Adventure time fanfic

ลำดับตอนที่ #21 : ขอกลับไปพูดถึงฟินน์

ณ โรงพยาบาลรอยัลเพิร์ธ ออสเตรเลีย
 
      ในห้อง 2345 มีชายอายุราวๆ20ปี อยู่ในชุดคนไข้นสีเขียว สายน้ำเกลืออระโยงระยางเต็มไปหมด หัวล้านแต่ยังพอมี

เศษรากผมบนหัวพอบอกได้ว่าเคยมีผมสีทองมาก่อน ตาสีฟ้ามองไปเหม่อลอยราวกับคนตาย น้ำตาอาบแก้ม แต่พูออะไรไม่

ได้เพราะสวมเครื่องช่วยหายใจอยู่ ร่างกายเต็มไปด้วยแผลผ่าลูกกระสูน เขาพยายามขยับแขนขาแต่ก็ไม่สามารถทําได้ดั่ง

ใจ เหงื่อเต็มร่างกาย เขาดูเหมือนว่าจะใกล้ตาย ชายร่างแดง สวมชุดเทวดาไทย ถือคทากระโหลก ร่างค่อนข้างกํายํา ตัวสูง

ใหญ่ ผมหยิก มีเขา มีหนวด บินมาบนนกแสกยักษ์หาเขาช้าๆ นั่นคือภาพที่ฟินน์เห็นจากหน้าต่าง ฟินน์คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา

ในชีวิตของเขา ในใจเขาพร่ำบ่นกับตัวเอิงประมาณว่า "ผมขอโทษครับแม่ ผมจะไปหาแม่แล้วครับ"ฟินน์พยายามเอาแขน

ปัดน้ำตาแต่แขนของเขาใส่เฝือกอยู่ เพราะลูกกระสุนของแก็งยมทุตผู้ล้างแค้นนั้นมีสารทําลายประสาท เขาอยู่ระหว่างการ

รักษา โอกาสรอดชีวิตกลับมาเดินเหินดังเดิมมีไม่ถึง 25% เขาอยู้อย่างโดดเดื่ยว ไม่มีใครว่างจะมาดูเขาเลยในวาระสุดท้าย

ของชีวิต(?)ชายร่างแดงโดดลงจากนกแสกเข้าระเบียงหน้าต่าง เขาแง้มประตูของโรงพยาบาลช้าๆ นกแสกลงเกาะบน

หลังคา ในใจเขาตระหนักว่าความตายมาหาเขาแล้ว พญายมราชเดินมาหาฟินน์ช้าๆ ถอดเครื่องช่วยหายใจออก "เจ้าไม่

ต้องทรมานอีกแล้ว ข้าจะช่วยเจ้าให้ไปยังภพภูมิที่เหมาะสมกับเจ้าเอง"เสียงหนักแน่นดังจากชายร่างแดง "แฮ่กๆๆๆ"ฟินน์

หอบลมหายใจที่เหมือนจะเป็นลมสุดท้ายของเขา "ดวงผมถึงฆาตแล้วหรือครับ" พญายมราชเอาคทาหัวกระโหลกเตาะหัว

ของฟินน์ ร่างวิญญาณหลุดออกมาจากร่างเนื้อที่ดูโทรม ร่างวิญญาณของฟินน์เป็นร่างเปลือย แต่ผมยาวถึงหลัง เป็น

วิณญาณสีฟ้าโปร่งแสง "เจ้ายังไม่ถึงฆาตหรอก ฟินน์"พญายมกล่าวเรียบๆ "ข้าจะซ่อมร่างเนื้อของเจ้าให้เอง" พญายมหยิบ

คนโทสีทองประดับอัญมณี มีตัวอักษรบาลีสีดําเขียนอยู่ว่า "น้ำอมฤตเกษียรสมุทร"พญายมเอานิ้วจิ้มลงคนโท ได้น้ำ

มา1หยดเล็กๆ เขาเอาน้ำนั้นแปะลงบนหน้าผาก น้ำซึมลงบนหน้าผากช้าๆ ร่างกายของเขาฟิ้นฟูตัวเอง ผมงอกใหม่ แผล

รักษาตัวเองจนดูเหมือนไม่เคยมีมาก่อน ร่างกายที่ผอมโซกลับมาดูดีออีกครั้ง ผิวแห้งกร้านกลับมาดูละมุน เขานั้นกลับสู่

สภาพเดิม พญายมเอาคทาหัวกระโหลกแตะหน้าผากของฟินน์อีกรอบ ร่างวิญญ่าณกลับเข้าร่าง ฟินน์ตื่นขึ้นมารู้สึกสดชื่น

ชนิดสามารถกลับมากระโดดโลดเต้นให้สนั่นโรงพยาบาลก็ยังได้ พญายมกลับขี่นกแสกช้าๆ "คราวหน้าระวังตัวด้วยล่ะพ่อ

หนุ่ม"พญายมบอกเตือนก่อนบังคับนกแสกให้บินต่อไป หมอเดินเข้ามาช้าๆ ในมือถือเข็มฉีดยา ยาพิษสําหรับคนไข้ร้ายแรง

!!!

ณ บ้านเธมเมอร์

เวลามื้อเย็นได้มาถึงเวลาแล้วสําหรับครองครัวเธมเมอร์ ในห้องเป็นห้องอิฐเปลือยมีเตาผิงอยู่ที่ฝั่งหนึ่งของห้อง เก้าอี้ยาวมี

ที่นั่งสําหรับ10คน โต็ะและเก้าอี้เป็นไม้สีดําสลักแบบโรมันโบราณ ในห้องประดับด้วยหัวสัตว์สตัฟ ทั้ง ช้างแอฟริกา แรด

อินเดีย กวาง เสือสุมาตรา ฉลามขาวอ้าปากกว้างโชว์เขื้ยว นกเพนกวินสตัฟทั้งตัว มีตู้วางเครื่องถ้วยชามแบบรุ่นคุณยาย

มีเครื่องถ้วยชามของทั่วมุมโลก สังค์โลกจากจีน เครื่องถ้วยสลักทีทอง-ดําของไทย ถ้วยเรนโบว์แฟนซี  และอีกมากมาย ใน

ห้อง มีไมเคิล มารี แม่ของฟี หล่อนมีผมสีทองสวยที่ให้ลูกตาสีเขียวสวย ใบหน้าเซ็กซี่คางมน อยู่ในชุดสุดเปรื้ยวหลากสีกับ

เครื่องประดับหรูๆ ชายหญิงแก่ๆอย่างละ2 ผมขาววอกทุกคน ยกเว้นคุณยายซูซาน่าที่ย้อมผมสีแดงแจ็ด ฝ่ายหญิงแก่ทุกคน

โบ็ะหน้าซะเตอะจนแทบนึกว่าเป็นผี สวมชุดเก่าๆหนังย่นเป็นผ้าไม่รีด ฝ่ายชายสวมชุดสก็อตเหมือนกัน ต่างกันแค่คนหนึ่ง

สวมชุดแดงและใส่แว่น แต่อีกคนไม่ใส่แต่ใส่วิกและมีนาฬิกา ฟีโอน่าในชุดที่ดูดีจากตอนป่วยเป็นกอง คุณพ่อมาร์ตินที่ได้รับ

เชิญให้มาร่วมมื้อเย็นด้วย และ แน่นอนมาชอลกับกัมบอล "เริ่มจากอาหารเรียกน้ำย่อย สลัดโคสลอว์* นะครับ"เสียงมาจาก

พ่อบ้านอายุราวๆ30ปี ผมสีนํ้าตานปนทองสั้นๆตั้งๆ ไว้หนวดแบบฝรั่งเศส ผิวสีแทน กําลังเลื่่อนโต็ะเสิร์ฟสีเงิน ก่อนจะหยิบ

สลัดโคสลอว์ในถ้วยกระเบื้องสีขาวเสิร์ฟให้คนละโต็ะ แล้วรินไวน์แดงลงแก้วไวน์ ทุกคนจิบไวน์แดงนิดนึงยกเว้นมาชอลที่

ดื่มอึกเดียงหมดถ้วย คนใช้เลยต้องเติมไวน์อีกรอบ กัมบอลมองว่าทุกคนหยิบส้อมอะไรกินสลัด เพราะบนโต็ะมีทั้งส้อมสลัด

ส้อมของหวาน ส้อมทานข้าว และ ส้อมจิ้มเนื้อ(ตามมาตรฐาน)มาชอลหยิบมั่วเอาส้อมของหวานจิ้มกินสลัดโคสลอว์ กัมบอล

ไม่เชื่อมาชอลแน่นอน จึงมองไปที่ฟี ตอนนี้ฟีกลับมาร่าเริงอีกครั้งเหมือนกลับมาเป็นคนเดิม "นี่ฟี เกิดอะไรขึ้นเธอถึง

แฮปปี้จัง?" กัมบอลถามก่อนเผลอหยิบช้อนซุปตักสลัด "ตกลง เฟเดอร์ริกส์ตอนที่งานนั่น เป็นชื่อคนอื่น ตอนนี้ฟินน์อยู่ที่

โรงพยาบาลอยู่"ฟีตอบพลางยิ้มก่อนตักสลัดกับส้อมสลัดอีกคำ กัมบอลมองช้อนของตัวเองก่อนเปลื่ยนเป็นส้อมสลัดแทบ
 
ไม่ทัน "ติ้งต่อง!"เสียงกริ่งดังขึ้น คุณพ่อบ้านไปเปิดประตูให้แขกเข้ามา แขกพวกนั้นคือ โทนี่ เจค นายทหารคนหนึ่ง และ

ฟินน์ "ไนเจล ไปจัดโต็ะ"ไมเคิลบอกไนเคิลคุณพ่อบ้าน "ครับผม"ไนเจลรับคําสั่งก่อนวิ่งเข้าห้องครัว ฟีรีบวิ่งเข้ากอดฟินน์

แทบจะทันที "ฉันเคยนึกว่าเธอจะตายแล้วซะอีก"ฟีถูผมฟินน์ไปด้วย "สวัสดีครับ คุณเธมเมอร์ คุณนายเธมเมอร์ แล้วก็ คุณ

พ่อนักบวชนะครับ"ฟินน์สวัสดีกับผู้อาวุโสในงาน "ที่นั่งได้แล้วครับ"โต็ะสํารองและเก้าอี้ 4ตัวได้มาต่อกับโตะใหญ่แล้ว

พวกแขกทั้ง 4 คนได้ลงไปนั่งบนโต็ะก่อนที่ไนเจลจะเออาสลัดโคสลอว์มาเสิร์ฟ ฟีมองฟินน์งงๆว่าทำไมฟินน์ถึงกลับมา

หายตัวภายในไม่กี่วัน ความจริงทุกคนที่เห็นนฟินน์ตอนป่วยก็คงจะงงมาก จากคนที่เหมือนเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แผล

กระสุนเต็มตัว กลับหายขาดทั้งแผลทั้งสภาพสุดโทรมใน1วัน ขนาดหมอก็ยังงง หมอคิดว่าฟินน์คงไม่รอดแน่ๆจึงเอายาพิษ

จะฉีดก่อนจะเจอเขาสภาพที่ดีเกินคาด "อาหารหลัก ขาไก่งวงย่างราดน้ำเกรวี่กับมันบดได้แล้วครับ"

หลังจากมื้อเย็น

ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าแทบจะพอดี "นี่พ่อหนุ่ม ฉันว่าเธอดูเหมือนเป็นร่างชายของลูกสาวฉันจริงๆนะเนี่ย"ไมเคิลพูดกับ

ฟินน์ขณะนั่งอยู่บนดาดฟ้าชองชั้น2ก่อนจะเทไวน์แดง120ปีลงขวด แล้วดื่มไปอึกหนึ่ง "ครับ"ฟินน์ตอบก่อน "เธอกะจะช่วย

ลูกสาวฉันแต่ลูกสาวช่วยเธอแทน เฮอะ หน้าแตกใช้ไม้ล่ะ?" ไมเคิลถามก่อนหัวเราะเล็กๆ2-3รอบแล้วดื่มไวน์อีกอึก "ไอ้

ลูกชายฉันมันเป็นลูกทหารก็คต้องคิดสละตนเพื่อคนอื่นแบบทหารสิ หรือว่าจะให้คิดแบบพวกนักการเมือง" โทนี่เดินมายัง

ดาดฟ้า ดาดฟ้านั้นเชื่อมกับห้องสมุดของบ้านเธมเมอร์ ห้องสมุดเป็นห้องสมุดสาธารณะในช่วงไวน์กับไข่ไก่ขายไม่ออก มี

ชั้นหนังสือ5-6ตู้ ดูหรูแบบวิกตอเรียผสมโรมันโบราณ มีโต็ะกับเก้าอี้อ่านหนังสือจํานวนหนึ่ง โทนี่ตบหัวฟินน์เบาๆ "สงสัย

ลูกคงมีบุญถึงกลับมาหายอย่างนี้น่ะ"โทนี่หยิบขวดไวน์จากมือของไมเคิลก่อนรินใส่แก้งของตัวเอง "ไวน์กี่ปีเนี่ย?"โทนี่

ถามไมเคิลก่อนดื่มอึกใหญ่ "119ปี กับ 364วัน พ่อพันเอก"ไมเคิลตอบก่อนแย่งขวดไวน์กลับมา "ผมขอลูกสาวคุณเป็นเมีย

ลูกผมนะครับ"โทนี่บอกกับไมเคิล "ผมก็ว่าลูกเรานี่เข้ากันดีนะครับ"

ณ บ้านต้นไม้เก่าของฟี ดินแดนแห่งอา

"ในที่สุด ชั้นก็ทําสถิตินอนมาราธอนนานที่สุดในอาได้แล้ว 5ปี 3เดือน 27วัน 21ชั่วโมง และ 5.79 วินาที"เคทตื่นจาก

เตียงของฟีหลังจากดูนาฬิกา "ฟีโอน่า ตื่นได้..!"เคทตกใจยังกับโดนผีหลอกทั้งป่าช้าเมื่อพบว่าฟีโอน่าไม่ได้อยู่บนเตียง

"ฟีโอน่า!ๆๆๆ"เคทตะโกนทั่วบ้านแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ "บีโม่ๆๆๆ" คราวนี้เคทลองหาบีโม่บ้าง "เคท!ฟีโอน่าฝากอะไรจะ

บอก"บีโม่เดินมาหาเคทก่อนเปิดวิดีโอเสียงบันทึก "นี่เคท ฉันเอง ฟีโอน่า!ถ้าเธอตื่นมาไม่เจอฉันไม่ต้องแปลกใจนะว่าฉันห

หายไปไหน ฉันต้องเดินทางไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่ฉันจําเป็นต้องไป ไม่จำเป็นต้องตามฉันมา ฉันไม่อยกพูดความจริงให้

เธอฟัง ถ้าอยากรู้อะไรให้ถาม มาชอล กัมบอล หรือเจ้าชายไฟก็ได้นะ"วิดิโอถูกปิดลง "วิดิโอนี้ถูกอัดเมื่อ 5ปี6เดือนก่อน ฉัน

ต้องบอกว่า ฟีโอน่าเดินทางไปกับครอบครัวจริงๆที่เป็นคนไปแล้วล่ะ!"บีโม่พูดความจริงแบบหน้าด้านๆ "หา!!!"เคทตกใจ

แทบหัวใจวาย "ฉันต้องรีบตามๆๆๆ" เคทรีบวิ่งเก็บของแล้ววิ่งไปยังอาณาจักรแคนดี้ "ฟีเอ็ย!ทําไมเธอไม่ให้พวกเขาอยู่เธอ

ล่ะ?"เคทขยายร่างวิ่งไปยังอาณาจักรแคนดี้  "โอ็ย!ร้อนเท้า!"เคทรีบยกเท้าทันทีเมื่อรู้ว่าตนเหยียบอะไบางอย่างที่เป็นสีแดง

เพลิง เขคือเจ้าชายไฟ! "กระดูกเกือยหักเลย!ยักษ์บ้าที่ไหนมาเหยียบข้าเนี่ย!คนเค้าจะหาฟี!"เจ้าชายไฟลูกขึ้นมาแล้วปัดฝุ่น

บนตัว "หา!เจ้าชายไฟ!นายมาทําอะไรที่นี่!?!"เคทถามอย่่างตกใจ "ก็มาหาฟีโอน่าไงล่ะเจ้าโง่!" "ฉันก็เหมือนกัน!เดี๋ยวๅนาย

ก็มาหาฟีงั้นเหรอ?"เคทถามเจ้าชายไฟเมื่อรู้ว่าพวกตนกําลังหาคนคนเดียวกันอยู่ "ใช่แล้ว หูหนวกรึไง?"เจ้าชายไฟถาม

"เห็นว่าฟีไปกับพ่อแม่จริงๆของหล่อนแล้วล่ะ"เคทบอกเรื่องให้เจ้าชายไฟฟัง "ชั้นว่ากัมบอลต้องช่วยเราได้แน่ๆ" "ชั้นก็ว่า

งั้นแหละ"ทั้งสองตกลงเป้าหมายแล้วว่าจะไปอาณาจักรแคนดี้

ณ อาณาจักรแคนดี้

ทั้งเมืองดูหดหู่กว่าปกติ ชาวขนมดูไม่ค่อยเป็นสุข เหมือนอยู่ใต้อำนาจของพวกทรราช เคทย่อตัวกลับขนาดปกติ "เกิดอะไร

ขึ้น?ทําไมดูหดหู่ขนาดนี้ล่ะ?"เจ้าชายไฟถามเด็กหญิงมาชเมลโลว์ "เจ้าชายกัมบอลเขาสิ้นพระชนม์มาแล้ว!อีเผด็จการ

เลมอนแกรบจะปกครองแทน" "ด่าชั้นงั้นเหรออีเด็กสามหาว!หนอย!รับไม่ด้าย!!!!จับขังคุก 50 ปี!"เสียงๆหนึ่งดังขึ้น เสียงนั้น

มาจาหญิงร่างเหลือง หัวเป็นมะนาวไม่มีผม โบ็ะหน้าขาวเป็นผี อยู่ในชุดแบบอังกฤษอยู่บนหลังม้า พวกทหารมะนาวเข้าจับ

เด็กหญิงมาชเมลโลว์ แต่เจ้าชายไฟโยนลูกไฟใส่หน้าพวก เลม่อนการ์ดซะก่อน เลม่อนการ์ดเหมือนพวกบานาน่าการ์ด ต่าง

กันแค่เป็นมะนาวแทนกล้วย เคทรีบวิ่งไปยังวังแคนดี้ทันที "อย่ามารังแกคนไม่มีทางสู้นะครับ!คุณผู้หญิง"เจ้าชายไฟพูด

เตือนพลางทําท่าจุ็ๆ "หนอย!สามหาวนักเจ้าชายไฟ!แกเผาเลม่อนการ์ดของชั้น!เข้าคุก 250 ปี!" พวกเลม่อนการ์ดที่ซ่อน

อยู่จากที่ต่างวิ่งออกมา น่าจะสัก 300 ตนวิ่งมาตรงที่เจ้าชายไฟ "ได้เวลาย่างมะนาวไม่มีน้ำแล้ว!"ฑุดจบเจ้าชายไฟดีดนิ้ว

เอากองทัพทหารไฟ 100 ตนเข้าสู้ การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว

ณ ห้องแล็บของเจ้าชายกัมบอล

เคทรื้อของจนทั่ว เคทเจอแผนที่อะไรสักอย่าง เป็นแผนที่คํานวนจากอาไปยังแผ่นดินใหญ่ "แผ่นดินใหญ่นี่ที่ไหน

เนี่ย?"เคทถามตัวเองก่อนยกขวดน้ำมะนาว(ในความคิดของเคท)ดื่มอึกหนึ่งแล้ววางคืนที่ "น้ำมะนาวอะไรอยู่ในขวดทด!เกิด

อะไรเนี่ย!"เคทตตกใจมากก่อนจะพบว่าขนของตนเองเริ่มร่วงลงมายกเว้นส่วนบนๆของหัวที่ยาวขึ้น ร่างกายสูงขึ้น รูปร่าง

กลายเป็นสรีระแบบมนุษย์ 







*สลัดแบบKCF ทํามาจากแครอท ผักกระหล่ำ นํ้าสลัด และ หอมหัวใหญ่