
'เออ่ แล้วจะให้พวกหนูไปที่เมืองที่ป้าว่านั้นน่ะหรอ?'
'ใช่จ๊ะส่วนป้าจะอยู่ที่นี้ชดใช้หนี้จ๊ะ'
ป้าฉันเช็ดน้ำตาไปพูดไปมันทำให้ฉันมองป้าตอนนี้อย่างน่าสงสารมากๆ จะให้ฉันไปเมืองหนึ่ง ซึ่งต้องอยู่กับพี่แจ๊กเนี่ยนะ!!!จะเป็นลม แล้วเวลาฉันทำงานพี่ฉันจะมาช่วยหรือเปล่าเนี่ย เฮ้อ~~กลุ้มใจสุดๆ
ย้อนกลับมาปัจจุบัน
"เอาล่ะ แคลร์ แจ๊ก ถึงแล้วล่ะ"
ผู้ชายล่ำบึก พูดกับฉันอันที่จริงเขาชื่อ 'แซ็ก'อ่ะนะแต่พอดีเห็นกล้ามเลยเรียกงี้แทนแน่นอนฉันไม่ได้พูดออกไปแน่ๆ = =
"อ่า..ที่นี่คือ.."
"มิเนรันทาวน์ไงล่ะ ^^"
แซ็กพูดบอกฉันกับพี่ชายฉัน แล้วเริ่มเดินพาชมเมืองกัน แล้วก็มาหยุด ตรงลานกว้างที่มีผู้ชายตัวเตี้ยๆใส่แว่นข้างหนึ่ง
"สวสดีนะทั้ง2คน ฉันชื่อโทมัสนะเป็นนายกของเมืองนี้เองฉันดีใจที่พวกเธอมาหาฉัน เดี๋ยวฉันจะพาไปชมบ้านเธอเองนะ^^"
แล้วพวกเรา2คนก็เดินตาม โทมัสไป ที่บ้านของพวกเรา โห~นี่บ้านที่ป้าฉันเึคยอยู่จริงๆป่ะเนี่ย ทำไมมันทั้งเก่าไม้ยังผุผังล่ะ
"นี่คือบ้านของพวกธอ..."
พอโทมัสจับประตูนิดเดียว ประตูตกลงกับพื้นดัง 'ตุบ!!' เลยทีเดียว เล่นทำเอาฉันกับแจ๊ก อ้าปากค้าง
"เออ่ เอาเป็นว่าพวกเธอไปอยู่ที่โรงแรมก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวฉันพาคนมาซ่อมประตูก่อน"
"ค่ะ/ครับ"
"งั้นแซ็กพา2คนนี่ไปที่โรงแรมล่ะกันนะ"
"ครับ"
แล้วพี่กล้าม ก็พาฉันไปโรงแรม ใหญ่จังเลยทั้งหลังทำมาจากไม้ทั้งนั้นมีชั้น2 ด้วยสงสัยข้างล่างคงเป็นร้านอาหารมั้ง??แล้วก็มีเด็กผู้หญิงผมเปียเดินมาหาฉัน น่ารักจังเลย *0*
"เอ๊ะ?แซ็กนี่้ใครหรอ??"
"อ้อ คนที่จะมาอาศัยที่บ้านร้างนั้นไง"
"หวัดดีนะจ๊ะ ฉันชื่อรันนะจ๊ะ ^^"
รันยิ้มให้กับฉันและแจ๊ก และพวกเราก็ยิ้มตอบ
"นี่คือโรงแรมสินะ ฮ้าว~~~"
เอาล่ะสิ พี่ฉัน ที่เงียบอยู่ตั้งนาน(จืดจางดีแท้)ก็พูดแล้วจะเดินไปจองห้อง เพื่อที่จะนอน พี่ฉันเกิดมาเพื่อนนอนจริงๆ ตั้งแต่เด็กๆ ก็เอาเปรียบฉันตลอดเลย เฮ้อ~~ไม่ใช่ว่าฉันต้องมาดูแลพี่ฉันด้วยนะ =^=
"พี่แจ๊ก ยังคุยไม่จบกันเลยนะ - *-"
"คุยอะไรอีกล่ะ ก็เขาบอกให้มาพักที่โรงแรมไม่ใช่หรอ??"
"เออ่ นั่นก็ใช่แต่เราต้องไป ทักทาย..."
"งั้นแคลร์ไปให้หน่อยล่ะกัน"
"พี่ก็!!!!"
"เอาน่าๆงั้นแคลร์ไปทักทายเพื่อนบ้านหน่อยดีไหม??"
รันถามฉันพร้อมกับเดินไปหยิบอาหาร แล้วสรุปพี่ฉันก็เดินไปนอน ส่วนฉัน ต้องไปทักทายคนในหมู่บ้านฮือๆ 
พี่ฉันโครตเห็นแก่ตัวเยย T[]T
แล้วฉันก็เดินไปแต่ละบ้านๆแต่ยังไม่ได้ทักทายใครนะ งั้นเริ่มจากบ้านที่อยู่ใกล้ๆบ้านเราล่ะกัน
แล้วฉันก็เดินไปเคาะประตูบ้านก็มีคนมาเปิด เป็นเด็กผู้ชายใส่หมวก ปกปิดไว้ทำให้ัฉันมองไม่เห็นหน้าเขา ฉันพยายามจะมองหน้าเขาแต่เขาก็หันหน้าหนีไป ยังไงเนี่ย
"เกรย์ใครมาน่ะ?"
มีเสียงแก่ๆด้วยพอฉันมองไปก็เห็นคนแก่ๆหัวหงอกๆกำลังจิบชาอยู่
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ 'แคลร์' นะคะเพิ่งจะย้ายมาอยู่ใกล้ๆแต่ต้องไปอยู่ที่โรงแรมน่ะค่ะบ้างมันต้องซ่อมนิดหน่อย เออ่แล้วมีพี่ชายด้วยน่ะค่ะ "
"งั้นหรอ...อืมๆที่นี่คือร้านตีเหล็กนะหนูสามารถเอาแร่มาตีได้นะ ไปขุดที่หลังน้ำตกได้นะ"
"ค่ะๆขอบคุณค่ะงั้นหนูไปนะคะ"
ฉันโค้งตัวแล้วเดินออกไป เอาล่ะไปบ้านต่อไป
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
"จร้า"
คราวนี้เป็นผู้หญิงมาเปิดแฮะ
"สวัสดีค่ะหนูชื่อแคลร์เพิ่มย้ายมาอยู่ที่ฟามร์น่ะค่ะ"
แล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว......
สรุป ฉันก็มานั่งตรงที่ม้านั่งของลานกว้าง เหนื่อยจริงๆเลยเฮ้อ....
"เออ่...?"
"หือ?"
จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายที่ท่าทางขี้อายมองมาทางฉันอยู่...มองไมเนี่ย จะหาเรื่องหรือ?!
"เออ่....คือว่า....เธอ..นะ...นั่งทับ....ของๆฉะ..ฉันน่ะ"
"อ่า...ขอโทษนะแหะๆ"
แล้วฉันก็ลุก ให้จริงๆด้วยแฮะมีของด้วยแฮะมันเหมือนรูปอะไรซักอย่าง
"อ่าสวัสดีนะฉันชื่อแคลร์เพิ่งจะมาเมืองนี้วันแรกน่ะ ^^"
ฉันยิ้มให้เขาแต่ท่าทางเขาจะเขิลๆอายๆนะ ไม่กระฉับกระเฉงเลย! -^-
"อืม....สะ..สวัส...ดี..นะฉัน..ชื่อ..คลิฟฟ์มาที่เมือง...มาหางานทำน่ะแต่หาไม่ได้เลย.."
แล้วคลิฟฟ์ ก็ก้มหน้าก้มตาลง
"เป็นอะไรไหมน่ะ? หางานไม่ได้หรอ??อืม...ฉันช่วยหาด้วยดีไหม?"
"มะ..ไม่..เป็นไรหรอ..."
"งั้นหรอ แล้วคลิฟฟ์อาศัยที่ไหนน่ะ"
"ระโรงแรม...."
"โรงแรมหรอ? อยู่ที่เดียวกับฉันเลย ^^"
"อืม..."
"แล้วนั่นรูปอะไรหรอ??"
"เออ่ แม่กับน้องสาวฉันน่ะ...."
"ว้าว!น้องสาวเธอเหมือนรันเลยนะ"
"อืมใช่...นิสัยก็เหมือนนะ.."
"อ้อใช่!งั้นฉันให้ล่ะกันนะ"
แล้วฉันก็หยิบ ไข่ต้มในบ่อน้ำพุึร้อนให้คลิฟฟ์ น่ากินอ่ะอยากจะกินอ่ะนะแต่ว่าตอนนี้ขอสร้างความสัมพันธ์ก่อน ><
"อ่า...ขอบใจนะ...ฉันชอบมากเลยล่ะ"
ดูหน้าตาคลิฟฟ์แล้วท่าทางจะชอบมากเลยนะเนี่ย ดีใจเหมือนกันนะ ^___^ ยิ้มซะหน้าบานเลยเราแฮะๆ
"งั้นฉันไปก่อนนะ หวังว่าจะได้เจอกันที่โรงแรมนะ"
"อืม..."
แล้วฉันก็โบกมือ แล้ววิ่งกลับไปที่โรงแรม ฉันกำลังจะผลักประตูไปแต่ก็มีคนดึงไว้ ทำให้ฉันล้ม
"ว้าย!!!"
(แล้วคนนั้นคือใคร โปรดติดตามตอนต่อไปนะ...)