ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : special story:Simon Pertikov at Bangkok
วันหนึ่งในกรุงเทพสมัย ร.6 พศ.2460
เช้าที่ท่านํ้ามีเรือสัญจรมากมายอยู่ที่ตลาดนํ้า มีบ้านไม้ทรงไทยมากมายเรียงรายเต็มไปหมด บนท่าเรือก็ทีร้านค้าขายอาหารข้าวของเครื่องใช้เต็ม
ไปหมด เด็กๆส่วนใหญ่นุ่งโจงกระเบน ผมแกละวิ่งเล่นกับทั่วท่านํ้า มีคนอาบนํ้าเรียงรายทั่วไป มีผักตบชวาบ้างเป็นหย่อมๆ มีผู้ชายสวมชุดโค้ตสี
นํ้าตาลคนหนึ่ง ผูกใบ อายูน่าจะราวๆ30ปี ผมสีนํ้าตาล ใส่แว่น ในมือถือปากกาและไดอารี่ขนาดเล็ก เหมือนกําลังจดโน็ตอะไรสักอย่าง พลางเดิน
ฮัมเพลง เขานั้นเดินไปเจอกับชายคนหนึ่ง ผิวเข้ม ร่างกายบึกบึน ไม่ใส่เสื้อ ดูคล้ายพรานป่า "สวัสดีครับ,ผมนาย มาดี สุขุม ครับ,คุณคงเป็น
มเตอปติคัพ นักโบราณคดีหัวกะทิจากแดนเหนือรึเปล่าครับ" เสียงใหญ่ของมาดีพูดไปยังนายแว่น "ผมชื่อว่า ดอกเตอร์เพอร์ติคอฟต่างหากครับ"
ไซม่อนตอบนายมาดี "ขอโทษครับ!ผมไม่เคยฝรั่งอย่างคุณมาก่อนเลยครับถึงเรียกชื่อคุณผิดอย่างนี่น่ะครับ" มาดีตอบอย่างเขินๆ ไซม่อนตอบกลับ
ว่า "ไม่เป็นครับ นายมาร์ตี้ ประเทศของคุณเป็นประเทศที่ดูเป็นร่มรื่นที่สุดในบรรดาประเทศที่ผมมาทั้งหมดเลยครับ,สมกับฉายา เวนิสตะวันออก
"มาดีรีบตอบกลับไปว่า "ผมชื่อว่านายมาดีครับ!" ทั้สองหัวเราะให้กันสักระยะหนึ่ง ก่อนจะมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินมาจับขากางเกงของไซม่อน
"เอ่ม,หวัดดีนะจ้ะหนู" พูดจบเด็กคนนั้นก็ตะโกนดังไปทั่วท่าว่า "ดูนี่เร็ว!ฝรั่งๆ" พูดจบก็มีเหล่าพ่อคัาแม่ค้าจํานวนมากรีบวิ่งเบียดเสียดเข้าหาไซม่อน
"เครื่องเงินลายไทยครับๆสนใจไม้ครับ!5ตําลึงๆ"
"นํ้าอบไทยจ้า!ลองไม้คะ คุณฝรั่ง!"
"ทุุุเรียนๆทุเรียนราคาไม่แพง ลูกละสลึงเจ้าค่ะ!"
"พระเครื่องครับๆกันผีเสนียดจัญไรได้ครับๆ"
"พวงมาลัยจ้าๆหาได้ที่ไทยแลนด์เท่านั้นนะจ้ะพ่อหนุ่ม!"
"แมงดาทอดอร่อยมากครับ!ลองไม้ครับ?ชิ้นละ2ซีกครับ"
พ่อค้าแม่ค้าต่างโฆษณาสินค้าของตนเพราะคิดว่าฝรั่งรวย แต่นายมาดีรีบแบกไซม่อนวิ่งหนีออกจากตลาดนํ้าไดท่วงที แต่เล่าพ่อค้าแม่ค้าก็ไม่ลดละ
รีบวิ่งตามไปขายสินค้าให้ไซม่อนอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย
"ขี้ข้างชมกรุงๆคนละเฟื้องๆ"เสียงคนคนหนึ่งตะโกน เขานั่งอยู่บนหลังช้าง มีที่นั่งสองที่พอดีให้นายมาดีกับไซม่อน อยู่ข้างหน้าทางเดินของพวกเขา
"ขอ2คน ไปวัดสุทัศน์!"นายมาดีตะโกนก่อนกระโดดขึ้นหลังช้าง "2เฟื้องขอรับ"ควาณช้างบอก พูดจบไซม่อนหยิบผ้าเช็ดหน้าลายดอกสีขาว
ให้ควาณช้าง "ขอแบบด่วนเลยน้า!!!" ควาณช้างบอก "นายฝรั่งนั่นบ่นอะไรของมันวะ?" นายมาดีรีบแย่งผ้าเช็ดหน้าจากไซม่อนแล้วบอกว่า
"ผ้าเช็ดหน้าแบบนี้ได้เท่าไหร่?" ควาณช้างบอก "ไปวัดใหญ่ชัยมงคลเลย 2ชั่วโมงถึง"พูดจบควาณช้างก็เอาปฎักจิ้มช้างแล้วตะโกนว่า
"ไปวัดใหญ่เลยไอ้แก้วลูกพ่อ!เร็วเลยลูก"พูดจบช้างก็รีบวิ่งอย่างรวดเร็วจนพ่อค้าแม้ค่าบางคนล้มเลิกความพยายาม แต่บางคนก็รีบขี่เกวียนตีควาย
ให้ควายวิ่งตาม
30นาทีผ่านไป วี่แววของพ่ค้าแม่ค้าก็หายไปสนิท ไซม่อนพูดกับนายมาดีว่า "มีอะไรไหมครับ?ผมหิว" นายมาดีบอกไซม่อนว่า "ผมมีกระติบ
ข้าวเหนียวอยู่แต่ว่า....." ไซม่อนพูดว่า "แต่อะไรอีก?" นายมาดีบอกว่า "มันเหลือแค่คําเดียวครับ!" ไซม่อนจึงบอกว่า "เอาๆมาเหอะ!หิวจะแย่"
พูดจบนายมาดีรีบหยิบกระติบข้างเหนียวให้ไซม่อน แต่อนิจจา,ไซม่อนชนต้นไม้ใหญ่ระหว่างทางหน้าแหกแว่นห้กร่วงลงมาจากช้างไม่เป็นท่า
เสือโดนเทียนจากโต็ะเครื่องเซ่นใต้ต้นไม้ติดไฟลุกโชน ชาวบ้านแถวนั้นเห็นก็รีบกรูกันเข้ามาราดนํ้ากันยกใหญ่ ถึงไฟจะดับลงแต่หลังของเขานั้น
เป็นแผลไฟไหม้เต็มไปหมดอยู่ดี แถมแว่นยังหักเลยมองอะไรไม่ค่อยชัด นายมาดีกับชาวบ้านแถวนั้นก็ยังช่วยไซม่อนอยู่ คิดว่าไซม่อนจะทํา
อย่างไร
ก.เข้ากรุง หาหมอและร้านแว่น
ข.กลับรัสเซีย
ค.ตัดต้นไม้ศักษิ์สิทธฺิ์เฮงซวยทิ้ง
ง.ฆ่าตัวตาย
เช้าที่ท่านํ้ามีเรือสัญจรมากมายอยู่ที่ตลาดนํ้า มีบ้านไม้ทรงไทยมากมายเรียงรายเต็มไปหมด บนท่าเรือก็ทีร้านค้าขายอาหารข้าวของเครื่องใช้เต็ม
ไปหมด เด็กๆส่วนใหญ่นุ่งโจงกระเบน ผมแกละวิ่งเล่นกับทั่วท่านํ้า มีคนอาบนํ้าเรียงรายทั่วไป มีผักตบชวาบ้างเป็นหย่อมๆ มีผู้ชายสวมชุดโค้ตสี
นํ้าตาลคนหนึ่ง ผูกใบ อายูน่าจะราวๆ30ปี ผมสีนํ้าตาล ใส่แว่น ในมือถือปากกาและไดอารี่ขนาดเล็ก เหมือนกําลังจดโน็ตอะไรสักอย่าง พลางเดิน
ฮัมเพลง เขานั้นเดินไปเจอกับชายคนหนึ่ง ผิวเข้ม ร่างกายบึกบึน ไม่ใส่เสื้อ ดูคล้ายพรานป่า "สวัสดีครับ,ผมนาย มาดี สุขุม ครับ,คุณคงเป็น
มเตอปติคัพ นักโบราณคดีหัวกะทิจากแดนเหนือรึเปล่าครับ" เสียงใหญ่ของมาดีพูดไปยังนายแว่น "ผมชื่อว่า ดอกเตอร์เพอร์ติคอฟต่างหากครับ"
ไซม่อนตอบนายมาดี "ขอโทษครับ!ผมไม่เคยฝรั่งอย่างคุณมาก่อนเลยครับถึงเรียกชื่อคุณผิดอย่างนี่น่ะครับ" มาดีตอบอย่างเขินๆ ไซม่อนตอบกลับ
ว่า "ไม่เป็นครับ นายมาร์ตี้ ประเทศของคุณเป็นประเทศที่ดูเป็นร่มรื่นที่สุดในบรรดาประเทศที่ผมมาทั้งหมดเลยครับ,สมกับฉายา เวนิสตะวันออก
"มาดีรีบตอบกลับไปว่า "ผมชื่อว่านายมาดีครับ!" ทั้สองหัวเราะให้กันสักระยะหนึ่ง ก่อนจะมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินมาจับขากางเกงของไซม่อน
"เอ่ม,หวัดดีนะจ้ะหนู" พูดจบเด็กคนนั้นก็ตะโกนดังไปทั่วท่าว่า "ดูนี่เร็ว!ฝรั่งๆ" พูดจบก็มีเหล่าพ่อคัาแม่ค้าจํานวนมากรีบวิ่งเบียดเสียดเข้าหาไซม่อน
"เครื่องเงินลายไทยครับๆสนใจไม้ครับ!5ตําลึงๆ"
"นํ้าอบไทยจ้า!ลองไม้คะ คุณฝรั่ง!"
"ทุุุเรียนๆทุเรียนราคาไม่แพง ลูกละสลึงเจ้าค่ะ!"
"พระเครื่องครับๆกันผีเสนียดจัญไรได้ครับๆ"
"พวงมาลัยจ้าๆหาได้ที่ไทยแลนด์เท่านั้นนะจ้ะพ่อหนุ่ม!"
"แมงดาทอดอร่อยมากครับ!ลองไม้ครับ?ชิ้นละ2ซีกครับ"
พ่อค้าแม่ค้าต่างโฆษณาสินค้าของตนเพราะคิดว่าฝรั่งรวย แต่นายมาดีรีบแบกไซม่อนวิ่งหนีออกจากตลาดนํ้าไดท่วงที แต่เล่าพ่อค้าแม่ค้าก็ไม่ลดละ
รีบวิ่งตามไปขายสินค้าให้ไซม่อนอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย
"ขี้ข้างชมกรุงๆคนละเฟื้องๆ"เสียงคนคนหนึ่งตะโกน เขานั่งอยู่บนหลังช้าง มีที่นั่งสองที่พอดีให้นายมาดีกับไซม่อน อยู่ข้างหน้าทางเดินของพวกเขา
"ขอ2คน ไปวัดสุทัศน์!"นายมาดีตะโกนก่อนกระโดดขึ้นหลังช้าง "2เฟื้องขอรับ"ควาณช้างบอก พูดจบไซม่อนหยิบผ้าเช็ดหน้าลายดอกสีขาว
ให้ควาณช้าง "ขอแบบด่วนเลยน้า!!!" ควาณช้างบอก "นายฝรั่งนั่นบ่นอะไรของมันวะ?" นายมาดีรีบแย่งผ้าเช็ดหน้าจากไซม่อนแล้วบอกว่า
"ผ้าเช็ดหน้าแบบนี้ได้เท่าไหร่?" ควาณช้างบอก "ไปวัดใหญ่ชัยมงคลเลย 2ชั่วโมงถึง"พูดจบควาณช้างก็เอาปฎักจิ้มช้างแล้วตะโกนว่า
"ไปวัดใหญ่เลยไอ้แก้วลูกพ่อ!เร็วเลยลูก"พูดจบช้างก็รีบวิ่งอย่างรวดเร็วจนพ่อค้าแม้ค่าบางคนล้มเลิกความพยายาม แต่บางคนก็รีบขี่เกวียนตีควาย
ให้ควายวิ่งตาม
30นาทีผ่านไป วี่แววของพ่ค้าแม่ค้าก็หายไปสนิท ไซม่อนพูดกับนายมาดีว่า "มีอะไรไหมครับ?ผมหิว" นายมาดีบอกไซม่อนว่า "ผมมีกระติบ
ข้าวเหนียวอยู่แต่ว่า....." ไซม่อนพูดว่า "แต่อะไรอีก?" นายมาดีบอกว่า "มันเหลือแค่คําเดียวครับ!" ไซม่อนจึงบอกว่า "เอาๆมาเหอะ!หิวจะแย่"
พูดจบนายมาดีรีบหยิบกระติบข้างเหนียวให้ไซม่อน แต่อนิจจา,ไซม่อนชนต้นไม้ใหญ่ระหว่างทางหน้าแหกแว่นห้กร่วงลงมาจากช้างไม่เป็นท่า
เสือโดนเทียนจากโต็ะเครื่องเซ่นใต้ต้นไม้ติดไฟลุกโชน ชาวบ้านแถวนั้นเห็นก็รีบกรูกันเข้ามาราดนํ้ากันยกใหญ่ ถึงไฟจะดับลงแต่หลังของเขานั้น
เป็นแผลไฟไหม้เต็มไปหมดอยู่ดี แถมแว่นยังหักเลยมองอะไรไม่ค่อยชัด นายมาดีกับชาวบ้านแถวนั้นก็ยังช่วยไซม่อนอยู่ คิดว่าไซม่อนจะทํา
อย่างไร
ก.เข้ากรุง หาหมอและร้านแว่น
ข.กลับรัสเซีย
ค.ตัดต้นไม้ศักษิ์สิทธฺิ์เฮงซวยทิ้ง
ง.ฆ่าตัวตาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น