บ้านหลังนี้ปลอดสลิ่ม

นิยายเรื่องนี้จะแต่งจบตอนไหน

ก็มิอาจทราบได้

อาจจะจบตอนที่ประเทศไทย

ได้รับประชาธิปไตยแบบเต็มใบแล้ว 

หรืออาจจะจบที่เราไม่ได้อะไรกลับมาเลย...

_____________________

         ในยุคที่เทคโนโลยีสามารถบันทึกหลักฐาน รอยเท้าดิจิทัลได้มากมาย  แต่ก็ยังเลือกที่จะใช้วิธีการโจมตีประชาชนที่มันล้าหลังอยู่  แสดงให้เห็นเลยว่าผู้นำที่ขับเคลื่อนประเทศมีศักยภาพแค่ไหน มีทัศนคติยังไง  ความสามารถในการใช้งานทรัพยากรบุคคลก็ล้มเหลว ใช้กฎหมายในทางที่ผิด  ไม่มีความรู้ความเข้าใจในการบริหารประเทศ (รวมถึงคนในองค์กรด้วย)

 

          สื่อก็เช่นกัน สื่อหลักเป็นแหล่งที่มีข้อมูลมากที่สุด  และมีกำลังในการช่วยชี้นำประเทศกลับเลือกที่จะหันหลังให้ประชาชน  หันหลังให้กับความถูกต้อง เกรงกลัวต่ออำนาจเผด็จการ  บางทีก็อายนะ เรียนด้านสื่อมาเพื่ออยากจะทำให้ประเทศมันกระเตื้องขึ้น  แต่สื่อส่วนใหญ่ตอนนี้ทำตัวไม่ต่างจากขยะที่นำกลับมาใช้ประโยชน์ไม่ได้

          ตอนนี้ได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้  ต้องทำยังไงพวกเราถึงจะเป็นอิสระกันเสียที  ทำไมประชาชนถึงพึ่งผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ไม่ได้  แม้แต่อำนาจตุลาการที่น่าเคารพเราก็พึ่งไม่ได้ ทำไม...

_____________________

พูดคุยกันได้ที่ #บ้านหลังนี้ปลอดสลิ่ม

_____________________

ปล.1 นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรา อาจจะมีติดขัดเรื่องสำนวน และภาษาในการเขียนบ้างนะคะ สามารถแสดงความคิดเห็น และติชมกันได้ เพื่อการพัฒนาของตัวผู้เขียนเองค่า

ปล.2 แหม​ แค่เปิดนิยายเรื่องใหม่ตั้งไว้​ ยังไม่ได้ลงตอนหรือโครงเรื่องเลยนะคะเนี่ย ก็มีคนมาแสดงความคิดเห็นที่เป็น ‘ประชาธิปไตย’ โดยการไล่ให้ดิฉันไปที่อื่นแล้วนะคะ​ ว่าแต่แพลตฟอร์ม​นี้เป็นของคุณพี่หรอคะ

ปล.3 นิยายแต่ละเรื่องมีความหมายและความสำคัญในตัวของมันเองค่ะ ถ้าคนที่ไม่ชอบมาอ่านก็จะบอกว่านิยายเรื่องนี้ไม่เห็นดีเลย ไม่เหมาะกับฉัน แต่ถ้ามีคนที่ชอบและให้ความสำคัญกับเนื้อเรื่องและแนวทางที่ผู้แต่งกำลังจะสื่อ นิยายเรื่องนั้นก็จะมีคุณค่าแหละเหมาะกับผู้อ่านค่ะ เพราะฉะนั้น จงเลือกนิยายที่เหมาะกับตัวเองค่ะ ผู้แต่งไม่ได้บังคับให้คุณมาอ่าน (หรือถ้าคุณไม่ได้เลือกอ่านเฉพาะสิ่งที่ชอบก็เป็นเรื่องที่ดีค่ะ จะได้เปิดกว้างทางความคิด)

ปล.4 เรื่องนี้ไม่แน่ชัดว่าจะลงตอนไหน มีการจัดการเรื่องอย่างไรนะคะ เพราะผู้แต่งมีพล็อตขึ้นมาในหัวแล้วก็มาตั้งเรื่องไว้เป็นเครื่องเตือนใจว่าจะแต่งค่ะ ต้องขออภัยผู้อ่านที่หลงเข้ามาล่วงหน้าด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ