ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic Marvel) ระบบสุ่มกาชากับการ(ไม่)เป็นสุดยอดวายร้าย

    ลำดับตอนที่ #5 : ลืม

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ย. 65


     

     

     

     

     

         เคลวินที่ยืนประจันหน้ากับกลุ่มตำรวจนั้นไม่สนใจสิ่งที่จอร์จพูดเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ยื่นแขนทั้งสองข้างออกมาด้านหน้าเท่านั้น 

     

    "บอกให้เอามือไว้บนหัวไง!" จอร์จ สเตซี่ยังคงตะโกนใส่เคลวินอยู่พร้อมกับกลุ่มตำรวจที่กำลังเล็งปืนมาทางเขาอยู่แต่สิ่งที่เขาทำคือ

     

     

    หวูบ! หวูบ! หวูบ! หวูบ! 

     


          มีแผ่นผ้ายาวสีดำลายขีดสีม่วงพุ่งออกมาจากแขนเสื้อด้วยความเร็วสูง ฟาดใส่ร่างของตำรวจหลายนายจนกระเด็นไปคนละทิศละทางกัน

         ความแรงและเร็วในการฟาดนั้นรุนแรงมากพอจะทำให้เหล่าตำรวจที่โดนไปนั้นสลบหรือกระดูกร้าวได้เลยทีเดียว
     

     

         ทำให้ตอนนี้มีตำรวจเพียง5นายเท่านั้นที่หลบหรืออยู่นอกระยะของการฟาดของเขาเท่านั้น ซึ่งหนึ่งในนั้นยังรวมไปถึงกัปตันจอร์จด้วย 

     

    "ยิง!" จอร์จ 

     

         จอร์จสั่งกับกลุ่มตำรวจที่ยังปลอดภัยอยู่ให้ยิงใส่เคลวินในทันที ทว่า

     

    ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! 

     

          กระสุนที่ยิงใส่เคลวินนั้นไม่สามารถที่จะสร้างความเสียหายให้กับผ้าและชุดสูทของเขาได้เลยแม้แต่น้อย  

     

    "เสียงดังน่ารำคาญไปนะ" เคลวิน 

     

         เคลวินโต้กลับด้วยการควบคุมผ้าให้มัดกับชั้นที่เคยวางทองไว้ ขว้างใส่ตำรวจทำให้ตำรวจที่อยู่ในทิศทางที่ชั้นวางถูกขว้างไปต้องหยุดยิงอย่างกระทันหันเพื่อหลบชั้นวางที่พุ่งเข้าใส่ 

     

         ในจังหวะนั้นเองเคลวินเคลื่อนที่ไปข้างหน้าควบคุมผ้าให้ยืดออกไปมัดร่างกายของตำรวจนายหนึ่งไว้ 

     

    โครม!

     

         เขาใช้ร่างของตำรวจนายนั้นโยนไปทางของตำรวจที่ยังคงยิงมาทางเคลวินอยู่ ทำให้เขาต้องหยุดยิงและโดนร่างของเพื่อนตำรวจกระแทกไปจนสลบ 

     

         เคลวินปล่อยผ้าไปอีกสองเส้นพุ่งเข้ามัดร่างของตำรวจที่ยังคงยืนเหลืออยู่อีกสองคน มันได้มัดแขนของทั้งสองเอาไว้  

     

    "อาจจะเหมือนมดกัดนิดหน่อย" เคลวิน

     

     

    เปรี๊ยะ!!! เปรี๊ยะ!!!

     

    อ้ากกกก!!! 

         เกิดกระแสไฟฟ้าสีม่วงขึ้นบนผ้าที่มัดตำรวจทั้งสองนายไว้ ช็อตพวกเขาจนสลบล้มลงไปนอนกลับพื้น 

    "อุ๊ปส์ ไม่น่าแค่นิดหน่อยแฮะ" เคลวิน

     

    ตอนนี้เหลือเพียงกัปตันสเตซี่เท่านั้นที่กำลังยืนหลบอยู่หลังชั้นวางอันหนึ่ง โดยที่เขากำปืนในมือไว้แน่นพร้อมเอานิ้วสอดไว้ในไกปืนพร้อมยิงตลอดเวลา 

     

    ฮ่าห์ ฮ่าห์

     

    ตอนนี้ตัวของจอร์จกำลังรอ รอโอกาสที่เมื่อใดก็ตามที่ตัวของเคลวินเดินมาถึงตัวเขาหรือชั้นวางของเขาถูกขยับ เขาก็จะหันไปประจันหน้ากับอีกฝ่ายแล้วยิงกระสุนทุกนัดที่เขามี 

     

    ทว่าเขารอมานานกว่า30วิแล้วก็ยังไม่มีเสียงการเคลื่อนไหวมาทางเขาเลยแม้แต่น้อย 

     

    จอร์จค่อยๆหันไปมองจากด้านข้างของชั้นวาง ในสายตาของเขาภายในห้องนั้นไม่มีใครอยู่อีกแล้ว นอกจากร่างของตำรวจที่นอนสลบอยู่บนพื้น 

     

    "หายไปไหนแล้ว!?"

     

     

     

     

    ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

     

    ทางด้านนอกพวกร่างแยกนั้นตอนนี้กำลังดุเดือดเป็นอย่างมาก 

     

    "เฮ้พวก! คือชุดของฉันมันทำมากจากไทเทเนี่ยมผสมทองคำนะ " โทนี่

     

    "มันกันได้กระทั่งมิสไซล์ แล้วนี่อะไรพวกนายเอาปืนทำเองไม่มีคุณภาพมาใช้กับฉันเนี่ยนะ" โทนี่

     

    ในตอนนี้พวกร่างแยกกำลังยิงใส่ตัวของไอรอนแมนพร้อมกับวิ่งหลบกระสุนปืน ลำแสงและมิสไซล์จิ๋วจำนวนมาก ที่ไอรอนแมนยิงออกมาพลางกับฟังคำบ่นของโทนี่ไปด้วย 

     

    ปั๊ง!!! 

     

    หนึ่งในร่างแยกถูกลำแสงยิงเข้ากลางอกจนกระเด็นไปชนกับกำแพงตึกจนสลบแน่นิ่งไป 

     

    แต่ถึงแม้จะเกิดเรื่องนี้ขึ้นร่างแยกอื่นก็ยังคงยิงใส่โทนี่เหมือนเดิม โดยที่ไม่สนใจร่างที่สลบไปแล้วเลย

     

    นั้นเพราะพวกเขารู้อยู่แล้วว่าพวกเขาเป็นแค่ร่างแยก ตราบใดที่ร่างหลักยังคงอยู่พวกเขาก็สามารถกลับมาได้อีกครั้งและถ้าไม่ตายพวกเขาก็จะพากลับไปด้วยเหมือนเดิม 

     

    "ไม่สนใจพวกตัวเองหน่อยเหรอ น่าจะไปเป็นผู้ก่อการร้ายมากกว่าโจรนะเนี่ย" โทนี่

     

    "แล้วชุดไปเอาจากไหนมาเนี่ย เป็นพวกพนักงานเงินเดือนเหมาหน้ากากฮาโลวีนมางั้นเหรอ" โทนี่

     

    แม้ว่าโทนี่จะพูดกวนๆออกมาแต่ฝั่งร่างแยกนั้นก็ยังคงวิ่งหลบกระสุนและยิงโต้กลับไปอยู่ตลอด แต่ว่าร่างแยกบางคนก็เริ่มโดนยิงกันแล้ว 

     

    นั้นเพราะอีกฝ่ายมีเอไอคอยคำนวณการยิงอยู่ยิ่งต่อสู้ต่อไปนานขึ้น เอไอก็จะคำนวณและกำหนดวิถีการยิงได้ล่วงหน้าแม่นยำขึ้น 

     

     

     

    "เมื่อไหร่บอสจะมาฮะ เบอร์6" เบอร์3 

     

    เบอร์3ที่หลบอยู่ตรงซอกตึกพูดกับเบอร์6ที่แอบอยู่ด้วยข้างๆตนเอง 

     

    "ก็ไม่รู้สิ พึ่งผ่านไปไม่นานเอง" เบอร์6 

     

    "ไง" 

     

    ""เห้ย!!!""

     

    มีเสียงตอบดังขึ้นจากทางด้านหลังของทั้งสองคนทำให้ทั้งคู่สะดุ้งอย่างแรง เมื่อหันไปมองนั้นเป็นตัวของเคลวินเองที่ยืนมองอยู่ตรงนั้น 

     

    "บอส มาตอนไหนเนี่ย" เบอร์3

     

    เบอร์3ถามด้วยความแปลกใจที่เห็นร่างหลักของตัวเองโผล่มาข้างหลังตั้งแต่ตอนไหนไม่ทราบได้

     

    "เมื่อกี้เอง" เคลวิน 

     

    "แต่บอสมาแล้วงั้นจะออกไปลุยกับไอรอนแมนเลยไหมบอส" 

     

    "แน่นอน ฉันจะจัดการเอง "

     

    "โอเคครับ งั้น-"

     

    ตู้ม!!! 

     

    เกิดแรงระเบิดขึ้นส่งร่างสองร่างลอยมาทางที่พวกเขาสามคนหลบอยู่ 

     

    ทั้งสองร่างนั้นคือร่างแยกเบอร์7และ8 สองคนสุดท้ายที่กำลังสู้อยู่นอกจากเบอร์3และเบอร์6

     

    "อ้าวๆ ยังมีเหลืออยู่ตรงนี้อีกนี่" มีเสียงดังขึ้นตามมาเมื่อพวกเขาหันไปมองก็เป็นร่างในชุดเกราะสีแดงกำลังลอยอยู่ด้านหน้า

     

    "มาเลยมาปาร์ตี้กันต่อ จบไวไปคงไม่ดีนะ" ไอรอนแมน

     

    "ใช่ คงไม่ดีแน่ที่ปาร์ตี้สนุกๆอย่างนี้จะจบไวเกินไป" เคลวิน

     

    "หืม ชุดต่างจากคนอื่นแฮะ"ไอรอนแมนหันมาสังเกตุตัวของเคลวิน

     

    "ในที่สุดตัวบอสก็โผล่ออกมาแล้วงั้นเหรอ เอ จะว่าไปชุดนายนี่คือมัมมี่ซินะ ฮ่าๆๆ ถ้ามีงานอีเว้นท์วันฮาโลวีนฉันคงจะให้นายเป็นอันดับ1เลยล่ะ" ไอรอนแมน ไอรอนแมนพูดด้วยความตลกต่อชุดที่เคลวินใส่

     

    "ผมก็คิดเหมือนกันนะคุณสตาร์ค " เคลวินตอบกลับไอรอนแมนไป

     

    "หืม เรื่องอะไรล่ะ" ไอรอนแมน

     

    "ผมคิดว่าถ้ามีการจัดงานอีเว้นท์โชว์ชุดแฟนซีที่ทำจากเศษเหล็กล่ะก็ ผมก็คงให้คุณเป็นที่หนึ่งแน่ๆ" เคลวินยิ้นในขณะที่พูด

     

    "โอ้ว งั้นจะเป็นยังไงนะถ้านายโดนชุดที่นายบอกว่าทำมาจากเศษเหล็กอัดกระเด็นน่ะ" ไอรอนแมน

     

    เมื่อโทนี่พูดจบเขากางมือออกเล็งมาทางที่เคลวินอยู่และปล่อยลำแสงยิงใส่ตัวของเคลวินในทันที 

    บึ้ม!

     

    เคลวินขยับหลบไปด้านข้างเล็กน้อยก็สามารถหลบการโจมตีนี้ได้ เขายกแขนขึ้นเล็งไปที่ไอรอนแมนแล้วปล่อยแผ่นผ้าพุ่งออกไปมัดกับขาทั้งสองข้างของไอรอนแมนไว้แล้วเหวี่ยงไปกระแทกกับกำแพงตึก 

     

    ตึ้ม! 

     

    "บ้าเอ้ย! จาร์วิสไอ้สายนี่มันอะไร"

     

    "กำลังวิเคราะห์..."


     

    "ส่วนประกอบของสิ่งที่คล้ายผ้านี้ประกอบไปด้วย แกรฟีน45% ไมโครแลตทิซ30% เงิน10% เคฟลาร์ 10% โฟมโลหะ5% และมีการวางวงจรระบบแบบพิเศษสำหรับการปลดปล่อยและการเร่งพลังงานไฟฟ้าในระดับนาโน มีการควบคุมด้วยคลื่นสมองสั่งการผ่านความคิดจากหน้ากากที่สวมใส่อยู่และมีแบตเตอรี่อยู่ภายใต้เสื้อบริเวณกลางหลัง"

     

    "ว้าว! เซอร์ไพรส์นะเนี่ย เจ้าพ่อฮาโลวีนคนนี้เจ๋งกว่าที่คิดเยอะเลยแฮะ" โทนี่

     

    "ยังมีเวลามาเหม่ออีกนะ!" เคลวิน

     

    โทนี่เองก็เริ่มสู้กลับโดยใช้กระสุนปืนที่แขนและลำแสงยิงใส่ตัวของเคลวิน แต่ทั้งหมดนั้นถูกกันไว้ได้ด้วยผ้าของเคลวิน

    เคลวินเริ่มควบคุมผ้าอีกครั้งและพันร่างของไอรอนแมนเพิ่มขึ้นอีก ในคราวนี้พันไปที่ลำตัวและแขนทั้งสองข้างและรัดแน่นไปทั่วร่างจนมีเสียงของโลหะที่ถูกบีบอัดดังออกมาจากชุดเกราะของไอรอนแมน 

     

    "เกราะถูกบีบอัดรุนแรง เกราะได้รับความเสียหาย68%"

     

    "ดูก็รู้แล้วน่า! จาวิสเพิ่มแรงขับที่ไอพ่นเราจะพาเจ้าพ่อฮาโลวีนไปบินเล่นซะหน่อย"

    ฟู่ม!

    ไอพ่นที่เท้าแขนและหลังของเกราะเพิ่มแรงขับจนขนาดไฟของไอพ่นนั้นขยายขึ้นมาก ร่างของไอรอนแมนเริ่มลอยขึ้นสู่ฟ้าอย่างรวดเร็วพร้อมกับตัวของเคลวินที่ถูกผูกติดไปด้วย

     

    "บ้าเอ้ย! ปล่อยสิเฟ้ย! ฉันกลัวความสูงนะ!" เคลวินร้องลั่นออกมาและพยายามปลดการมัดร่างของไอรอนแมนออก แต่ตัวของโทนี่ได้กำมือจับผ้าไว้แน่นลากร่างของเคลวินบินไปด้วย

     

    "มาดเท่เมื่อกี้หายไปไหนหมดแล้วล่ะ" ไอรอนแมนถามออกมาเมื่อเก็นท่าทางของเคลวิน

     

    "ทิ้งไว้บนพื้นไง อยากเห็นก็พาไปส่งข้างล่างสิ" เคลวินตอบไปแบบกวนๆ 

     

    "ช่างเรื่องนั้นไปก่อน ว่าแต่พวกแกเป็นใครถึงกล้ามาปล้นธนาคารฉันเนี่ยฮะ"ไอรอนแมน

     

    "ฮึ งั้นจำใส่หัวไว้ล่ะว่าพวกเราคือกลุ่มโจร..." เคลวินกำลังจะตอบแต่เขากลับนึกอะไรบางอย่างได้

     

    "กลุ่มโจรอะไรนะ?" ไอรอนแมนหันกลับมามอง

     

    "อ่า นึกแล้วว่าลืมอะไร ลืมตั้งชื่อกลุ่มนี่เองแล้วยังมีชื่อของตัวเองที่ยังไม่ได้ตั้งอีก เห้อสงสัยต้องบันทึกเตือนความจำไว้แล้วสิ" ในที่สุดเคลวินก็จำได้ว่าเขาลืมอะไรไปก่อนเริ่มแผนการ

     

    "ไงเนี่ย นี่พวกแกพึ่งตั้งกลุ่มกันงั้นเหรอ" ไอรอนแมน

     

    "ใช่..." เคลวินตอบเสียงเบา

     

    "ช่างไปก่อน มีเวลาคิดอีกเยอะในคุกที่ฉันกำลังไปส่ง" ไอรอนแมน

     

    "โทษทีงานนี้คิดสดๆตรงนี้แหละ แถมได้แล้วด้วย" เคลวิน

     

    "โอ้ว่ามาสิจะช่วยประเมินชื่อให้ล่ะกัน"ไอรอนแมน

     

    "แกไม่ต้องยุ่งเลย จำไว้เราคือกลุ่มโจรที่ไม่มีวันพลาดและไม่มีวันถูกจับได้ กลุ่มอีกาลวงตา!และฉันคือหัวหน้ามีชื่อว่า แฟนธอมโคร" เคลวินหรือตอนนี้คือแฟนธอมโครได้ตอบออกไป

     

    "ชื่ออย่างกะหลุดมาจากหนังสือการ์ตูน แล้วนี่โดนจับแล้วนะไม่มีวันโดนจับตรงไหนกัน" ไอรอนแมน

     

    "ใครว่าฉันโดนจับได้กัน ตอนแรกแค่ตกใจเฉยๆจับผ้าของฉันไปแบบนั้นก็เจ็บนิดหน่อยนะ" เคลวินยิ้มแล้วพูดตอบกลับไอรอนแมนไป

     

    "ไงนะ-" ไม่นานโทนี่ก็ได้คำตอบจากกระแสไฟฟ้าช็อตไปทั่วทั้งร่าง

     

    เปรี๊ยะ!!! เปรี๊ยะ!!!เปรี๊ยะ!!! เปรี๊ยะ!!!

     

    "อ๊าาาา!" 

     

    ‘โชคดีที่โทนี่ยังไม่ได้สร้างชุดแบบในหนังอเวนเจอร์ส ไม่งั้นช็อตไม่เข้าแน่’

    มือของโทนี่ที่จับผ้าของเคลวินไว้ก็แบออกปล่อยร่างของเคลวินลอยตกมากลางอากาศ ในระหว่างที่กำลังตกลงมานั้นเคลวินได้เอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อด้านในแล้วหยิบบางสิ่งออกมา มีรูปร่างเป็นสีขาวและมีหลอดแก้วใส่ของเหลวบางอย่างสีฟ้าเข้มใส่ไว้ เคลวินชี้มันไปที่ด้านล่างในขณะที่เขากำลังตกลงมาแล้วกดยิงมันออกไป 

     

    หวู่ม! 

     

    เกิดประตูมิติสีฟ้าขึ้นในจุดที่เขากำลังตกลงไปแล้วร่างของเคลวินก็ลอยทะลุหายไปภายในประตูมิตินั้นพร้อมกับประตูมิติที่ปิดหายไปท่ามกลางอากาศ 

     

    ส่วนเกราะของไอรอนแมนที่โดนช็อตจนระบบปิดไปชั่วขณะกำลังร่วงลงพื้นโดยที่โทนี่กำลังพยายามสั่งเปิดใช้งานอีกครั้ง ในช่วงสุดท้ายก่อนถึงพื้นระบบของชุดเกราะก็กลับมาทำงานอีกครั้งและช่วยโทนี่บินกลับขึ้นฟ้าไปได้สำเร็จ 

     

    "เกือบไปแล้ว แต่เมื่อกี้นี้มันเทคโนโลยีเคลื่อนย้ายมวลสาร? ไม่สิน่าจะประตูมิติมากกว่าสินะเจ้าแฟนธอมโครมันเป็นใครกัน?" โทนี่คิดอย่างสงสัยถึงสิ่งที่เขาได้เห็น

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×