ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : จุดเริ่มต้นครั้งที่2
(ตอนนี้มีการใช้คําหยาบ ควรใช้วิจารญานในการอ่าน)
ณ สหราชอาณาจักรแห่งอู
การนำเข้าอารยธรรมมนุษย์เริ่มต้นขึ้นช้าๆเผ่าพันธุ์ โฮโม ซาเปียนส์เริ่มเดินทางเข้าไปยังดินแดนแห่งนั้น ความเชื่อ
เรื่องแปลกๆถูกแทนที่ด้วยศาสนาคริสต์ อิสลาม พุทธ ฮินดู และศาสนาต่างๆ จากแผ่นดินใหญ่ ปัจจุบัน ฟินน์กําลังศึกษา
เกื่ยวกับวิศวกรรมโปรแกรมที่ญี่ปุ่น ส่วนเจคนั้นได้ทำหน้าที่เป็นนักแสดงด้านสเปเชียลเอฟเฟกหรือภาพยนต์แฟนตาซีที่
สตูดิโอชื่อดังทั่วโลกต้องขอตัว ฟินน์ยังคงเป็นหนุ่มโสดอยู่ เพราะมีตัวเลือกอยู่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหญิงบับเบิลกัม
เจ้าหญิงเพลิง และ หญิงชาวมนุษย์คนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นมีผมสีทองยาว ดูคล้ายๆฟินน์ แค่หล่อนเหมือนเป็นภาคหญิงของ
เขา หล่อนชื่อ ฟีโอน่า ฟินน์ไม่เคยคุยกับฟีมาก่อน เพราะฟีมีเจ้าของแล้ว เป็นคนมาเลย์ชื่อ อินทรา ฟินน์อยากจะต่อนหน้า
อินทราสักหมัด หากว่าอินทราไม่ใช่ไอ้ยักษ์ 2เมตรกว่าๆที่เป็นนักปันจักสีลัต* นักเพาะกาย และ นักมวยไทย ในคนเดียวกัน
เคยมีคนเล่ากันว่า อินทราเคยเตะคนจนโคม่าไปแล้ว ในขณะปัจจุบันนี้ก็ยังต้องให้อาหารทางสายน้ำเกลืออยู่ จึงไม่มีใครหือ
เพราะถ้าหือก็คงมีปลายทาง ณ หลุมศพในไม่ช้า
ณ มหาวิทยาลัยโกมูโระสึ โอซาก้า
ฟินน์กำลังพิมพ์โปรแกรมอะไรบางอย่างบนโน็ตบุ็คของเขา เขาเลือกจะเป้นโปรแกรมเมอร์เพราะว่าเขาต้องการจะช่วย
ให้ความฝันของแม่ผู้ได้เสียชีวิตลงแล้วได้สมหวัง ฟินน์ตอนนั้นอายุ 20ปีกว่าๆ เขาสวมชุดตัวเก่าหากแต่ว่าหมวกของเขา
แทนที่ด้วยชุดฮู้ดสีขาวและกางเกงสั้นดําๆเปลื่ยนเป็นขายาวรวมถึงรองเท้าดําที่ยังดำแต่เป็นรองเท้าหนังแทน เขานั้นถูก
กดดันให้เรียนวิชาความรู้ให้ทันเด็กในวัยเดียวกัน หากว่าเปรียบนักเรียนกลุ่มธรรมดาว่าเป็นกระต่าย เขาคงจะเป็นเต่า
กระต่ายในที่นี่อาจไม่ได้มานอนหยุด หากแต่วิ่งช้าลง จนเต่าแซงกระต่ายพวกนั้นในที่สุด เขามักจะเยื่ยมอูทุกๆปี แต่ไม่ได้
มาในฐานะฮีโร่อีกต่อไป เขาต้องเรียนและอยู่อย่างมนุษย์ เขาไม่ได้มีเวลาจะมาเทื่ยวปราบผู้ร้าย ถึงจะไม่มีใครในอูกล่าว
โทษเขาแต่เขาก็ยังรู้สึกผิดต่อความยุติธรรม แต่หากกลับไปทําจะให้พ่อแม่ต้องผิดหวัง ฟินน์หยุดคิดเรื่องนั้นแล้วพิมพฺ์
โปรแกรมต่อไป เขากำลังหาหนทางที่จะเป็นวีรบุรุษแห่งอูแต่เขาก็ยังเป็นโปรแกรมเมอร์ที่ญี่ปุ่นต่อไปได้ โปรแกรมนั้นถูก
เขียนช้าๆในระบบเลขฐานสอง**จนเลข1และ0สีเขียวสดเต็มหน้าจอ ก่อนเขาจะกดเอ็นเตอร์ ภาพของเลขฐานสองที่มีฉาก
หลังเป็นสีดำก็หายไป กลายเป็นฉากหลังรูปทุ่งหญ้าแบบMicrosoftรุ่นเก่าๆ ยิ่งฟินน์เห็นทุ่งหญ้าเขาก็อดที่จะคิดถึงไม่ได้
ในอดีตอันแสนหวาน "นาย เฟเดอร์ริกส์ เบลสัน ได้ 18 เต็ม 20"เสียงทุ้มๆดังขึ้น เสียงนั้นมาจากชายร่างใหญ่ หัวล้าน
ไว้หนวดขาวๆ สวมชุดที่ดูคล้ายๆนักเรียนแลกเปลื่ยนเฉิ่มๆ แว่นตากลมอารมณ์แบบยุคปฐิวัติอุตสาหกรรม สิ่งมีชีวิตนั้น มีชื่อ
เต็มว่า โควะโมโต้ ยูซามุจิ หรือเรียกสั้นๆว่า โควะ "ฟีโอน่า เทมส์ฮิลล์ ได้ 19เต็ม 20!" ฟินน์มองหน้าฟีช้าๆ หล่อนมีผผมสี
ทองยาวราวกับราพันเซลในโลกแห่งความเป็นจริง รองเท้าหนังสวยๆเข้ากับถุงน่องสีขาวบริสุทธิ์ กระโปรงสีฟ้าและ
ชุดกระดุมสีขาวกับเนคไทสีฟ้าสด และหล่นอก็ไม่ได้คลุมหัวกับอะไร ก่อนส่ง ฟินน์มองความงามของนางฟ้าของเขาช้าๆ
ก่อนเศษกระดาษไปให้ มีใจความว่า "ดีใจป่ะที่ตะเองได้ 19 คะแนน เก๊าได้แค่ 18 เอง T_T " ฟีส่งกระดาษกลับไปให้ฟินน์
ว่า "จริงป่ะ?"ฟินน์กับฟีเริ่มตอบกระดาษกันสนุกสนาน หารู้ไม่ว่าพวกซุบซิยกำลังซุบซิบลามไปถึงอินทราช้าๆ "บอกอินทรา
เรื่องนี้เหอะ!"นักเรียนแลกเปลื่ยนชาวอาหรับซุบซิบไปยังนักเรียนแอฟริกัน นักเรียนแอฟริกันพูดต่อไปถึงนักเรียนชาวจีน
นักเรียนจีนก็ซุบซิบให้กับสาวไทยใจแตก วงจรนี้กำลังดำเนินอยู่ "อินทรา ฮัลชามูฮะห์ ได้8 เต็ม 20 มาหาครูด่วน!"อินทรา
จึงต้องไปโดยไม่รู้ความจริง ฟินน์กับฟีก็ยังไม่รู้ร้อนรู้หนาวก่อนจะถามคําถามข้อหนึ่งจากปากของเขา "เธอมาจากที่ไหน?"
ฟีตอบด้วยปากของตน "ลอนดอน ที่อังกฤษ" ฟินน์มองแล้วถามไปอีกว่า "เธอเคยไปอยู่ไหนก่อนรึเปล่า ก่อนจะเจอ
ลอนดอน?" ฟีกระซิบฟินน์ฟัง "ดินแดนแห่ง อา " ฟินน์ตอบกลับ"เราก็มาจากอู" "ตองอูที่พม่า?!?"ฟีตอบกวนๆพลางแลบ
ลิ้นล้อเลียน ฟินนืหน้าแดงราวกับเลือดทั้งหมดในร่างกายไต่ขึ้นหน้า "แล้วตะเองมาจากที่ อารายเหรอ..." ฟินน์ลากเสียง
หลังจากหน้าหายแดง ทําตาตี่ๆชี้ไปที่ฟี "กริ็ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงกริ่งดังขึ้น "ขอกินข้าวด้วยได้ไหม?"ฟินน์ถาม
ฟีพลางมองหน้าแดง "โอเค เราก็อยากเปลื่ยนบรรยากาศบ้าง กินกับอินทราตลอด น่าเบื่อสุดๆ" ฟินน์มองที่อินทราช้าๆ เขา
อยู่ในกางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้ายีนส์ เสื้อกล้ามที่ทับด้วยแจกเก็ตสีดํา เหมาะกับผิวคล้ำๆของเขาร่างกายสูงยังกับยักษ์
กล้ามเนื้อบึกบีน ผนชี้แบบทุเรียน คิ้งหนา หน้าตาดีหากไม่มีสิวเต็มหน้ากับคิ้วยุ่งๆ อินทรามองไปที่ฟินน์ช้าๆก่อนชูนิ้วกลาง
ให้ฟินน์ ฟินน์เมินไปแล้วตามฟีไปโรงอาหาร
ณ โรงอาหาร
ห้องสีขาวบริสุทธิ์ หลอดไฟนีออน2หลอดส่องแสงให้โรงอาหารสว่างไสว ซุ้มอาหารหลากหลายชนิดเต็มไปหมด
เหล่านักศึกษากินข้าวกันคุยกัน บ้างซุบซิบนินทาเรื่องชาวบ้านชาวช่อง บ้างแอบด่าโครตบรรพบุรุษแม่ของใครบางคน
บางคนมาแค่กินขนมหรือคุยกัยเฉยๆ ฟินน์กินข้าวแกงกะหรี่สูตรใส่ไส้กรอกไก่และชีสพลางมองหน้าฟีที่อยู่ฝั่งตรงกันข้าม ฟี
ยิ้มตอบนิดๆก่อนดูดเส้นอุด้งกระดูกหมูสูตรพิเศษช้าๆ "มื้อนี้อร่อยกว่าปกติเนอะ"ฟินน์พูด ฟียิ้มเจื่อนๆก่อนตอบกลับไปว่า
"เหมือนกันเลย" "Yo!What's Up?!Guys!?!"เสียงหนึ่งดังรบกวนบทสนทนาของทั้งสองคน เสียงนั้นมาจากหนุ่มแอฟริกัน
โกนผมทรงสกินเฮด สวมชุดแจ็กเก็ตสีดําตัดกับเสื้อยืดสีครีม กางเกงขายาวสีเขียวขากว้าง และรองเท้าผ้าใบสึดำ สวม
หมวกแก๊ปกลับหัว ในมือกําลังถือวิทยุอยู่ สวมแว่นตาดํา มีจี้ทองคล้องคอเขียนว่า "ALEX" สวมแหวนหัวเป็ันตัวอักษร
พ่อฮิปฮอปคนนั้นชื่อว่า อเล็กซานเดอร์ โคสวิลล์ "ฟินนี่!วันนี้มาทำอะไร?หาประสบการณใหม่ๆไปจีบหญิงดู!..."ฟินน์เอามือ
ป้องปากอเล็กซ์ "ช่วยไม่แร็ปแทนพูดได้จะดีมาก" อเล็กซ์หยิบแฮมเบอร์เกอร์ใต้แจ็กเก็ตก่อนจะกัดคําหนึ่ง "เดี๋ยวไปแข่ง
บาสเกตบอลป่ะ?" อเล็กซ์ถามแล้วกระพริบตาไปให้ฟินน์ "เดื๋ยวไปเลย!พี่น้อง!" ฟินน์ตอบทันทีและชูนิ้วโป้งให้ "ขอจอย
กลุ่มได้ไม้?"ฟีถาม อเล็กซ์มองฟีช้าๆ "เกรงว่าจะไม่ได้นะเจ๊!เขาให้แต่ผู้ช.."ก่อนอเล็กซ์จะพูดจบ ฟีปิดปากอเล็กซ์ก่อนตอบ
เคืองๆว่า "อย่างน้อยก็ดีกว่าโครตปู่แกที่เก็บฝ้ายที่อเมริกาแล้วกัน!นิโกร!" "นิโกร!?!?!?!?!"อเล็กซ์ตกใจที่โดนด่า
แบบที่ไม่นึกว่าจะโดน "อย่างนี้ก็สวยดิ!" อเล็กซ์ตอบพร้อมกับชูหมัด ก่อนที่อเล็กซ์จะชกฟี เงาของอะไรบางอย่างขนาด
ใหญ่ผ่านหน้าของอเล็กซ์อย่างรวดเร็ว อเล็กซ์ล้มลงไปก่อนจะถุยเลือดกับฟันออกมา 2 ซี่! "เฮ้ย!มันด่าก..!"ยังไม่ทันพูดคํา
ว่า "กู" จบ เงานั้นก็ฟาดลงใส่อเล็กซ์ จนอเล็กซ์สลบไป "อย่ามาเสือกกับแฟนกูเว้ย!ไอ้ตอตะโก!"ทุกคนตกใจกับบุคคลนั้น
มาก เขาคือ อินทรา เจ้าของตัวฟีโอน่าอย่างเป็นทางการในหมู่นักศึกษา "อ้อ!ไอ้ทอม!มึงมาเคลียร์กับกูเรื่องนึงดิ๊!" อินทรา
ตะโกนใส่ฟินน์ ฟินน์มองหน้าอินททราก่อนตะโกนตอบว่า "ทอมพ่องสิไอ้สัส!" อินทราซัดหมัดใส่ฟินน์แต่ฟินน์หลบได้ก่อน
ศอกผ่าหมากอินทรากับเข่า อินทราเอามีข้างหนึ่งกุมกล่องดวงใจเพราะความจุกจากการศอกเข่านั้น "เ_็ดแม่!มึงโดน
แน่!"อินทราชี้หน้าแล้วเตะก้านคอฟินน์ ฟินน์หลบไม่ทันโดนเอวอย่างจัง "โอ็ย!!!!!!"ฟินน์ตะโกน"ซี่โครงกู!!!"ทุกคนรู้ทันทีว่า
ซี่โครงของฟินน์หักพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ครูคนหนึ่งวิ่งเข่าไปในวงวิวาทนั้น อินทรารีบวิ่งแล้วชี้ไปฟินน์มี่กำลังเอา
แขนกุมเอวขวาอยู่ "นี่แค่เริ่มต้นเว้ย!" ก่อนจะวิ่งไป "ฉันเพิ่งรู้ว่าพี่เป็นอย่างนี้เอง!ไม่ถูกใจใครพี่ก็ถึงขั้นต้องทำร้ายกันอย่างนี้
เลยหรือ?" อินทราหยุดก่อนมองไปที่เจ้าของเสียง "พี่ทำอย่างนี้เพราะรักน้องนะ" อินทราตอบ "น้องไม่ได้อยากได้คนพรรค
นี้เป็นแฟนหรอก!อีคนผีทะเล!"ฟีตะโกนเคืองๆพลางน้ำตาไหลอาบแก้ม "น้องไม่เป็นแฟนพี่แล้ว!!!ขาดกัน!!!"ฟีตะโกนใส่
อินทราก่อนเดินจากไปพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เพื่อนหลายคบปลอบใจ อินทราช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่สามารถแก้ตัว
อะไรได้เลย "ฟินน์เอ้ย!เอ็งไม่ได้ตายดีแน่!"อินทรากระซิบราวกับปฏิญาณกับตัวเอง ฟินน์กับอเล็กซ์ถูกหามไปห้องฃ
ปฐมพยาบาลช้าๆ "ฟี..."ฟินน์พยายามยื่นมือไปที่ฟีแล้วก็สลบไปเพราะพิษแผล
*ศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าเท้าเปล่า เน้นให้เห็นลีลาการเคลื่อนไหวที่สวยงาม พบในภาคพื้นเอเชียอาคเนย์ ได้แก่
มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ บรูไน และพื้นที่ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย คือ ปัตตานี ยะลา
สตูล นราธิวาส และสงขลา
**หมายถึง ระบบเลขที่มีสัญลักษณ์เพียงสองตัวคือ 0 (ศูนย์) กับ 1 (หนึ่ง) บางครั้งอาจหมายถึงการที่มีโอกาสเลือกได้เพียง
2 ทาง เช่น ปิดกับเปิด, ไม่ใช่กับใช่, เท็จกับจริง, ซ้ายกับขวา
ณ สหราชอาณาจักรแห่งอู
การนำเข้าอารยธรรมมนุษย์เริ่มต้นขึ้นช้าๆเผ่าพันธุ์ โฮโม ซาเปียนส์เริ่มเดินทางเข้าไปยังดินแดนแห่งนั้น ความเชื่อ
เรื่องแปลกๆถูกแทนที่ด้วยศาสนาคริสต์ อิสลาม พุทธ ฮินดู และศาสนาต่างๆ จากแผ่นดินใหญ่ ปัจจุบัน ฟินน์กําลังศึกษา
เกื่ยวกับวิศวกรรมโปรแกรมที่ญี่ปุ่น ส่วนเจคนั้นได้ทำหน้าที่เป็นนักแสดงด้านสเปเชียลเอฟเฟกหรือภาพยนต์แฟนตาซีที่
สตูดิโอชื่อดังทั่วโลกต้องขอตัว ฟินน์ยังคงเป็นหนุ่มโสดอยู่ เพราะมีตัวเลือกอยู่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหญิงบับเบิลกัม
เจ้าหญิงเพลิง และ หญิงชาวมนุษย์คนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นมีผมสีทองยาว ดูคล้ายๆฟินน์ แค่หล่อนเหมือนเป็นภาคหญิงของ
เขา หล่อนชื่อ ฟีโอน่า ฟินน์ไม่เคยคุยกับฟีมาก่อน เพราะฟีมีเจ้าของแล้ว เป็นคนมาเลย์ชื่อ อินทรา ฟินน์อยากจะต่อนหน้า
อินทราสักหมัด หากว่าอินทราไม่ใช่ไอ้ยักษ์ 2เมตรกว่าๆที่เป็นนักปันจักสีลัต* นักเพาะกาย และ นักมวยไทย ในคนเดียวกัน
เคยมีคนเล่ากันว่า อินทราเคยเตะคนจนโคม่าไปแล้ว ในขณะปัจจุบันนี้ก็ยังต้องให้อาหารทางสายน้ำเกลืออยู่ จึงไม่มีใครหือ
เพราะถ้าหือก็คงมีปลายทาง ณ หลุมศพในไม่ช้า
ณ มหาวิทยาลัยโกมูโระสึ โอซาก้า
ฟินน์กำลังพิมพ์โปรแกรมอะไรบางอย่างบนโน็ตบุ็คของเขา เขาเลือกจะเป้นโปรแกรมเมอร์เพราะว่าเขาต้องการจะช่วย
ให้ความฝันของแม่ผู้ได้เสียชีวิตลงแล้วได้สมหวัง ฟินน์ตอนนั้นอายุ 20ปีกว่าๆ เขาสวมชุดตัวเก่าหากแต่ว่าหมวกของเขา
แทนที่ด้วยชุดฮู้ดสีขาวและกางเกงสั้นดําๆเปลื่ยนเป็นขายาวรวมถึงรองเท้าดําที่ยังดำแต่เป็นรองเท้าหนังแทน เขานั้นถูก
กดดันให้เรียนวิชาความรู้ให้ทันเด็กในวัยเดียวกัน หากว่าเปรียบนักเรียนกลุ่มธรรมดาว่าเป็นกระต่าย เขาคงจะเป็นเต่า
กระต่ายในที่นี่อาจไม่ได้มานอนหยุด หากแต่วิ่งช้าลง จนเต่าแซงกระต่ายพวกนั้นในที่สุด เขามักจะเยื่ยมอูทุกๆปี แต่ไม่ได้
มาในฐานะฮีโร่อีกต่อไป เขาต้องเรียนและอยู่อย่างมนุษย์ เขาไม่ได้มีเวลาจะมาเทื่ยวปราบผู้ร้าย ถึงจะไม่มีใครในอูกล่าว
โทษเขาแต่เขาก็ยังรู้สึกผิดต่อความยุติธรรม แต่หากกลับไปทําจะให้พ่อแม่ต้องผิดหวัง ฟินน์หยุดคิดเรื่องนั้นแล้วพิมพฺ์
โปรแกรมต่อไป เขากำลังหาหนทางที่จะเป็นวีรบุรุษแห่งอูแต่เขาก็ยังเป็นโปรแกรมเมอร์ที่ญี่ปุ่นต่อไปได้ โปรแกรมนั้นถูก
เขียนช้าๆในระบบเลขฐานสอง**จนเลข1และ0สีเขียวสดเต็มหน้าจอ ก่อนเขาจะกดเอ็นเตอร์ ภาพของเลขฐานสองที่มีฉาก
หลังเป็นสีดำก็หายไป กลายเป็นฉากหลังรูปทุ่งหญ้าแบบMicrosoftรุ่นเก่าๆ ยิ่งฟินน์เห็นทุ่งหญ้าเขาก็อดที่จะคิดถึงไม่ได้
ในอดีตอันแสนหวาน "นาย เฟเดอร์ริกส์ เบลสัน ได้ 18 เต็ม 20"เสียงทุ้มๆดังขึ้น เสียงนั้นมาจากชายร่างใหญ่ หัวล้าน
ไว้หนวดขาวๆ สวมชุดที่ดูคล้ายๆนักเรียนแลกเปลื่ยนเฉิ่มๆ แว่นตากลมอารมณ์แบบยุคปฐิวัติอุตสาหกรรม สิ่งมีชีวิตนั้น มีชื่อ
เต็มว่า โควะโมโต้ ยูซามุจิ หรือเรียกสั้นๆว่า โควะ "ฟีโอน่า เทมส์ฮิลล์ ได้ 19เต็ม 20!" ฟินน์มองหน้าฟีช้าๆ หล่อนมีผผมสี
ทองยาวราวกับราพันเซลในโลกแห่งความเป็นจริง รองเท้าหนังสวยๆเข้ากับถุงน่องสีขาวบริสุทธิ์ กระโปรงสีฟ้าและ
ชุดกระดุมสีขาวกับเนคไทสีฟ้าสด และหล่นอก็ไม่ได้คลุมหัวกับอะไร ก่อนส่ง ฟินน์มองความงามของนางฟ้าของเขาช้าๆ
ก่อนเศษกระดาษไปให้ มีใจความว่า "ดีใจป่ะที่ตะเองได้ 19 คะแนน เก๊าได้แค่ 18 เอง T_T " ฟีส่งกระดาษกลับไปให้ฟินน์
ว่า "จริงป่ะ?"ฟินน์กับฟีเริ่มตอบกระดาษกันสนุกสนาน หารู้ไม่ว่าพวกซุบซิยกำลังซุบซิบลามไปถึงอินทราช้าๆ "บอกอินทรา
เรื่องนี้เหอะ!"นักเรียนแลกเปลื่ยนชาวอาหรับซุบซิบไปยังนักเรียนแอฟริกัน นักเรียนแอฟริกันพูดต่อไปถึงนักเรียนชาวจีน
นักเรียนจีนก็ซุบซิบให้กับสาวไทยใจแตก วงจรนี้กำลังดำเนินอยู่ "อินทรา ฮัลชามูฮะห์ ได้8 เต็ม 20 มาหาครูด่วน!"อินทรา
จึงต้องไปโดยไม่รู้ความจริง ฟินน์กับฟีก็ยังไม่รู้ร้อนรู้หนาวก่อนจะถามคําถามข้อหนึ่งจากปากของเขา "เธอมาจากที่ไหน?"
ฟีตอบด้วยปากของตน "ลอนดอน ที่อังกฤษ" ฟินน์มองแล้วถามไปอีกว่า "เธอเคยไปอยู่ไหนก่อนรึเปล่า ก่อนจะเจอ
ลอนดอน?" ฟีกระซิบฟินน์ฟัง "ดินแดนแห่ง อา " ฟินน์ตอบกลับ"เราก็มาจากอู" "ตองอูที่พม่า?!?"ฟีตอบกวนๆพลางแลบ
ลิ้นล้อเลียน ฟินนืหน้าแดงราวกับเลือดทั้งหมดในร่างกายไต่ขึ้นหน้า "แล้วตะเองมาจากที่ อารายเหรอ..." ฟินน์ลากเสียง
หลังจากหน้าหายแดง ทําตาตี่ๆชี้ไปที่ฟี "กริ็ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงกริ่งดังขึ้น "ขอกินข้าวด้วยได้ไหม?"ฟินน์ถาม
ฟีพลางมองหน้าแดง "โอเค เราก็อยากเปลื่ยนบรรยากาศบ้าง กินกับอินทราตลอด น่าเบื่อสุดๆ" ฟินน์มองที่อินทราช้าๆ เขา
อยู่ในกางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้ายีนส์ เสื้อกล้ามที่ทับด้วยแจกเก็ตสีดํา เหมาะกับผิวคล้ำๆของเขาร่างกายสูงยังกับยักษ์
กล้ามเนื้อบึกบีน ผนชี้แบบทุเรียน คิ้งหนา หน้าตาดีหากไม่มีสิวเต็มหน้ากับคิ้วยุ่งๆ อินทรามองไปที่ฟินน์ช้าๆก่อนชูนิ้วกลาง
ให้ฟินน์ ฟินน์เมินไปแล้วตามฟีไปโรงอาหาร
ณ โรงอาหาร
ห้องสีขาวบริสุทธิ์ หลอดไฟนีออน2หลอดส่องแสงให้โรงอาหารสว่างไสว ซุ้มอาหารหลากหลายชนิดเต็มไปหมด
เหล่านักศึกษากินข้าวกันคุยกัน บ้างซุบซิบนินทาเรื่องชาวบ้านชาวช่อง บ้างแอบด่าโครตบรรพบุรุษแม่ของใครบางคน
บางคนมาแค่กินขนมหรือคุยกัยเฉยๆ ฟินน์กินข้าวแกงกะหรี่สูตรใส่ไส้กรอกไก่และชีสพลางมองหน้าฟีที่อยู่ฝั่งตรงกันข้าม ฟี
ยิ้มตอบนิดๆก่อนดูดเส้นอุด้งกระดูกหมูสูตรพิเศษช้าๆ "มื้อนี้อร่อยกว่าปกติเนอะ"ฟินน์พูด ฟียิ้มเจื่อนๆก่อนตอบกลับไปว่า
"เหมือนกันเลย" "Yo!What's Up?!Guys!?!"เสียงหนึ่งดังรบกวนบทสนทนาของทั้งสองคน เสียงนั้นมาจากหนุ่มแอฟริกัน
โกนผมทรงสกินเฮด สวมชุดแจ็กเก็ตสีดําตัดกับเสื้อยืดสีครีม กางเกงขายาวสีเขียวขากว้าง และรองเท้าผ้าใบสึดำ สวม
หมวกแก๊ปกลับหัว ในมือกําลังถือวิทยุอยู่ สวมแว่นตาดํา มีจี้ทองคล้องคอเขียนว่า "ALEX" สวมแหวนหัวเป็ันตัวอักษร
พ่อฮิปฮอปคนนั้นชื่อว่า อเล็กซานเดอร์ โคสวิลล์ "ฟินนี่!วันนี้มาทำอะไร?หาประสบการณใหม่ๆไปจีบหญิงดู!..."ฟินน์เอามือ
ป้องปากอเล็กซ์ "ช่วยไม่แร็ปแทนพูดได้จะดีมาก" อเล็กซ์หยิบแฮมเบอร์เกอร์ใต้แจ็กเก็ตก่อนจะกัดคําหนึ่ง "เดี๋ยวไปแข่ง
บาสเกตบอลป่ะ?" อเล็กซ์ถามแล้วกระพริบตาไปให้ฟินน์ "เดื๋ยวไปเลย!พี่น้อง!" ฟินน์ตอบทันทีและชูนิ้วโป้งให้ "ขอจอย
กลุ่มได้ไม้?"ฟีถาม อเล็กซ์มองฟีช้าๆ "เกรงว่าจะไม่ได้นะเจ๊!เขาให้แต่ผู้ช.."ก่อนอเล็กซ์จะพูดจบ ฟีปิดปากอเล็กซ์ก่อนตอบ
เคืองๆว่า "อย่างน้อยก็ดีกว่าโครตปู่แกที่เก็บฝ้ายที่อเมริกาแล้วกัน!นิโกร!" "นิโกร!?!?!?!?!"อเล็กซ์ตกใจที่โดนด่า
แบบที่ไม่นึกว่าจะโดน "อย่างนี้ก็สวยดิ!" อเล็กซ์ตอบพร้อมกับชูหมัด ก่อนที่อเล็กซ์จะชกฟี เงาของอะไรบางอย่างขนาด
ใหญ่ผ่านหน้าของอเล็กซ์อย่างรวดเร็ว อเล็กซ์ล้มลงไปก่อนจะถุยเลือดกับฟันออกมา 2 ซี่! "เฮ้ย!มันด่าก..!"ยังไม่ทันพูดคํา
ว่า "กู" จบ เงานั้นก็ฟาดลงใส่อเล็กซ์ จนอเล็กซ์สลบไป "อย่ามาเสือกกับแฟนกูเว้ย!ไอ้ตอตะโก!"ทุกคนตกใจกับบุคคลนั้น
มาก เขาคือ อินทรา เจ้าของตัวฟีโอน่าอย่างเป็นทางการในหมู่นักศึกษา "อ้อ!ไอ้ทอม!มึงมาเคลียร์กับกูเรื่องนึงดิ๊!" อินทรา
ตะโกนใส่ฟินน์ ฟินน์มองหน้าอินททราก่อนตะโกนตอบว่า "ทอมพ่องสิไอ้สัส!" อินทราซัดหมัดใส่ฟินน์แต่ฟินน์หลบได้ก่อน
ศอกผ่าหมากอินทรากับเข่า อินทราเอามีข้างหนึ่งกุมกล่องดวงใจเพราะความจุกจากการศอกเข่านั้น "เ_็ดแม่!มึงโดน
แน่!"อินทราชี้หน้าแล้วเตะก้านคอฟินน์ ฟินน์หลบไม่ทันโดนเอวอย่างจัง "โอ็ย!!!!!!"ฟินน์ตะโกน"ซี่โครงกู!!!"ทุกคนรู้ทันทีว่า
ซี่โครงของฟินน์หักพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ครูคนหนึ่งวิ่งเข่าไปในวงวิวาทนั้น อินทรารีบวิ่งแล้วชี้ไปฟินน์มี่กำลังเอา
แขนกุมเอวขวาอยู่ "นี่แค่เริ่มต้นเว้ย!" ก่อนจะวิ่งไป "ฉันเพิ่งรู้ว่าพี่เป็นอย่างนี้เอง!ไม่ถูกใจใครพี่ก็ถึงขั้นต้องทำร้ายกันอย่างนี้
เลยหรือ?" อินทราหยุดก่อนมองไปที่เจ้าของเสียง "พี่ทำอย่างนี้เพราะรักน้องนะ" อินทราตอบ "น้องไม่ได้อยากได้คนพรรค
นี้เป็นแฟนหรอก!อีคนผีทะเล!"ฟีตะโกนเคืองๆพลางน้ำตาไหลอาบแก้ม "น้องไม่เป็นแฟนพี่แล้ว!!!ขาดกัน!!!"ฟีตะโกนใส่
อินทราก่อนเดินจากไปพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เพื่อนหลายคบปลอบใจ อินทราช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่สามารถแก้ตัว
อะไรได้เลย "ฟินน์เอ้ย!เอ็งไม่ได้ตายดีแน่!"อินทรากระซิบราวกับปฏิญาณกับตัวเอง ฟินน์กับอเล็กซ์ถูกหามไปห้องฃ
ปฐมพยาบาลช้าๆ "ฟี..."ฟินน์พยายามยื่นมือไปที่ฟีแล้วก็สลบไปเพราะพิษแผล
*ศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าเท้าเปล่า เน้นให้เห็นลีลาการเคลื่อนไหวที่สวยงาม พบในภาคพื้นเอเชียอาคเนย์ ได้แก่
มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ บรูไน และพื้นที่ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย คือ ปัตตานี ยะลา
สตูล นราธิวาส และสงขลา
**หมายถึง ระบบเลขที่มีสัญลักษณ์เพียงสองตัวคือ 0 (ศูนย์) กับ 1 (หนึ่ง) บางครั้งอาจหมายถึงการที่มีโอกาสเลือกได้เพียง
2 ทาง เช่น ปิดกับเปิด, ไม่ใช่กับใช่, เท็จกับจริง, ซ้ายกับขวา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น