ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่3:กิจกรรมชมรมคืนแรก
"มาริจังอยู่ต่อได้รึเปล่า?" "ได้จ้ะ บ้านฉันอยู่ใกล้ๆนี่เอง" "ดีจังเลยบ้านฉันอยู่แถวชิราโทริซาวะโน่นแหนะ" ยาจิคุยกับมาริอย่างสนุกปากหลังจากที่สนิทกันอย่างรวดเร็ว "ทีมทานากะฟลายอิงหนึ่งรอบ!!ปฏิบัติ!!!" เอ็นโนะชิตะออกคำสั่งลงโทษทีมที่มีทานากะเป็นตัวนำหลังจากบทสนทนาเมื่อกี้30นาที "จำไว้เลยนะ เอ็นโนะชิตะ!!ครั้งหน้าจะชนะแกให้ดู!!!" "เอาตอนนี้ให้รอดก่อนเถอะครับคุณทานากะ//คาเงยามะ" "นั่นสิครับคุณทานากะ พูดแบบนั้นเดี๋ยวกัปตันเพิ่มรอบนะครับ//ฮินาตะ"
ทีมซ้อมวันนี้
ทีมทานากะ
ทานากะ นิชิโนยะ ยามากุจิ
ทีมเอ็นโนะชิตะ
เอ็นโนะชิตะ คาเงยามะ ฮินาตะ
"ท..ทำโทษกันหนักจัง" "ไม่หรอกแค่นี้น่ะจิ๊บๆ ตอนไปค่ายปีที่แล้วโดนทำโทษ60กว่ารอบแหนะ ลำบากกันน่าดูเลย" "เรื่องจริงเหรอ(0[]0)" "จริงจ้ะ" มาริดูช็อกไปเลยหลังจากที่ได้ฟังวีรกรรมจากยาจิ "ไปทำน้ำเกลือแร่กันเถอะ อ๊ะ ว่าแต่คุณมาริทำเป็นรึเปล่าจ้ะ?" "คิดว่าน่าจะนะ เคยเห็นไฮบะคุงทำ
เองบ่อยๆน่ะ" "เห~สนิทกันขนาดนั้นเลยเหรอ" "อื้อ! ไฮบะคุงน่ะเป็นเพื่อนคนสำคัญของฉันคนนึงเลยล่ะ ในนั้นรวมคุณยาจิด้วยนะ!""ขอบใจนะมาริจัง" ยาจิโผเข้ากอดมาริเต็มแรง "เอาล่ะ ไปทำน้ำกันเถอะ!!" แล้วสองคนนั้นก็เดินออกไป
30นาทีต่อมา....มา....มา......(พอแล้ว!!!!)
"ไปกันนานจังเลยยยยหิวน้ำอ่า"//ฮินาตะ
"....คอแห้งโว้ย..."//คาเงยามะ
"......."//สึกิชิมะ
"อดทนหน่อยนะสึกกี้สองคนนั้นอาจจะทำน้ำอยู่ก็ได้"//ยามากุจิ
"นานเกินไปแล้วววว!!!"คาเงยามะลุกพรวดแต่ก็ชะงักเมื่อรู้สึกถึงความเย็นที่แก้ม เขาลุกขึ้นมาจนแก้มชนกับน้ำเกลือแร่กระป๋องนี่เอง "พอดีผงเกลือแร่ในกระเป๋าฮิโตกะจังหมดน่ะค่ะก็เลยเดินไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆเอา" มาริเดินแจกกระป๋องน้ำให้ทุกคน "อ่ะนี่ฮินาตะคุง" "ขอบคุณนะคุณยาจิ"
"มาเอดะจังนี่ไม่กลัวใครเลยเหรอ แบบว่าตัวสูงอะไรประมาณนี้"เอ็นโนะชิตะถามมาริที่นั่งอยู่ข้างๆยาจิ "ไม่หรอกค่ะ ไฮบะคุงกับคุโรโอะซังสูงกว่านี่เยอะเลยหล่ะค่ะ!!!>_<" "มาริจังนี่ดีจังเลยน้า ฉันเนี่ยตอนเข้ามาใหม่ก็กลัวโดนลอบฆ่า แล้วก็เหมือนอยู่ในดงมนุษย์ยักษ์เลย" ยาจิบรรยายความน่ากลัวตอนที่เข้าชมรมมาใหม่ๆให้ฟัง "เอาล่ะเก็บโรงยิมกัน เดี๋ยวเราจะไปที่ร้านคุณอุไค" ทานากะตะโกนดังลั่นโรงยิม หลังจากเก็บโรงยิมเสร็จ ก็แยกย้ายกันใช้คนละทางแต่จุดหมายเป็นร้านซากะโนะชิตะของโค้ชอุไคเหมือนกัน
"ฮินาตะคุงฉันขอซ้อนท้ายนะ" "ได้เลย เอาล่ะ สตาร์ท" "กรี๊ดดดดดดด"
ฮินาตะปั่นด้วยความเร็วสูงทำเอาคนที่นั่งข้างหลังใจฝ่อส่งเสียงงกรีดร้องไปตามทาง "แรงดีกันจริงๆเลยนะคะ" "ไอ้เตี้ยนั่นปั่นจักรยานจากยูคิงาโอกะมาที่นี่ทุกวันอยู่แล้ว กะอีแค่มีน้ำหนักเพิ่มมาแค่สี่สิบโลจะเป็นไร" คาเงยามะตั้งท่าแล้ววิ่งออกไปอีกคน แล้วคนที่เหลือก็ตามไปกันหมด "เอ่อ มาเอดะจังซ้อนจักรยานฉันก็ได้นะ วิ่งไม่ไหวใช่ไหม จากนี่ไปที่ร้านก็ไกลพอสมควร" "งั้นก็รบกวนด้วยนะคะกัปตัน"
แล้วหนึ่งวันก็ผ่านไป
ดองไว้นาน กลับมาอัพแล้วจ้า เพิ่งผ่านการสูญเสียครั้งใหญ่กันไปเนอะ
"ขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น