คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะยิ่งใหญ่ได้
แต่สิ่งที่ถูกคนทำได้
คือการทำสิ่งเล็กๆ
ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่
บทนำ
“ซึบากิ..ลูก..”
“ค่ะ...หนูน่ะเตรียมใจไว้แล้ว” ร่างบางตอบรับผู้เป็นพ่ออย่างห
แต่ด้วยความที่เธอยังตัวเล็กบอบ
"ซึบากิ ตามอามานะ" อาของซึบากิบอกก่อนที่เธอจะเดิน
“ซึบากิ หลานจงใช้มีดนี้กรีดที่ปลายนิ้ว
ซึบากิมองที่ใบมีดเงาวับนั่นอย่างชั่งใจ แต่ก็หยิบมันขึ้นมาก่อนจะใช้ปลายมีดแทงลงไปที่นิ้วชี้ของเธอ พลางปิดตาปรืออย่างใจสั่น เธอร้องออกมาเล็กน้อยก่อนจะพยายามกลับเป็นสีหน้าตามเดิม แล้วเอื้อมมือเรียวยาวไปอยู่ข้างบนคบเพลิง เพื่อให้เลือดหยดลงไป
หยดเลือดสีแดงถูกหยดลงไปในคบเพลิง ก่อนที่มันจะหุกเหิมขึ้นมาอย่างน่าประหลาด ซึบากิรีบชักมือกลับเข้ามาทันใด ก่อนที่ปู่ของซึบากิจะกล่าวบทสวดที่เธอฟังไม่รู้เรื่องอย่างก้องกังวาน
‘ใจเย็นๆน่าซึบากิ พ่อน่ะ...มองดูอยู่นะ’ ซึบากิคิดพลันเหลือบไปมองบุพการีของเธอ ที่มีสีหน้าซีดเผือกอยากจะเข้าไปฉุดมากอดไว้เต็มทน
‘ต้องทำเพื่อพ่อ เพื่อพ่อ!’ ซึบากิท่องเอาไว้ในใจ เพราะว่าเธอเหลือเพียงแค่คุณพ่อ และญาติคนอื่นๆ เพราะคุณแม่ของเธอตายไปตั้งแต่เธอเกิดมา นั่นเป็นตราฝังลึกไปในจิตใจตั้งแต่เธอรู้ความจริงข้อนี้
“ซึบากิ”
“คะ”
“หลานนั้นทำพิธีเสร็จสมบูรณ์แล้วนะ เชิญหลานไปพักผ่อนเถอะ”
“ค่ะ”
เมื่อคุณปู่พูดจบ พ่อของซึบากิไม่รอช้ารีบวิ่งโผกอดลูกสาวและพาเธอออกไปจากห้องวิหารใต้ดินนี่ ก่อนจะพูดความในใจออกมาอย่างเป็นห่วง
“พ่อเป็นห่วงลูกแทบแย่!”
“ฮะๆ พ่อน่ะคิดมากเกินไปแล้วนะคะ” ซึบากิยิ้ม “แต่หนูไม่เข้าใจเลย ทำไมคุณปู่ถึงต้องให้ทำพิธีกรรมแบบนี้ด้วยล่ะคะ”
“พ่อก็ไม่เข้าใจนักหรอก รู้แต่ว่าเป็นความต้องการของบรรพบุรุษน่ะ แต่พ่อแอบค้านตรงให้กรีดนิ้วเพื่อเอาเลือดไปหยดในคบเพลิงนะ...เฮ้อ” พ่อถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดต่อ “พวกเราน่ะนับถือเทพเจ้าแห่งความรักก็จริง แต่นี่ไม่เห็นจะแสดงถึงความรักตรงไหน?”
“หรือว่าพิธีกรรมอาจจะผิดเพี้ยนก็ได้นะคะพ่อ แบบว่าเล่าต่อกันมาจนกลายเป็นเท็จ”
“อืม...อาจจะใช่อย่างที่ลูกว่าก็ได้นะ”
“ใช่มั้ยล่ะคะ! ต้องลงโทษคนฟังมา!”
“อ่าว...ถ้าเขาตายไปแล้ว จะไปลงโทษเขายังไงล่ะลูก หืม?”
“ก็ยืมไทม์แมกชีนจากโดราเอมอนมาย้อนเวลายังไงล่ะคะ >O<”
“ฮ่าๆ”
สองพ่อลูกยังคงยิ้มร่าคุยสนุกปากกันต่อไป โดยหารู้ไม่ว่า มีแสงสีแดงผสมชมพูจ้องมองมาที่หญิงสาวซึบากิอยู่....!
.
.
.
“ความรัก...หรอ”
ความคิดเห็น