ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Adventure time fanfic

    ลำดับตอนที่ #27 : Special Episode:พบพระเจ้า

    • อัปเดตล่าสุด 3 ม.ค. 57


       ฟินน์ตื่นมาในสถานที่แห่งหนึ่ง มันเป็นห้องสีขาวๆที่ทำมาจากบล็อกสีขาวประกอบกับ ไม่มีรอยคราบสกปรกแม้แต้จุดเดียว

    เรียกง่ายๆว่าเนี้ยบขั้นเทพ จะเรียกว่าห้องก็ไม่ใช่เพราะห้องใหญ่จนไม่เห็นเพดานหือกำแพงเลย ทุกอย่างเป็นบล็อกสีขาว

    ฉาก
    สีขาวว่างเปล่า เขาพบว่าเขากลับมา13ปี และใส่ชุดตัวเก่า หมวกหูหมีสีขาวที่บังคอและหัวจนเหลือแต่หน้า เสื้อสีฟ้า

    กางเกง
    น้ำเงิน เป้ รองเท้าดำ เขาลุกขึ้นมาช้าๆ "ในที่สุด ข้า หมูแฮม ผู้สร้างเจ้า จะได้คุยกับเจ้าซะที"เสียงหนึ่งดังขึ้น มัน

    เป็นเสียง
    ทุ้มๆจากไหนไม่รู้ เอาเป็นว่ามันดังมาจากทุกทิศ "ที่นี่ที่ไหน...." "เกิดอะไรขึ้น เจ้าจะพูดอย่างนี้ ข้ารู้!"เสียงนั้นดัง

    ขึ้นทั้งๆที่ฟินน์
    ยังพูดไม่ทันจบ "ฉันพานายมายังดินแดนที่พวก "ตัวละคร" อย่างพวกนายไม่ควรจะมาถึง แต่ฉันพานายมาที่

    นี่ เพราะฉันอยาก
    คุยกับนาย" "เหลวไหล!แกเป็นใครกันแน่!" ฟินน์ตะโกนใส่ควมว่างเปล่า "เจ้ามดปลวกสามหาว!เจ้าได้

    มาที่นี่ก็บุญหัวเจ้า
    ขนาดไหนแล้ว!ข้าจะบอก"ความจริง"กับเจ้าแท้ๆแต่ถูกสิ่งที่ข้าสรรสร้างด่าข้า!ถึงข้าจะไม่ได้จะ

    สร้างเจ้าเป็นคนแรก!ข้าสร้างเรื่องทั้งหมดของเจ้าจากเรื่องต้นฉบับแล้วดัดแปลง!" 
    เสียงนั้นดังขึ้นจนลั่นห้อง ฟินน์

    รู้สึกว่าตนไม่สามารถขยับเขยื้อนไปไหนได้เลย "เจ้าเคยเป็นตัวละครของAdventure timeมาก่อน แทบทุกคนใช่

    บางคน ข้าก็สร้างพวกเขาขึ้นมา ข้านำพวกเจ้าสู่เรื่องของข้า ข้าคือพ่อของเจ้า ข้าคือผู้สร้างทุกอย่าง ลิขิตทุก

    อย่าง ข้ากำหนดให้ทุกสิ่งเริ่มต้น ตั้งอยู่ และดับไป ไม่มีสิ่งไหนที่ข้าไม่รู้เกื่ยวกับจักรวาลนี้ เพราะข้าสร้างมันขึ้น

    มา!ตอนแรกข้าสร้างจักรวาลนี้โดยไม่คิดว่าจะมีคนภายนอกจะเหลียวแล ข้าไม่คิดจะปรากฏตัวให้ใครตกใจ ข้า

    ดูแลจักรวาลนี้เงียบๆและทิ้งไว้ จนมีคนอื่นมาดูเช่น NekoMimi Girl หรือ Lucifer Nat พวกเขาทำให้ข้าสร้าง

    เรื่องให้เจ้าต่อ"
    ฟินน์อิ้งกับความจริงนั้น "สรุปว่าท่านคือ..." "ใช่ ข้าคือพระเจ้าสูงสุด ยิ่งใหญ่สุด และ คือหนึ่งเดียว เหนือ

    กว่าความจริงใดๆทั้งมวลในจักรวาลนี้" พระเจ้าสูงสุดบอก พระเจ้าผู้นั้นคือ.....ผมเอง (ตัดสินใจพาตัวละครมาพบตนซะเลย)

    "เจ้าดูท้อแท้มากหลังเจ้ารู้ความจริงนี้สินะ ข้าจะให้ยาลบตวามจำกับเจ้า และการที่เจ้าเจอกับข้าจะเหมือนเป็นความฝัน

    ทั้งหมด" ผมตัดสินใจว่าความจริงต้องห้ามไม่ควรมีใครรู้อีก จึงคืดลบความจำของฟินน์ซะ ผมเอานิ้วยักษ์ของผมโผล่มาจาก

    ขอบฟ้า จับฟินน์ขึ้นสู่ข้างบน แล้วโยนลงปากยักษ์ 

    ............................................................................................................................

    ..........................................................................................

    .......................................................

    .................

    ......

    ...

    .

    .

    .

    .

    .

    ...

    ......

    ...............

    ..............

    "ตื่นแล้วแล้ว!จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหน!"เสียงของฟีดังขึ้น จนเขาตื่นขึ้นมา เขากลับมายังบ้านเธมเมอร์ ทุกอย่างกลับ

    สู่ปกติสุขดังเดิม "เธอเคยรู้สึกฝันร้ายรึเปล่า?"ฟินน์ถามฟี ค่อยๆลุกจากเตียงออกมา "ก็เคยนะ" ฟีตอบก่อนบิดขี้เกียจ "แล้ว

    เธอฝันว่าอะไรล่ะ?" ฟีถามฟินน์  "พอคิดดูอีกทีก็ไม่รู้ว่าฝันดีหรือร้ายกันแน่ มันแปลกๆอะนะ" ฟินน์ตอบ มือขวาหมุนข้างๆหัว

    "เธอคงฝันร้ายจากหนังเมทริกซ์เมื่อวานแน่นอนเลย"ฟีตอบ "คงจะใช่"เขาเดินเข้าห้องน้ำและตัดสินใจลืมการเจอกับผมใน

    "ฝัน"





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×