Adventure time fanfic

ลำดับตอนที่ #22 : ปรากฎตัว

ณ สักที่หนึ่งในเกาหลีเหนือ 

  "ทาส300คนนี่ซื้อยูเรเนียมไดกี่กันล่ะครับ ท่านคิมจองอึม" หัวหน้าพูดกัยท่านผู้นำคิมจอมอึมในห้องสีขาว เป็นห้องดู

โทรมๆข้างหลังเป้นห้องคอนเทนเนอร์สีดํา บรรจุ"สินค้า"จํานวน300ชิ้น มีตั้งแต่15ถึง50ปี "นี่!คุณมาเดชิ ผมว่าคุณจะได้

ยูเรเนียม200กิโลกร้มเป็นการตอบแทน" ท่านผู้นำคิมกล่าวเรียบๆ "ผมจะให้ค่ายทหารขนาดกลางของบริเวณเมืองกูมงย็อก

พร้อนทหาราวๆ1500นายพร้อมอาวุธทุกชนิดจํานวนเหมาะมือพวกคุณ กับจรวดนิวเคลียร์นําวิถี5ลูก ของเล่นในฝันของ

คุณ" "สําหรับผมแล้ว มันไม่ใช้ของเล่น มันคือปฐมบทของการล้างแค้น!"มาเดชิพูดกับผู้นำคิมจองอึม "เราประกาศ

ศักดานุภาพที่โอซาก้าก่อนเลยดีกว่าครับ"

4ชั่วโมงต่อมา ณ โอซาก้า

เวลาเข้าของโอซาก้าเริ่มขึ้น ดวงอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้า "แม่ฮะ"เด็กชายอายุราวๆ3-4ปีคนหนึ่งพูดกับแม่ขณะนั่งอยู่บนรถ

"นั่นอะไรฮะ?"ผู้เป็นแม่ตอบว่า "เครื่องบินจ้ะ" เครื่องบินบนฟ้านั้นคงไม่เปลื่ยนอะไรมากกับชึวิตในโอซก้าหากว่ามันไมใช่

เครื่องบินทิ้งระเบิดของเกาหลีเหนือ "ทิ้งระเบิดได้!"เสียงของคิมจอมอิมดังในเครื่องบิน "ทิ้งนิวเคลียร์1ลูก ทราบแล้ว

เปลี่ยน!"กับตันเครื่องตอบก่อนเอามือกปุ่มทิ้งระเบิด ระเบิดนิวเคลียร์บินลงมาข้างล่าง "แม่ฮะ เครื่องบินทิ้งอะไรลงมาล่ะ

ฮะ?"เด็กชายถามแม่อีกครั้ง แม่ของเด็กมองไปยังเครื่องบินอีกครั้ง "ลูก!มุดตัวเร็วเข้า!...."พูดยังไม่จบ แรงระเบิดพุ่งพล่าน

ออกไปทําลายทุกอย่างเป็นจุณ ชีวิตนับร้อยนับพันถูกทําลายรวมถึงแม่ลูกคู่นั้น "อีกเดื๋ยวเจ้าพวกสหประชาชาติคงร้อนตัว"

มาเดชิหัวเเราะเล็กๆขณะดูภาพซากเมืองโอซาก้าจากไอแพดมินิ


ณ กรุงลอนดอน อังกฤษ

 จอห์นเพิ่มตามพวกฟินน์มาเพราะติดงานจับโจรค้ายาสัญชาติญี่ปุ่นที่ซิตนีย์ คืนนั้นพวกเขาเลือกจะเพื่อไปดูละครที่โรง

ละครเดอะโกล็บ* ก่อนจะไปกินอาหารไทยที่ร้าน บุษบาโภชนา ร้านอาหารไทยชื่อดังของลอนดอน ชนิดว่าเป็นหนึ่งใน

ร้านอาหารติดอันดับ1ใน20ของร้านอาหารยอดนิยมของลอนดอน พวกเขานั้นเลือกจะเดินทางกับรถม้าให้ได้บรรยากาศแก่

แขกมากที่สุด "นี่เราจะไปในกันนะครับ"จอห์นถามกับไมเคิลผู้เป็นต้นคิด "โรงละครเดอะโกล็บของเชกสเปียร์ ฉันว่าเรา

จะ...." "พอๆๆ ไม่รู้ว่าในลอนดอนมีอะไรบ้างนอกจากของเก่าๆน่าเบื่อพวกนั้นกันวะ?"มาชอลบ่นเรื่องลอนดอนว่ามีแต่ของ

เก่า ก่อนโดนกัมบอลตบปาก "ขอโทษแทนมาชอลด้วยนะครับ คุณลุงไมเคิล"กัมบอลขอโทษแทน "ไม่เป้นไรหรอก อดัม

เธอไม่ได้ทำอะไรผิด"ไมเคิลพูดปลอบๆ ฟินน์มองฟีสัก2-3รอบ ก่อนเขาเริ่มมองชมความสวยงามแห่งดวงดาว พลุ และ ดวง

จันทร์ "นี่ ฟีโอน่า ถ้าเธอสามารถขอพรจากดาวตกได้สักข้อเธอจะขออะไรล่ะ"ฟินน์เผลอขยับปากถามฟีไม่รู้ว่าทำไมถึง

เผลอพูดย่างนั้น เขาคงยอมรับว่่าเขามีคนรักหลายคน ทั้งเจ้าหญิงบับเบิ้ลกัมหรือเจ้าหญิงไฟ แต่เขาไม่สามารถจะอิยู่กับ

พวกหล่อนได้ ในเคสของเจ้าหญิงบับเบิลกัม หล่อนมีอายุมากกว่าตนมากเกืนไป ส่วนเจ้าหญิงไฟอาจจะเป็นคนโปรดตอน

สมัยยังไม่ได้เจอมนุษย์คนอื่น แต่คนกับไฟอยู่ด้วยกันไม่ได้ เขาก็เหมือนกับหิ่งห้อยในเปลวไฟ เขานั้นยอมรับว่าเขามีรัก

ที่3ในใจของเขาแล้ว ไม่มีข้ออ้างอื่นใดจะแยกเขากับฟีโอน่า "ฟินน์ ฉันคงจะขอ.......ตะเกียงวิเศษไว้ขอพรอีก3ข้อ"ฟีตอบ

กวนๆ หล่อนมองไปที่ฟินน์ เห้นว่าเขากำลังมองดวงดาวบนฟ้า "เธอเกิดในราศีอะไรล่ะ ฉันเกิดช่วงราศีสิงห์"ฟีเปิดประเด็น

เข้าเรื่องจักราศี "อ้อ!ฟินน์น่ะอยู่ในช่วงราศีธนู" จอห์นตอบแทนฟินน์ "ถ้าว่าวันนี้เป็นวันที่สุดท้ายที่เราเจอกัน เธออยากบอก

กับฉันว่าอะไรล่ะ?"ฟีโอน่าถามหนุ่มฟินน์ที่ยังมองดาวบนฟ้าช้าๆ "ฉันว่าฉันเห็นดาวตกนะฟี!ขอพรเร็ว!"ฟินน์รีบเรียกฟีให้ดู

ดาวตก ฟีกุมมือปิดตา ทำท่าเหมือนอธิฐาน ฟินน์รีบทำตาม "แปลกจังนะ เกิดมาลุงเคยเห็นดาวตกไปทีเดียวเลย ทัาไมมัน

ช้าอย่างนี้เนี่ย?"โทนี่บอกพวกสาวๆหนุ่มๆให้สังเกตดูดาวบนฟ้า "ถึงเดอะโกล็บแล้ว!"เสียงสารถี**ดังขึ้น ทุกคนลงจาก

รถม้าเดินเข้าโรงละคร "ทําไมพวกเราถึงมาดูของน่าเบื่อพรรคนี้กัยด้วยวะ?!" มาชอลบ่นเหน็บๆ

ณ ไวต์เฮาส์ วอชิงตัน ดีซี อเมริกา

 "ท่านประธานาธิปดี ดาวตกสวยจังเลยนะครับ"บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูดกับท่านประธานาธิปดี บารัก โอบาม่า "นั่นสิ แต่มันดู

แปลกๆ ผมว่าเราควรบอกให้นาซ่าหาว่ามันคืออะไรกันแน่ มันช้ากว่าดาวตกปกติมาก ไม่รู้ว่าเกื่ยวกับเหตุการณ์นิวเคลียร์ที่

โอซาก้าารึเปล่า?อาจเป็นฝีมือพวกผู้ก่อการร้าย เตรียมพวกสวาทให้พร้อม"ท่านประธานาธิปดีกล่าว "รับทราบครับ!นาซ่า

องค์รักษ์หมายเลข15เรียก!หาว่าดาวตกปริศนานั้นมาจากไหนและคืออะไร ซีไอเอ องค์รักษ์หมายเลข15เรียก!เตรียมหาว่า

ขีปนาวุธที่โจมตีโอซาก้ามาจากไหน เน้นไปที่บริเวณตะวันออกกลางและอัฟกานิสถานเป็นหลัก!"บอดี้การ์ดให้คำสั่ง

ณ ใจกลางดวงอาทิตย์

นักดาราศาสตร์บนโลกเชื่อว่า ใจกลางของดวงอาทิตย์คือก้อนฮีเลียมความดันสูง พวกเขาคิดผิด มันคือดินแดนที่มนุษ์มิ

อาจจะหยั่งถึง เป็นดาวเคราห์ขนาดประมาณดาวอังคาร สภาพของดาวเหมือนโลก แค่มีโลหะร้อนแทนดิน ลาวาแทนน้ำ ลม

ไฟแทนลม ไฟสีน้ำเงินแทนไฟปกติ บ้านเมืองเป็นแบบโรมันโบราณ มนุษย์บนนั้นเป็นมนุษย์ที่เป้นสีส้มเรืองแสงเพราะทํา

มาจากไฟ กินลาวา ไฮโดรเจน ออกซิเจน คาร์บอน และโลหะ เป็นอาหาร

ณ วังแห่งไฟ

วังแห่งนั้นมีขนาดใหญ่ราวกับภูเขาย่อมๆลูกหนึ่ง จริงๆแล้วมันคือภูเขาเพชรที่ถูกแกะเป็นวัง ลักษณะของวังนั้นเป็นพิระมิด

แต่แกะสลักแบบโรมัน ในห้องโถงหลวง ในห้องนั้นเป็นห้องคริสตอลสีแดง สว่างไสวเพราะเป็น"ใจกลาง"ของดวงอาทิตย์

ในห้องนั้นมีชายผิวแดงเพลิง สวมชุดนักรบแฟนตาซีสีเงิน ผมยาวสีแดงคล้ำถึงกลางหลัง เขาคือ เฟลมทัชจากตอน

ที่7ของซีซั่นแรก "เจ้าพวกมนุษย์โง่!พวกแกไว้ใจแม้แต่คนที่ไม่เห็นหน้า!ตอนนี้อาเธเนียมก็ตกมาอยู่ในมือของข้าแล้ว มัน

จะทําให้ฉันสามารถทําให้อาณาจักรตะวันของข้านำดาวในระบบสุริยะทุกดวงมาในอาณัติของข้าได้ พุธ ศุกร์ โลก อังคาร

พฤหัสบดี เสาร์ ยูเรนัส เนปจูน และพลูโต!เพียงแค่ข้าสามารถนำแร่อาเธเนียมในแก่นของโลกได้สัก50ตัน พวกมันอยาก

แก้แค้นอเมริกา มหาอํานาจบนดาวของมัน ข้าก้จะจัดการให้ ข้าจะยอมเล่นเกมของมันจนกว่าข้าจะได้อาเธเนียมพวกนั้นมา

ใต้กํามือของข้า อาเธเนีย50กรัมพวกนี้จะขยายรัศมีของดาวของข้าได้50เมตร"เขาแร่เรืองแสงสีม่วง ดูคล้ายโลหะ เป็น

แท่งทรงกระบอกเล็กๆ เขาเดินไปยังกล่องใบหนึ่ง มันอยู่ใจกลางของโถง เฟลมทัชเปิดฝาช้าๆข้างในนั้นเต็มไปด้วยไฟสี

ขาว เฟลมทัชโยนก้อนแร่ลงไป "ข้าก็เคยเป็นมนุษย์มาก่อน ความผิดพลาดของไฟไบโอนิคนั่นนำข้าสู่สิ่งที่ดีกว่า หึ"เฟลม

ทัชยิ้มเล็กๆก่อนหัวเราะดังลั่นวัง "กองทัพสุริยะ500นายที่ข้าส่งไป จะถึงพวกโง่ในไม่ช้า" 
 

*โรงละครที่เชกสเปียร์ทำงานให้ตอนมีชีวิตอยู่ ก่อตั้งโดยคณะ ลอร์ด แชมเบอร์เลน

**คนขับรถม้า