ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่2:ชมรมวอลเล่ย์บอลคาราสึโนะ
"มาริจังจะอยู่ชมรมไหนเหรอ" "ยังไม่รู้เลยค่ะ ที่นี่มีชมรมอะไรบ้างเหรอ" มาริถามยาจิด้วยความสนใจ ถึงเธอจะดูเรียบร้อย แต่เธอก็สนใจกิจกรรมชมรมนี้เหมือนกัน "ชั้นอยู่ชมรมวอลเล่ย์ล่ะ ถ้าไม่รังเกียจ มาเป็นผู้จัดการด้วยกันไหมล่ะ" "ผู้จัดการ...เหรอคะ น่าสนใจดีนะ" จบคำนั้น ยาจิก็กระโดดตัวลอยพร้อมคิดว่าในที่สุดเธอก็ชวนคนเข้าชมรมได้สักที "เป็นอันตกลงนะ มาริจัง" "ค่ะ"
"ไชโย!!!!!"
ยาจิตะโกนเสียงดังลั่นห้อง จนทุกคนต้องหันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
"ทุกโคน~มาริจังจะเข้าชมรมเราแหละ" ยาจิกวักมือเรียกสี่สหายที่นั่งประชุมกันอยู่ว่าวันนี้จะแกล้งรุ่นพี่ยังไงดี "จ...จริงเหรอคุณยาจิ!!" "จริงสิ ฮินาตะคุง!!!! ยามากุจิ!!!" "เหอะ ก็แค่มีเด็กผู้หญิงเข้าชมรมมาเท่านั้นแหละ" สึกิชิมะบ่นใส่พวกที่ดีใจออกนอกหน้าซึ่งเจาะจงลงไปที่ฮินาตะเพียงคนเดียว "หนอย ไอ้เจ้าแว่นสึกิชิมะ คิดว่าตัวสูงแล้วจะชนะคนอื่นได้เหรอ" "คร้าบๆ พ่อนกต่อตัวจิ๋ว164 เซนติเมตร" หลังจากนั้นก็มีสงครามภายในห้องเกิดขึ้น "งั้นไปเปลี่ยนชุดกันเถอะจ้ะมาริจัง" "อ..อื้อ"
ณ โรงยิมที่สอง ร.ร.คาราสึโนะ
"โอ๊ะ ผู้จัดการใหม่เหรอฮิโตกะจัง" "ค่ะกัปตัน!!!>_<" "ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันชื่อเอ็นโนะชิตะ จิคาระ เป็นกัปตันคนปัจจุบันน่ะ" "ฉันคิโนชิตะ ฮิซาชิ" "ฉันคาสึฮิโตะ นาริตะ" "ดูนั่นสิ โนะยัตซัง มีคุณคิโยโกะอีกคนนึงแหนะ" "ฉันดีใจมากเลยนะริว ที่ยังมีชีวิตมาจนถึงตอนนี้" รุ่นพี่ประสาทแตกทั้งสองคุยกันอยู่ในมุมมืดจนเอ็นโนะชิตะต้องเดินไปเขกหัว "อีกหนึ่งสัปดาห์กว่าจะเปิดเทอมของน้องปีหนึ่งรุ่นใหม่ ก็ใช้เวลานี้ปรับตัวกับที่นี่ซะนะ" "ค่ะ แต่ก่อนอื่นต้องขอโทษที่ลืมแนะนำตัวนะคะ หนูชื่อมาเอดะ มาริค่ะ" "ช่างเป็นชื่อที่ไพเราะราวกับสวรรค์ส่งลงมาเกิด" "ใช่แล้วล่ะโนะยัตซัง"
โป๊ก!!!
"พวกนายนี่พอสักทีเถอะ มาริจังจะกลัวเอานะ" "ใช่แล้วๆ" "แล้วไหงพวกแกมารุมด่าฉันฟะ!!!"ทานากะกับนิชิโนยะเอามือกุมหัวที่ถูกทั้งสามรุมทำร้าย(?)
"เป็นแบบนี้ตลอดแหละ ไม่ต้องแปลกใจไปหรอกนะ" ยาจิหัวเราะคิกคักกับท่าทางของมาริที่ดูติดๆขัดๆ "ร..เหรอ(0^0;)" "มาแล้วคร้าบ~"เสียงสึกิชิมะดังมาจากทางหน้าประตู ตามหลังมาด้วยคาเงยามะ ฮินาตะ และยามากุจิ
"อ๊ะ คุณมาเอดะจะมาเป็นผู้จัดการชมรมเราจริงๆเหรอ?//ตาเป็นประกาย" "ค่ะ คุณฮินาตะ" เธอตอบพร้อมยิ้มให้ฮินาตะที่ดีใจจนกระโดดตัวลอย "จะว่าไป คุณมาเอดะบอกว่ามาจากอากิฮาบาระสินะ เรียนอยู่ที่ไหนเหรอ?"ยามากุจิถามมาริ "บ้านเก่าอยู่ที่อากิฮาบาระ แต่เรียนอยู่ที่โตเกียว....'โรงเรียนเนโคมะ'ค่ะ" มาริตอบไป หลังจากจบประโยคแล้วทุกคน(ยกเว้นสึกิชิมะ)ก็ค้างไปตามๆกัน "น..เนโคมะ?! โรงเรียนเดียวกับเคนมะน่ะเหรอ" "เคยเจอรุ่นพี่โคะสึเมะด้วยเหรอคะ??"มาเอริเองก็ตกใจเหมือนกันที่ทุกคนรู้จักโรงเรียนที่เธอจากมาเป็นอย่างดี "ชมรมเรากับที่เนโคมะเป็นคู่แข่งตลอดกาลน่ะ" ยาจิบอกมาริให้รู้ว่าทุกคนตกใจเรื่องอะไร
ตรู๊ด~
"มือถือใครเหรอ" "ของชั้นเองล่ะค่ะ" มาริหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดรับสายแล้วกดปุ่มเปิดลำโพง "ฮัลโหล มาริจัง ได้ยินไหม" "ได้ยินค่ะรุ่นพี่โคะสึเมะ" "เคน~มะ~" "โชวโย?มาริย้ายมาอยู่คาราสึโนะเหรอ" "ค่ะ ทุกคนอยู่ด้วยรึเปล่าคะ" "อยู่ ขอเปิดลำโพงก่อนนะ" "มาริจางงง ทำไมไปอยู่คาราสึโนะล่า ลาออกทำไมT[]T" "ขอโทษที่ไม่ได้บอกนะคะ พอดีคุณพ่อต้องมาทำงานที่นี่ก็เลยต้องย้ายมาน่ะค่ะ ไฮบะคุงก็ตั้งใจเรียนนะคะถ้าตกอีกชั้นไม่ช่วยติวแล้วนะ" "มาริจัง ใจร้าย" (เดี๋ยวนะรู้สึกว่าพฤติกรรมเลียฟแปลกๆตอนคุยกับมารินะเนี่ย อย่าบอกนะว่า...//ไรท์)(ไม่ใช่เว้ยยยยย//เลียฟ)(เห๊ะ?//มาริ)
"เลียฟ นายอยู่ด้วยเหรอ" "อ๊ะ ฮินาตะ ขอโทษทีไม่รู้น่ะว่านายอยู่ด้วย" "มาริจังเปิดวิดีโอคอลสิ"ยาจิบอกมาริให้เปิดภาพ"ด..ได้จ้ะ"
"คุโรโอะ มาเร็วๆสิต่อสายมาริติดแล้วนะ" "รู้สึกว่ามาริจังไปที่ไหนก็มีแต่คนรักแฮะ น่าอิจฉาจังเลยน้า~" "อย่าพูดอย่างนั้นสิคะคุณยาจิ"
คาบชมรมช่วงบ่ายของวันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากคุยกับทางเนโคมะอย่างเดียว แล้วเวลาก็เลยมาจนถึงตอนเย็น....
จบตอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น