แกต้องมาคอยดูแลน้องชายฉัน
คำประกาศิตของเจ๊โบว์ที่ส่งมาตามสายโทรศัพท์เมื่อคืนก่อน ทำให้ฉันต้องรีบเก็บข้าวเก็บของแล้วย้ายตัวเองจากบ้านนอกคอกนาที่อยู่ห่างไกลจากมหาลัยราวสิบกิโล มายืนหน้าบ้านสีขาวสะอาดตา ล้อมรั้วไม้ซึ่งถูกทาด้วยสีเดียวกับตัวบ้าน ไม่อยากจะเชื่อว่าบ้านแบบนี้ยังมีอยู่จริงในตัวเมืองที่คนพลุกพล่านขนาดนี้
ก็ยังดีที่สิ่งที่เจ๊โบว์พล่ามๆมาเมื่อคืนพอจะหาความจริงได้อยู่บ้าง บ้านเจ๊น่าอยู่จริงๆ มันให้ความรู้สึกอบอุ่นดีพิลึก (เอ๊ะ! หรือเจ๊ใช้มนต์ปลุกเสกเอาไว้ด้วย)
จะดีมากเลยนะถ้าฉันไม่ต้องมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะ คนเลี้ยงเด็ก
เฮ้อ~ จะมายืนเป็นพจมานชื่นชมบ้านทรายทองอยู่ทำไมนะ สุดท้ายแล้วสิ่งที่ฉันต้องเจอก็ไม่ใช่คุณชายกลางผู้แสนจะสุภาพบุรุษ และโรแมนติก แต่เป็นชายน้อยต่างหากล่ะ!
แง...ไม่ว่าจะคิดบวกซักกี่รอบ มันก็คือความซวยของนังพจยุคไฮเทคอย่างฉันแท้ๆ
แล้วทำไมฉันต้องมาอยู่ที่นี้นะเหรอคะ ถ้าตอบแบบนางเอ้กกกนางเอกก็คือ ฉันมาอยู่ที่นี่เพื่อตอบแทนบุญคุณเจ๊โบว์ พี่สาวแสนดี ที่ถึงกับก้มหัวขอร้องให้ฉันมาดูแลน้องชายสุดที่รักของเธอที่ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพตัวคนเดียว โถ...คิดดูสิคะ เด็กตัวเล็กๆกับการผจญภัยในโลกกว้าง ตอนแรกเจ๊โบว์กะจะจ้างคนใช้ เอ๊ย! พี่เลี้ยงให้ดูแล แต่เธอกลัวว่าเด็กน้อยน่ารัก ที่เธอรักประหนึ่งลูกในไส้คนนี้จะถูกคนไม่ดีทำร้าย ด้วยความที่เธอไว้ใจฉันมากที่สุด ฉันจึงได้รับเกียรติอันทรงคุณค่านี้ น่าภูมิใจเสียนี่กะไร
=============================
เพิ่งสมัครเป็นสมาชิกใหม่ ลองแต่งฟิคครั้งแรก ฝากด้วยนะคะ
ชอบ ไม่ชอบยังไงบอกกันได้
--------------------
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น