ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักสุดเก๋ของยัยหน้าหวาน

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 เปิดเทอมใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 50


             "เย้ ๆ เปิดเทอมแล้ว" 
      เสียงหวานใสตะโกนลั่นบ้าน ไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกต้อง ..คฤหาส ต่างหาก
      "จะตะโกนทำไมฮะพี่ เปิดเทอมวิเศษตรงไหน"เสียงเด็กชายดังขึ้น
      "ก้อจะได้เจอเพื่อนๆไงล่ะ"
             สวัสดีค่ะ ฉัน..ยูริ หรือ ณัฐณิชา เคอร์โรเวน ฉันเป็นลูกครึ่งไทยแคนนาดาค่ะ
      ฉันเรียนอยู่โรงเรียนสรวิทย์ เป็นนักเรียนชั้นม.4 ชอบเล่นกีฬา และดนตรี ฉันน่ะ
      เล่นเทควันโดด้วยสายดำแล้วนะจะบอกให้ ดนตรีฉันก็เป็นทุกชนิด 555+อะไรจะ    ดีพร้อมขนาดนั้น
     "แต่ผมไม่อยากไปเลย วันแรกหน้าเบื่อ"
             ส่วนคนนี้ คือน้องชายฉันค่า สมาร์ท หรือ ภัทรพล เคอร์โรเวน เรียนอยู่ร.ร
    เดียวกันกับฉันค่ะม.4(ทำไมถึงเรียกน้องอ่ะเหรอ ก้อมานเรียกฉันว่า พี่ มานให้เหตุผลว่าฉันเกิดก่อน 1นาทีเนี่ยนะ!! น้องปัญญาอ่อน)..(เน่ ด่าอะไรผม)..(ป่าวซะหน่อย ต่อเลยนะ)น้องฉันมันหล่อนะคะสาวติดตรึม แต่มันมีแฟนแล้ว (มีก่อนเพ่มานได้ไงวะ)
    ชื่อ น้องเร็น อยู่ม.3 น่ารักมากค่ะ
    "อย่าทำหน้างั้นดิ เดี๋ยวไม่หล่อนะ"ฉันพูด
    "โด่ รู้มาตั้งนานแล้วว่าหล่อไม่ต้องย้ำ"ดูมานสิคะชมหน่อยเหลิงเลย(*-*)
    "ไปโรงเรียนกันเถอะ"
    "อือ"
    "ไปแล้วนะคะ/ครับ"
    "จ้า โชคดีนะลูก"เสียงแม่ดังมาจากในบ้าน"
    "ค่า..." "คร้าบ.."


    "ว้าว!ปิดเทอมตั้งนาน(1เดือนเนี่ยนะ)คิดถึงเพื่อนๆจัง"
    "ไปยั้งล่ะครับ ยืนอื้ออยู่ได้ จะเป็นรูปปั้นอยู่หน้าโรงเรียนเหรอฮะ"
    "บ้า ไปสิ"
    เราเดินเข้าไปในร.รพอผ่านตึก5เราก้อเจอน้องเร็นล่ะ
    "สวัสดีค่ะพี่ยูริ สวัสดีสมาร์ท"เสียงหวานเอ่ยทัก
    "หวัดดีจ้ะ"
    "ผมขอตัวก่อนนะพี่"
    "อือ แล้วเจอกันนะจ๊ะน้องเร็น"
    "ค่ะ"

     

    "เอ้า หวัดดียูริ"เสียงๆหนึ่งทักฉันเงยหน้าขึ้นมอง

    "หวัดดีเดซี่ แหมปิดเทอมไปสวยขึ้นนะ"
    "พูดอย่างกับตัวไม่สวยแหนะ"
    "ขึ้นห้องเรียนกันเถอ"
     
    ฉันและเด(เรียกสั้นๆ)เข้ามาห้องและเลือกที่นั่งเรียบร้อยแล้วก้อมานั่งคุยกัน


                                            แล้วจามาอ้าพต่อน้าเหนื่อยแล้ว



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×