ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Adventure time fanfic

    ลำดับตอนที่ #7 : กลับบ้านกัน น้องรัก

    • อัปเดตล่าสุด 21 ธ.ค. 56


    ณ ฐานบัญชาการทหารเรือประจําเกาะแทสเมเนีย หมายเลข21 ออสเตรเลีย เวลา ตี5 35นาที 

    ในห้องสังเกตการณ์ห้องหนึ่ง นายทหารคนหนึ่งสังเกตเห็นเรือขนาดเล็กลางๆโดยมีแสงไฟเปิดอยู่ นายทหารคนนั้นกด

    สวิสต์
    ถามหัวหน้าของตนว่า "ท่านพันจ่าเอก แอนโทนี่ เบลสัน ครับ ผมเจอวัตถุคล้ายเรือ ขนาดประมาณเรือประมง ได้

    เข้าหาฝั่ง
    ของเราครับ" เสียงชายอายุราวๆ 40 ปีพูดขึ้นมา "ฉันมีคนโทรอยู่!รอก่อน!" 

    ณ ห้องบัญชาการทหาร

    ชายหนุ่มอายุ40ปี ไว้หนวด ผมดําสั้นมีสีขาวอยู่เป็นหย่อมๆ รูปร่างใหญ่ลํ่า ผิวขาว สวมชุดทหารเรือ


    ที่ประดับด้วยตรามากมาย กําลังโทรศัพท์ผ่านไอโฟนอยู่ "สวัสดีครับ พ่อ"เสียงดังมาจากโทรศัพท์ โทนี่รีบตอบกลับว่า

    "จอห์นนี่!ลูกรอดมาได้สมกับทหารเรือเลือดออสเตรเลียจริงๆว่าแต่เจอ ตําราวีรบุรุษ เอนคาริเดียน รึเปล่า?" จอห์นตอบ

    "ไม่ฮะ!แต่น้องรอดมาได้บนเกาะแห่งหนึ่ง ยังมีความเป็นมนุษย์ เขาพูดภาษาอังกฤษได้คล่อง  มีความรู้พิ้นฐานบ้าง

    แต่...."


    ห้องเรือของจอห์น

    "หนังสือ บีเบล อันนี้มันคืออะไรครับ?"ฟินน์ถามจอห์นในห้องโลหะแบบตอน3 เขาไม่ได้สวมหมวก แต่งตัวในชุดที่สะอาด

    กว่าปกติ หวีผมเรียบร้อย "พี่คุยโทรศัพท์อยู่!แล้วอันนั้นชื่อว่า ไบเบิล เป็นตําราของศาสนาคริสต์" จอห์นท้วง 

    "ว่าแต่..น้องรู้จัก ตําราวีรบุรุษเอนคาริเดียน รึเปล่า?" ฟินน์รีบตอบ"ผมเก็บไว้ในกระเป๋ามาตลอด"


    ณ ทะเลบริเวณญีปุ่น

    มีเรือประมงลําหนึ่งมีชายประมง2คน คนนึงเตี้ยอ้วนขนดก อีกคนผอมซีด

    อ้วน:เคยได้ยินเรื่องไททันรึเปล่า?

    ผอม:อ้อ!หมายถึงยักษ์แดงกินคนรึเปล่า?

    อ้วน:เปล่า!ในตํานานกรีกต่างหาก..เฮ้ย!กูตกได้ปลาใหญ่ ช่วยกูดึงหน่อย

    ผอม:เฮ้ย!หรอวะ!รอแป็ป!มาแล้ว

    ทั้ง2คนเริ่มดึงปลายักษ์(?)ขึ้นมาจากนํ้า ผลลัพธ์ที่ได้คือตกได้ผู้ชายอายุราวๆ30ปี(?) ผมสีนํ้าตาล หน้าตาประมาณ

    รัสเซียน ไม่ใส่เสื้อผ้า เขาคือ ไซม่อน จากตอนที่7

    ไซม่อน:ช่วยผมด้วยครับ!

    ผอม:ปลาบ้านแกสิ!แถวบ้านข้าเรียกว่าคน!

    อ้วน:ฟังกูก่อน!

    ผอม:มึงหลอกกูเมื่อวานเรื่องเพนกวินบินได้ไม่พอใช่ไม้?(กระโจนใส่อ้วน)

    ไซม่อนรีบเข้าไปผลักทั้ง2คนจากการทะเลาะ แต่ว่าเขาเริ่มสังเกตว่า มือของเขานั้นกลายเป็นสีนํ้าเงินอ่อนๆและมีแสงสี

    ขาวออกมา ทําให้ไอ้ผอมโดนแช่แข็งเหมือนปลาที่เขาเอาไปขายห้างเมื่อวานทําให้อ้วนรีบวิ่งกระโดดลงทะเลแบบไม่คิด

    ชีวิต

    อ้วน:เหี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ว่ายนํ้าไปพูดไป)

    ไซม่อนเริ่มสังเกตร่างกายของเขาช้าๆ เขาพบว่าจมูกของเขากลับในรูปทรงปกติแต่เขายังมีหนวดเคราสีขาวอยู่เล็กน้อย

    ผมของเขาเป็นสีเทา ตากลับมาเป็นสีขาว 

    ไซม่อน:จะบ้า!ว่าแต่นี่มันที่ไหนเนื่่ย!เดื๋ยวก่อน!ต้องโทรหาเบ็ตตี้!

    ไซม่อนรีบเข้าห้องขับเรือ เขาเอาชุดชาวประมงมาใส่อย่างรวดเร็ว แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ในห้องคุมเรือ ไซม่อนโทรหาเบ็ตตี้

    แต่ว่าสิ่งที่โทรศัพท์บอกคือ "ขอโทษค่ะ!เบอร์โทรศัพท์ที่ท่านโทรหานั้น ถูกลบไปเมื่อ50ปีที่แล้วค่ะ" ไซม่อนรีบดูวันบน

    โทรศัพท์พลางสบถกับตัวเองว่า "มันหมายความว่าไงเนื่ย!" ข้อความบนจอโทรศัพท์ 17 พฤษภาคม พศ.2551 ไซม่อน

    อึ้งกับสิ่งที่ตนเห็นอย่างจัง


    5วันต่อมา

    ณ บ้านหลังหนึ่งในแทสเมเนีย บรรยากาศในนั้นดูรกรุงรังพอสมควร โทนี่ ผู้เป็นพ่อของฟินน์กับจอห์นนั้นเริ่มชี้แจงข้อมูล

    พิ้นฐานของสังคมมนุษย์ให้ฟินน์กับเจคฟัง "ลูกรัก,ลูกจะต้องทิ้งหมวกนั่นซะ แล้วก็ ไม่ทําตัวเป็นฮีโร่เซ่อซ่าติงต๊องอีก

    ส่วนเธอ,เจค หมาของมนุษย์ ห้ามพูด ให้เห่าแทน ห้ามยืดขยายหดตัว อะไรประมาณนั้น ทําตัวเหมือนสัตว์ที่มนุษย์

    ฝึกใช้งานทําตามคําสั่งพอ!เข้าใจนะ?" ฟินน์กับเจครีบพูดพร้อมกัน "ทราบครับ!" "ลูกจะต้องเรียนให้ทันเด็กมนุษย์คนอื่น

    ในช่วงนี้เพื่อลูกจะได้เข้าโรงเรียนเหมือนเด็กคนอื่น,พ่อติดต่อมิสเตอร์วอเตอร์ เพอร์ทิคอฟ เรียบร้อยแล้ว ลูกจะได้เรียน

    ความรู้กับเขา"โทนี่บอกฟินน์ฟินน์พยักหน้า เขาแต่งตัวในชุดฮู้ตสีขาวแทนหมวก ผูกหางม้า แต่ว่ายังใส่ที่เหลือตามปกติ

    "อ้อ!จอห์น อย่าลืมเตรียมหาโรงเรียนที่น่าจะฟินน์ด้วยล่ะ!""ครับๆ"จอห์นพูดจากข้างบน ก่อนที่โทนี่จะออกจากบ้าน

    ฟินน์รีบทักพ่อของเขาว่า "แล้วแม่ที่เป็นมนุษย์ของผมล่ะครับ?เกิดอไรขึ้นกับท่าน?" โทนี่มองฟินน์ด้วยแววตาที่ดูเศร้า

    แต่ก็ไม่พูดอะไรก่อนออกจากบ้าน ฟินน์นั้นอึ้งอยู่สักระยะหนึ่ง ก่อนเขาจะเห็นบัวชัวร์โฆษณา

    La cruise where the dream come true 

    เรือสําราญชนะรางวัลเอเชื่ยนอันดับ1 ราคาไม่แพง บรรยากาศดี เดินทางไปได้ทั่วโลก ปัจจุบันมี 2เส้นทางใหม่

    New york-Osaka จากแดนแอปเปิ้ลใหญ่ สู่แดนอาทิตย์อุทัย  


    ฟินน์เจอข้อความที่เขียนด้วยปากกาเมจิกสีดําว่า วันที่17กันยายน ปีนี้ ฉันว่าเราควรเริ่มชีวิตใหม่ที่ญีปุ่น เพื่อให้

    เบลสันตัว
    น้อยของเรา ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์หรือวิศวะ อะไรประมาณนั้น ที่นั่น เขาจะได้ใช้พรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่

    ในตัวเขาอย่างเต็มที่
    ขอให้องค์เยซูคริสต์และพระแม่มารีย์ จงคุ้มครองบุตรของเรา ให้ปลอดภัย เป็นคนดี และ

    เป็นคนที่มีอนาคตมั่นคง
    ลายมือที่เขียนนั้น เป็นลายมือที่ดูสวยมาก เขาไม่รู้เลยว่าทําไมบ้านของพ่อเขาอยู่ที่แทสเมเนีย

    แต่ว่าแม่ของเขาอยู่ที่นิวยอร์ก
    เขากลับด้านบัวร์ชัวร์ มีข้อความว่า

    โรงเรียนมารีย์อา ไม่มีใบรับรองระดับชั้น ไม่มีปัญหา  ฟินน์รีบเอาบัวร์ชัวร์ใบนั้นไปให้จอห์นทันที


    สนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย

    บรรยากาศในสนามบินเต็มไปด้วยชาวต่างมากมายที่ต้องการจะมาเทื่ยวหรือทํางานในประเทศไทย หนึ่งในนั้นคือไซม่อน

    เขานั้นต้องกรอกแบบสอบถามจํานวนมากมายมหาศาลจากการศูนย์หายแล้วปรากฏนานเป็นร้อยๆปี เขาอยู่ในชุดลําลอง

    สีขาวเพราะเขาเคยมาเมืองไทยมาก่อน(ตั้งแต่ไทยยังเป็นสยาม)เขาไม่ได้ใส่แว่นเนื่องจากว่าผลพลอยของมงกุฎทําให้สาย

    ตาของเขายังเห็นอะไรต่ออะไรชัดเจน "สยามเปลื่ยนเป็นไปเยอะจริงๆเปลื่ยนไปมากซะด้วย!"ก่อนจะมีชาวจีนเข้ามาหา

    ไซม่อนแล้วพูดว่า "ลื้อนี่เชยจิงเลยๆตองนี้ขาวเรียกสยามว่าไทยเลื้ยว!นี่ลื้อมาเมืองไทยครั้งสุกท้ายเมื่อไหร่?"ไซม่อนหยิบ

    บัตรประชาชนให้คนจีนคนนั้นดูแล้วพูดว่า "พศ.2460ครับ" คนจีนนนั้นสลบลงทันที เขารีบส่องกระจกทันที เขาพบว่า

    หน้าของเขาเป็นสีม่วงคลํ้าจากที่เป็นสีเนื้อปกติ เขารีบหยิบแป้งฝุ่นมาโปะหน้าเขาทันที แล้วรีบวิ่งขึ้นแท็กซี่ แต่ว่าเขา


    ดูเหมือนถูกรปภ.จับซะก่อน "คุณต้องถูกตรวจสุขภาพซะก่อน!ไม่งั้นผมไม่ปล่อยคุณไปแน่!" ไซม่อนเริ่มเกิดอาการแปลกๆ

    ขึ้น ตากลายเป็นสีขาว หนวดเครายาวขึ้นและดูเหมือนว่าจมูกจะเริ่มยาวออกมา "ไอ้มนุษย์โสโครก!แกกล้าดียังไงมาแตะตัว

    ข้า!?!" พูดจบไซม่อนก็ลอยขึ้นกลางอากา
    แล้วเผลอแช่แข็งรปภ. อยู่ดีๆก็มีก้อนแสงเกิดขึ้นรวมตัวกันเป็นวัตถุอะไรสัก

    อย่างรูปร่างคล้ายมนุษย์อายุ30ปี ผิวสีแดงเพลิง สวมชุดคล้ายชุดเกราะแฟนตาซีสีเหล็กหลอม ผมยาวสีแดงคลํ้าถึงเท้า


    "ข้าคือ เฟลมทัช เทพพระอาทิตย์องค์ใหม่!จงคาระวะแก่ข้าซะ!มนุษย์!"ผู้คนในสนามบินวิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิตยกเว้น

    ไซม่อน "ชั้นจะไม่คาระวะให้แก เพราะชั้นคือไอซ์คิง!"พูดจบไอซ์คิงก็สร้างโกเลมนํ้าแข็งมาคลุมตัวเอง"ทีนี้!แกจะไม้

    ไหน?" เฟลมทัชบินเข้าหาโกเลมนํ้าแข็งด้วยความเร็วสูง โกเลมนํ้าแข็งแตกออกเป็นเสื่ยงๆ "ไฟเกิดมาเพื่อเผาผลาญ


    ทุกสิ่ง....รวมถึงแก ไอซ์คิง!"เฟลมทัชหายตัวไปในขณะที่ไซม่อนเริ่มกลับมาในสภาพปกติอีกครั้ง เขารู้สึกปวดหัวมาก ก่อน

    ที่เขาจะโดนไม้หน้าสามตีหัวโดยใครสักคน ก่อนจะถูกลากลงรถออกจากสนามบิน 

    วันต่อมา

    "ข่าวด่วนครับ!ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทยได้เกิดเหตุการณ์ประหลาด ได้มีบุคคลลึกลับ2คนต่อสู้กัน ดูคล้ายมนุษย์

    แต่..."ฟินน์รีบปิดข่าวทันที เขาอยุ่ในห้องพยาบาลในชุดคนไข้บนเตียง "เธอต้องรอ2-3วันเพื่อให้ความรู้สําเร็จรูปเข้ากับส

    สมองของเธอนะ ฟินน์"ชายตัวสีดําแบบแอฟริกันพูดกับฟินน์ เขานั่งบนโซฟา สวมชุดคล้ายชุดนักรียนแลกเปลื่ยน

    ฟินน์ยิ้มนิดหน่อยให้ชายดําคนนั้น "นี่มิสเตอร์วอเตอร์ครับ!อีกกี่่วันโรงเรียนจะเปิดครับ"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×