Haikyuu!The Forever Destiny

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่1:บ้านใหม่ ในมิยางิ

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของโรงเรียนคาราสึโนะ 

ซึ่งตอนนี้พวกอดีตปีหนึ่งตัวฉกาจของชมรมวอลเล่ย์อย่างคาเงยามะและฮินาตะก็ขึ้นมาอยู่ปีสองกันแล้ว  พวกรุ่นพี่ปีสองประสาทแตกก็กลายเป็นพี่ใหญ่สุด

ปีสามอย่างสึกะวาระ ซาวามุระ อาซาฮิ และคิโยโกะก็จบการศึกษาออกไปแล้ว แต่ก็ยังบอกว่าจะมาหาบ่อยๆ ตอนนี้ผู้ที่ต้องควบคุมพวกประสาทแตกทั้งหลายจึงตกเป็นหน้าที่ของเอ็นโนะชิตะ จิคาระ ซึ่งคอยทำหน้าที่ควบคุม

เหล่าม.5ด้วยกันเองในปีที่แล้ว

"เร็วๆสิฟะเจ้าบ้าฮินาตะ เดี๋ยวก็ไปไม่ทันจับชื่อห้องหรอก" "เพราะแกนั่นแหละไอ้เจ้าคาเงยามะ" ทั้งสองคนทะเลาะไป วิ่งไปไม่ดูทางจนกระทั่ง....

"หวาาาาาา"ชนคนอื่นจนได้ แต่โชคดีที่คนนั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นยาจิ ฮิโตกะ ผู้จัดการชมรมคนปัจจุบันนั่นเอง "ค..คุณยาจิ ไม่เป็นไรนะ" "อื้อ ไม่เป็นไรหรอก ฮินาตะคุง โดนชนตั้งหลายครั้งแล้วนี่เนอะ หะๆๆ" จริงอย่างที่ยาจิพูด พวกเขาทะเลาะกันหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน และผู้ที่ถูกลูกหลงก็มักจะเป็นเธออยู่เสมอ "ไปกันเถอะจ้ะ เดี๋ยวการจับชื่อจะเริ่มแล้ว"

ผลนั้นได้ว่า เด็กรุ่นเดียวกับพวกเขาในชมรมทุกคนได้มาอยู่ด้วยกัน

"อ้าว ราชา ไม่นึกเลยนะว่าจะมาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้ากันขนาดนี้" เสียงกวนประสาทที่เหน็บแนมคาเงยามะนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสึกิชิมะ ผู้เล่นที่ตอนนี้สูงที่สุดในทีม "พอเถอะสึกกี้ เดี๋ยวอาจารย์จะมาแล้วนะ" "ใช่แล้วๆ อาจารย์จะมาแล้วนะสึกิชิมะคุง ขอบคุณนะยามากุจิ ถ้าเธอไม่เริ่มชั้นก็ไม่รู้ว่าจะไปขัดยังไงดี" "ไม่เป็นไรครับคุณยาจิ" 

.

.

.

"เอ้าคนต่อไป" อาจารย์ประจำชั้นของพวกเขาเรียกให้เด็กแต่ละคนแนะนำตัวเอง เพราะมาจากคนละห้องกัน จึงต้องรู้ชื่อเอาไว้ก่อน 

เด็กสาวคนนั้นลุกขึ้นแล้วแนะนำตัวด้วยเสียงดังฟังชัด"มาเอดะ มาริ ย้ายมา

จากอากิฮาบาระค่ะ" เธอมีผมสีน้ำเงินเข้มอมม่วงตัดสั้นเลยไหล่ลงมาเล็กน้อย ตาสีน้ำทะเลที่ดูดสายตาของทุกๆคนให้มาจับจ้องเธอได้ไม่ว่าหญิงหรือชาย ส่วนสูงประมาณร้อยห้าสิบที่ดูพอดีๆกับสัดส่วนร่างกายของเธอ รวมๆแล้วเธอค่อนข้างจะน่ารักทีเดียว "ขอฝากตัวด้วยนะคะ" เพราะว่าเธอเป็นคนสุดท้ายพอดีจึงมีนักเรียนเข้าไปคุยด้วยมากมาย จนอาจารย์ต้องสั่งกลับที่ "เอาล่ะทีนี้ออกมาจับชื่อเพื่อนที่จะต้องเป็นคู่หูด้วยตลอดปีการศึกษานี้ เริ่มจากคุณมาเอดะเลย"

เธอเดินออกมาที่หน้าห้องแล้วกับกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมา นักเรียนชายเริ่มประนมมือขอให้ได้เป็นคู่ด้วย "ยาจิ ฮิโตกะซังค่ะ" พูดจบยาจิก็ยกมือขึ้นเพื่อบอกให้รู้ว่าตนเองคือใคร "ฝากตัวด้วยนะคะ ยาจิซัง" "ฮิโตกะก็พอนะ มาริจัง"

จบตอน