Princess Heart หัวใจรักพร้อมชะตากรรม

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 รู้จัก

"แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคิดเช่นไร จะบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่ จะเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป"*
เสียงบท้พลงดังออกมาจากหูฟังที่มีหญิงสาวเปิดฟังเพลงอย่างเมามันโดยไม่สนใจเสียงเรียกของเพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ

"เดย์"
"..."
"เดย์"
"..."
"ไอ้เดย์"
"..."
คนเรียกเริ่มรู้สึกรำคาญกับการเรียกและไม่ตอบจนต้องดึงหูฟังจากหูของเพื่อนออกและส่งเสียงตะโกนแบบไม่กลัวว่าหูเพื่อนจะเป็นเช่นไร

"เดยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"โอ๊ยยยยยยยยยยย ไอ้ทู แกจะตะโกนทำไมเนี้ย"
"เอ้า!ก็แกเรียกแล้วไม่หันนิหว่า"
"สะกิดก็ได้เพื่อน สะกิดอ่ะเป็นไหม"
"สะกิดหรอ? ได้ๆ"
พรึบ! เสียงลมจากมือที่พัดไปเปิดกระโปรงสูงระดับเอว ได้ทำให้กระโปรงขอเดย์เปิดขึ้นมา
"เฮ้ย แกตายแน่ไอ้ทู"
"5555555 ก็ใส่กางเกงซับมานิ เว้ย จะมาไล่ฆ่ากูทำไมเนี้ย"
เสียงหยอกล่อของคนสองคนวิ่งไล่กันในห้อง จนคนทั้งห้องมองสองคนในห้องเป็นตาเดียวโดยไม่สนใจกิจกรรมที่ตัวเองทำกันอยู่ เหมือนกับว่าโดนมนต์สะกดของ สองคนให้สนใจบุคคลทั้งสองแต่ผู้เดียว

"โอ๊ย!" เสียงกระทบกันของบางสิ่งที่กระแทกกันเข้าออย่างจัง แม้จะเป็นการชนที่อีกฝ่ายอยู่นิ่งแต่ อีกฝ่ายกับวิ่งเข้ามาสุดเเรงเกิด จนเสียงร้องประสานเข้าด้วยกัน

"นิ นายไม่มีตาม้าาตาเรือหรือไงถึงมองไม่เห็นคนเขาวิ่งเนี้ย" เจ้าตัวคนวิ่งรีบลุกขึ้นมาต่อว่าบุคลที่ชนด้วย 
"ตาม้าตาเรือมีไว้ทำไม เธอตั้งหากมาวิ่งชนฉันเนี้ย" 
"ใช่หรอ นายตั้งหากที่ขวาง"
"นิเธอ เฮ้อ ช่างเหอะ ฉันไม่มีเวลาแล้ว"
"ใครเขาอยากรู้กัน" เสียงพึมพำบอกหลังจากเจ้าตัวหายไปแล้ว

"โห นัยต์ตาสีน้ำตาลเข้ม ผมสีน้ำตาลอ่อนออกทองอร่าม ผิวนิขาวอย่างกับกระดาษ ส่วนสูงที่สูงอย่างกับต้นตาลนั้น แถวหุ่นยังผอมบางแต่มีกล้ามนิด น่ารักอ่ะแก่"เสียงบรรยายพรรณนาถึงบุคคลที่หายไปแล้วดังขึ้น

"อะไร นิฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับแกเลยนะที่ทำให้ฉันชนกับหมอนั้นอ่ะ" เสียงโวยวายใส่เพื่อนที่ทำให้ต้องชนชายแปลกหน้าของเดย์
"โอย แกดูดีๆดิเทพบุตรเลยนะเฟ้ย น่ารักอ่ะ ว่าแต่เขาชื่ออะไรอ่ะแก่" เสียงหลงใหลชายหนุ่มที่พึงหายไปไม่กี่ชั่วยาม
"จะไปรู้ไหมล่ะเนี้ย หน้าตาก็งันๆอ่ะไม่เห็นจะดูดีตรงไหน" เดย์เริ่มกล่าว
"แต่ฉันว่าเหมือนพวกนักบาสเลยนะ หุ่นแบบนี้" 
"โอ๊ย รำคาญถ้าอยากรู้มากก็ไปถามหมอนั้นเลยไป"
"บ้า ถามได้ไงก็เขาไปแล้วอ่ะ"
"โอ๊ยยยยยยยยยยยย" และแล้วเจ้าตัวที่รำคาญเพื่อนของเธอก็ได้เดินกลับเข้าไปให้ห้องก่อนที่เพื่อนจะพร่ำเพ้อพูดถึงชายบุคคลนั้นอีก

ตอนพักกลางวัน
"แก ตกลงฉันไปรู้ข้อมูลจากห้องอื่นมาแล้วนะว่าหมอนั้นเป็นใคร" 

"แล้วไง แกจะไปสนใจทำไมกัน แกมีแฟนแล้วนะเว้ย เดี๋ยวฟ้องไอ้ทีเลย" เดย์เริ่มกล่าวถึงแฟนของเพื่อนที่อยู่คนละโรงเรียนเพราะอยากให้เพื่อนของเธอเลิกพูดถึงผู้ชายที่มาชนเธอ

"โอ๊ย รายนั้นหรอ เล่นแต่บอลสนใจฉันที่ไหนล่ะ อีกอย่างอยู่คนล่ะโรงเรียนอีก หมอนั้นไม่สนใจฉันหลอก"

"หรออออ" เสียงพูดแบบไม่เชื่อคำพูดของเพื่อนที่บรรยายแฟนเจ้าเสน่ห์ของเพื่อนที่มีแต่สาวๆมาหลงใหลแต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ชายคนนั้นถึงหลงรัก  เพื่อนของตนทั้งที เพื่อนของตนก็ไม่ได้สวยหรือน่ารักมากมายอาจเป็นเพราะทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กก็เปนได้

"ตกลงหมอนั้นอ่ะ ชื่อนาย บรรยากาศ มีเจริญสุขดิศักดิ์ ชื่อเล่น อากาศ วันเกิด 14 กุมภาพันธ์ 25XX อยู่ห้อง 2 เกรดเฉลี่ยสะสมเทอมที่แล้ว 3.75 สถานะ โสด ไม่มีแฟน เคยแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเองแต่ก็ไม่สมหวัง ขณะนี้เป็นนักบาสของโรงเรียน ชอบกิน.."

"พอๆ ใครเขาอยากจะรู้กัน" เดย์รีบห้ามเพื่อนที่พร่ำบอกประวัติอันยาวของนายนั้นทันที

"เผื่อแกต้องการไง จะได้เลิกทำหน้าเศร้าหลังจากที่อกหักมานานนับพันปีสักที" ทูเริ่มบรรยายใบหน้าของเพื่อนสาวที่ทำหน้าไม่มีชีวิตชีวาหลังจากอกหักจากเพื่อนเก่าที่นานมาแล้ว

"โห ถ้าพันปีฉันคงตายไปแล้วล่ะย่ะ"

"5555 ก็แกก็เกิดใหม่แล้วนิไง"

"ไอ้! เดี๋ยวนะ นายคนมะกี้ที่บอกชื่ออะไรนะ" เดย์เริ่มสนใจในชื่อที่ฟังคุ้นหูนี้

"บรรยากาศ มีเจริญสุขดิศักดิ์ ชื่อเล่น อากาศ"

"บรรยากาศ?" เธอคิดว่าชื่อนี้รู้สึกคุ้นๆหูของเธอจนเพื่อนของเธอเฉลยความคิดของเธอให้แทน

"เฮ้ย นิมันชื่อที่แกบอกว่าชื่อแปลกๆแล้วอยากเห็นหน้านิ" 

"เออใช่ นิว่าหน้าจะเหมือนพวกเด็กเนิร์ดสะอีกนะเนี้ย"เดย์เริ่มพูดเพราะตนก็คิดแบบนั้นจริงๆ

"อะไรย่ะ ออกจะหล่อลาก" เพื่อนของเธอรีบค้านทันที

"ลากอะไร ลากแล้วหายไปอะหรอ จะได้สมชื่อ" เดย์รีบเถียงเพื่อยฃนของเธอต่อ

"ลากเข้าถ้ำตั้งหากแก"

"โรคจิตว่ะ" เธอพูดติดตลกกับเพื่อนของเธอโดยไม่สนใจใคร

"5555555"

ภายในโรงอาหาร มีเสียงหัวเราะของคนทั้งสองคนโดยที่ไม่รู้ว่า ทั้งสองกำลังถูกจับตามองจากบุคคลหนึ่งที่อยากต้องการตัวเธอ


*ไม่บอกเธอ- Bedroom Audio